Хургада для жанчын Sklep z biżuterią w Sakali Egipska biżuteria Egipska biżuteria Sklep z biżuterią w Sakali 1/3 Што купіць у Хургадзе Кожная з дам абавязкова знойдзе нешта для сябе ў Хургадзе. Сотні маленькіх і больш буйных магазінаў, з тысячамі разнастайных цацанак, ідэальна падыходзяць для падарункаў і святочных сувеніраў, у тым ліку: запальнічкі ў форме фараона, міні-піраміды, кубкі, брелоки, плюшавыя вярблюды, «егіпецкія» магніты на халадзільнік, шалікі, люстэрка, шкатулкі , брошкі, завушніцы, заціскі, каралі ... словам, шмат прыгожых дробязяў. Biżuteria egipska Biżuteria egipska Biżuteria egipska Biżuteria egipska 1/3 Але таксама, абавязковыя прывозныя са святаў, кальяны розных памераў (кальяны), тытунь у розных густах і вугаль. Таксама наборы духмяных спецый. Гаворачы аб водарах, вы павінны наведаць парфумерныя крамы. Уласна, гэта не духі, а згушчаныя алею, якія з'яўляюцца «базай» для вытворчасці лепшых духаў: Givenchy, Dior, Chanel, Armani... У невялікіх крамах іх уладальнікі адзначаюць распродаж алеяў. Sklep z bielizną w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali ghada dla Pań Sklep z szalami w Sakali Sklep z bielizną w Sakali 1/3 Так што вы можаце бясконца нюхаць іх пах, пакуль не закружыцца галава, і, нарэшце, купіць невялікую скрыначку, у якой, напрыклад, 6 маленькіх флакончыкаў з выбранымі «водарам». Кошт такога самацвета складае не менш за 300 егіпецкіх фунтаў. Вядома, як і паўсюль у Егіпце, варта нават гандлявацца. У Хургадзе на Шэратон-роўд у Сакале ёсць некалькі крам з ручнікамі . Яны мяккія, пухнатыя, баваўняныя, вялікія і маленькія і, вядома, з егіпецкімі матывамі. Цэны ад 100 да 500 егіпецкіх фунтаў. Вырабы з бавоўны - сапраўдная «спецыяльнасць» Егіпта. Тут праз кожныя некалькі метраў стаяць крамы з незлічонай колькасцю футболак і сукенак — поўныя баваўняных цішотак, абавязкова з выявай вярблюда, пірамід, Сфінкса ці Неферціці. Кошт; не менш за 100 егіпецкіх фунтаў. Дамы таксама набываюць у Хургадзе зручную абутак, як шлёпанцы з густам, сандалі, ідэальныя для пляжу, так і элегантныя паўсядзённыя або вячэрнія туфлі. Кошт прыгожых шлапакоў: ад 80 егіпецкіх фунтаў. Іншы абутак каштуе даражэй. Наогул у Хургадзе мы будзем апранацца з ног да галавы. Прапаную дамам адправіцца на пляж у шаліку, які ахінае цела ў купальніку. Галаўны ўбор і сонцаахоўныя акуляры абавязковыя. Увечары дастаткова спадніцы, штаноў, часам лёгкага світэра — асабліва калі мы наведваем Хургаду восенню ці ранняй вясной. Гэта час, калі па вечарах дзьме прахалодны вецер. Зрэшты, усё неабходнае для жыцця на адпачынку можна лёгка купіць у Хургадзе. Магчыма, варта толькі ўзяць з дому адпаведную касметыку, асабліва для загару. Яны ў Хургадзе даволі дарагія. Мы заплацім 250 егіпецкіх фунтаў за марыйскі «гарбарнік» NIVEA. Тое ж самае тычыцца і сродкаў асабістай гігіены. OB Тампоны невялікі пакет. (8 штук) каштуе 100 егіпецкіх фунтаў. З іншага боку, у аптэках прапануюць алею, адаптаваныя да егіпецкага сонца: для загару варта купіць бутэлечку алеістай вадкасці з жажаба або аліўкі. Ён каштуе каля 80 егіпецкіх фунтаў. Лотас - егіпецкі скарб Гэта расліна унікальнае. яго экстракты дабратворна ўплываюць на ўсе тыпы скуры. І, напэўна, таму старажытныя егіпцяне лічылі гэта падарункам багоў ... Егіпет заўсёды славіўся прыгожымі жанчынамі, якія старанна ахоўвалі сакрэты сваёй прыгажосці. Менавіта старажытныя жыхары гэтай краіны распрацавалі метады догляду за прыгажосцю, якія ... добра працуюць і сёння! Акрамя алеяў і ласьёнаў, якія забяспечваюць належны ўзровень увільгатнення скуры, надзвычай важным прэпаратам з дабратворным дзеяннем на скуру быў экстракт кветкі лотаса. Чаму менавіта лотас? Гэта шматгадовая расліна унікальна - яно квітнее ў стаялай вадзе, нават вельмі каламутнай, і тым не менш, ён застаецца чыстым і духмяным. яго доўгія галінастыя сцеблы ўзбіраюцца да сонца, а лісце і далікатныя кветкі растуць за ватэрлінію. Таму ў Старажытным Егіпце лотас разглядаўся як сімвал чысціні і нявіннасці. Цікава, што гэтая кветка раскрываецца толькі днём, а на ноч закрывае пялёсткі. Такім чынам, кветка лотаса ў старажытныя часы сімвалізаваў і стварэнне, і адраджэнне. Блакітны лотас, самы рэдкі гатунак у водах Ніла (разам з белым і ружовым), лічыўся самым святым з усіх. Выявы гэтай расліны з'явіліся на сценах у егіпецкіх храмах яшчэ ў 3500 г. да н.э.. Паводле павер'яў, менавіта багіня Ісіда казала сваім паслядоўнікам, што плён, але і карэнішчы гэтай расліны з'яўляюцца вялікім ласункам. Аднак гэтую ежу маглі есці людзі вышэйшых саслоўяў. Акрамя таго, насенне лотаса надзвычай жыццяздольныя, яны могуць прарастаць нават пасля выключна доўгага перыяду захоўвання больш за сто гадоў. Сёння экстракты кветак лотаса шырока выкарыстоўваюцца ў касметалогіі. Асабліва ў якасці парфумернага інгрэдыента. Нічога дзіўнага - водар кветкі лотаса далікатны, пудровый, падбадзёрлівы, салодкі, але і лёгкі. У якасці інгрэдыента крэму для асобы лотас можа супакоіць нават адчувальную, падцягнутую скуру, зрабіць яе мяккай і зіхатлівай. Экстракт гэтай расліны таксама дапамагае змагацца са свабоднымі радыкаламі, таму кветка лотаса часам называюць эліксірам прыгажосці і маладосці. Экстракт кветак лотаса таксама часта выкарыстоўваецца ў масках для асобы. Іх канцэнтраванае дзеянне дапамагае супакоіць нават вельмі адчувальную скуру. Дзякуючы гэтаму скура абнаўляецца і добра ўвільгатняецца ўжо пасля аднаго прымянення. Кветка лотаса дабратворна ўплывае на ўсю скуру. Менавіта таму экстракт гэтай расліны таксама з'яўляецца частым інгрэдыентам ласьёнаў для цела, асабліва для сухой і вельмі сухой скуры. Акрамя харчавання і правільнага ўвільгатнення скуры, у гэтай касметыкі ёсць яшчэ адна перавага: яна надае целе тонкі прыгожы водар. Таму не дзіўна, што жыхары Старажытнага Егіпта так ахвотна карысталіся дабротамі прыроды. Але і сучасныя жанчыны, якія жывуць па ўсім свеце, маюць магчымасць на свае вочы пераканацца ў дзеянні экстракта кветак лотаса. У цяперашні час не толькі лепшыя касметычныя кампаніі выпускаюць цэлыя серыі касметычных сродкаў, якія змяшчаюць «егіпецкі скарб». Таксама шматлікія спа-салоны, асабліва на егіпецкіх курортах, прапануюць мноства расслабляльных працэдур з удзелам гэтага прыроднага рэчывы. Выкарыстанне такога рытуалу можа стаць каштоўным вопытам дзякуючы шырокай даступнасці кветкі лотаса і унікальнай свежасці экстракта гэтай расліны. Таму варта спакушацца магічным рытуалам з кветкай лотаса ў галоўнай ролі падчас падарожжа па егіпецкіх маршрутах... Тэкст: Джаана Біелас, Егіпет Эксклюзіў Sklep z odzieżą w Sakali Stagan z obuwiem w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali 1/3 Sklep z biżuterią w Sakali Sklep z szalami w Daharze Sklep odzieżą w Sakali Sklep z biżuterią w Sakali 1/3 Ювелірныя вырабы ў Хургадзе Шырока даступныя ўпрыгажэнні з золата і срэбра. У Хургадзе шмат невялікіх, але элегантных ювелірных крам з прыгожымі вырабамі з высакаякасных руд. У нас можна знайсці далікатныя і тонкія пярсцёнкі, ланцужкі, завушніцы, заціскі і бранзалеты, а таксама ўпрыгажэнні, годныя Клеапатры, г.зн. багата аздобленыя каралі, каралі, падвескі, пярсцёнкі і іншыя ўпрыгажэнні. Кожная з дам можа адкрыць для сябе «штосьці». Любыя ўпрыгажэнні могуць выглядаць як вельмі класічна і элегантна, так і багатыя тыповымі егіпецкімі ўзорамі часоў фараонаў. Асабіста мы рэкамендуем «далікатныя» і тонкія залатыя пярсцёнкі, якія ў Хургадзе крыху таннейшыя, чым у Польшчы. Таксама варта набыць сярэбраныя або залатыя падвескі ў форме галавы Неферціці - гэта выдатны падарунак для каханага чалавека. Тут варта адзначыць, што турысты з менш заможным кашальком знойдуць цэлы асартымент упрыгожванняў з г.зв. заменнікі металаў. Выглядаюць як сапраўднае золата або срэбра. Усе прадукты варта набываць толькі ў тых крамах, дзе мы бачым, што яны арыгінальныя. Што купіць у падарунак у Хургадзе Егіпецкія футболкі Высакаякасныя баваўняныя - іх лёгка пазнаць дзякуючы фантастычнай масе асновы матэрыялу. Непараўнальны з тымі, якія мы купляем у Польшчы. Магчыма, яны не фантастычныя, але значна лепшай якасці, чым у Польшчы. Сапраўды добрыя каштуюць да 250 егіпецкіх фунтаў, але іх можна купіць і па 100 штук. Мы рэкамендуем гэта, таму што матэрыял не расцягваецца і не губляе колер. Sklep z perfumami w Sakali Sklep z perfumami w Sakali Perfumy w sklepie w Sakali Sklep z perfumami w Sakali 1/3 Вядома (як гэта звычайна бывае) цяжка купіць самыя вялікія памеры (напрыклад, XXXL), да таго ж яны, адпаведна, даражэйшыя, але запэўніваем - атрымальнік будзе вельмі задаволены. Узоры прынтаў на футболках самыя разнастайныя - ад простага тыпу «Хургада + сонца» да вельмі вычварнага і вычварнага тыпу «вярблюджая галава або рознакаляровая рыба, якая п'е напой з подпісам + I love Hurghada + сэрца, купанае ў моры праз саломінку». Адразу падкрэсліваем: дэфіляванне ў футболках з надпісам Хургада для мясцовых — гэта знак татальнага кічу, а паведамленне «Толькі што прыехаў, трачу грошы на футболкі, значыць, у мяне шмат грошай». Такія футболкі ў Хургадзе лепш не апранаць, а набываць у падарунак. Яно таго варта. Егіпецкія ручнікі Высокая якасць, бавоўна. Іх лёгка распазнаць, узяўшы ў руку ручнік. Яны бываюць розных колераў і памераў. Ад малюсенькага (для рук) да гіганцкага (для пляжу). На жаль, яны дарагія. Яшчэ некалькі гадоў таму іх можна было купіць (вялікія) па 50/60 егіпецкіх фунтаў за штуку. Цяпер яны каштуюць больш за 250 егіпецкіх фунтаў. Егіпцяне пазналі адзін аднаго па сваіх таварах і «шануюць экспартны прадукт». Купляючы ручнікі, звяртайце ўвагу на вагу матэрыялу і яго «шурпатасць». Калі вы адчуваеце (навобмацак), што ручнік хоць трохі «цвёрды або шурпаты» - не купляйце яго. Мы забяспечваем; вы знойдзеце правільны - мяккі, пухнаты і пяшчотны для вашай скуры. Егіпецкія шалікі, шалі Калі вы адчуваеце (навобмацак), што ручнік хоць трохі «цвёрды або шурпаты» - не купляйце яго. Запэўніваю вас - вы знойдзеце патрэбную - пяшчотную, пухнатую і далікатную для вашай скуры. Мы рэкамендуем прыглушаныя колеры: шэры ў спалучэнні з чорным. Марскі блюз уперамешку з ружовым. Апельсіны з рубінам. Некаторыя шалікі, і найперш шалі, — творы мастацтва. Sklep z obuwiem w Sakali hada dla Pań Sklep z odzieżą w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali Sklep z obuwiem w Sakali 1/3 Sklep z pamiątkami w Daharze Sklep z odzieżą w Daharze Sklep z odzieżą w Daharze Sklep z pamiątkami w Daharze 1/3 Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z obuwiem w Memszy Stragan z nakryciami głowy w Sakali Sklep z pamiątkami w Memszy 1/3 Што нельга купляць у Хургадзе Ні ў якім разе не купляйце ўпрыгажэнні ў вулічных гандляроў, якія прадстаўляюць і заклікаюць купляць прыгожыя ланцужкі або гадзіны. Тут мы маем справу са 100% «падробкамі». Гэтая заўвага датычыцца і пакупкі цыгарэт і парфумы. Можна смела меркаваць, што ўсё, што прапануе нам вулічны гандляр, які агрэсіўна звяртаецца да нас, і ўвесь яго тавар захоўваецца ў мяшках або на разгорнутым кавалку кардона - падазронай якасці, таксама падазронага паходжання і... свежасці . Не купляйце гадзіннікі на вуліцы ў Хургадзе Калі хочаце зрабіць камусьці падарунак, не купляйце гадзіннікі ў вулічных гандляроў. Нягледзячы на тое, што яны прыемныя (таму што яны) вядомых брэндаў і каштуюць яны сапраўды мала (нават 20 даляраў), гэта проста не варта. Гэта ўсё падробкі з Азіі, прывезеныя кілаграмамі. Гадзіннік будзе працаваць некалькі месяцаў, потым сапсуецца. Ніхто ў Польшчы нават не захоча рамантаваць такі «мэталалом». Аднак калі прадавец пераканае вас купіць - не плаціце больш за 10 даляраў. Столькі можна заплаціць за такі «сувенір». Трэба ведаць, што такія «фірмовыя» гадзіннікі купляюць аптавікі за 1 даляр. Ну, яны ўсё роўна на вас заробяць. У прыватнасці; чаму б не купіць гадзіны ў Хургадзе? Адказваем; проста спытайце ў прадаўца "чаму каронка на корпусе гадзінніка так дзіўна выкручваецца (калі возьмеш гадзіннік, вы зразумееце, пра што ідзе гаворка), і чаму большасць гадзіннікаў не працуюць ад батарэі, толькі па прынцыпе" інерцыя »- гэта значыць, тэарэтычна, калі яна ў вас на запясце, вы самі павінны завесціся. Мабыць, так, але калі пакінуць яго на ноч ... раніцай ён не працуе, таму трэба перазагрузіць гадзіннік. Не купляйце запальніцы і штопары ў Хургадзе Як і гадзіны, запальніцы выглядаюць прыгожа, але праслужаць роўна 2 тыдні, а потым нічога, акрамя непрыемнасцяў. Ні газам іх заліць, ні накіп замяніць. Яны каштуюць ад 20 да 100 егіпецкіх фунтаў. P Ні ў якім разе нельга купляць запальнічкі Zippo. Чаму? Нават не пытайся. Такі падарунак будзе апошнім, які хтосьці прыме ад вас. Поўны смецце. Яны каштуюць ад 100 да 400 егіпецкіх фунтаў. Не купляйце вінныя штопары. Штопар сагнецца і зламаецца, калі вы адкрыеце трэцюю бутэльку. Ён проста зроблены з занадта «мяккага металу», хоць і выглядае вельмі прыгожа. Штопар можа каштаваць да і 100 егіпецкіх фунтаў. Hurghada dla samotnych Pań Wycieczka na wyspę Giftun Egipscy mężczyźni męska obsługa hotelowa w Hurghadzie Wycieczka na wyspę Giftun 1/3 Lekki, łatwy i przyjemny, taki jest najczęściej pobyt samotnych Pań w Hurghadzie. Egipcjanie z przyjemnością zaopiekują się turystkami z Europy, które spędzają wakacje w kurorcie nad Morzem Czerwonym. Tak więc na samotność Panie nie będą narzekać. Już pierwszego dnia po przylocie do Hurghady, a najpóźniej następnego dnia, po spacerze ulicami Hurghady, egipscy mężczyźni będą proponować swoje towarzystwo, a także pomoc w każdej sprawie… Czego samotne Panie oczekują? Oferta zależy tak naprawdę tylko od tego, czego samotne Panie oczekują. Można zatem mieć osobistego nauczyciela windsurfingu, kitesurfingu, czy tenisa. Można też mieć tzw. zaufanego, który zrobi i dostarczy zakupy, wskaże dobrą restaurację, lub sklep za drobną opłatą. Jest także do dyspozycji w każdej trudniejszej sytuacji, czy zachcianki. Wreszcie, można też mieć towarzysza na cały popyt w Hurghadzie. Od wspólnego, przedpołudniowego pobytu na plaży, przez wspólne zwiedzanie miasta i okolic, po romantyczne wieczory spędzane w Marinie, w kawiarence lub na dyskotece. Oczywiście "nic za darmo" a, że jest to zasada wyjątkowo bliska Egipcjanom, i tutaj musimy liczyć się z pewnym wydatkami. Jednak wbrew pozorom towarzystwo przystojnego Egipcjanina podczas całego pobytu nie jest „usługą” bardzo drogą. dla samotnych pń Czego oczekują egipscy mężczyźni? Uliczny sprzedawca w Sakali Podczas wycieczki... Uliczny sprzedawca w Sakali 1/2 Egipski mężczyzna na plaży... Egipski mężczyzna na plaży... Aerobic na plaży Egipski mężczyzna na plaży... 1/3 Często bywa tak, że dla samotnej Pani jest to koszt obejmujący tzw. wikt i opierunek. Jak to w rzeczywistości wygląda? Otóż całodobowe towarzystwo to najczęściej tradycyjny sponsoring, polegający na opłaceniu "towarzyszowi naszego pobytu" wszystkich wydatków, wynikających ze wspólnego spędzania czasu - pobyty w kawiarni, czy restauracji, wycieczki itp. Bardzo mile widziane są wszelkie prezenty. Egipscy mężczyźni, przebywający w Hurghadzie nie są bogatymi ludźmi, spędzającymi czas na wakacjach. To często ubodzy mieszańcy wiosek, szukający jakiegokolwiek zarobku. Panowie dorabiający „po godzinach”, lub zwyczajnie szukający sposobu na "ciekawe i intensywne" spędzanie czasu. Dlatego mile widziane z ich strony są prezenty typu biżuteria, zegarek niekoniecznie oryginalny, łańcuszek, sygnet, garderoba (jeansy, koszule, ładne buty), kosmetyki (perfumy, woda po goleniu), lub wszystko razem. To nie żart. To fakty. Oczywiście często zdarza się, że męskie towarzystwo jest płatne. Wtedy też „kieszonkowe” uzgadniane jest indywidualnie. Są też sytuacje wyjątkowe. Z uwagi na coraz większe zubożenie egipskiego społeczeństwa, mężczyźni po prostu szukają „europejskiej żony”. Motywacja jest bardzo różna. W większości przypadków to kwestie materialne, ale i zauroczenie Europą i europejskimi kobietami. Tacy „absztyfikanci” są najbardziej „namolni i „niebezpieczni” dla kobiet, które przyjeżdżają do Hurghady tylko po to, aby się zabawić i rozerwać. A jak znaleźć odpowiednie towarzystwo? O to zupełnie nie trzeba się martwić. Znajdzie „się samo” szybciej niż samotne Panie o tym pomyślą. Romans, czy rodzina z Egipcjaninem? Małżeństwo nieoficjalne (ar. zawadż urfi) jest innowacją stosowaną przede wszystkim w Egipcie. Wobec wysokiego kosztu zawarcia związku małżeńskiego, urfi pełni funkcję instrumentalną – legitymizując związek religijnie – a zarazem jest krokiem do zawarcia prawdziwego (oficjalnego) związku małżeńskiego. Instytucja urfi została zaadaptowana w ciągu ostatnich kilkunastu lat w kontaktach między turystkami a lokalnymi mężczyznami, w ramach tzw. turystyki erotycznej czy romansu. Artykuł analizuje sposoby rozumienia i postrzegania małżeństwa urfi przez zachodnie turystki. Materiałem źródłowym są wypowiedzi kobiet na forach internetowych, poświęconych turystycznym kontaktom intymnym pomiędzy Europejkami a Arabami. Wyszczególniono kilka rodzajów narracji, wskazujących na takie aspekty jak potencjał seksualny partnera, urfi jako narzędzie dyskredytujące zachodnie kobiety, legitymację dla uprawiania seksu, oraz nieczyste intencje habiba. Motywy rodzinne mają w przedmiotowym dyskursie znaczenie minimalne, co podkreśla instrumentalny charakter relacji. Małżeństwo nieoficjalne (ar. zawadż urfi) jest z europejskiego punktu widzenia swoistą wariacją na temat małżeństwa. Wybierane jest przede wszystkim w Egipcie. Wobec wysokiego kosztu zawarcia związku małżeńskiego, młodzi muzułmanie – przed oficjalną ceremonią ślubną – mogą zdecydować się na zawarcie urfi. Taki rodzaj małżeństwa umożliwia im spotykanie się, choć w sekrecie, w tym współżycie seksualne. Pełni zatem funkcję instrumentalną – legitymizując związek religijnie – a zarazem jest krokiem do zawarcia prawdziwego (to jest oficjalnego) związku małżeńskiego. Instytucja urfi została zaadaptowana w ciągu ostatnich kilkunastu lat w kontaktach między turystkami a lokalnymi mężczyznami, w ramach tzw. turystyki erotycznej czy romansu. Urfi jest dla muzułmańskich mężczyzn furtką do legalnego uprawiania seksu, ale równie dobrze może pełnić podobne funkcje, co w przypadku małżeństw zawieranych przez pary egipskie. Celem artykułu jest analiza sposobu rozumienia i postrzegania małżeństwa urfi przez zachodnie turystki. Materiałem źródłowym będą wypowiedzi kobiet na forach internetowych, poświęconych turystycznym kontaktom intymnym pomiędzy Europejkami a Arabami. Zebrany w ten sposób materiał z pewnością nie jest reprezentatywny, jednak pozwoli na ukazanie dominujących sposobów narracji na temat urfi. Ze względu na to, że każde z forów skupia forumowiczki posługujące się tym samym językiem, możliwe jest także nakreślenie różnic między kobietami z poszczególnych państw europejskich. romans zegipcjaninm Instytucja urfi w Egipcie – ujęcie tradycyjne W świecie arabsko-muzułmańskim istnieje poza zawarciem konwencjonalnego aktu małżeńskiego (akd az-zawadż) kilka innych form małżeństw. Nie są to zatem trwałe związki małżeńskie zakładające istnienie wspólnego gospodarstwa domowego. Jednym z nich jest – będący tematem tego artykułu – zawadż urfi; inne to zawadż misjar oraz zawadż al-muta. Pierwsze z nich – zawadż misjar – jest małżeństwem „na przychodne”. Małżonkowie nie mieszkają razem; mąż odwiedza żonę np. w jej domu rodzinnym według ściśle określonych reguł (Zyzik 2003: 115) i w konkretnym celu. Zazwyczaj jest to zaspokajanie potrzeb seksualnych mężczyzny. Niektórzy uczeni muzułmańscy uznają tę formę małżeństwa za legalną i, co należy podkreślić, zawadż misjar jest oficjalnie rejestrowany w urzędzie. Może się także zdarzyć, że z awadż misjar utrzymywany jest w tajemnicy, czyli staje się zawadż as-sirr (dosłownie: „małżeństwo w tajemnicy”), co przez niektórych uczonych jest interpretowane jako zawadż urfi, który także utrzymuje się w tajemnicy. Kolejny typ małżeństwa – zawadż al-muta lub nikah al-muta (dosłownie: „małżeństwo dla przyjemności”) jest małżeństwem czasowym, zawieranym na ściśle określony czas (od kilku godzin do nawet kilkudziesięciu lat) i praktykowanym wyłącznie przez szyitów. Sunnici odrzucili tę formę małżeństwa, chociaż znana była najprawdopodobniej do czasów drugiego kalifa sprawiedliwego Umara Ibn Chattaba (591-644; Zyzik 2003: 112), który uznał ją za niezgodną z zasadami islamu. Przypuszczalnie małżeństwo tymczasowe służyło muzułmanom przede wszystkim na okoliczność prowadzenia wojen, aby w czasie rozłąki z żonami mogli utrzymywać kontakty seksualne z innymi kobietami. Jeśli chodzi o zawadż urfi, jest to małżeństwo nieoficjalne, utrzymywane w sekrecie przed rodziną albo pierwszą żoną oraz, co należy podkreślić, niezarejestrowane w urzędzie. Arabski termin zawadż urfi przekłada się na język polski jako „małżeństwo zwyczajowe” albo „małżeństwo nieoficjalne”, gdzie słowo zawadż jest ogólnym określeniem na każde małżeństwo. Pierwsze tłumaczenie jest dosłownym odzwierciedleniem arabskiej nazwy. Przymiotnik urfi, „zwyczajowy”, wywodzi się od rzeczownika urf, oznaczającego „prawo zwyczajowe”. Drugi przekład dotyczy samej formy „zawarcia” małżeństwa, a mianowicie faktu, że nie jest ono zarejestrowane w urzędzie, co odróżnia je chociażby od zawadż misjar. Małżeństwo urfi znane jest przede wszystkim w Egipcie, ale można natknąć się na nie również w Tunezji, co wynika z rozwoju turystyki w całym regionie. W Egipcie urfi stało się popularne mniej więcej w latach 80. dwudziestego wieku, chociaż można przypuszczać, że było znane już wcześniej w kulturze arabskiej. Jak pisze Marlen Zyzik (2003: 113), niektórzy wysuwają tezę, że jego [urfi] korzenie sięgają czasów wojen, kiedy wdowy, które nie chciały stracić pensji po zmarłych mężach, zawierały potajemne małżeństwa. Pytania rodzi społeczne uzasadnienie potrzeby zawierania potajemnych małżeństw przez wdowy. Najprawdopodobniej wdowy po stracie swoich mężów poszukiwały oparcia w innych mężczyznach, choć słuszna może być również teza o zaspokajaniu własnych potrzeb seksualnych. Takie stwierdzenie wydaje się dosyć śmiałe w zderzeniu z dzisiejszą tabuizacją sfery seksualności kobiecej na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce. Jak już wspomnieliśmy wyżej, małżeństwo urfi zawierane jest przez muzułmanów najczęściej ze względów ekonomicznych. Młodzi ludzie decydują się na ten krok, ponieważ nie stać ich na oficjalną ceremonię ślubną, zapłatę mahru (daru ślubnego), kupno mieszkania, wychowywanie dzieci – a dzięki urfi mogą mieszkać razem, spotykać się publicznie czy wynajmować pokój hotelowy. Również biedne rodziny, zwykle ze wsi, decydują się odstępować swoje córki za określone korzyści materialne bogatym muzułmanom, którzy niejednokrotnie posiadają już jedną legalną żonę, ale pozwalają sobie na zawarcie kilku zawadż urfi (Zyzik 2003: 113). W tym jednak wypadku względy ekonomiczne mają zgoła odmienny charakter. Biedna rodzina sprzedaje niejako córkę mężczyznom z wyższych sfer, których celem jest tu zaspokojenie swoich potrzeb seksualnych. Pewnych analogii można doszukiwać się w Azji Południowo-Wschodniej. W niektórych tamtejszych krajach mężczyźni europejscy utrzymują kochankę/kochanki, mając jednocześnie żony i rodziny w Europie. Motywacja zaspokajania potrzeb seksualnych jest istotna również wśród decydujących się na małżeństwa urfi studentów arabskich. Proces ten poszedł w takim kierunku, że – jak nadmienia Marlen Zyzik (2003: 114) – w latach dziewięćdziesiątych nastąpił bezprecedensowy wzrost liczby małżeństw urfi wśród studentów, co skłoniło Islamic Research Academy do potępienia tego rodzaju praktyk i uznania związków urfi za nielegalne. Od tamtego czasu jednak w praktyce społecznej niewiele się zmieniło i mimo odrzucenia ich przez autorytety, małżeństwa urfi są nadal bardzo chętnie zawierane przez egipskich studentów. Jednak nie wszystkie kończą się podpisaniem aktu małżeńskiego, co rodzi problemy przede wszystkim w przypadku kobiet, które, jako – najczęściej – już nie dziewice, zazwyczaj nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego. Aby zmienić swoją sytuację, decydują się więc na drogie operacje plastyczne odtworzenia błony dziewiczej, najbardziej rozpowszechnione właśnie w świecie muzułmańskim. Urfi jako wakacyjna innowacja Z instytucji urfi szeroko korzystają w ostatnich latach także turystki, odwiedzające kraje arabskie takie jak Egipt oraz tamtejszych mężczyzn, którzy nawiązują z nimi relacje romantyczne/erotyczne. Pozamałżeńskie i przedmałżeńskie kontakty seksualne są niezgodne z zasadami religijnymi – takie postępowanie jest grzechem w islamie. Stanowią również ryzyko na gruncie prawnym, ponieważ według przepisów za tego rodzaju stosunki można nawet trafić do więzienia. Aby się przed tym uchronić, muzułmanie pracujący np. w turystycznych kurortach – a zatem mający stałą i bezpośrednią styczność z przybyszkami z Europy – zawierają z turystkami małżeństwa urfi, które stanowią przede wszystkim legalizację współżycia seksualnego. Małżeństwo urfi zawiera się w obecności dwóch świadków, a czasami osoby trzeciej, która zazwyczaj (…) posiada jakąś wiedzę z zakresu jurysprudencji muzułmańskiej (Zyzik 2003: 114). Formularz odpowiedniego dokumentu, okazywanego np. policjantom podczas legitymowania czy właścicielom lokalu przy wynajmowaniu wspólnego pokoju, można nabyć nawet w sklepie. Może być to także zwykła kartka papieru, na której pod informacją o zawarciu urfi podpisują się małżonkowie. Takie urfi nie jest jednak podpisane przez prawnika, u którego także istnieje możliwość zawarcia urfi na drodze legalnej, jednak każdy ze sposobów zawarcia tego rodzaju małżeństwa dostarcza tylko jednego egzemplarza dokumentu, bez kopii. A jako że to mężczyzna najczęściej dokument ten przechowuje, wyjątkowo trudno jest kobiecie udowodnić sam fakt zawarcia małżeństwa, a prawie w ogóle niemożliwe jest dla niej dochodzenie swoich praw w sądzie. Jeśli na przykład z takiego związku zostanie poczęte dziecko, mężczyzna nie zostaje pociągnięty do odpowiedzialności, gdyż kobieta nie ma jak udowodnić zawarcia zawadż urfi. Aby jeszcze dodatkowo się zabezpieczyć, Arabowie utrzymujący relacje seksualne z turystkami po wyjeździe swojej kochanki najczęściej niszczą dokument poświadczający małżeństwo urfi. W czasie zawierania kontraktu ustala się również kwotę mahru (daru ślubnego dla żony), która zwykle przy takiej okazji jest symboliczna. Zostało to zobrazowane chociażby w polskojęzycznym dokumencie Darling aj law ju (2011), w którym muzułmanin z Egiptu zawierający urfi z Polką przekazuje jej bardzo niewielkie pieniądze. Brak mahru skutkowałby nieważnością małżeństwa. Dla niektórych turystek i ich arabskich kochanków małżeństwo urfi może być swego rodzaju wstępem do sporządzenia aktu małżeńskiego respektowanego przez wszystkich muzułmanów. Jest to jednak sytuacja bardzo rzadko spotykana. Turystki decydujące się na małżeństwo urfi bardzo często nie wiedzą, na czym dokładnie ono polega; istnieje wiele mitów na jego temat, pojawia się wiele nieporozumień – co odzwierciedlają dyskusje toczone na analizowanych przez nas forach: Urfi – na kontrakcie podpisuje się kobieta, orfi – bez podpisu kobiety; Jeśli dobrze zrozumiałam, w urfi jest napisane przyjęcie islamu, tak? Z drugiej strony zdarza się również, że internautki dosyć celnie ujmują sedno urfi: U nich są dwa rodzaje urfi, jeden ot tak po prostu dla seksu, aby policja nie wzięła za pupy. Drugi urfi jest na poważnie, prawie jak związek zawarty w Kairze. Świadków 4, notariusz i 100 USD, tyle to kosztuje, a także dosyć wymownie podkreślają fakt, iż nie jest typowe małżeństwo w rozumieniu europejskim: Bądź spokojna! Przecież to tylko urfi – papier toaletowy, nie jesteś jego żoną, a on nie jest twoim mężem. Użyte tutaj porównanie do papieru toaletowego przywodzi na myśl zarówno samą formę dokumentu, jak i jego znikome formalne znaczenie – pojedynczą kartkę papieru, którą można porwać na kawałeczki, wrzucić do sedesu, spuścić wodę i ślad po niej zaginie. We wpisach tłumaczących, na czym polega urfi, przemycane są ostrzeżenia, np. przed byciem bitą: [urfi] jest to sposób na legalne mieszkanie razem i legalny seks z Arabem. On nabywa prawa, aby cię bić itd., a ty jesteś jego żoną tylko na terytorium Egiptu; po wylocie do kraju jesteście jakby poza małżeństwem on może cię zdradzać, czy przestrogi, np. przed decydowaniem się na dzieci: „Po tym wszystkim dzieci urodzone w urfi [należą do] niego”. W internetowych wypowiedziach podkreśla się lepszą sytuację prawną mężczyzny w takim związku. Jedna z forumowiczek pisze: Urfi – ślub cywilny, który może mieć milion [mężczyzn] i według którego wasze prawa [kobiet] równe są zeru, a prawa „męża” są bardzo duże – na co u innej forumowiczki pojawiają się wątpliwości: A można [prosić] o więcej szczegółów odnośnie „bardzo dużych praw” męża urfi? Czy po urfi, jeśli nie ma dzieci, żona ma prawo opuścić Egipt, czy on ma prawa jej nie wypuścić?Można znaleźć nieprawdziwe informacje, np. odnośnie liczby urfi: oni mają prawo oficjalnie zrobić urfi cztery razy tak jest zgodnie z szari’atem? czy odnośnie długości trwania: Urfi to rodzaj zaangażowania u nich z cudzoziemcem. Urfi trwa cztery lata. Jeśli po tym czasie nie są małżeństwem, to urfi jest nieważne. Ale nie sądzę, że ktoś to kontroluje (…). W rzeczywistości urfi nie jest usankcjonowane czasowo, jak np. zawadż al-muta. Nie jest również prawdą, że po czterech latach urfi samoistnie unieważnia się. Jedynie zniszczenie dokumentu, a od 2000 roku w Egipcie również decyzja sądu, może definitywnie zakończyć małżeństwo urfi. Wyobrażenia zachodnich turystek. Analiza otwartych forów internetowych Przestawione dalej kategorie zostały opracowane na podstawie analizy otwartych forów internetowych poświęconych turystyce romantycznej z kilku państw europejskich: Rosji (kunstkamera.net i dezy-house.ru), Polski (Faceci z Egiptu oraz Tunezja – faceci z wakacji), Niemiec (1001-geschichte.de) i Szwajcarii (againstbezeness.ch). Fora zostały wybrane według kryterium popularności, a także dostępności: obecności adresu forum na innych forach lub wysokiego pozycjonowania danego forum w wyszukiwarce. Wszystkie fora są otwarte, co znaczy, że do ich przeglądania nie jest potrzebna rejestracja czy weryfikacja przez administratora. Różnią się zatem od forów zamkniętych, gdyż oferują swoim użytkownikom i użytkowniczkom większą anonimowość, a inkluzywny charakter sprawia, że większość wypowiedzi cechuje dosyć duża powierzchowność. Każde z forów ma swój specyficzny charakter. Fora zachodnioeuropejskie skupiają się wokół pojęcia bezness, czyli zniekształconego angielskiego słowa business, oddającego instrumentalny charakter relacji habiba (w ten sposób o arabskich kochankach mówią Europejki; ar. habib „ukochany”) z europejską turystką – na przykład forum niemieckie zawiera kilkaset opowieści zranionych kobiet, które zawiodły się na swoich habibach; forum szwajcarskie ma w swojej nazwie walkę z beznessem. Fora rosyjskie, o najdłuższej historii (zostały założone w 2004 roku), zawierają najwięcej postów – większość z nich dotyczy kwestii praktycznych. Fora polskie zostały założone stosunkowo niedawno i cechuje je dosyć duża powierzchowność i doraźność, zwłaszcza że wiele kobiet pozostających w związkach z muzułmanami zarejestrowana jest na zamkniętym forum Salam, które zawiera kilkanaście razy więcej postów, niż oba przytaczane w artykule polskie fora. Użytkowniczki takich forów nie są z pewnością kategorią reprezentatywną dla ogółu Europejek wchodzących w relacje intymne z egipskimi mężczyznami. Jednak analiza ich wypowiedzi umożliwia prześledzenie sposobów rozumienia i postrzegania przez nie pojęcia urfi. Analizą objęto te posty z wymienionych forów, które zawierały w treści słowo urfi (pisane także jako orfi bądź oрфи). Na tej podstawie wyszczególniono pięć dominujących sposobów postrzegania małżeństwa urfi, które zostały opisane poniżej. „Potencjał seksualny” Jako małżeństwo zwyczajowe, niezarejestrowane w urzędzie, urfi nie podlega tym samym ograniczeniom, co małżeństwo muzułmańskie. Mężczyzna może zatem teoretycznie mieć więcej niż cztery – dozwolone przez Koran – żony urfi. Liczba zawartych (faktycznie lub rzekomo) małżeństw urfi może służyć do podkreślania potencjału seksualnego danego mężczyzny, np. On jest prawdziwym graczem, który posiada co najmniej dziesięć kontraktów urfi z różnymi kobietami; Jemu ślą i dają sporo pieniędzy jego niezliczone, zagraniczne urfi-żony; Całą resztę czasu zajmuje się innymi dziewczynami. Mówi, że urfi-żonę ma w każdym kraju, a dziewczynę w każdym mieście. Jest dumny z tego, że kocha kobiety i ma ich dużo; On – profesjonalny alfons, ma setki urfi i kilka legalnych małżeństw; Niektórzy habibi to poligamiści podrabiający urfi. Większość informacji o liczbie małżeństw pochodzi bezpośrednio z tzw. „czarnych list”, na których turystki opisują mężczyzn znanych ze swojej niewierności czy nieuczciwości. Liczba urfi, wyolbrzymiona w jednym z przypadków do kilkuset, zdaje się współgrać z wyobrażeniami dotyczącymi potencjału seksualnego Arabów (Patai 1973). Niegdyś składały się na nie haremy, poligamia i rajskie hurysy (Said 2005), a obecnie jest to liczba europejskich partnerek seksualnych. Zgodnie z wypowiedziami forumowiczek, mężczyźni ci są pożądani przez wiele kobiet, jednak nie angażują się w emocjonalne związki, są wyrachowani. Jeden wiąże się z Angielkami z pobudek ekonomicznych, jednak woli seks z Rosjankami i Ukrainkami, inny zawiera małżeństwa z Rosjankami po to, by sprzątały mu mieszkanie. Liczba zawieranych małżeństw urfi pojawia się również w kontekście kulturowo-społecznym, jako immanentna cecha Arabów i/lub muzułmanów: Oni mają to w genach: hotel, urfi, żony wielokrotnego użytku…; Zapomniałam, że muzułmańska małpa może zrobić wiele urfi shit paper. Oba cytaty pokazują, że seksualność lokalnych mężczyzn odbierana jest tu przez pryzmat uwarunkowanego biologicznie popędu. Habib nie jest podmiotem, uwodzącym w wyrachowany sposób swoje ofiary, a przedmiotem swojej cielesności. Wielość urfi wiązana bywa także z czynnikami sytuacyjnymi – pracą habibów w kurortach: A jak! Nie wierzcie w to, że uda im się pozostać prawiczkami, albo specyfiką Egiptu: egipskie prawo rodzinne to ciemność i chaos. Tu i poligamia i urfi i chuj wie co jeszcze!. „Legalne uprawianie seksu” Jedną z najczęściej wskazywanych funkcji małżeństwa urfi jest funkcja utylitarna. Zawarcie związku małżeńskiego ma umożliwić legalne uprawianie seksu. Wiąże się to ze specyfiką kulturowo-religijną Egiptu jako państwa muzułmańskiego, w którym kontakty między osobami płci przeciwnej powinny być ograniczone. Osoby niebędące małżeństwem mogą być legitymowane przez policję, mogą mieć także problem z wynajęciem wspólnego mieszkania. O powszechności utylitarnego rozumienia urfi świadczy to, że element legalności bardzo często pojawia się w przytaczanych przez forumowiczki definicjach tego pojęcia, np. Kontrakt urfi to dokument będący „typem małżeństwa” wydawany po to, aby wasz habib mógł uprawiać z wami seks i mógł wejść z wami do hotelu; To jest po prostu papier, na który zgadzają się w EG z reguły tylko Europejki. To po prostu prawne zezwolenie na bzykanie przez jakiś czas; Urfi robi się, żeby usankcjonować zgodę na kurestwo po egipsku; niekiedy urfi staje się synonimem seksu – No ORFI – no SEX. Dla większości kobiet utylitarny charakter urfi wiąże się z uwarunkowaniami sytuacyjnymi. Para bez ślubu ma ograniczone możliwości wspólnego spędzania czasu. Jednak czasami pojawia się powód przypisywany cechom dyspozycyjnym habiba – jego religijności. Podkreślają to przynajmniej dwie forumowiczki: No cóż, to naprawdę proste [do wytłumaczenia], bezwzględni, fanatyczni wyznawcy islamu chcą mieć kawałek papieru urfi jako wybielenie się przed Allahem za kurestwo; On jest dziko wierzący w islam i bez papierka się boi, ponieważ go Allah ukarze. Atrybucja religijna pojawia się rzadko ze względu na charakter związków z turystkami. Można założyć, że mężczyźni, którzy się angażują w związki urfi z pobudek instrumentalnych, nie przykładają zbyt dużej wagi do tego, że w islamie stosunki pozamałżeńskie są zakazane, a w Egipcie dodatkowo penalizowane. „Nieczyste intencje” Ostrożność wpisana jest w większość wakacyjnych związków, zwłaszcza jeżeli europejskie turystyki zaczynają myśleć poważnie o wspólnej przyszłości. Nowy partner z egzotycznego kraju o odmiennej kulturze staje się przedmiotem dociekań. Potęgują je doniesienia o niewiernych i nieuczciwych habibach zamieszczane na „czarnych listach”. Angażujące się w takie związki kobiety starają się na różne sposoby weryfikować szczerość swoich partnerów. Zarzuty dotyczące szczerości dotyczą dwóch kategorii spraw. Pierwsza odnosi się do szczerości zamiarów habiba, druga – do potencjalnych oszustw z jego udziałem. Pierwszy rodzaj zastrzeżeń ilustrują odpowiedzi na pytanie jednej z użytkowniczek polskiego forum Faceci z Egiptu: Muszę przyznać, że podczas ostatniej mojej wizyty byliśmy dwukrotnie legitymowani na mieście przez policję, więc może coś w tym jest?? Na pięć odpowiedzi tylko jedna wskazywała na to, że urfi ma charakter praktyczny, umożliwiając parze przebywanie ze sobą. Pozostałe odpowiedzi brzmiały tak: Na Twoim miejscu zastanowiła bym się, dlaczego właśnie on był kontrolowany przez policję! Ja na Twoim miejscu w ogóle zastanowiłabym się, czy ten Twój luby jest wart tego ORFI, bo jeśli tak mówi, to wiadomo, że chce tylko jednego – sexu – a przecież oni tyle mówią o wierności, czystości itp…. Jeśli chodzi o Orfi to ja powiem Ci, że szanujący się Egipcjanin nie wyskoczy z taką propozycją. Gdyby naprawdę twój habibek Ciebie szanował nigdy nie mieszkałby z Tobą przed ślubem. Zapytaj się jego co by zrobił, gdyby jakiś chłopak zaproponował jego siostrze taki papier. Przytoczone wypowiedzi ukazują całą gamę wątpliwości dotyczących intencji habiba. Wyrażające je internautki podkreślają instrumentalność małżeństwa urfi, widząc w nim przede wszystkim uprawomocnienie dla współżycia z Europejką. Niekiedy tylko pojawia się pytanie, w jaki sposób do relacji podchodzi sama kobieta: A ty z nim chcesz się tylko spotkać, za mąż się nie wybierasz. Bo jeśli habib jest poważny, itd., nie oferuje urfi. Symptomatyczne jest porównywanie małżeństwa urfi z formalnym małżeństwem muzułmańskim z Egipcjanką. W takim porównaniu muzułmanka staje się kobietą szanowaną przez swojego narzeczonego, w przeciwieństwie do Europejki. Druga kategoria zarzutów odnosi się do konkretnych przejawów oszustwa. Dotyczą one nie tyle samego faktu zaproponowania urfi, co jego formy lub treści. W związku z tym, że kontrakt urfi zawierany jest w języku arabskim (z ewentualnym tłumaczeniem na język angielski), a sama forma prawna jest nieznana w państwach europejskich, częstym dążeniem kobiet jest upewnienie się, że podpisują właściwy dokument i że nie będą z tego tytułu ciążyły na nich zobowiązania. Spektrum potencjalnych niebezpieczeństw jest dosyć szerokie. Użytkowniczki forów wymieniają wiele według nich potencjalnych lub faktycznych zagrożeń, które urfi za sobą pociąga, odwołując się czy to do własnych, czy cudzych doświadczeń: Ogólnie rzecz biorąc, zawierając urfi trzeba żądać rosyjskiego tłumaczenia, bo oni tam wszystko napisać mogą. Na przykład długi męża dziedziczy jego żona, a do dzieci z małżeństwa urfi nie można mieć żadnych roszczeń. Na podstawie małżeństwa urfi kobieta może zostać skazana za poliandrię, jeżeli przyjechałaby do Egiptu ze swoim mężem. Można tam również znaleźć zapis, że musi płacić habibowi comiesięczną pensję. Ponadto urfi podpisane z jedną kobietą może służyć jako dokument legalizujący współżycie z inną, która takiego kontraktu zawierać nie chce. Wreszcie, urfi może być elementem złożonego oszustwa, w które zaangażowana jest cała rodzina habiba: A oto nasz sponsor. Cóż, było wiele przypadków, gdy egipscy habibi prowadzali turystki, urfi i inne żony do domu, przedstawiając swoją własną arabską żonę za siostrę. A cudzoziemki przedstawiano odpowiednio jako ciekawe orientalistki albo dojna looserka. Narzędzie dyskredytujące Niemalże na wszystkich analizowanych forach użytkowniczki rozróżniają urfi i „prawdziwe” małżeństwo. To pierwsze postrzegane jest jako gorsze i nic nieznaczące, na co wskazują liczne wypowiedzi: Jak się pobrali? Urfi czy normalnie? Jeżeli urfi, to jest to gówno warte; urfi nie jest małżeństwem w pełnym znaczeniu tego słowa, choć niektóre kobiety rozróżniają urfi zawarte legalnie i sfałszowane: Kochanie, sądząc po twoim opisie urfi, zostało kupione za jednego funta na rynku. A jak myślisz, fałszywka [wykonana] pod Diora w katalogu Diora miałaby jakąkolwiek wartość? Prosząca o poradę użytkowniczka została zdyskredytowana przez inną, ponieważ nie posiadała odpowiedniej wiedzy na temat urfi. Brak wiedzy lub niższy status niektórych forumowiczek, związany z byciem urfi-żoną, bywa wykorzystywany przez inne w pogardliwych wypowiedziach: wiem, że zostawił tę rosyjską dziwkę pięć miesięcy temu. Nie była jego żoną a dziewczyną urfi i w tym samym wątku: ta Rosjanka była tylko szarmutą urfi. Symptomatyczne jest wykorzystanie wulgaryzmu z dialektów języka arabskiegoszarmuta „prostytutka, dziwka”. Zgoda na małżeństwo urfi bywa bowiem utożsamiana z prostytucją czy „puszczalstwem”: Aleś się zagalopowała…. żal i współczucie, że jesteś taka łatwa (…) Miłego pobytu i seksu w „5 gwiazdkowym” mieszkanku z karaluchami u boku wyposzczonego Egiptusa. Seksturystyka pełną parą!!! Odwołanie do urfi bywa również wykorzystywane do dyskredytacji europejskich turystek ogółem. Robią to zazwyczaj osoby, które występują na forach z pozycji znawców tematu: Kiedy na samym początku zaproponował urfi, powiedziałam, że to gówno dla głupich turystów; Szkoda naiwnych dziewczyn. Chociaż myślę, że takim to mało co już pomoże. Najpierw wymagana jest obecność mózgu. Inna użytkowniczka tego samego forum podsumowuje: Cóż, to klasyka gatunku! Wszyscy chłopcy bazarowi i podawacze papierowych ręczników (dozorca, sprzątacz, kelner…) poślubią turystkę w każdym wieku i o jakimkolwiek wyglądzie fizycznym oferując wielką i świetlaną miłość, wystawiając jednocześnie następujące rachunki: 1. płatność rejestracji małżeństwa (urfi 30-50 dolców, prowizja w kieszeni) 2. opłata za przytulne gniazdko dla zakochanych 3. prezenty i należności w celu wspierania jego umierającej matki (ojca, brata, siostry, jego samego). Autorki przytoczonych wypowiedzi krytykują kompetencje intelektualne turystek; inne odnoszą się do ich poczucia godności. Urfi bywa wykorzystywane do dyskredytowania osób innej narodowości (np. Urfi to wynalazek dla rosyjskich podludzi – napisała użytkowniczka posługująca się językiem angielskim) czy kobiet. Ma ono miejsce zarówno w wypowiedziach innych kobiet np. A ty byłaś dla niego legalną żoną czy kim? A urfi to zawieś w szafie. Te dokumenty są hańbą dla naszych kobiet. To pozwolenie na kurestwo, coś upokarzającego w każdym sensie, jak i w postach mężczyzn – wówczas z nutką socjobiologiczną: Tak sobie poczytałem…i słabo mi się robi. Dlaczego niektóre Polki aż tak się szanują? Ja rozumiem wyzwolenie seksualne, że nie trzeba się kochać i uprawiać seks. Ale żeby z takimi ćwokami, brudasami, którzy ma ją Cię za ostatnią… To już w Europie nie ma chętnych na seks? (…) A jakbym miał się jakimś cudem przenieść w skórę Egipcjanina, to palnąłbym sobie w łeb chyba z rozpaczy. Dyskredytowanie kobiet będących w związkach urfi jest jednym z nielicznych przejawów aktywności mężczyzn na forach poświęconych turystyce romansu. Ci, którzy na nich się pojawili piszą, że starają się zrozumieć, na czym polega fenomen habibów i w czym egipscy kochankowie są lepsi od nich samych. „Ku rodzinie”? Nieliczne forumowiczki postrzegają urfi jako zalążek prawdziwego związku małżeńskiego, a zarazem wyraz wierności i szczerych zamiarów swoich partnerów. Ulla z 1001-geschichte.de zgodziła się na urfi, ponieważ kochała go ponad wszystko. Jako żona zmuszona była do finansowania coraz odważniejszych przedsięwzięć swojego małżonka. W podobnym duchu wypowiada się inna forumowiczka, Zanni, piętnaście lat starsza od swojego urfi-męża. Również ona uległa emocjom i po gorzkim rozczarowaniu wycofała się z tego związku. Inna forumowiczka podsumowuje: …jesteśmy zapewne zbyt szczere. Teraz zrozumiałam na czym polega umowa urfi i wiem, dlaczego on chce mnie wziąć za żonę. Symptomatyczne wydaje się to, że wszystkie przytaczane wpisy pochodzą z forów pisanych w językach zachodnioeuropejskich. Również na nich popularne jest słowo bezness, o czym wspomniano już wcześniej, które ilustruje instrumentalną motywację habibów. Na forach w językach słowiańskich słowo to jest w zasadzie nieobecne. Bez odpowiednich badań empirycznych trudno jest wnioskować o przyczynach. Może to wskazywać na mniejszą łatwowierność kobiet z państw słowiańskich, albo ich mniejszą atrakcyjność jako potencjalnych sponsorek. Niektóre kobiety wskazują urfi jako instytucję legitymizującą ich związek z danym mężczyzną i stawiającą je na uprzywilejowanej pozycji w porównaniu do innych. Jedna z użytkowniczek forum Kunstkamera próbuje wykazać, że to ona ma prawo do jednego z omawianych mężczyzn: Muhammad Emara jest moim mężem, przed wieloma laty zawarliśmy ślub urfi. Bardzo go kocham. Wy chcecie z nim tylko uprawiać seks… wiele szarmut w HRG. Inna z internautek również próbuje wykazać swoje pierwszeństwo, odwołując się do urfi:ale on cię nie kocha! on kocha tylko mnie! My już sporządziliśmy urfi i 19 stycznia jadę do ukochanego. On po prostu nie może się z tobą rozstać, boi się, że będziesz miała załamanie nerwowe... Kobiety te postrzegają urfi w sposób autoteliczny, jako związek cementujący dwoje ludzi. Podsumowanie Z przedstawionej analizy forów internetowych dosyć jednoznacznie wynika, że według ich uczestniczek urfi dla egipskich mężczyzn stanowi sposób na legitymizację współżycia seksualnego bez ślubu właściwego. Motywacją nie jest tu jednak – według kobiet piszących na badanych forach – legitymizacja na gruncie religijnym, tylko na gruncie prawnym, pozwalająca mężczyźnie uniknąć negatywnych sankcji ze strony państwa. Trudno jest wyrokować na podstawie analizy forów, które stanowią przecież zaledwie wycinek rzeczywistości turystyki romansu w państwach Bliskiego Wschodu – a i każde z tych forów ma inną formę, co utrudnia porównania – jednak wydaje się, że kobiety z Europy Wschodniej podchodzą do urfi bardziej pragmatycznie, niż te z Europy Zachodniej. Wskazuje na to fakt, że wszystkie wpisy z ostatniej analizowanej kategorii – „Ku rodzinie”– były autorstwa rozczarowanych i zawiedzionych kobiet anglo- czy niemieckojęzycznych. Jeżeli faktycznie tak jest, pojawia się pytanie o przyczyny takiej różnicy. Być może wynika ona z różnych strategii uwodzenia lokalnych mężczyzn, w zależności od kraju pochodzenia Europejek. Kobiety z Europy Zachodniej mogą być postrzegane jako bardziej zamożne, a zatem istotnym elementem nawiązywanych z nimi relacji intymnych są korzyści materialne, podczas gdy w wypadku Europejek ze Wschodu istotny jest sam seks. Nierównowaga ta może wynikać również z odmiennego stopnia przyzwolenia społecznego na mówienie o własnej porażce – a przecież rozczarowanie związane z relacją intymną, która nie spełniła naszych oczekiwań, do takich należy. Wydaje się, że w Europie Wschodniej mniejsza jest akceptacja dla przyznawania się do tego rodzaju doświadczeń. Jeszcze inną przyczyną może być silniej zakorzeniony system patriarchalny w Europie Wschodniej, co może oznaczałoby, że kobiety nie roszczą sobie praw do szczęścia i uczciwości, jak kobiety z krajów zachodnich? O autorach: Katarzyna Górak-Sosnowska – doktor, prodziekan Studium Magisterskiego w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, adiunkt w Katedrze Socjologii Ekonomicznej SGH oraz w Katedrze Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się rozwojem świata arabskiego, muzułmańską kulturą popularną oraz społecznościami muzułmańskimi na Zachodzie. Wydała trzy monografie: „Świat arabski wobec globalizacji”(2007), „Perspektywy świata arabskiego w kontekście Milenijnych Celów Rozwoju” (2007), „Muzułmańska kultura konsumpcyjna” (2011), oraz liczne materiały z zakresu edukacji rozwojowej i między-kulturowej. Od września 2012 r. współprowadzi blog Dziekanatu SM SGH „Po drugiej stronie okienka” (takdladsm.blogspot.com). Maciej Klimiuk – doktor nauk humanistycznych, arabista i islamista, specjalizuje się w dialektologii języka arabskiego, językoznawstwie semickim i austronezyjskim, kulturach Indonezji. Wykłada gramatykę arabską, dialektologię języka arabskiego oraz dialekt damasceński na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Bibliografia: Danecki, Janusz. 2001. Gramatyka języka arabskiego. Tom I. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog. Patai, Raphael. The Arab Mind. New York: Scribner. Said, Edward. 2005. Orientalizm. Przeł. Monika Wyrwas-Wiśniewska. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka. Singerman, Diane. 2007. “The Economic Imperatives of Marriage: Emerging Practices and Identities among Youth in the Middle East”. Middle East Youth Initiative Working Papers 6.Zyzik, Marlen. 2003. Małżeństwo w prawie muzułmańskim. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa. Strony internetowe: www.1001-geschichte.de ; dostęp: 20.04.2012. www.againstbezness.ch ; dostęp: 20.04.2012. www.dezy-house.ru ; dostęp: 20.04.2012. www.forum.gazeta.pl/forum; dostęp: 20.04.2012. www.kunstkamera.net ; dostęp: 20.04.2012. materiał opublikowany na: www.multiculticlub.com/romans-czy-rodzina-malzenstwo-urfi-a-wyobrazenia-o-nim-zachodnich-turystek-w-egipcie/ Związek Polki z Egipcjaninem Związek Polki z Egipcjaninem jest możliwe, co więcej jest bardzo popularny. Właściwie, patrząc chłodnym okiem takie związki można podzielić na trzy kategorie: - związek typowo wakacyjny, trwający najczęściej tyle ile trwają Twoje wakacje. - związek „na odległość", czyli co pewien czas bywasz w Egipcie i spędzasz czas z egipskim partnerem. Tutaj często mamy do czynienia z wsparciem finansowym, udzielanym egipskiemu partnerowi . związek polki zegipcjaninm - związki funkcjonujące bezpośrednio np. w Hurghadzie mieszkasz i pracujesz nad Morzem Czerwonym tworząc stały związek z Egipcjaninem. W tym przypadku stały związek nie oznacza, że jest to związek małżeński. Przekładając na polskie realia jest to typowy konkubinat jednak zarejestrowany w odpowiednim egipskim urzędzie. Taka rejestracja umożliwia wspólne zamieszkiwanie, posiadanie dzieci i wspólną codzienną egzystencję Warto wspomnieć, że związek z Europejką jest dla Egipcjanina atrakcyjny. Powody są co najmniej dwa: - często związek taki krótko, czy długotrwały związany jest z tzw. sponsorowaniem egipskiego przyjaciela przez partnerkę. - seks. W przypadku egipskich kobiet seks jest zakazany aż do dnia ślubu, możliwy dopiero z mężem. Europejki często nie mają tego typu oporów. Procedura zawarcia związku małżeńskiego z muzułmaninem Aby zawrzeć małżeństwo w Egipcie z Egipcjaninem, należy przygotować następujące dokumenty: 1. wydane przez polski Urząd Stanu Cywilnego zaświadczenie o zdolności prawnej wnioskodawcy do zawarcia związku małżeńskiego (ważne 3 miesiące). 2. zaświadczenie o wyznawanej religii np. dokument z parafii lub akt chrztu. 3. akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie (w przypadku osoby rozwiedzionej). 4. kopie paszportów obojga narzeczonych. Zawarcie ślubu wymaga osobistej obecności dwóch świadków (obowiązkowo mężczyźni) z dokumentami tożsamości.Oficjalny akt małżeństwa będzie gotowy po około 14 dniach. Otrzymuje się dwa oryginalne dokumenty. Może być odebrany przez jednego z małżonków. Aby móc wykorzystywać egipski akt małżeństwa w Polsce, musi on zostać zarejestrowany w polskich aktach stanu cywilnego. Aby można było tego dokonać najpierw należy gotowy akt małżeństwa zarejestrować w egipskim urzędzie na Ramsis Sq. za niewielką opłatą. Następnie egipski akt musi zostać zalegalizowany w Egipskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych (koszt ok. 30 funtów egipskich), potem przetłumaczony na język polski. Dalej tłumaczenie wraz z oryginałem powinno być poświadczone w polskim konsulacie (koszt ok. 500 funtów egipskich). Poświadczone przez konsula, polskie tłumaczenie wraz z egipskim oryginałem musi zostać wraz z wnioskiem o tzw. umiejscowienie czyli rejestrację, dostarczone do polskiego Urzędu Stanu Cywilnego. We wniosku o rejestrację określamy jakie nazwisko będą nosić zarówno małżonkowie jak i ich dzieci. Dokumenty j.w. można dostarczyć do polskiego USC osobiście lub za pośrednictwem konsulatu. źródło zrp-e.com Kontrakt ślubny Polki z Egipcjaninem Kiedy młodzi ludzie dwóch narodowości poznają się i decydują na ślub, nie zdają sobie sprawy z konsekwencji prawnych jakie niesie ze sobą w przyszłości zawarcie mieszanego małżeństwa. Często przyjaciele, znajomi, rodzina, swymi życzliwymi radami i nieprzemyślanymi wypowiedziami wprowadzają zamieszanie w ich związek. Młodzi ludzie natomiast podchodzą bardzo emocjonalnie do swego małżeństwa uważając że: jeśli się kochają to wszystko się jakoś ułoży. Czasem się układa. Jest wiele niezwykle udanych związków, zarówno w Polsce jak i w Egipcie, które mogłyby być wzorem miłości, zrozumienia, partnerstwa dla małżeństw w każdym europejskim kraju, gdzie dąży się do wyrównania szans mężczyzn i kobiet. Ale jest też wiele nieudanych związków, gdzie najwyższą cenę płaci kobieta. Dlatego decyzja co do zawarcia małżeństwa, powinna być podjęta bardzo rozważnie ze względu na społeczne i religijne przekonania panujące w Egipcie. Przyszłe życie często pokazuje, że liczne przeszkody wynikające z różnicy kultur, z dwóch sprzecznych systemów prawnych, mogą wystawić na próbę trwałość małżeństwa. Może dojść do rozwodu czasem wkrótce po ślubie, co stanowi jakieś rozwiązanie, bo młodzi ludzie mogą sobie jeszcze ułożyć życie, ale też często gdy rozwód następuje po wielu latach małżeństwa, dochodzi do dramatu, ponieważ są dzieci. Również śmierć współmałżonka niezwykle komplikuje, bądź nawet uniemożliwia egzystencję w sytuacji gdy nie ma dzieci, a powrót do kraju stoi pod znakiem zapytania, bo nie ma gdzie wrócić lub nie ma możliwości powrotu do zawodu. Polka może wtedy stanąć wobec groźby utraty wszystkiego co posiada, a więc znaleźć się w obliczu skrajnej nędzy. Prawo Egipskie dla kobiet cudzoziemek Prawo egipskie dla kobiet cudzoziemek jest w pewnym sensie skomplikowane i niejasne, szczególnie jeśli patrzy się przez pryzmat polskiego czy europejskiego prawa. W Polsce, jak wiemy, generalnie istnieje wspólnota majątkowa małżonków, tzn. w razie rozwodu następuje podział majątku w częściach równych, a w razie śmierci jednego ze współmałżonków, drugie dziedziczy po nim. Po zmianie systemu politycznego w kraju szybko nastąpiło duże zróżnicowanie jeśli chodzi o zamożność społeczeństwa. Wraca się do zwyczaju sprzed II Wojny Światowej i zawiera intercyzę. Reguluje ona stosunki prawne pomiędzy małżonkami w wielu kwestiach, w tym szczególnie finansowej, na wypadek ewentualnego sporu. W Polsce intercyza może być zawarta w dowolnym momencie trwania związku. W Egipcie kontrakt ślubny (intercyza) musi zostać sporządzony przed zawarciem małżeństwa. Nie można tego dokonać później, ponieważ musi on być zarejestrowany tego samego dnia, co akt ślubu. Często młodzi ludzie mogą czuć się urażeni takim podejściem do sprawy, ale kontrakt może być jedyną ochroną przed smutną, a czasem tragiczną niespodzianką na wypadek rozwodu lub innych sytuacji losowych. Stosunki własności w Egipcie opierają się na rozdzielności majątkowej, a nie jak powszechnej w Polsce wspólności ustawowej. Oznacza to, że wniesione do małżeństwa majątki współmałżonków pozostają ich odrębną własnością. Żaden z małżonków nie ma prawa do dysponowania majątkiem drugiego. Ważne jest pisemne wykazanie przynależności poszczególnych składników majątku osobistego. I tak np. przed zawarciem małżeństwa praktykowany jest w Egipcie zwyczaj sporządzania listy sprzętów domowych, a w trakcie jego trwania kobiety wystawiają rachunki na swoje nazwisko. To samo dotyczy nieruchomości. Cudzoziemcy chcący nabyć w Egipcie jakąś własność, np. mieszkanie własnościowe, często napotykają trudności w postaci wysokich podatków lub uciążliwej procedury. Mając na względzie własne ekonomiczne zabezpieczenie, warto jednak przez nie przebrnąć. (p. Prawo do spadku, Mieszkanie). Ubezpieczenie emerytalne w Egipcie Nawet jeśli uwzględnione zostało roszczenie o rentę, która przechodzi na żonę po śmierci męża to i tak często bywają problemy z jej uzyskaniem. Następnym problemem jest brak adekwatnej rewaloryzacji, co sprowadza wielkość renty do sumy symbolicznej. Zabezpieczenie finansowe może zatem stanowić tzw. mahr – rodzaj daru ślubnego męża dla żony – o czym będzie mowa w dalszej części. Kobieta może również umieścić w intercyzie klauzulę gwarantującą jej prywatne ubezpieczenie. Jeśli chodzi o wielkość renty po mężu to stanowi ona 3/4 wartości. Renta po mężu przepada, jeśli wyjdzie ona ponownie za mąż. Jeśli mąż posiadał drugą żonę to renta będzie dzielona na pół. W przypadku gdy żyje córka z innego małżeństwa, a nie jest ona mężatką, również ona otrzymuje połowę. Jeśli jest syn, może otrzymywać rentę po ojcu do czasu ukończenia nauki, nawet do 30 roku życia a niepracująca, ucząca się lub nie, ale niezamężna córka – dożywotnio. Roszczenie o zachowek w Egipcie Podział własności odziedziczonej jest regulowany przez prawo, przy czym tylko 1/3 majątku może zostać zapisana testamentem. Dla chrześcijańskiej żony testament to jedyna szansa, by mieć jakiś udział w spadku po mężu muzułmaninie, gdyż ze względu na swoje wyznanie nie posiada ona prawa do dziedziczenia. Roszczenie o spadek przysługiwałoby jej tylko wtedy, gdyby przeszła na Islam. Inaczej sytuacja wygląda, gdy małżonek – Egipcjanin jest chrześcijaninem. Wówczas obowiązują go zasady religii chrześcijańskiej. Żona chrześcijanka posiada z reguły w takiej sytuacji prawo do dziedziczenia. Jeśli w swoim środowisku chrześcijanie nie dojdą do porozumienia, wtedy sprawa może oprzeć się o sąd krajowy i procedura przebiega według prawa islamskiego. W kwestii uprawnień męża do dziedziczenia majątku żony w Egipcie sprawa jest prostsza – dziedziczy po niej wszystko. Natomiast jeśli Polka – wdowa umiera w Egipcie i zostawia majątek, dziedziczenie jeśli chodzi o jej krewnych w kraju może być utrudnione, ale nie niemożliwe i należy zasięgnąć rady prawnika znającego się na międzynarodowym prawie prywatnym. W przeciwnym razie krewni w Polsce mogą być niemile zaskoczeni, kiedy nagle będą musieli dojść do porozumienia z osobami, których nie znają. W Egipcie podział spadku mogą utrudniać rozbudowane i rozległe więzy rodzinne. W przypadku, gdy zmarły posiada syna, krąg zainteresowanych jest wąski. Małżonce przypada wówczas 1/8 spadku, synowi 2/3, córce 1/3, a rodzicom zmarłego1/8. Jeśli jednak zmarły miał tylko córki, przy podziale spadku uwzględnia się dalszych krewnych płci męskiej, jako że są oni odpowiedzialni za córki zmarłego, nawet jeśli nie pozostawił po sobie żadnego spadku. W przypadku gdy zmarły nie miał dzieci, żona muzułmanka dziedziczy 1/4 majątku, a jeśli miała zapisane w testamencie 1/3, to dodatkowo 1/4 od pozostałej masy spadkowej. Intercyza nie może zawierać żadnej osobnej ugody dotyczącej regulowanego przez prawo roszczenia o zachowek. Prawo rozwodowe w Egipcie Ze strony męża: Z punktu widzenia prawa, w państwowym urzędzie (odpowiednik polskiego Urzędu Stanu Cywilnego) sporządza się stosowne dokumenty a nad całą procedurą czuwa-maazoun (urzędnik stanu cywilnego). Mąż może wystąpić o tzw. ,,prosty rozwód”, który w zależności od ilości niżej wspomnianych faz może być ostateczny lub nie. Rozwód można orzec bez podania małżonce jego przyczyn i pod jej nieobecność. Otrzymuje ona wtedy pisemne powiadomienie z Urzędu Stanu Cywilnego. Rozpoczyna się wówczas tzw. czas ,,idda” (,,al.-iddah”), czyli czas oczekiwania. Przez trzy następne miesiące małżonkowi przysługuje tzw. prawo odwołania. Oznacza to, że może on przyjać żonę z powrotem, bez zawierania kolejnej intercyzy. Jeśli jej nie przyjmie w tym czasie, małżeństwo zostaje unieważnione i aby je wznowić należałoby zawrzeć nową intercyzę. To postępowanie można powtórzyć jeszcze dwa razy, za trzecim razem rozwód jest nieodwołalny. Aby powtórnie poślubić swojego byłego męża, kobieta musiałaby ponownie wyjść za mąż za innego mężczyznę i rozwieść się. To ma powstrzymać małżonka od lekkomyślnego występowania o rozwód. W czasie trwania ,,idda” żona może pozostać w domu męża, nie musi jednak i nie może być do tego zmuszana. Z religijnego punktu widzenia procedura rozwodowa jest dla mężczyzny o wiele trudniejsza. Jej poszczególne kroki pozbawione są jednak oparcia w przepisach prawnych. Zgodnie z Koranem rozwód należy orzec ustnie i przy zachowaniu następujących warunków: 1) Nie w czasie, gdy kobieta ma menstruację 2) Nie, jeśli między ostatnimi dwiema menstruacjami miał miejsce stosunek płciowy. 3) Nie w gniewie. 4) Podczas okresu oczekiwania kobieta ma pozostać w domu mężczyzny, który musi ją utrzymywać. Ze strony żony: Kobiecie jest znacznie trudniej uzyskać rozwód. Ma ona do wyboru zwykłe postępowanie sądowe lub tzw. rozwód ,,al-chol’a”. Aby wystąpić o rozwód wymagana jest jedna z następujących przyczyn: impotencja, bieda, bezpłodność, użycie siły, odrzucenie męża ze względu na cechy charakteru czyniące z nim pożycie niemożliwym. Postępowanie to pochłania wiele czasu i pieniędzy. Może trwać rok, a może ciągnąć się przez wiele lat. To na żonie, jako na stronie powodowej, spoczywa obowiązek dostarczenia świadków i dowodów. W przypadku, gdy małżonka decyduje się na rozwód ,,al-chol’a”, nie musi ona podawać żadnych przyczyn, traci jednak wszelkie prawa, jakie przysługiwałyby jej zazwyczaj po rozwodzie, musi też zwrócić wszystkie dary od męża, nie wyłączając ,,mahr,u” (ślubnego daru). Sprawą zajmuje się sąd rodzinny. Jest to nowa instytucja, funkcjonująca od 2001 roku. Postępowanie jest wprawdzie skrócone, może jednak trwać od ośmiu do dziewięciu miesięcy. Kolejna różnica polega na tym że w procesie biorą udział pracownicy społeczni oraz psycholodzy, niezbędni przy obowiązkowym w tym wypadku postępowaniu pojednawczym. W końcu sąd orzeka rozwód. Przy zwrocie darów ciężar dowodowy spoczywa na mężu. Warto zwrócić uwagę na to, że takie własności jak mieszkanie czy samochód łatwo wykazać, dużo trudniej jest z pieniędzmi i złotem. Małżonce przysługuje opieka nad dziećmi oraz prawo do otrzymywania alimentów. Żaden kontrakt ślubny (intercyza) nie może odebrać mężczyźnie prawa do wielożeństwa, gdyż byłoby to wbrew egipskiej konstytucji, która zapewnia mu takie prawo. Nie mniej jednak, kobieta może zastrzec sobie w intercyzie prawo do rozwodu. Kwestię tego jak w takiej sytuacji ma wyglądać ,,mahr” i inne finansowe porozumienia, obie strony muszą wtedy omówić z prawnikiem. W Egipcie korzystanie przez żonę z możliwości prawa do rozwodu, zastrzeżonego w intercyzie jest jednak nadal uważane za naganne i rzadko która kobieta się na to decyduje. Zamiast tego polega jedynie na mężowskiej deklaracji wierności. Polka nie powinna się dać zbić z tropu, lecz powołać się na swój status obcokrajowca, czyli przebywania w obcym kraju bez rodziny, a także domagać się religijnej akceptacji takiej klauzuli. Klauzula ta nie pozbawia wcale małżonka jego własnego prawa do rozwodu, jak czasem błędnie się interpretuje. Mąż nie traci również prawa do ponownego przyjęcia żony w czasie okresu ,,idda”. Jednakże mogłoby to spowodować tylko zwłokę, ponieważ kobieta może ponownie domagać się rozwodu. Kobieta może zatem zastrzec sobie w intercyzie prawa do rozwodu w konkretnych sytuacjach, np. jeśli małżonek poślubi drugą kobietę (poślubienie drugiej kobiety musi odbyć się za zgodą pierwszej, inaczej byłoby to naruszeniem prawa egipskiego). Z tej samej przyczyny, to że mąż poślubił drugą kobietę, nie oznacza, że jest się automatycznie rozwiedzionym. Małżonek ma obowiązek łożyć na utrzymanie dzieci oraz żony, która opiekuje się nimi. Wysokość alimentów jest wyliczana na podstawie wykazanych dochodów i obecnie wynosi 1/4 pensji. Wątpliwe jest, aby sąd uznał jakąkolwiek inna ugodę zawartą w intercyzie i regulującą tę kwestię. W razie rozwodu, jako że małżeństwo jest zabezpieczeniem kobiety, mąż jest zobowiązany wypłacić żonie rekompensatę, tzw. ,,motta”, za czas który spędziła w małżeństwie. Opłata ta zależy od trzech czynników: czasu trwania małżeństwa, wysokości dochodów małżonka oraz od tego kto wystąpił o rozwód. Ustalana jest na podstawie miesięcznych kosztów utrzymania. Minimum od którego jest naliczana to dwa lata (nawet jeśli małżeństwo trwało tydzień). W przypadku gdy związek trwał 20 lat, pod uwagę brany jest okres dziesięciu lat lub więcej. Decyzję odnośnie wysokości ,,motta” podejmuje sąd po uprzednim rozpatrzeniu sytuacji życiowej pary. Prawo do motta nie przysługuje, jeśli: 1) Żona występuje o rozwód, przy czym mąż nie ponosi żadnej winy. 2) Żona korzysta z rozwodu ,,al-chol’a”. 3) Oboje udają się do Urzędu Stanu Cywilnego i żona zgadza się na rozwód (najczęściej wchodzi w grę inny mężczyzna), tzw. ,,talag al ebra” 4) Żona przyczyniła sie do rozwodu (np. przez związek z innym mężczyzną, złą reputacją – pracując jako tancerka w nocnym klubie). ,,Motta” można wypłacać co miesiąc w formie pieniężnej (wynosi wtedy 40% miesięcznych dochodów). Kobieta może również zamiast tego wysunąć roszczenie do mebli, samochodu, ziemi lub mieszkania. Zapłatę ,,motta” można egzekwować do 15 lat od momentu ogłoszenia wyroku. Opieka nad dziećmi w Egipcie ,,Motta” można wypłacać co miesiąc w formie pieniężnej (wynosi wtedy 40% miesięcznych dochodów). Kobieta może również zamiast tego wysunąć roszczenie do mebli, samochodu, ziemi lub mieszkania. Zapłatę ,,motta” można egzekwować do 15 lat od momentu ogłoszenia wyroku. Po osiągnięciu tego wieku, ojciec musi wdrożyć postępowanie sądowe przeciw dziecku, a ono musi zdecydować z kim chce zamieszkać. Jeśli zdecyduje się zamieszkać razem z matką, ojciec zwolniony jest wówczas z obowiązku płacenia alimentów. Jeśli kobieta jest chrześcijanką, w przypadku rozwodu lub śmierci męża, rodzina egipska może drogą sądową odebrać jej dzieci. Pozostaje jej wówczas jedynie prawo do odwiedzin. Zazwyczaj jednak przysługuje jej prawo do sprawowania opieki nad dziećmi do 6 lub 7 roku życia. Wychodzi się bowiem z założenia, że do tego etapu dzieci nie rozróżniają jeszcze między religiami. Matka traci prawo do opieki nad dziećmi jeśli ponownie wyjdzie za mąż. W tej sytuacji, jak również w przypadku jej śmierci, prawo do opieki przechodzi na babcię, pod warunkiem, że jest ona muzułmanką i mieszka w Egipcie. Ojcu przysługuje prawo do odwiedzin. W przypadku ewentualnego sporu prawo przewiduje cotygodniowe spotkania w parku lub na posterunku policji. W tym czasie drugiej osobie wolno się znajdować w określonej odległości od miejsca spotkania. Za rozporządzanie majątkiem dziecka odpowiedzialny jest ojciec. Inaczej niż było kiedyś, ojciec nie może teraz decydować o miejscu pobytu dziecka. Nie może też mu zabronić wyjazdu z kraju… Jest to tylko dopuszczalne w przypadku podejrzenia o przestępstwo. Jeśli ojciec jest muzułmaninem, matka będąca chrześcijanką musi się pogodzić z tym, że dzieci będą wychowywane w religii, którą wyznaje ojciec. Nie da się tego zmienić w żaden sposób i zawierając małżeństwo należy się z tym liczyć. Nie można anulować powyżej omówionych regulacji prawnych przy pomocy kontraktu ślubnego… Można w nim jednakże zawrzeć wszelkie ustalenia na wypadek śmierci (np. regulując kwestię tego, z kim dziecko ma zamieszkać, czy problem obrzezania dziewczynek). To, czy te ustalenia uda się przeforsować przed sądem, gdyby doszło do konfliktu z rodziną męża, pozostaje zależne od oceny sędziego. Adopcja jest praktykowana w Egipcie ale ma zupełnie inny wymiar prawny niż w Polsce. W przypadku śmierci rodziców dziecko adoptowane nic nie dziedziczy a rodzina zmarłych zabiera wszystko (chyba, że istnieje zapis w testamencie dla dziecka). Mieszkanie małżeńskie w Egipcie W sytuacji, gdy dojdzie do rozwodu istotne jest czy rodzina mieszka w mieszkaniu wynajmowanym czy własnościowym. W pierwszym przypadku dzieci mają prawo pozostać w mieszkaniu. Jeśli nie ma dzieci, lub gdy prawo do opieki nad dziećmi zostało odebrane matce, lub w ogóle jej nie przyznane, lub też kiedy dzieci są dorosłe, żonie nie przysługuje prawo pozostania w wynajmowanym mieszkaniu. Małżonek może zmusić żonę wraz z dziećmi, nad którymi sprawuje ona opiekę, do wyprowadzenia się z mieszkania własnościowego, pod warunkiem, że odda jej do dyspozycji mieszkanie o tym samym standardzie. Cudzoziemka może zostać z niczym. Również w tym wypadku nie można zapobiec takiej sytuacji poprzez zapis w kontrakcie ślubnym (intercyzie). Tu okazuje się jak ważny jest ,,mahr”(dar ślubny). W obu przypadkach, jeśli żona wraca do swojej rodziny, lub gdy wprowadza sie do własnego mieszkania własnościowego, mąż ma obowiązek wpłacić jej zasiłek mieszkaniowy. Mahr, czyli dar ślubny w Egipcie Mahr jest darem ślubnym (,,Moakhar al-sadak”) męża dla żony, prawem przysługujący żonie w Islamie i najczęściej jest wypłacany w gotówce. Trudno jest zrozumieć Europejce znaczenie słowa, jak i sam zwyczaj nie wzbudzając przy tym poczucia urażonej dumy (nie dam się przecież kupić). Nie mniej jednak ta reakcja jest nie na miejscu. Stosunki własności, prawo do spadku oraz stosunki mieszkaniowe (często kobieta mieszka z rodziną męża) mogą obrócić się na niekorzyść żony cudzoziemki w przypadku ewentualnego rozwodu. W takiej sytuacji, co w małżeństwach egipskich jest naturalne, ,,mahr” stanowi zabezpieczenie żony. Opierając się na tym, że z prawnego punktu widzenia ,,mahr” jest obowiązkiem męża względem żony, chrześcijanki pozbawione prawa dziedziczenia mogą domagać się jej wypłacenia jako ich własności przed podziałem masy spadkowej. Dlatego pomimo wysokich opłat podatkowych (2 % wartości) wysokość ,,mahr’u” powinna być określona w intercyzie. (Wiele cudzoziemek aby uniknąć opłat przystaje na symboliczną wartość, np. 50 piastrów, co jest błędem ale wynika z niewiedzy). Jeśli tylko forma ,,mahr’u” na to pozwala, a mogą to być pieniądze, biżuteria czy mieszkanie własnościowe, można go wypłacać ratami. W przypadku, gdy są to pieniądze, mąż wpłaca połowę daru ślubnego przed zawarciem związku małżeńskiego, drugą zaś po rozwodzie. Żona otrzymuje również ,,mahr” w przypadku śmierci męża. W sytuacji, gdy to żona decyduje się na rozwód i mąż na niego przystaje, w ramach kompromisu nie musi on wypłacać reszty ,,mahr’u”. Jeśli sytuacja majątkowa małżonka na to pozwala, najlepszym zabezpieczeniem dla cudzoziemki, zwłaszcza jeśli para planuje dzieci, jest zakup mieszkania własnościowego na nazwisko żony. Jako ,,mahr” może być również potraktowany zwrot kosztów podróży powrotnej żony. Swoboda, co do jego formy stwarza wiele możliwości, które niezależnie od okoliczności należy dobrze przemyśleć i uwzględnić. Uprawnienia małżonki w Egipcie Zgodnie z wcześniej omówionymi zagadnieniami związane są również inne jak: prawo do podróżowania, wykonywania zawodu oraz prawo do odwiedzin. Powinny one zostać uwzględnione w intercyzie. Jednak w związku z tym, że obecnie regulujące je przepisy są korzystne dla kobiet, porady co do właściwego zapisu w intercyzie dokona prawnik. Ograniczenia związane z małżeństwem z Egipcjaninem Decydując się na małżeństwo z Egipcjaninem i na życie w Egipcie, Polka musi liczyć się z tym, że nigdy nie otrzyma pełnego zabezpieczenia. Okoliczności, podobnie jak ludzie, mogą się zmienić. Nie można oczekiwać, że sprawiedliwości stanie się zadość. Ważne jest, aby kobieta była w pełni świadoma swoich praw i obowiązków. Trudności w małżeństwach mieszanych wynikają przeważnie z braku wiedzy. Własny schemat myślenia przeszkadza spojrzeniu na to, co obce. Oto kilka podstawowych faktów i rad dla kobiet decydujących się na małżeństwo z Egipcjaninem: Rodzina w Egipcie W Egipcie zawsze bierze się ślub z rodziną. Nie można tego lekceważyć. Rodzina ma prawo do ingerowania w codzienne życie i często z tego korzysta. Nawet jeśli mąż przez wiele lat mieszkał za granicą, nie jest w stanie przeciwstawić się temu gdy wróci do domu. (często się słyszy od rozczarowanych kobiet – w Europie był inny). Przyporządkowanie jest tym większe, im bardziej jest zależny finansowo od rodziny. Mężczyzna ma określone miejsce w hierarchii rodzinnej, określoną rolę do spełnienia. Tego się od niego oczekuje. Swoboda działania związana z tą pozycją jest już indywidualną kwestią. Zależy od siły przebicia i woli mężczyzny. Od cudzoziemskiej żony również oczekuje się, że zajmie ona określone miejsce w tej hierarchii. Zawierając związek małżeński z Egipcjaninem trzeba być gotowym na kompromisy. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że można szybko przekroczyć granicę przyporządkowania na niekorzyść podporządkowania. Mąż Egipcjanin Typowy lub nietypowy – wszyscy egipscy mężczyźni noszą w sobie swoje egipskie dziedzictwo, tak samo jak my nosimy nasze polskie. To, w jakim stopniu i kiedy da o sobie znać, zależy od okoliczności. Nie należy jednak o nim zapominać. Pobyt w kraju narzeczonego Kobieta powinna poznać rodzinę przyszłego męża. Dłuższy pobyt w Egipcie przed ślubem i nawiązanie kontaktu jest bardzo ważne. Położenie socjalne, sytuacja finansowa jak i postawa wobec cudzoziemców mogą dać odpowiedź na to, czy jest szansa na porozumienie. Trzeba sobie zadać pytanie: Czy zdołam odnaleźć się w tym nowym środowisku? Obserwując zachowania i relacje rodzinne ocenić, czy rodzina podziela poglądy dotyczące wychowywania dzieci. Czy toleruje obce wydarzenia kulturalne? Jak ważna jest religia? Co rodzina wie o Polsce i czym się kieruje w osądach? Które tematy poruszane w kraju są w Egipcie tematami tabu? Te pytania w pewnym stopniu mogą nam dać odpowiedź na to, do jakiego stopnia rodzina zaakceptuje fakt, że kobieta praktykuje inną religię. Język Wspólny język łączy – czy to będzie polski, arabski, angielski czy inny, ważne jest, aby był na poziomie umożliwiającym dokładne porozumienie małżonków. Dobrze jest znać język arabski, bo to pozwala na swobodną egzystencję w nowym kraju. Wymaga to czasu, wysiłku i pieniędzy ale się opłaca. Niezależność kobiety w Egipcie Samodzielność kobiety zależy od niej samej. Może to dotyczyć kręgu przyjaciół, pracy czy też życia rodzinnego. Wszystkie Polki mieszkające za granicą zwracają na ten aspekt uwagę. Nie można być sobą, jeśli jest się całkowicie uzależnioną finansowo i mentalnie od drugiej osoby. Nawet jeśli jest się kobietą w Egipcie, można prowadzić samodzielne życie. Można znaleźć tego liczne przykłady. Prawne możliwości zabezpieczenia, wynikające z zawartych w intercyzie ustaleń dotyczących rozwodu, stosunków majątkowych, prawa do wykonywania zawodu oraz prawa dziedziczenia zapewniają żonie utrzymanie w przypadku ewentualnego rozwodu lub śmierci męża. Zawierając małżeństwo i ustalając kontrakt ślubny należy jednak skorzystać z pomocy prawnika znającego język zachodni. Poprzez zawarcie intercyzy nie da się natomiast rozwiązać ewentualnych sporów dotyczących opieki nad dziećmi. Zawarcie kontraktu nie może również wykluczyć biedy. Wiele kobiet mieszkających w Egipcie od wielu lat, a które nie miały możliwości zabezpieczenia się na przyszłość, żyje prawie na skraju ubóstwa. W chwili podjęcia decyzji o ślubie istotną sprawą jest zadecydowanie o kraju zamieszkania. Nie jest to łatwą sprawą w przypadku mężczyzny, kiedy obecnie w Unii Europejskiej istnieją surowe wizowe obostrzenia. Dla Egipcjanina zmiana kraju wiąże się z wieloma innymi trudnościami. Ważna jest możliwość uzyskania pracy przez męża. Jego status emigranta w Polsce jest inny niż obywatela we własnym kraju, zależność od żony przynajmniej w początkowym okresie i wiele innych aspektów życia na emigracji stanowi rzeczywisty problem. Polce natomiast, w sensie prawnym, zawsze jest łatwiej żyć w kraju swego urodzenia. Dla nas Polek, kwestia zachowania kultywowania tradycji czy religii na terenie rodzinnego kraju jest zawsze bardziej prawdopodobna. Piszę prawdopodobna, bo jak liczne sprawozdania w mediach pokazują, wiele dramatycznych czy tragicznych wydarzeń ma miejsce w mieszanych małżeństwach w Europie. Tak więc zamieszkanie w Polsce nie zawsze jest gwarancją udanego związku czy bezpieczeństwa. W artykule ,,Zamordowany sen o integracji” (kiosk- onet.pl- Wiadomości- 24.08.2006) autor pisze o sytuacji emigrantów we Włoszech, gdzie państwo włoskie, jak rzadko które w Europie, wyszło naprzeciw potrzebom emigrantów, tymczasem ,,włoscy muzułmanie, przyjeżdżając do Italii natychmiast przystępują do rekonstrukcji świata, z którego przybyli. Korzystają przy tym w pełni z praw demokratycznego państwa, nie akceptując jego zasad i obowiązków”. Nie nawołuję, rzecz jasna, do usilnego forsowania swoich racji i wartości wyniesionych z kraju i przeszczepiania ich na grunt egipski, ale jedynie do rozumnego i świadomego podejścia do sprawy zawarcia związku małżeńskiego. Jest to niezwykle istotne, ponieważ nie mamy w obcym kraju oparcia w swojej rodzinie, co jest niezwykle pomocne dla kobiety egipskiej, nie mamy też odpowiedniego oparcia w prawie państwowym. Tak więc nasze małżeństwo to nie tylko los szczęścia, intuicji, ale głównie naszej własnej zapobiegliwości. Warto przed podjęciem najważniejszej życiowej decyzji, kiedy w związku dominuje wzajemna fascynacja i zaufanie, zerwać w tym momencie zasłonę romantyzmu i na trzeźwo zatroszczyć sie o swoją przyszłość. Artykuł w całości skopiowany ze strony zrp-e.com Opracowanie: Anna Gamal El Din Współpraca: Jadwiga Kobaissy Małżeństwo Polki z Egipcjaninem Obywatel polski chcący w Egipcie zawrzeć związek małżeński z obywatelem Egiptu powinien upewnić się, jakie dokumenty są aktualnie wymagane przez urząd egipski, który będzie rejestrował zawarcie związku małżeńskiego. Zwykle są to: * wydane przez polski Urząd Stanu Cywilnego zaświadczenie o zdolności prawnej wnioskodawcy do zawarcia związku małżeńskiego (ważne 3 miesiące) * zaświadczenie o wyznawanej religii np. dokument z parafii * akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie (w przypadku osoby rozwiedzionej) * akt urodzenia * kopie strony paszportu z danymi biometrycznymi (do każdego z ww. dokumentów) osób pragnących wstąpić w związek małżeński. Posiadając wymagane dokumenty należy dokonać ich tłumaczenia na język arabski. Tłumaczeń można dokonać m.in. w: Egyptian Polish Company for TranslationTel: +20 2 252 47 464 Fax: +20 2 252 47 464 Tel. kom.: +20 1003048699 email: www.epctonline.com ">epct.egypt@gmail.comwww.epctonline.com /Egyptian Polish Friendship SocietyTel: +20 2 2633 81 33Fax: +20 2 2644 36 60 email: trans105pol@yahoo.com 5 Mit Ghamar St. Saffer Sq - Heliopolis, Cairo malzenstwo polki 1. Zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego wystawia obywatelowi polskiemu: · A. Polski Urząd Stanu Cywilnego, właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania danej osoby w Polscelub · B. Konsul - o ile dana osoba wyjechała na stałe z Polski przed ukończeniem 16 roku życia lub nigdy w Polsce nie mieszkała. 2. Urząd Stanu Cywilnego (lub w przypadku wskazanym w pkt. 1.B - konsul) wystawia zezwolenie, o ile wnioskodawca przedstawi następujące dokumenty: - wniosek o wydanie zaświadczenia - pisemne zaświadczenie obojga narzeczonych, że nie wiedzą o okolicznościach wyłączających zawarcie małżeństwa. Konsul potwierdza własnoręczność podpisu pod oświadczeniem po okazaniu ważnego paszportu przez osobę składającą podpis - odpis aktu urodzenia wnioskodawcy. O ile wnioskodawca pozostawał uprzednio w związku małżeńskim, dołączyć należy dodatkowo wystawiony prze polski USC akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie względnie odpis orzeczenia sądu polskiego o rozwodzie.Jeżeli poprzedni związek zawarty i rozwiązany został w państwie innym niż Polska, dołączyć trzeba transkrypcję aktu małżeństwa (umiejscowienie aktu zagranicznego w polskim USC) oraz orzeczenie sądu polskiego o uznaniu wyroku rozwodowego.Wnioskodawca, który wyjechał z Polski na stałe przed ukończeniem 16 roku życia przedstawić powinien dodatkowo dokumenty potwierdzające cały okres pobytu za granicą (wizy w paszporcie, dowody zameldowania, ew. zaświadczenie z policji ds. cudzoziemców). 3. W przypadku wskazanym w pkt. 1 A komplet dokumentów przekazany być może do USC w Polsce: - za pośrednictwem Wydziału Konsularnego - przez pełnomocnika wnioskodawcy (własnoręczność podpisu na pełnomocnictwie potwierdza Konsul). Uwaga: W wystawianym przez polski Urząd Stanu Cywilnego zaświadczeniu o zdolności do zawarcia związku małżeńskiego prosimy zwrócić uwagę na odpowiednią kolejność „Danych o osobie, z którą wnioskodawca zamierza zawrzeć związek małżeński", tj. odpowiednią sekwencję wpisywania danych w rubryce: Nazwisko i imię (imiona)narzeczonego/narzeczonej: - Za nazwisko uznaje się wszystkie elementy występujące po pierwszym członie, tj. imieniu właściwym, zgodnie z zapisem w paszporcie. tj. jeśli Egipcjanin ma zapisane w paszporcie imię i nazwisko: Mohammed Yousef Abdelati Moustafa, za imię uznajemy Mohammed, natomiast Yousef Abdelati Moustafa jest uznawane za nazwisko. W związku z tym w zaświadczeniu o zdolności do zawarcia związku małżeńskiego powinien znaleźć się zapis: Nazwisko i imię (imiona): Yousef Abdelati Moustafa Mohammed. Uprzejmie prosimy o uważne sprawdzanie, by zapis w dokumencie był dokonany w tej kolejności. Nieprawidłowy wpis powoduje brak możliwości przyjęcia zaświadczenia do legalizacji przez nasz Konsulat. Konsulat RP legalizuje polskie zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego oraz poświadcza tłumaczenia. Należy wtedy dostarczyć tekst tłumaczenia oraz oryginały tłumaczonych dokumentów. Po uzyskaniu poświadczeń dokumentów w Konsulacie R.P. trzeba się udać do jednego z Biur Legalizacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych Egiptu w Kairze celem uzyskania poświadczenia w/w dokumentów (opłata 11.00 LE). Adresy: Egyptian Ministry of Foreign Affairs Authentication Offices:Ahmed Said Street, Abbassia; CairoSabak Street next to the Maryland Gardens, Heliopolis, Cairo. Godziny urzędowania: od soboty do czwartku od 9:00 do 15.00. Po potwierdzeniu dokumentów w Biurze Legalizacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych trzeba się udać do Biura Małżeństw Cudzoziemców w Ministerstwie Sprawiedliwości, aby zarejestrować małżeństwo. Adres:Egyptian Ministry of Justice Annex (Office of Marriage of Foreigners), 4-te piętro, Lazoughly Square, Abdin, Cairo. Godziny urzędowania: od soboty do środy od 9:00 do 13:00 i od 15:00 do 17.00; w czwartki od 9:00 do 13.00. Wymaga się przedstawienia następujących dokumentów: * Dokumenty tożsamości obu stron (w przypadku cudzoziemca: paszport wraz kserokopią strony personalnej - tej z fotografią oraz strony z wizą egipską ewentualnie pieczątką pobytową; w przypadku obywatela Egiptu - egipski paszport lub National ID wraz z kserokopią). * pięć fotografii każdej ze stron * znaczek skarbowy "Ta'meen Igtimaei" za 50,00 funtów egipskich (można kupić na każdej poczcie). Zawarcie ślubu wymaga osobistej obecności dwóch świadków (obowiązkowo mężczyźni) z dokumentami tożsamości. Aby móc wykorzystywać egipski akt małżeństwa w Polsce, musi on zostać zarejestrowany w polskich aktach stanu cywilnego. Dlatego też w pierwszej kolejności egipski akt musi zostać zalegalizowany w Egipskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie przetłumaczony na język polski, a jego tłumaczenie poświadczone w Konsulacie RP. UWAGA: dopiero po rejestracji aktu małżeństwa w polskich aktach stanu cywilnego i otrzymaniu polskiego aktu małżeństwa, małżeństwo będzie oficjalnie uznane przez prawo polskie a egipski małżonek traktowany jako mąż obywatelki UE. źródło: Ambasada Rzeczpospolitej Polskiej w Kairze Ślub obywateli Polski na terenie Egiptu Dwoje obywateli polskich może zawrzeć swój związek małżeński bądź na terenie Polski (w kościele lub USC) bądź za granicą, w polskim konsulacie. Konsul nie ma prawa udzielić ślubu obywatelowi polskiemu z osobą nie posiadającą polskiego obywatelstwa. 1. W przypadku chęci zawarcia przez narzeczonych (obywateli polskich) związku małżeńskiego poza granicami kraju, muszą oni najpierw zwrócić się do Kierownika Urzędu Konsularnego o zgodę oraz wstępne ustalenie daty ślubu. Następnie przekazują konsulowi drogą mailową w postaci skanów następujące dokumenty: W przypadku panny lub kawalera: * odpis skrócony aktu urodzenia * kopię paszport lub dowodu osobistego W przypadku wdowy lub wdowca: * odpis skrócony aktu urodzenia * odpis skrócony aktu zgonu współmałżonka * kopię paszportu lub dowodu osobistego W przypadku osób rozwiedzionych: * odpis skrócony aktu urodzenia* odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub sentencję rozwodu * kopię paszportu lub dowodu osobistego Narzeczeni powinni też złożyć tzw. "Zapewnienie o swojej sytuacji cywilnej", które jest wymagane przez art. 54 ustawy z 1996 roku Prawo o aktach stanu cywilnego. "Zapewnienie" to powinno być złożone minimum 30 dni przed zawarciem związku małżeńskiego. Oznacza to, że można je złożyć przed urzędnikiem USC w swoim miejscu zamieszkania lub przed konsulem, o ile pobyt za granicą będzie trwał dłużej niż 30 dni. 2. Praktyka w Ambasadzie RP w Kairze jest taka, że dopiero w/w dokumentów konsulowi pozwoli na ostateczne potwierdzenie daty ślubu. 3. Tak jak i w Polsce, także za granicą ślub nie może się odbyć bez udziału świadków. Prawo mówi o obecności dwóch świadków, którzy muszą wylegitymować się polskim paszportem. Tych świadków mogą przyprowadzić narzeczeni. Możliwe jest, by świadkami na prośbę narzeczonych, byli pracownicy Ambasady. 4. Ceremonia ślubna w konsulacie ma zawsze charakter uroczysty. Ceremonialne szczegóły o lista uczestników uroczystości ślubnej powinny być zawsze uzgodnione z należytym wyprzedzeniem. 5. Po udzielonym ślubie konsul podpisuje protokół z zawarcia małżeństwa, do którego dołącza oświadczenie w sprawie wyboru nazwisk, oraz wszystkie pozostałe dokumenty. W komplecie są przekazywane do USC dla Warszawy Śródmieście, który sporządza Akt Małżeństwa. Komplet dokumentów może być przesłany do USC Warszawa Śródmieście przez Konsula, bądź dostarczony bezpośrednio przez samych małżonków. No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Hurghada dla Panów Bar w Sakali Bar w Sakali Winnica w Hurghadzie Bar w Sakali 1/3 Egipskie piwo Stella Epipsk alkohole Bar piwny w Memszy Egipskie piwo Stella 1/3 Egipskie piwo Sakara Sklep wolnocłowy w Sakali Egipska apteka ma coś na kaca Egipskie piwo Sakara 1/3 Papierosy w sklepie w Sakali Uliczny stragan z papierosami Papierosy w sklepie w Sakali 1/2 Piwo w Hurghadzie Piwo jest dostępne, niestety tylko w restauracjach i barach. W sklepach spożywczych piwa alkoholowego nie kupimy. Najlepsze jest egipskie butelkowe piwo Stella. Kosztuje ~26 funtów egipskich. Mała puszka Stelli kosztuje 22 funty, duża - 26. Jest także inne egipskie piwo butelkowe i w puszce - Sakara. Kosztuje ~32 funtów egipskich. Sakara Weizen kosztuje 38 funtów. Sakara Beer (10% alk.) 38 funtów. Popularne są także: Meister Beer - (małe, 8% alk.) - 35 funtów, Meister Beer (duże, 8% alk.) - 38 funtów, Heineken (małe) - 30 funtów, Heineken (duże) - 35 funtów, Royal Beer (duże, 15% alk.) - 35 funtów, Desperados - 36. Wino w Hurghadzie Wino jest dostępne. Znów kłaniają się niestety wyłącznie knajpy z alkoholem. Kupimy je na miejscu i na wynos. W sklepach wina nie dostaniemy. Tamtejsze (tylko lokalne) wina kupimy za ~150 funtów egipskich. To wina białe, różowe i czerwone. Wytrawne, półwytrawne i półsłodkie. Ich smak pozostawia wiele do życzenia. Najbardziej "podchodzi" wino różowe. Alkohol w Hurghadzie Alkohole - gin, wódka, whisky, rum, uzo są dostępne tylko w hotelach, restauracjach i knajpkach. Można je zamówić na miejscu i na wynos. Ich smak (podobnie jak egipskich win) pozostawia wiele do życzenia, ale można się przyzwyczaić. Jaka jest faktyczna cena za plastikową butelkę 750 ml? Maksymalnie 220 funtów egipskich. Tymczasem ceny mocnych, egipskich alkoholi są bardzo różne, w zależności od miejsca zakupu. W centrum Sakali to 300 funtów, w Daharze 200, w Marinie nawet 2 tysiące. Cenę należy ostro negocjować z barmanem i nie dać się przekonać, że "ów alkohol" kosztuje tyle, ile on sobie zażąda. Przy zakupie na wynos w restauracji, czy barze barman powinien nam butelkę zapakować w czarną torebkę. Jeżeli tego nie zrobi, sami powinniśmy butelkę zakryć, schować, aby na ulicy nie rzucała się w oczy. W Hurghadzie nie wolno w miejscu publicznym mieć alkoholu w dłoni, a lokale mają zakaz (oficjalny) sprzedaży mocnego alkoholu na wynos. Papierosy w Hurghadzie Papierosy są dostępne w każdym sklepie. Kupimy w zasadzie wszystkie popularne marki. Paczka kosztuje ~40 funtów egipskich. Lokalne marki kosztują ~25 funtów egipskich. Papierosy kupimy również u ulicznych sprzedawców, ale tych, w większości podrabianych wyrobów tytoniowych nie polecamy. Gdy jesteś głodny, a boisz się lokalnych potraw, w Hurghadzie są: McDonald’s, Pizza Hut, czy Burger King. Wypożyczenie samochodu jest możliwe bezpośrednio na lotnisku, lub w centrum Hurghady. Trzeba mieć jednak ukończone 25 lat. Pamiętaj, kierując samochód w Egipcie musisz być trzeźwy. Kary za jazdę po pijanemu dla obcokrajowców są bardzo wysokie, a patroli policji jest więcej niż w Polsce. Nie warto ryzykować. Egipskie posterunki policji, a tym bardziej areszty śledcze, do najmilszych miejsc na świecie nie należą. Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z sziszami w Sakali Sklep z pamiątkami w Memszy 1/2 Zegarki na straganie w Sakali Uliczny stragan z walizkami w Sakali Zegarki na straganie w Sakali 1/2 Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z pamiatkami w Sakali Uliczy stragan w Sakali Sklep z pamiątkami w Memszy 1/3 Co kupować w Hurghadzie Gdy jesteś głodny, a boisz się lokalnych potraw, w Hurghadzie są: McDonald’s, Pizza Hut, czy Burger King. Wypożyczenie samochodu jest możliwe bezpośrednio na lotnisku, lub w centrum Hurghady. Trzeba mieć jednak ukończone 25 lat. Pamiętaj, kierując samochód w Egipcie musisz być trzeźwy. Kary za jazdę po pijanemu dla obcokrajowców są bardzo wysokie, a patroli policji jest więcej niż w Polsce. Nie warto ryzykować. Egipskie posterunki policji, a tym bardziej areszty śledcze, do najmilszych miejsc na świecie nie należą. Czego nie kupować Zasada jest jedna, kupuj to co Tobie się podoba, ale staraj się zapłacić maksymalnie 30/40 procent tego czego żąda od Ciebie sprzedający. Generalnie w Hurghadzie (jak na Krupówkach czy w Łebie) wszędzie jest to samo. Jeżeli czegoś nie kupisz w jednym miejscu - kupisz w innym. dokładnie takie samo. Zawsze można ze sprzedawcą się targować. Przeważnie schodzą z ceny jeżeli zobaczą Twoją niechęć, lub brak zainteresowania zakupem. Trzeba pamiętać, iż dla większości Egipcjan targowanie się to sztuka, a tak naprawdę forma zagospodarowania czasu w monotonnym, nudnym i długim procesie sprzedaży czegokolwiek, w gorącym klimacie Egiptu. W sumie to logiczne. Jeżeli do "jego" sklepu wchodzi dziennie kilkudziesięciu klientów, a tylko kilku z nich chce kupić coś konkretnego, kombinują, zachwalają. Starają się po pierwsze; posadzić Cię na fotelu, częstują herbatą, proszą o wpisanie do zeszytu kilku słów po polsku jaki to "jego" sklep jest fajny itd., itp. Czyli w końcu mają co robić i chcą z Ciebie wyciągnąć jakiekolwiek pieniądze. Na początek jak największe. Nie przejmujcie się ich szlochami, że Twoja cena to poniżej której on sam kupił konkretną rzecz, że taką ceną obrażasz jego i jego rodzinę. To w większości przypadków zwykła gra. Pamiętaj; sprzedawcy w Hurghadzie myślą kategoriami europejskimi. Nie przeliczają niczego na funty egipskie, tylko na na euro i dolary. To, że są Egipcjanami nie znaczy, że nie potrafią liczyć. Potrafią i to lepiej niż my. Na kupiectwie znają się jak żadna inna nacja na świecie. Generalnie jeszcze przed otwarciem sklepu większość ze sprzedawców zakłada sobie "ile chce, lub musi dziś zarobić". Tak więc zakupy najlepiej robić pod koniec dnia. I nie na wariata. Klienta, który wpada do sklepu i chce właśnie w tym miejscu wydać i to szybko pieniądze, Egipcjanie poznają od razu. Wtedy jesteś bez szans. Z ceny nie zejdą. Pod koniec dnia w większości przypadków sprzedawcy zarobili już tyle, ile sobie założyli, a jeżeli nie, są zmęczeni, znudzeni i z każdego zarobku będą zadowoleni. Gdzie wydawać pieniądze w Hurghadzie Musisz sobie zdawać sprawę, iż Hurghada, a dokładnie Sakala, Marina, czy Memsza, to jak Nowy Świat w Warszawie, Rynek w Krakowie, Monciak w Gdańsku, czy Krupówki w Zakopanem. To miejsca gdzie w mniej, lub bardziej wyrafinowany sposób "doi się turystów z kasy". Wszystko jest świetnie opakowane, kolorowe, czyste i czeka na "frajerów z kasą z całego świata". Sklep z pamiątkami w Sakali Egipskie popielniczki Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z pamiątkami w Sakali 1/3 Stragany w centrum Sakali, których już nie ma... Uliczny stragan w centrum Sakali, którego już nie ma... Uliczne stragany w centrum Sakali, których już nie ma... Stragany w centrum Sakali, których już nie ma... 1/3 Nikt tego nie wymyślił wczoraj, czy przedwczoraj. Od dawien dawna tak było, jest i będzie. Nie tylko w Hurghadzie, czy w ogóle w Egipcie. Tak jest w każdym mieście i kraju żyjącym z turystów. Idąc na zakupy wystarczy zdrowy rozsądek, spokój, opanowanie i uśmiech. Po drugiej stronie spotkasz ludzi, którzy będą chcieli wcisnąć Ci wszystko, zachwalając, iż ich towar jest najlepszy, niepowtarzalny, bardzo tani i wytrzyma lata. To nieprawda. Nie daj się nabrać w Hurghadzie Nie daj się nabrać. Tak naprawdę, jeżeli chcesz kupić coś ładnego, taniego i fajnego unikaj głównych szlaków zakupowych. Wystarczy oddalić się nieco od tych szlaków. Łatwo poznasz, że na nim nie jesteś, ponieważ na ulicy zobaczysz więcej Egipcjan niż turystów i tu spróbuj zrobić zakupy. Jeżeli jeszcze trafisz do sklepu, w którym sprzedawca nie mówi po angielsku, rosyjsku, czy niemiecku, jesteś w domu. Kupisz dokładnie wszystko to, co na głównych szlakach zakupowych, a za naprawdę niewielkie pieniądze. A propos, jak zobaczysz Egipcjanina, który robi zakupy w Sakali, czy Memszy - proszę zrób zdjęcie. Chętnie je opublikujemy, bo to widok niespotykany. Pod żadnym pozorem nie kupuj na ulicy alkoholu, nawet piwa, czy wina. Alkohol kupisz w barach i restauracjach, oraz w hotelach. Nie kupuj walizek, które oferują uliczni sprzedawcy. Trwałe walizki można kupić w sklepach, ale przed zakupem zastanów się kilkanaście razy, czy warto. Generalnie nie kupuj niczego, co oferują uliczni sprzedawcy. To w większości cwaniaczki oferujące naprawdę dramatycznie słabe produkty (np. papierosy, paski do spodni, zegarki). Wyjątkiem jest bazar w Daharze, gdzie w zasadzie wszyscy sprzedają swoje towary z "ziemi, lub leżaka". Ważna informacja; jeżeli zobaczysz sklep, uliczne stoisko, w którym kupują Egipcjanie, możesz być pewny, że taniej konkretnych towarów nie znajdziesz i warto zostawić w tym miejscu swoje pieniądze. Alkohol w Hurghadzie Bar all inclusive na plaży Bar w Daharze z piwem Stella Po egipskim piwku...? Bar all inclusive na plaży 1/3 Piwo w Hurghadzie Panowie, nie oszukujmy się. Wyjazd na egzotyczne wakacje (w tym do Hurghady) to dla większości z nas szansa na „odreagowanie” trudów codziennego życia w szarej Polsce i sposób na pozbycie się zawodowych trosk lub rodzinnych zmartwień. Przez tych kilka, lub kilkanaście dni chcemy „zapomnieć” bawić się, czerpać z życia wszystko to co, czego to życie chce nam dostarczyć. Jeżeli już musisz pić alkohol w ciągu dnia pij piwo. Wieczorem, inna sprawa. W ciągu dnia, gdy temperatura często przekracza 30 stopni Celsjusza w cieniu, nasz organizm na piwo zareaguje normalnie. W Hurghadzie polecamy piwo Stella. Kosztuje w granicach od 18 do 28 funtów egipskich za 0,5 litra. W smaku jest bardzo podobne do Żywca. Picie alkoholu w Hurghadzie alkohol whurgadze Egipskie alkohole w barze na plaży Bar all inclusive na plaży... Bar all inclusive na plaży... Egipskie alkohole w barze na plaży 1/3 Tradycyjnym „rozweselaczem” jest oczywiście mocny alkohol. W Hurghadzie alkohol można, a nawet w niektórych przypadkach trzeba pić. Oczywiście wszystko jest dla ludzi, ale trzeba pamiętać o miejscu w którym ten alkohol pić będziemy. Pamiętaj, Egipt to kraj muzułmański, gdzie oficjalnie picie mocnego alkoholu w miejscach publicznych jest zabronione. Raz, z powodów religijnych, dwa, z powodu klimatu. To ciekawe, ale w tym wypadku religia i życie idą w parze. I wcale ten zakaz nie jest taki głupi. Wyobraźmy sobie ludzi pracujących codziennie w temperaturze przekraczającej 30 stopni Celsjusza (przy wilgotności powietrza w granicach zaledwie 40%), którzy przez cały rok przychodzą do roboty na mniejszym, bądź większym kacu. Dramat i dla pracowników i dla pracodawców. Ale zostawmy Egipcjan, oni jakoś sobie z „nie piciem” radzą. Skupmy się na nas, pijących Polakach. Od razu napiszmy wprost; życie dla pijących dużo w Hurghadzie łatwe nie jest. Najtańszy sklep z alkoholem w tej części Egiptu Najtańszy sklep z alkoholem w tej części Egiptu znajduje się (niestety) nie w Hurghadzie, a w oddalonej o 30 km na północ El Gounie - nazywanej egipską Wenecją. Jednak warto tam się wybrać, choćby z uwagi na niesamowite widoki, fantastyczny port jachtowy, deptaki, bulwary oraz centrum rozrywki z kilkuset barami i restauracjami. Sklep nazywa się Drinkies. To jedyna "sieciówka" w Egipcie sprzedająca alkohol. Sklep znajduje się w Old Town, kilkanaście metrów od marketu BestWay. Mapa Google pokazuje jego lokalizację. Sklep jest bardzo mały. Można płacić kartą. Najbliższy tego typu sklep znajdziemy... w Kairze, lub Sharm el-Sheikh. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Najtańszy sklep z alkoholem w Hurghadzie Najtańszy sklep/bar z alkoholem w Hurghadzie znajduje się tuż przy Dahar Square w dzielnicy Dahar (kilkanaście metrów od restauracji GAD). Z Sakali taksówką dostaniemy się tam za 20 LE w 10 minut. Busikiem za 2,5 LE w 20 minut. Sklep jest otwarty od godziny 11 do 23. W narodowe i kościelne święta sklep jest zamknięty. Prowadzą go Koptowie. Warto wiedzieć, że kupując alkohol w Hurghadzie sprzedawca zobowiązany jest zapakować nam alkohol w torbę plastikową. Przeważnie kolor torby jest czarny. Nie jest to wymysł sprzedawcy, a jego obowiązek. W miejscach publicznych w Egipcie (poza barami, czy restauracjami) nie wolno mieć ze sobą widocznego alkoholu. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Duty Free z alkoholem w Hurghadzie W Hurghadzie jest kilka sklepów wolnocłowych. Jeden z nich, oddany do użytku w tym roku, znajduje się w dzielnicy Memsza, kilkadziesiąt metrów o Carrefour market, czy słynnej dyskoteki Papas Club. Sklep jest dwupiętrowy. Na parterze kupimy papierosy, perfumy i sprzęt AGD. Na pierwszym pietrze znajdują się alkohole. Trzeba przyznać, że wybór trunków jest bardzo duży, a ceny znośne. Idąc do sklepu wolnocłowego w Hurghadzie trzeba mieć ze sobą paszport oraz dokonać zakupy najpóźniej 48 godzin po przylocie do Egiptu. Co ważne, w Duty Free na Memszy nie ma tłoku. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Egipskie piwko z rana... Egipskie wino wieczorem... I jeszcze jedno... Egipskie piwko z rana... 1/3 Alkohol i słońce w Hurghadzie - uważaj... Jak pić, to pod parasolem... W Hurghadzie najlepiej pić alkohol w barze... Alkohol i słońce w Hurghadzie - uważaj... 1/3 Kac w Hurghadzie. Zemsta Faraona Po przepiciu tradycyjnie najgorszy jest kac. W Polsce, gdzie przyzwyczajeni jesteśmy do naszego klimatu, jakoś dajemy radę. Tam jest dużo gorzej. Trzeba pamiętać, że w Hurghadzie wszystko jest dla naszego organizmu inne; pogoda, jedzenie i co najważniejsze woda. To właśnie woda i oleje, na których przygotowywane są egipskie potrawy powodują, że nasz organizm po alkoholu może reagować bardzo różnie. Po długotrwałym piciu przeważnie dopada nas rozstrój żołądka. Co w tym wypadku jest najlepsze? I tu się można zdziwić. To mocny europejski alkohol. Oczywiście nie w ilościach przemysłowych, ale leczniczych. Najlepsza jest whisky (100-200 gram). Nie na czczo, ale po wcześniejszym spożyciu. np. lekkiego ciepłego rosołu. Najlepiej przywiezionego z Polski. Gorący kubek będzie w sam raz. Trzeba pamiętać o tym, by leczyć się i „stawiać na nogi” europejskim alkoholem. Jego nazwijmy to „baza”, czyli po prostu woda na bazie której powstał pozwoli nam dojść do siebie. Picie na kaca lub na lekarstwo alkoholi miejscowych nie pomoże. O tym, że picie alkoholu na słońcu, na plaży nigdy nikomu na dobre nie wyszło, nie trzeba chyba przypominać. Jeżeli już, radzimy pić na plaży w zacienionym miejscu, choć i tak niewiele to zmieni. Temperatura otoczenia prędzej, czy później spowoduje to, że będziemy bardzo szybko pijani, a kac będzie nie do zniesienia. Dla wszystkich, którzy i tak będą pili bez względu na konsekwencje radzimy co następuje: Jak pić w Hurghadzie i wytrzymać upały... Bary w Hurghadzie zapraszają W Hurghadzie jest się czego napić... Bar z Sakali Bary w Hurghadzie zapraszają 1/3 Od momentu otworzenia barów na plaży, czyli od 10.00 radzimy pić drinki. Najlepiej smakuje i jest najlepiej przyswajalny przez nasz organizm rum z colą. Do tego proponujemy kawałek cytryny lub limonki, która (choć w minimalnej ilości, ale zawsze) dostarczy do naszego organizmu witaminę C. Około godziny 12 radzimy przestawić się na piwo. Od godziny 12 do 15 jest największe słońce. Sam zobaczysz, że w tych godzinach Twój żołądek nie będzie się buntował i chętnie przyjmie coś lżejszego. Około godziny 15 (mamy nadzieję, że w tym czasie będziesz cokolwiek jadł) powoli możesz się przestawić ponownie na drinki. Teraz można już śmiało spróbować ginu z tonikiem, lub „kolorowych drinków”. Nie polecamy czystej wódki z sokiem pomarańczowym. Sok pomarańczowy niepotrzebnie „dokwasi Twój organizm” po porcji piwa wypitego wcześniej. Tak możesz dotrwać do zachodu słońca. I tu bardzo ważna rada. Jeżeli widzisz, że słońce zbliża się do horyzontu i za kilkadziesiąt, lub kilkanaście minut zajdzie, wstrzymaj się z piciem alkoholu, lub zacznij go pić w miejscu klimatyzowanym. Nie pij na dworze. Dlaczego? To proste. Nagrzane przez kilkanaście godzin powietrze zaczyna się wówczas ochładzać. Robi się po prostu duszno. Bardzo duszno. To jedyna pora dnia, kiedy wilgotność powietrza wzrasta do 80-90%. Taka zmiana klimatu każdego zwali z nóg. Nie ma silnych. dla pijących W Hurghadzie wybór alkoholi jest duży... W Hurghadzie jest co pić... Takich barów w Hurghadzie jest bez liku W Hurghadzie wybór alkoholi jest duży... 1/3 Radzimy więc na 2-3 godziny „zmienić lokal”. Może na pokój hotelowy i przeczekać ten okres. Mniej więcej godzinę po zachodzie słońca pogoda i wilgotność stabilizują się. Dwie godziny po zachodzie słońca już można bez większych przygód rozpocząć picie mocnego alkoholu bez dodatków. Jeżeli zakończysz picie alkoholu około godziny 2-3 w nocy i położysz się spać - wstaniesz na godzinę 10, oraz zjesz śniadanie. Wtedy znów możesz spokojnie rozpocząć kolejny dzień. Alkohol i wycieczki fakultatywne z Hurghady Na zakończenie przestroga dla wszystkich, którzy wybiorą się na wycieczkę statkiem i podczas niej chcą pić alkohol. Oczywiście nikomu niczego zabronić nie możemy i nie chcemy, ale ostrzegamy. Jeżeli cokolwiek złego się stanie podczas wycieczki, a będziesz pod wpływem alkoholu, nie licz na odszkodowanie. W tej sytuacji prawo jest bezlitosne. Byłeś pijany, a coś się stało Tobie, lub z Twojej winy - zapłacisz za wszystko z własnej kieszeni. Ubezpieczenie w takiej sytuacji nie obowiązuje. Hurghada dla samotnych Panów Plaża na wyspie Giftun... Plaża w Hurghadzie i samotne Panie... Plaża w Hurghadzie pełna Pań... Plaża na wyspie Giftun... 1/3 Turystka na plaży w Hurghadzie Kolejna Pani na plaży w Hurghadzie Jeszcze jedna Pani plaży w Hurghadzie... Turystka na plaży w Hurghadzie 1/3 Na początek ważna informacja dla wszystkich poszukujących romansu, lub zabawy. Największe „branie” u kobiet z Europy mają (niestety dla nas) Egipcjanie. Jest bardzo duża grupa Europejek, które jeżdżą do Hurghady tylko po to, by poznać Egipcjanina i spędzić z nim wakacje. I jeszcze jedna, może nawet najważniejsza sprawa. Nie podrywaj za wszelką cenę; natychmiast, już, kogo leci, aby była. Poczekaj, wyluzuj. Okazja trafi się prędzej, czy później. Pijani Europejczycy są „łatwym kąskiem” dla wszystkich tych, którzy chcą to wykorzystać. Napaleńców łatwo poznać i zostają bardzo szybko namierzeni oraz rozszyfrowani. Szukam dziewczyny w Hurghadzie... Istotne. Pod żadnym pozorem nie podrywaj Egipcjanek, które spotkasz na ulicy, w sklepie, czy nawet w restauracji. Nie podrywaj żeńskiego personelu hotelowego. Jeżeli spotkasz Egipcjankę w dyskotece możesz spróbować, ale i tak może się to wiązać z komplikacjami, których nie musimy chyba opisywać. Pamiętaj; Egipt to kraj muzułmański ze swoimi zasadami i prawami. Powinieneś skupić się na turystkach z Europy. dla amotnych panow Pani na plaży w Hurghadzie... Pani szuka Pana na plaży w Hurghadzie Plaża na wyspie Giftun Pani na plaży w Hurghadzie... 1/3 Niestety taka jest prawda, że my ludzie z Europy w Hurghadzie jesteśmy w większości przypadków „towarem drugiego sortu” dla kobiet szukających przelotnych romansów . To Egipcjanie rozdają karty i przebierają „jak w ulęgałkach”. To Egipcjanie są „królami polowania”. Niestety dla nas mają taki „bajer i gadane” oraz tak długo potrafią chodzić za swoją „ofiarą”, aż ta ulegnie. I nic na to nie możemy poradzić. Nasze pieniądze, dobre ubranie, maniery, elokwencja, inteligencja nie mają większego znaczenia. W 80 przypadkach na 100, turystki wybierają Egipcjan. Nie nas. Teraz dobra informacja. W Hurghadzie w tym samym czasie przebywa około 400 tysięcy ludzi z czego 250 tysięcy to turystki, 100 tysięcy jest „zainteresowanych", a więc dla Ciebie zostaje 30 tysięcy Pań, które możesz poderwać. Czyli nie jest źle. Pani na plaży w Hurghadzie z bliska... Pani na plaży w Hurghadzie z oddali... On już znalazł swoją Panią w Hurghadzie Pani na plaży w Hurghadzie z bliska... 1/3 Turystki idą na plażę na wyspie Giftun Samotne turystki na plaży w Hurghadzie Samotna turystka na plaży w Hurghadzie... Turystki idą na plażę na wyspie Giftun 1/3 Egipcjanie, a kobieta z którą jesteś... A co zrobić jeżeli przyjechałeś do Hurghady ze swoją kobietą i wiążesz z Nią plany na przyszłość? Najważniejsze. Jeżeli tylko możesz, nie pozwalaj, aby sama szła na zakupy, spacerowała po ulicach miasta, bawiła się sama (np. na dyskotece). Nie dlatego, że jest to niebezpieczne. Dlatego, iż szczególnie młodzi Egipcjanie widząc europejską kobietę (samą, bez mężczyzny) mogą ją potraktować jak "panienkę", która szuka zabawy, emocji i rozrywki. Egipcjanie w zasadzie nie stanowią dla Europejek zagrożenia. Nie są agresywni, czy niebezpieczni, ale w takiej sytuacji mogą rozpocząć w stosunku do Twojej kobiety swoje "bajery" i "ajlawju". Naprawdę lepiej, abyś nie wiedział jak są w tym skuteczni i co mogą tym zdziałać. Uwierz, są przekonywujący i naprawdę uroczy - tak przynajmniej mówią kobiety, które takim "egipskim zalotom" zostały poddane. Niestety, niektóre ulegają. Wiemy, że to co piszemy brzmi trochę dziwnie, ale jeżeli kochasz swoją kobietę dbaj o nią i pilnuj. Egipcjanie mają taki "bajer" i są tak namolni, cierpliwi i przekonujący, że jeżeli nie dziś, nie jutro, to za tydzień mogą dopiąć swego. Potrafią za swoją wybranką chodzić, przypominać się, czekać przed hotelem, w barze, restauracji, czy sklepie nawet całymi godzinami, dniami i tygodniami, by cokolwiek uzyskać. Jak nie teraz to za pół roku. Potrafią pisać piękne miłosne listy, sms-y, maile, wyciągnąć numer telefonu, adres na Facebooku. Tak więc, po prostu, dbaj o swoją kobietę którą kochasz i pilnuj jej w Hurghadzie jak oka w głowie.

Рэстараны Хургады - прапанова Na wstępie uprzedzamy, iż z uwagi na wysoką inflację w Egipcie oraz niestabilną sytuację gospodarczą w tym kraju podawane przez nas ceny mogą być już nieaktualne, a prezentowane lokale zamknięte, lub działają pod zmienioną nazwą. Грэцкая таверна Акропаля Грэцкая таверна Acropolis размешчана прама ў цэнтры Сакалы. Гэта адно з самых папулярных месцаў у Хургадзе. Мы будзем есці тут фантастычныя і недарагія суўлакі, мусаку, лаваш, аўгалемона або кефтэс. Рэстаран мае два паверхі. На 1-м паверсе ў нас ёсць класічны крыты рэстаран. На першым паверсе ёсць сад з выглядам на Шэратон-роўд. Акрамя традыцыйных грэчаскіх страў, тут таксама можна паесці, напрыклад: суп з сачавіцы, цыбульны суп, піцу, вегетарыянскія стравы, морапрадукты, бутэрброды. Вып'ем у рэстаране піва і моцныя алкаголі. Ёсць і віно. Рэстаран каштуе нядорага, таму часта бывае цяжка знайсці месца (асабліва ўвечары). Варта рэкамендаваць грэцкую таверну Acropolis. Сэрвіс добры. Мы не занадта доўга чакаем посуд. Зручныя сядзенні. Доступ да Wi-Fi. Вы можаце аплаціць крэдытнай картай. Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie 1/5 Рэстаран Agra Roma Рэстаран знаходзіцца ў Сакале на Шэратон-роўд, побач з мячэццю і на развязцы з «бетонным маяком». Agra Roma прапануе самае таннае піва ў барах і рэстаранах Sakali. 0,5 літра каштуе £18. Вельмі смачная і танная ежа. Рэкамендуем стравы і супы з курыцы (цыбульны суп). Смачныя таксама стравы з свежай рыбы. У рэстаране можна піць піва, віно і моцныя алкаголі. Агра-Рома карыстаецца вялікай папулярнасцю не толькі ў турыстаў, але і ў мясцовых жыхароў. Па вечарах вялікі рух і можа не хапаць свабодных столікаў. Посуд вялікі, можна наесціся. Прыемны сэрвіс, хоць гэта можа быць і хутчэй. З рэстарана адкрываецца від на невялікую мячэць на Шэратон-роўд. Нядаўна ў Agra Roma быў зроблены капітальны рамонт. Тут чыста і акуратна. Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie 1/3 Amsterdam Restaurant & Bar Amsterdam Restaurant & Bar znajduje się w samym centrum Mariny. Lokal słynie przede wszystkim z "ogródka" i pięknego widoku na jachty cumujące w porcie.Amsterdam to przede wszystkim piwiarnia - przynajmniej tak mówią o lokalu sami właściciele. I faktycznie w menu znajdziemy aż osiem różnych gatunków piwa. Najtańsze - Stella kosztuje 45 funtów egipskich (LE), czyli nieco ponad 10 złotych. Najdroższe Meister Max kosztuje 60 LE (13,70 zł). Trochę drogo, ale jak na Marinę, do przyjęcia.W Amsterdamie polecamy (do tego piwka) Amsterdam Burgera za 94 LE (21,50 zł) Według właścicieli to ich popisowe danie. Twierdzą, że bułka z mięsem i dodatkami jest "the best in town". Faktycznie, burger jest smaczny... tylko mógłby być ciut większy.Do Amsterdamu warto wybrać się wieczorem. Wtedy knajpa zapełnia się w zasadzie do ostatniego miejsca. I jeszcze jedno; właściciele knajpy są fanami Roberta Lewandowskiego i piłkarskiej reprezentacji Polski, stąd nad wejściem wisi nasza flaga, a w telewizorze cały czas można oglądać futbol.Amsterdam Restaurant & Bar otwarte jest od południa do pierwszej w nocy. Bob Marley smoking&coffee Choć lokal jest malutki i w zasadzie wszystko dzieje się w ogródku, już zyskał sławę miejsca kultowego. Bob Marley znajduje się w dzielnicy Kawthar, niedaleko deptaka w Memszy, 200 metrów od nowo powstałej restauracji GAD. U "Marleya" nie dostaniemy alkoholu, czy nawet piwa. Knajpa słynie w okolicy między innymi z taniej i dobrej kawy: Late kosztuje 25 LE (6 zł), a espresso macchiato 10 LE (2,5 zł). Polecamy także mojito za 35 LE (8 zł), czy gofry z dodatkami za 40 LE (10 zł). Jednak to, co powoduje, że Bob Marley to kultowe miejsce, to akcesoria do palenia, tytonie, papierosy i cygara. Są także do wyboru, do koloru kawy i urządzenie do jej parzenia oraz tytoń do szisz i wodnych fajek.W Bob Marley smoking&coffee przeważa klientela europejska i amerykańska. Miejsce jest naprawdę niezwykłe, zresztą... wystarczy obejrzeć film, by przekonać się na własne oczy, co tam można kupić i za ile, czyli, czy warto tam wpaść "na kawkę"... Buffalo Burger Buffalo Burger łatwo znaleźć. Znajduje się na "ścianie frontowej" Esplanada Mall, czyli największego centrum handlowego przy słynnym deptaku na Memszy. Buffalo Burger to sieć szybkich restauracji serwująca swoje dania w 40 lokalizacjach w Egipcie. Skupia się głównie na dostarczaniu posiłków pod wskazany adres, ale można, a nawet warto zjeść coś na miejscu. W Buffalo Burger jest naprawdę czysto. Obsługa pracuje i podaje posiłki w maseczkach. Na jedzenie czeka się dosłownie kilka minut. Co fajne, każda "bułka z wkładką" jest dostępna w trzech rozmiarach różnych rozmiarach. Ceny? Do przyjęcia. Np. za zestaw KING dla dwóch osób (dwie naprawdę wypasione kanapki, dwie porcje frytek i dwa napoje) zapłacimy 220 LE (53 zł). Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie 1/5 che guevara Рэстаран Чэ Гевара Рэстаран Che Guevara знаходзіцца ў Марыне (уваход з поўначы). Гэта класічны аргентынскі стейк-хаус. Тут можна паесці вельмі добрыя стэйкі. У рэстаране больш за 60 месцаў як унутры, так і на вуліцы. З тэрасы мы можам палюбавацца на караблі, якія стаяць у Марыне. Рэстаран не самы танны, але рэкламуе сябе як першы і лепшы стейк-хаус у Хургадзе. Стэйкі сапраўды выключная - гаспадары кажуць пра сваё «унікальны» спосаб падрыхтоўкі і смажання мяса. У рэстаране можна пагуляць у більярд. Падаюцца алкагольныя напоі і піва. Па вечарах вялікі рух. Ёсць магчымасць забраніраваць месцы. Эфектыўнае абслугоўванне. Месца, якое варта рэкамендаваць. Тэл: 010 014 49 50, 065 3450944 Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie 1/7 b's Рэстаран Б у Марыне Калі вы ўпершыню ў Хургадзе і хочаце паспрабаваць сапраўдную егіпецкую кухню, не саромейцеся наведаць гэта месца. Ежа вельмі добрая. Цудоўная абстаноўка з выглядам на прыстань. У рэстаране вас чакае "спецыяльнасць ўстановы": вярблюджы стейк у шакаладным соусе. B вядомы не толькі ў Хургадзе, але і ва ўсім Егіпце. Рэстаран лічыцца адным з лепшых у горадзе. Ёсць магчымасць забраніраваць столік. У меню - піва і моцныя алкаголі. Тэл: 0020 0105 459 991 Restauracja B's w Hurghadzie Restauracja B's w Hurghadzie 1/1 cafe del mar Кафэ дэль Мар Шведы кіруюць гэтым месцам. Тут пануе еўрапейская атмасфера. Меню ўключае ў сябе сумесь цэнтральнаеўрапейскіх, шведскіх, нарвежскіх і міжнародных страў. Тут можна з'есці салата, паабедаць з трох страў або проста выпіць халоднага піва. Даступныя цэны. Рэкамендаваны стейк Beltbuster - задаволіць кожнага гурмана. Бульба са стейком бясплатна. Абавязкова варта завяршыць трапезу адным з выдатных дэсертаў. Café del Mar - гэта мастацкая галерэя, дзе мясцовыя мастакі дэманструюць свае працы. Café del Mar працуе 24 гадзіны ў суткі. Бясплатны Wi-Fi. Кухня: еўрапейская, дэсерты, бургеры, піца, морапрадукты. Алкаголь у меню: так. Адрас: Плошча Эль-Аруса, Сакала, Тэл.: +20 10 071 6770, +20 10 0716771 Cafe del Mar w Hurghadzie Cafe del Mar w Hurghadzie 1/1 Кафэ «Карына». carina cafe Кафэ "Карына" - ідэальнае месца, каб адпачыць пасля "вар'яцтва на пляжы". Рэстаран знаходзіцца ў Мемша. Гэта не дорага. Піва Sakara каштуе 35 фунтаў стэрлінгаў, Stella - 30 фунтаў стэрлінгаў. Кафэ Carina мае невялікі сад з выглядам на набярэжную і вялікі інтэр'ер. Мы будзем есці тут паштэты, закускі, курыныя і мясныя стравы. Папіць піва ў рэстаран прыходзяць у асноўным турысты. У меню таксама ёсць віно і мясцовыя алкагольныя напоі. У рэстаране ёсць більярдны стол. Па вечарах тут часта праводзяцца «спецыяльныя матчы ў більярд». Месца чыстае з вельмі прыязным персаналам, які валодае некалькімі мовамі (нямецкай, англійскай, рускай). У кавярні «Карына» не шматлюдна, але заўсёды ёсць некалькі запоўненых столікаў. Запэўніваю вас, што тут можна вельмі прыемна правесці час, выпіваючы піва і назіраючы за тым, як працягваецца жыццё ў Мемшы ... Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie 1/4 il chicco doro Кафэ Il Chicco Doro Федэрыка і Карл з Італіі ў 2009 годзе адкрылі кафэ ўнутры гандлёвага цэнтра Esplanade ў Мемсе - уваход каля McDonalds. Меню традыцыйных італьянскіх страў штодня абнаўляецца шэф-поварам. Мы будзем заказваць тут арыгінальны італьянскі кава, класічны ківі або клубнічны тырамісу, шакаладны мус, розныя тарты і італьянскае марозіва. Асабліва незвычайнае спалучэнне - гарачыя круасаны з марозівам або марозівам шакалад «Граніт». Выдатная ежа, вельмі добрае абслугоўванне. Месца не самае таннае, але наведаць яго варта (асабліва з дзецьмі). Тэл.: 0168937278 Кавярня Сінабон cinnabon Кафэ Cinnabon знаходзіцца ў Мемсе перад гандлёвым цэнтрам Esplanada. Гэта папулярнае кафэ, якое належыць амерыканскай сетцы, не патрабуе вялікай рэкламы. Свежае печыва - класічны рол Cinnabon (35 егіпецкіх фунтаў), пасыпаны карычневым цукрам. Для дзяцей мы можам рэкамендаваць Minibon (£ 14). Карамельны пеканбон, напоўнены карыцай, пасыпаны арэхамі і карамеллю. Выдатнае спалучэнне з Mochalatta Chill і Carmelatta Chill (арыгінальная кава, шакалад і ўзбітыя сліўкі). Шырокі выбар кавы і гарачага шакаладу. У гарачае надвор'е - асвяжальны ліманад Chillattas з рознымі фруктовымі водарамі. di vino Рэстаран, вінны і бар Divino Лічыцца адным з лепшых рэстаранаў Хургады. Тут падаюць стравы міжземнаморскай кухні. Мы будзем тут абедаць і вячэраць. Добрае месца для сем'яў з дзецьмі, вялікіх груп, для асаблівых свят. Ідэальная атмасфера, прафесійнае абслугоўванне, добрая музыка і ежа. Стравы падаюць вельмі вытанчана (напрыклад, смачны крабавы салата). Месца перапоўнена турыстамі. У меню - моцны алкаголь (рэкамендуем кактэйлі), а таксама піва і віно. У рэстаране больш за 60 пасадачных месцаў, як унутры, так і звонку. Усё вытрымана ў «егіпецка-італьянскім» стылі. Рэстаран знаходзіцца на вуліцы Andrea's Residence Calypso Road. Тэл: 012 27963653. 010 01383147 Restauracja Divino w Hurghadzie Restauracja Divino w Hurghadzie 1/1 dunes Рэстаран і бар Dunes Рэстаран Dunes знаходзіцца ў Марыне. Класічныя стравы ў меню; рыба, макароны, морапрадукты, стэйкі, супы. Рэстаран не самы танны, але ў яго ёсць прыхільнікі. У Дзюнах мы можам глядзець жывыя спартыўныя падзеі, ёсць бясплатны Wi-Fi. Атрыбут рэстарана - вельмі нязмушаная атмасфера і вельмі добразычлівыя гаспадары і афіцыянты, якія робяць усё, каб госці адчувалі сябе "як дома". Ёсць дні калі піва льецца патокамі ў дзюнах і «ўсе танчаць». Адкрыты з 10 раніцы да апошняга госця. Тэл: +20 (0) 186999427 Hangover Bar % Grill Odwiedzamy knajpę Hangover, czyli po prostu kac. Aby go "wyleczyć" warto usiąść w tym Bar & Grill-u i choćby na świeżym powietrzu zerknąć na jachty zacumowane w porcie. Hangover znajduje się w samym centrum Mariny, tuż przy niewielkim skwerku z zielenią. Knajpa, jak mówią o niej sami właściciele jest "na kaca" i dodają... "śmiało przyjdź, baw się dobrze i zwariuj". Ok.Trochę nie rozumiemy ustawionych wszędzie telewizorów i zegarów, bo wiadomo, że na kacu "wszystko człowiekowi dzwoni w uszach, a każdy dźwięk powoduje zawrót głowy" i tego, dlaczego "Happy Our" trwa od 20.00 do 22.00, a nie od 8 rano do 10, ale cóż... Licentia poetica. Hangover ma co innego, co powoduje, że warto tam spędzić trochę czasu. W tej knajpie podobają się nam miejsca do siedzenia, a w w zasadzie szerokie i długie leżanko-materace znajdujące się tuż nad ziemią. Do tego są jeszcze dostępne poduszki.Knajpa jak na Marinę droga nie jest. Piwo Stella 0,5 kosztuje 50 LE (12 zł), Krwawa Mery 80 LE (19 zł), a pizza Margarita 85 LE (20 zł).Miejsce jest czyste i zadbane. Obsługa nie namolna i dyskretna. Zdaje sobie sprawę, że kogoś może naprawdę boleć głowa. Restauracja Dunes w Hurghadzie Restauracja Dunes w Hurghadzie 1/1 Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie 1/4 el halaka Рыбны рэстаран морапрадуктаў El Halaka Гэта рыбны рэстаран. Ён размешчаны насупраць Рыбнага рынку Марына. У ім дзве пакоі - на першым і другім паверсе. Гэта выдатнае месца для тых, хто любіць морапрадукты. З рэстарана адкрываецца від на рыбны рынак і самую вялікую мячэць у Хургадзе. Рэкамендуем запечаныя крэветкі і кальмары. Рэстаран славіцца выдатным «цёплым хлебам». У рыбнай юшкі таксама ёсць свае прыхільнікі. Рэстаран El Halaka - адзін з самых танных рэстаранаў з рыбай і морапрадуктамі ў Хургадзе. Напрыклад, супы каштуюць каля 30 фунтаў стэрлінгаў, спагецці з морапрадуктамі - 50 фунтаў стэрлінгаў, егіпецкія стравы - ад 50 да 200 фунтаў стэрлінгаў. Ежа вельмі добрая. Абслугоўванне эфектыўна. Месца чыстае і акуратнае. На жаль, у меню няма піва і моцных алкагольных напояў. Па вечарах цяжка знайсці стол. el mina Рэстаран El Mina Гэты рэстаран спецыялізуецца на морапрадуктах. Вельмі прыязны да турыстаў. Ён размешчаны на двух паверхах. Ёсць нумары для курэння і не паляць. У рэстаране El Mina вы можаце выбраць свежую рыбу, крэветкі і кальмары. Стравы рыхтуюцца хутка. Суп «Эль Міна» рыхтуецца з некалькіх відаў рыбы, крэветак, крабаў і малюскаў. З мясцовай кухні варта паспрабаваць і папулярную ў Егіпце Теджину дэсерт «Ом Алі». Вялікай папулярнасцю ў турыстаў карыстаецца рэстаран El Mina. Не ўсім спадабаецца суседства і інтэр'ер рэстарана (без густу). Размяшчэнне: 150 метраў ад плошчы Сакала ў бок мячэці. Алкаголь у меню: не, кальян: так Тэл.: 0105496523, +206534455910 Рэстаран Fish House fish house Рэстаран знаходзіцца ў Сакале. Яго архітэктура і дызайн нагадваюць велізарны карабель з вялікімі вокнамі ў падлозе. У акварыумах плаваюць рыбкі з Чырвонага мора. Асаблівую ўвагу гаспадары рэстаранаў надаюць гігіене пры падрыхтоўцы ежы. Рэстаран сертыфікаваны брытанскай клінінгавай кампаніяй «Крыстал», што пацвярджае яго адпаведнасць міжнародным стандартам. У Fish House можна замовіць свежую рыбу з Чырвонага і Міжземнага мора, амараў і крэветак. У меню (прыгатаванае на некалькіх мовах) таксама ёсць традыцыйныя егіпецкія закускі (тэджын, мутабель, марынаваныя гародніна). Сярод новых страў - васьміногі, вугры і ласось, запечаныя ў духоўцы, таглеатэлі і паста з сёмгай, рыбнае філе са сліўкамі і грыбамі. Для тых, хто хоча паспрабаваць усё і адразу, ёсць страва пад назвай «Талера з морапрадуктамі», у якое ўваходзяць фірмовы суп, рыбнае філе, крэветкі, кальмары, крабы або амары, рыс або бульба. Вы таксама можаце выкарыстоўваць «Егіпецкі сюрпрыз» і «Александрыйскі стыль». Гэтыя прадукты ўключаюць рыбу, прыгатаваную рознымі спосабамі, крэветкі і кальмары. Варта паспрабаваць фірмовую марку «Салатная рыбная хата», якая ўключае кальмары, вустрыцы, крэветкі, аліўкі, перац і лімон. Шырокі выбар свежевыжатых сокаў і кактэйляў з павабнымі назвамі: «Фларыда» - (манга, гуава, апельсінавы сок і гранат), «Замарожанае лета» - (дыня, клубніцы і сок манга), «Трапічны сен» - (банан, ананас , сок манга, гранат). Сярэдні кошт вячэры 20-30 даляраў. Для дзяцей - порцыі за паўцаны. felfela Рэстаран Фелфель На пляжы размешчаны егіпецкі рэстаран Felfela. З двухузроўневых тэрас адкрываецца выдатны від на мора. На ўваходзе можна ўбачыць невялікі штучны вадаспад. Інтэр'ер упрыгожаны скульптурамі і антыкварыятам. Мэбля выканана ў егіпецкім стылі. Стравы вельмі смачныя. Варта замовіць халаднік, а таксама традыцыйныя егіпецкія стравы - вострыя баклажаны, тэін, ганук, амлет з мясам. Порцыі прыстойныя. Адпраўляючыся ў Фелфеллу, з-за цудоўных відаў варта ўзяць з сабой фотаапарат. Рэкамендаваныя стравы: змешаны грыль - бараніна, цяляціна, кофта з бульбай фры і салатай, а таксама суп з сачавіцы Тэл: +20 65 442411 Restauracja Felfela w Hurghadzie Restauracja Felfela w Hurghadzie 1/1 for you Рэстаран для вас Рэстаран з вялікай колькасцю акцый, танны піва. Рэкамендуем салаты "4 вы", салата з курыцай, закускі (яны могуць быць з розных відаў сыру і тунца), піцу (асабліва мясную і Маргарыту), суп з морквай. Сярод гарачых страў - смачныя шніцалі з грыбным соусам і кардон блю. Варта паспрабаваць рыбу і кальмары. Вечарам цяжка знайсці вакансію. Табліцы ёсць звонку таксама ёсць пакой на 2-м паверсе з кандыцыянерам. Тут ёсць мясцовыя алкагольныя напоі і піва. Месца вельмі папулярнае. Пасада: Сакала насупраць гатэля Minamark Алкаголь у меню: так, Кальян: так Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie 1/2 friends bar Бар сяброў Friends Bar - гэта сучаснае «марціні» для людзей, якія любяць інтымную, сямейную атмасферу. Асаблівасцю бара з'яўляюцца алкагольныя кактэйлі і звычайныя напоі, якія падаюцца вельмі вытанчана і элегантна. У бары можна паглядзець жывыя спартыўныя падзеі. Па вечарах можна паслухаць жывую камерную музыку. У бары падаюць закускі. Ёсць магчымасць забраніраваць месцы. Рэстаран рэкламуе сябе як месца для «земляходаў», «сусветных людзей» і людзей, якія «спазнаюць свет». Тэл: 0107707864 Friends Bar w Hurghadzie Friends Bar w Hurghadzie 1/1 Рэстаран GAD у Сакале gad w sakali Рэстаран GAD Сакалы размешчаны прама ў цэнтры Шэратон-Роўд. GAD - гэта егіпецкая сетка рэстаранаў. Мы будзем есці тут літаральна ўсе стравы егіпецкай кухні, і піцу. Ёсць адзін недахоп - не падаюць алкаголь. Ежа смачная і вельмі танная. Порцыі вялізныя. Перш чым замовіць некалькі страў, лепш падумаць, ці зможам мы з'есці ўсё. Рэстаран GAD у Сакале мае два паверхі. На першым паверсе рыхтуюць ежу на вынас. На 1-м паверсе размешчаны класічны рэстаран (кандыцыянер) з картай меню. GAD - гэта рай для гурманаў егіпецкай і арабскай кухні. Рэстаран танны. За абед на дваіх, які складаецца з асноўнага стравы, двух закускі, гародніны, напою і дэсерту, мы заплацім ~ 150 фунтаў. Госці рэстарана ў асноўным егіпцяне. Турысты (не ведаю чаму) пазбягаюць гэтага месца. Рэкамендуем сто разоў. gad w memszy Рэстаран GAD у Memsza Рэстаран GAD у Memsza знаходзіцца ў самым цэнтры набярэжнай. Тут падаюць сапраўды тыя ж стравы, што і ў рэстаране GAD у Сакале. Аднак ёсць пэўная розніца. GAD in Memsza знаходзіцца на набярэжнай, а столікі таксама пастаўлены звонку, пад парасонамі, сярод зеляніны. ГАД у Мемшы не нашмат даражэйшы, чым у Сакале, але стравы такія ж вялікія і смачныя. У рэстаране вельмі чыста. Вельмі эфектыўны сэрвіс. Гэта дапамагае ў выбары часта вельмі экзатычных для еўрапейцаў страў. Рэстаран вельмі заняты. Як правіла, большасць сталоў заўсёды запоўненыя. Рэстаран працуе з 10.00 да 23.00, тут можна як сняданак, так і абед і вячэру. Як і ў Сакале і Мемшы, мы не будзем піць алкаголь у рэстаране GAD. Рэстаран GAD таксама знаходзіцца на плошчы Дахар. gaucho Рэстаран Gaucho Аргентынскі грыль-бар з выдатным аргентынскім стейком з ялавічыны, прыгатаваным на вуглях. Стэйкі сапраўды велізарныя. Дадаткова: салаты, піцы і гамбургеры. У рэстаране Gaucho падаюць лепшыя стэйкі ў Хургадзе. Тут не танна, а ежа гэта сапраўды выдатна. Ёсць магчымасць забраніраваць загадзя. Рэстаран вядомы на ўвесь Егіпет. Вельмі эфектыўны сэрвіс і нябачны. Прыемны інтэр'ер, вельмі чысты. Афіцыянты з задавальненнем пракансультуюць вас па выбары страў на некалькіх мовах (англійскай, рускай, нямецкай). Адрас: вул. El Corniche., Dahar, Тэл.: +20 65 354 7007 The Greek Bar&Restaurant Przytulna restauracja znajduje się w Marinie, praktycznie w samym jej centrum skąd rozciąga się widok na cumujące kilkanaście metrów dalej jachty.Smaczna, acz nie tania kuchnia oferuje dania greckie oraz śródziemnomorskie. The Greek otwarta jest od 9 rano do północy, ale zapełnia się dopiero późnym popołudniem. W restauracji można zamówić dania na wynos. Można płacić kartą.Co polecamy? Alkoholi raczej nie, bo piwo Stella kosztuje 48 LE (11,50 zł), kieliszek wina 59 LE (14 zł), a Mojito 84 LE (20 zł). W zamian warto napić się Greek Coffee za 42 LE (10 zł). Bardzo smaczny i ładnie podany jest gorący ser feta - 55 LE (13 zł), czy apetyczna Musaka za 180 LE (43 zł). The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie 1/3 harbour Рэстаран Harbour Рэстаран Harbour знаходзіцца ў Марыне. Звычайнае еўрапейскае меню. Гаспадары рэкламуюць рэстаран як ідэальнае месца для ўсіх, хто «вярнуўся з мора» - маракоў, сёрфінгістаў, віндсерфінгістаў, кайтэраў і г. д. Мы будзем есці тут рыбу, шашлыкі, кофты, піцу, пасту. Рэстаран не самы танны. У меню няма ні піва, ні моцнага алкаголю. У рэстаране больш за 50 месцаў унутры, і звонку. З тэрасы ў нас від на марыну. Мала наведвальнае месца. hard rock cafe Рэстаран і дыскатэка Хард-рок-кафэ Hard Rock Cafe было адкрыта ў 2004 годзе. Хаця звонку рэстаран выглядае «егіпецкім», унутры — класічнае Hard Rock Cafe. Мэбля з цёмнага дрэва, суцэльная барная стойка, і, вядома ж, на сценах вісяць традыцыйныя асабістыя рэчы рок-зорак. Сярод іх ружовы каўбойскі капялюш Мадонны, гітара Лені Кравіца, бела-чорнае понча Элтана Джона і блакітны пінжак Рода Сцюарта. Пасля 10 вечара пачынаецца дыскатэка. Побач з рэстаранам знаходзіцца ўваход у невялікую краму, дзе можна набыць сувеніры. Цэны вельмі прымальныя (каля 15 еўра за футболку). Кафэ Hard Rock знаходзіцца побач з гатэлем El Samaka. Ён прапануе звычайнае меню сеткі па ўсім свеце, а таксама некаторыя мясцовыя стравы. Вы можаце замовіць, сярод іншых фахітас або бутэрброд з бараніны. У рэстаране ёсць бар з невялікай танцпляцоўкай. Адрас: Nawara Center, Sheraton Road, недалёка ад гатэля El Samaka і гатэля Grand Hotel Тэл.: 20653465170 Hard Rock Cafe w Hurghadzie Hard Rock Cafe w Hurghadzie 1/1 heaven Рэстаран Неба Рэстаран Heaven, размешчаны ў Марыне. Меню вельмі разнастайнае - сумесь італьянскіх страў, уключаючы хатнюю пасту, таксама сушы стэйкі, морапрадукты, рыба і мяса на грылі. Столы як унутры памяшкання, так і звонку. У інтэр'еры ёсць кандыцыянер, а з вонкавай тэрасы адкрываецца выдатны від на прыстань. Рэстаран Heaven - адзін з лепшых і адзін з самых дарагіх рэстаранаў Хургады. Дыяпазон коштаў ад 100 егіпецкіх фунтаў. Жывая музыка ў сераду. У меню - піва і моцны алкаголь. Тэл.: +20 100 383 800 Рэстаран L'Imperator l'imperator Рэстаран L'Imperator вядомы з італьянскай кухні. Яны рэкамендуюцца вячэры, дзе яны найбольш папулярныя крэветкі са спагецці. Рэстаран знаходзіцца ў Марыне. Абслугоўвае адзін лепшыя піцы у горадзе. Рэстаран не самы танны, але я магу вас запэўніць, ежа варта сваіх грошай. Да таго ж выгляд Марыны кампенсуе выдаткі. Рэстаран L'Imperator з'яўляецца адным з самых вядомых рэстаранаў не толькі ў Хургадзе, але і ва ўсім Егіпце. Стравы можна есці ўнутры і звонку за межамі памяшкання. Асабліва рэкамендую тэрасу. Вельмі эфектыўны і стрыманы сэрвіс. У рэстаране падаюць алкаголь: піва, віно і моцныя алкаголі. Магчыма браніраванне. Тэл: 002 0104824903 Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie 1/6 juke box 3 Рэстаран Juke Box 3 і паб Juke Box 3 - гэта ўтульнае кафэ на вуліцы Эль-Баша ў цэнтры Сакалы, дзе пастаянна збіраюцца турысты. Гэта класічны "еўрапейскі" паб. Juke Box 3 вельмі папулярны ў Хургадзе. Не таннае «снобскае» месца, але «атмасфера» бара — легендарная ў горадзе. Вы можаце танцаваць па вечарах. Важна, што сэрвіс дзіўны і адзіны ў сваім родзе. На тэрыторыі можна паесці піцу, выпіць піва, віна, гарэлкі. Недалёка ад гатэля King Tut у Дахаре знаходзіцца Juke Box 1. Гэта таксама «закусачная з атмасферай». Тут таксама можна піць піва, віно і моцныя алкаголі. Кошты тут значна ніжэйшыя. Піва Stella каштуе 26 фунтаў стэрлінгаў. Паўлітровая бутэлька мясцовага рому - £120. Juke Box 1 прапануе алкаголь на вынас у бутэльках. Мы рэкамендуем піцу - танную і вельмі добрую. Смачная бульба фры. Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie da24.pl. Juke Box 3 Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie 1/3 jokers pub Бар Джокера Бар Джокера размешчаны ў Мемсе, у вельмі прыгожым раёне з выглядам на набярэжную (недалёка ад Hotel Marlin Inn). Бар працуе 24 гадзіны ў суткі. Спакойная, сяброўская атмасфера. Стрыманы сэрвіс. Шырокі выбар напояў: свежевыжатые сокі, піва і спірты. Гэта ідэальнае месца для адпачынку пасля прагулкі або пакупак у Мемша. У пабе няма натоўпу, госці ў асноўным жыхары бліжэйшых гатэляў, якія ўжо ёсць надакучылі півам усё ўключана, і ахвотна «забягаюць» у Joker's Pub на адно «звычайнае піва». Тэл.: +2065443791, +2065443790 Joker's Pub w Hurghadzie Joker's Pub w Hurghadzie 1/1 jolly cafe Вясёлы Кавярня Прыемная атмасфера ў егіпецкім стылі на свежым паветры. У бары ёсць канапы і нізкія столікі. Музыка ўвечары. Тут можна спакойна правесці вечар з сябрамі. Вялікі выбар напояў (у тым ліку алкагольных). Меню на англійскай. Кошты сярэднія. Варта паспрабаваць піцу з тунцом. Кафэ знаходзіцца ў цэнтры Сакалы. Па вечарах тут можа быць шматлюдна. Папулярнае месца сярод турыстаў. Размяшчэнне: Шэратон-роўд, насупраць гатэля Bella Vista Тэлефон: 0653445208 Jolly Cafe w Hurghadzie Jolly Cafe w Hurghadzie 1/1 la luna Піцэрыя La Luna Да паслуг гасцей тэраса або інтэр'ер і выдатны від. La Luna - добрае месца для абеду ці вячэры. Рэкамендуем: стейк з падліўкай з блакітнага сыру і хатняй пастай, і, вядома ж, піцы, выбар якіх сапраўды вельмі вялікі. Ёсць таксама бар і хатнія дэсерты, уключаючы тырамісу. Ежа смачная. Прыемны і нябачны сэрвіс. Адрас: Coast Road каля Felfel. Тэл.: 121 030 0301 Pizzeria La Luna w Hurghadzie Pizzeria La Luna w Hurghadzie 1/1 little buddha Рэстаран Маленькі Буда Рэстаран Little Buddha - гэта месца для асаблівых выпадкаў. Меню простае, але пазітыўна раздражняе і стымулюе ўяўленне. Ён славіцца вельмі добрымі (але і дарагімі) стравамі з сушы і морапрадуктаў. Маленькі Буда да спалучэнне густаў японскай, французскай і інданезійскай кухні. Шэф-повар - сапраўдны чараўнік у сваім арсенале густаў розных страў. Усходні дэкор, мігатлівы агні, свечкі ... Гэта не толькі рэстаран - гэта "тэатр густу". Досвед і прафесіяналізм Маленькага Буды дапамагаюць стварыць прыемную атмасферу і прапанаваць нам вялікі вопыт водар. З 23.30 Маленькі Буда ператвараецца ў самы прэстыжны дыска-клуб Хургады. Там рэгулярна выступаюць дыджэі з усяго свету. Little Buddha w Hurghadzie Little Buddha w Hurghadzie 1/1 the lodge Рэстаран і бар Lodge Асноўная спецыялізацыя рэстарана унікальная разнастайнасць стейкоў і страў на грылі. Але ў меню таксама можна знайсці шмат вегетарыянскіх страў і свежай рыбы. Прыемны інтэр'ер, добрае абслугоўванне дапамогуць адпачыць і расслабіцца шклянку віна. Бясплатны Wi-Fi доступ у Інтэрнэт. Месца карыстаецца вялікай папулярнасцю ў турыстаў. У рэстаране свая спецыфічная атмасфера. Вельмі добры і эфектыўны сэрвіс. У меню - піва і алкагольныя напоі. Кухня: італьянская, французская. Размешчаны ў Марыне. Алкаголь у меню: так, Тэл.: +20168831438, +20144418223 dulphin pub Паб Lucky Dolphin Паб Lucky Dolphin - гэта месца для тых, хто любіць ціхую атмасферу, туманны Лондан і англійскую кухню. Выдатны сэрвіс, гасцінныя гаспадары. Шырокі выбар вінаў. Бясплатны Wi-Fi доступ у Інтэрнэт. Працуе з 10.00 да 14.00 і з 17.00 да 21.00. Размяшчэнне: Шэратон-роўд, люкс-гатэль Елісейскія выспы. Алкаголь у меню: так, Кальян: не. Тэл.: +20653443980, +20653443981 masala Рэстаран Масала Рэстаран Masala прапануе стравы індыйскай кухні. Гэтая кухня характарызуецца шырокі выбар прадуктаў і метадаў прыгатавання ежы, каб задаволіць па рэгіёне, мове і клімат гэтай вялікай краіны. Усе Індыйскі рэгіён прыносіць свае унікальныя стравы і тонкія гатункі духмяных папулярных страў. У рэстаране Masala вы знойдзеце ўсе віды індыйскай кухні. Ёсць магчымасць забраніраваць столік. Рэстаран знаходзіцца ў Марыне. У рэстаране ёсць тэраса з від на марыну. Рэстаран не самы танны. Вельмі эфектыўнае абслугоўванне, вельмі добрая ежа. Тэл: 0123148859, 0121212025 Restauracja Masala w Hurghadzie Restauracja Masala w Hurghadzie 1/1 mariposa Кафэ Mariposa Тут вы можаце атрымаць асалоду ад смачным сняданкам і свежапрыгатаваны. Мы рэкамендуем дэсерты, у тым ліку марозіва Movenpick, і фірмовую каву. Квадрат даступны гульнявая пляцоўка для дзяцей. Бясплатны доступ у інтэрнэт, ВК-тэлевізар. Дастаўка на дом бясплатна. Месца: El Kawther, El Moataz Bellah St, 218 (за супермаркетам "Метро") Тэл.: 0653452191 moby dick Рэстаран Moby Dick Рэстаран Moby Dick спецыялізуецца на вярблюджым стейк з пярцовым соусам і бульбай ліанэз. У параўнанні з іншымі месцамі, цэны нізкія. Мы заплацім ~ 60 фунтаў за сапраўдны стейк. Мы таксама раім рыбу на грылі, кальмары і ласось у любой форме. Рэстаран налічвае каля 50 пасадачных месцаў як у будынку, так і звонку. Рэстаран знаходзіцца на Шэратон-роўд у самым цэнтры Сакалы. У памяшканні ёсць кандыцыянер. Па вечарах могуць узнікнуць праблемы з вакансіямі. meshmesha Meshmesha Lounge Ён размешчаны ў Мемсе ў гандлёвым цэнтры Esplanade. Вядомы падрыхтаванымі бутэрбродамі і вельмі добрай кавай, напоямі, кактэйлямі і стэйкамі. На месцы мы таксама можам паесці салаты, супы, макароны і піцу. У рэстаране ёсць адкрытая тэраса, крытая (для ветраных і халодных дзён) і элегантны інтэр'ер. Бясплатны доступ да Wi-Fi. Рэстаран не дарагі. Піва Stella каштуе 30 егіпецкіх, напоі - ад 20 фунтаў стэрлінгаў, алкагольныя кактэйлі - 30 фунтаў стэрлінгаў. Вельмі цікавае месца. Тэл.: 0653445913 Meshmesha Lounge w Hurghadzie Meshmesha Lounge w Hurghadzie 1/1 Калі вы хочаце выпіць шклянку халоднага піва (соку), гэта самае месца. Пляж Мохіто прапануе шырокі выбар закусак і напояў на працягу дня. Уначы на пляжы праводзіцца дыскатэка. Рэстаран прапануе мноства атракцыёнаў і зніжак. Напрыклад: па панядзелках, дамы паміж гадзінамі 23.00 і 1.00 кактэйлі атрымліваюць бясплатна. Па пятніцах з 19.00 а ў 22.00 пры куплі аднаго піва вы атрымаеце другое бясплатна. Добрая музыка, «цікавая атмасфера». Месца: Шэратон-роўд, насупраць гатэля Roma Кальян: так Тэл.: 0111774883, 0104211970 Пляж Мохіта Mojito Beach Club w Hurghadzie Mojito Beach Club w Hurghadzie 1/1 mojito beach Restauracja The Moon The Moon znajduje się w w samym środku Mariny skąd rozciąga się najlepszy widok na największe jachty cumujące w porcie, a także na redę. Restauracja serwuje kuchnię libańską, śródziemnomorską, bliskowschodnią i egipską. Co istotne, jest - jak na najbardziej ekskluzywne miejsce w Hurghadzie - naprawdę tania.Dla przykładu; piwo Stella 0,5 l. kosztuje 35 LE (8 zł), steak z wielbłąda 190 LE (44 zł), a pizza Napoli 70 LE (16 zł).Restauracja jest klimatyzowana, ma darmowe Wi-Fi. Niech nikogo nie zdziwi fakt, że na filmie restauracja jest pusta, a na stołach stoją tabliczki "zarezerwowane". The Moon zapełnia się gośćmi wieczorem. Wtedy naprawdę trudno o wolne miejsce. Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie 1/4 nice loundge Добры лаунж-бар Бар знаходзіцца ў Марыне. Вы заўсёды можаце паснедаць, паабедаць або павячэраць. Італьянская кухня, стыльны дызайн інтэр'еру, унікальная сістэма - 4 экрана, на якіх можна глядзець спартыўныя падзеі або фільмы. Велізарны выбар напояў. Адпачыць можна ўнутры або на тэрасе. Адно месца злучае і бар, і паб, і клуб, і рэстаран. У меню вельмі шырокі выбар алкаголю, напояў і кактэйляў. Італьянская кухня Знаходзіцца ў: Марына (каля базару), Алкаголь у меню: ёсць. Тэл.: +20189791000 Nice Lounge Bar w Hurghadzie Nice Lounge Bar w Hurghadzie 1/1 nubian Нубійскі рэстаран і кафэ Рэстаран знаходзіцца ў Марыне. Nubian - гэта рэстаран, дзе падаюць тыповыя і традыцыйныя егіпецкія стравы. У меню, сярод іншага, уключаны: молохия - гэта значыць шпінат, ful mudammas - гэта значыць вараная, сметанковая фасолю з дадаткамі (выдатна), нацыянальнае страва тахіні - гэта кунжутная паста, kofta - гэта значыць вострая молата бараніна, шашлык - гэта значыць смажаныя кавалкі бараніны. Усё з начынкамі: бульба фры, бульба, хлеб, гародніна. Рэстаран не самы танны, але ежа сапраўды добра прыгатаваная, пададзеная і смачная. Ёсць магчымасць забраніраваць столік. Тэл: 0122287825 Restauracja Nubian w Hurghadzie Restauracja Nubian w Hurghadzie 1/1 Папас-бар papas Papas Bar i Papas II - гэта адзін з лепшых і вядомых бараў Хургады. Papas Bar знаходзіцца ў Марыне, Papas II у Дахары, недалёка ад гатэля Shidvan. Прыгожы інтэр'ер, добразычлівая атмасфера, выдатная кухня і сэрвіс. Тут можна пагуляць у більярд, паспрабаваць свае сілы ў караоке, паглядзець футбол. Бары працуюць з 13:00 да 2:00. У меню - піва, віно і моцныя алкаголі. Праграма: Панядзелак і чацвер - турнір па більярдзе Аўторак і нядзеля - начное апусканне Субота - Караоке Bar Papas w Hurghadzie Bar Papas w Hurghadzie 1/1 pita sphinx Рэстаран Піта Сфінкс Утульны рэстаран, які ідэальна падыходзіць для любога выпадку - ад рамантычнага вячэры на дваіх да вялікага свята. За 10 гадоў з моманту адкрыцця месца набыло вялікую папулярнасць сярод турыстаў і жыхароў Хургады. Разнастайнае меню на чатырох мовах. Асабліва рэкамендуецца індычка з ананасамі і галандскім сырам (для бутэрброда) або ў якасці асноўнага стравы. Смачныя стравы на грылі. У меню - піва, віно і моцныя алкаголі. Вельмі добрае і прыязнае месца. Кухня: еўрапейская. Адрас: Шэратон-роўд па суседству рэстаран Макдональдс. Тэл.: 065 3449 105 Pita Sphinx w Hurghadzie Pita Sphinx w Hurghadzie 1/1 red sea fish Рыбны рэстаран Чырвонага мора Рэстаран Чырвонае мора я і яе Рэстаран-сястра - Red Sea II прапануе мноства морапрадуктаў, а таксама егіпецкія стравы, піцу, стэйкі і мяса птушкі. Рэстаран Red Sea Fish знаходзіцца ў Сакале (каля гатэля Roma). Гэта адзін з самых папулярных рэстаранаў Хургады, які наведваюць пераважна турысты. Егіпцян тут вельмі мала. У рэстаране больш за 50 месцаў як унутры, так і на тэрасе. Ежа смачная і даступная, хоць у Хургадзе ёсць лепшыя і таннейшыя рэстараны з морапрадуктамі. Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie 1/1 Паб Siva прапануе сваім гасцям шырокі выбар напояў і закусак. Для тых, хто любіць - караоке. ВК-тэлевізар - для аматараў спорту. Бясплатны Wi-Fi доступ у Інтэрнэт. Бар знаходзіцца на набярэжнай у цэнтры Мемша. Размешчаны каля фасада Siva Grand Beach ў Мемша. Алкаголь у меню: так. Кальян: так Тэл.: +206544748590 Паб Сіва Siva Pub w Hurghadzie Siva Pub w Hurghadzie 1/1 siva pub Рэстаран Sphinx Marina знаходзіцца ў Марыне. З тэрасы адкрываецца выдатны від на бірузовую і смарагдавую лагуны Чырвонага мора. Чароўнасць гэтага месца ўзмацняюць гасцінныя гаспадары. Рэстаран не дарагі, а ежа сапраўды смачная. Піва 0,3 каштуе 30 фунтаў стэрлінгаў. Я рэкамендую прыгатаваныя на грылі морапрадукты. Сэрвіс стрыманы і вельмі эфектыўны. Тут не шматлюдна. Ёсць магчымасць забраніраваць столік. Бясплатны Wi-Fi доступ у Інтэрнэт. Алкаголь у меню: так. Тэл.: 0123990482 Рэстаран Sphinx Marina Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie 1/1 sphinx marina sports cafe Спартыўнае кафэ Sports Cafe & Restaurant знаходзіцца ў цэнтры Мемшы. Месца славіцца тым, што мы можам глядзець спартыўныя трансляцыі ў прамым эфіры на велізарных тэлевізарах. У рэстаране больш за 100 месцаў. Падчас важных прамых трансляцый (Ліга чэмпіёнаў, важныя футбольныя матчы Прэм'ер-лігі Егіпта) бар запаўняецца да апошняга месца. Сюды едуць не толькі турысты, але і егіпцяне. Вельмі простае меню; пераважаюць закускі. Падаецца піва. Ідэальнае месца для кожнага аматара спорту. Звярніце ўвагу, што тут часам вельмі гучна. Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie 1/2 star bar Зорны бар Піва Stella было смачным ужо амаль 110 гадоў і за гэты час стала адным са скарбаў Егіпта. У Хургадзе бар Stella называецца Star Bar. Тут можна даведацца аб сапраўднай гасціннасці егіпцян, паспрабаваць традыцыйныя закускі. Бар знаходзіцца ў Марыне. Усё ў гэтым бары павінна асацыявацца з півам Stella. Нават люстры зроблены з... пустых бутэлек ад піва Stella. Мы рэкамендуем гэтае месца хаця б з-за вельмі зручных месцаў для сядзення (у асноўным «лежачы»). Месца нятаннае, але прыветнае для аматараў «пеннага напою». Тэл.: 0122101813, 0112555111 Star Bar w Hurghadzie Star Bar w Hurghadzie 1/1 Рэстаран Star Fish star fish Рэстаран Star Fish - адносна новы рэстаран морапрадуктаў. Знаходзіцца ў Сакале. Рэстаран мае два паверхі. На першым паверсе вы можаце паласавацца рыбай, раскладзенай на спецыяльных сталах. На другім паверсе ў акварыумах жывая рыба (якую мы праз хвіліну з'ядзім). Што тычыцца супаў, то мы рэкамендуем супы "з косткамі" (гэта значыць з ракавінкамі) і "без костак" - вельмі наварысты у крэветках, кальмарах, мідыях і крабы. Вы можаце замовіць свежую рыбу, крэветкі і кальмары, прыгатаваныя рознымі спосабамі, а таксама егіпецкія салаты. Для дзяцей у меню "Нэма" - кальмары з чыпсамі. Паспрабуйце вуграў і кальмараў, фаршаваных крэветкамі. Вячэра каштуе 15-20 даляраў з чалавека. Алкаголь не падаецца. Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie 1/2 Ён размешчаны ў самым цэнтры Сакалы на Шэратон-роўд (першы паверх). Шэф-повар працаваў 9 гадоў у пасольстве Японіі ў Каіры. Менавіта там ён навучыўся рыхтаваць сушы і сашымі. Папулярнасцю карыстаюцца сушы з ласося (ласось). У Sushi House раім роллы "Каліфорнія". Вы можаце замовіць камбінаванае меню з рознымі варыяцыямі: «Комба тостаў», «Каралеўскае комба» або «Выбар караля». Сярэдняя цана - 10 даляраў. Для камбінаванага меню цэны вагаюцца ад 120 да 260 егіпецкіх фунтаў. У рэстаране падаюць алкаголь. Кожны наведвальнік рэстарана атрымлівае фірмовую кепку з лагатыпам «Рыбны дом». Сушы Хаус Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie 1/6 sushi house white elephant Белы слон - тайская рэстаран Усе стравы рыхтуюцца шэф-поварам прама з Тайланда - «Міс Сомрал». Рэстаран на 70 месцаў. У рэстаране ёсць крытая зона пакой і тэраса з выглядам на марыну. Тайскі рэстаран мае паркоўка. Шырокі выбар тайскіх страў у спалучэнні з сапраўднымі азіяцкімі травамі. Даступныя напоі алкаголік і безалкагольныя. Ёсць магчымасць забраніраваць столік. Тайскі рэстаран - любімае месца багатых егіпцян. Кухня: тайская. Месцазнаходжанне: Марына. Алкаголь у меню: так Тэл.: 0101025117 White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie 1/4 Szef kuchni jest z Tajlandii i naprawdę się stara. Obsługa jest miła, a nawet zbyt miła i usłużna, co czasami może wprowadzić w zakłopotanie. Co polecamy? Przede wszystkim zupę Tom Yum za 80 LE (20 zł). Do wyboru; na bazie krewetek, kurczaka, lub ryby. Zupę znajdziemy w menu White Elephanta. Z karty dań Indian Restaurant proponujemy Chicken Tikka Masala za 220 LE (52 zł). Uprzedzamy, ceny, jak na warunki egipskie są wysokie, ale zapewniamy - jedzenie i okoliczności w jakich jest serwowane - są warte wydania. Restauracja jest przestronna i bardzo czysta. Można płacić kartą. Posiłki można także zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Restauracja jest czynna od godziny 13.00 do północy. Alkohole? Są, ale dosyć drogie. Piwo Stella kosztuje 65 LE (15 zł), a butelka białego wina Chardonnay... 450 LE (107 zł). Restauracje sieciowe w Hurghadzie restauracj siecioe Jedno jest pewne. W Hurghadzie, jeżeli posiadasz choć trochę gotówki - głodny chodzić nie możesz. Zjesz dokładnie wszystko co tylko chcesz (z wyjątkiem wieprzowiny). Kuchnia arabska jest stosunkowo prosta, wykorzystuje do maksimum wszystko to, co oferuje natura. Większość dań oparta jest na warzywach i wołowinie. Egipcjanie potrafią także w fantastyczny sposób przygotować kurczaki. Dla wszystkich, którzy chcą spróbować kuchni egipskiej proponujemy obiad w restauracji GAD - to sieciowa restauracja, bardzo popularna w Egipcie. Największa, znajduje się w centrum Sakali. Łatwo do niej trafić. Przed restauracją kłębi się zawsze grupka zamawiających jedzenie na wynos i dostarczycieli posiłków na zamówienie. Restauracja znajduje się tuż obok restauracji McDonald's. Ma ogródek i sale na 1. piętrze. Jedzenie jest naprawdę bardzo smaczne i tanie. Restauracja McDolands znajduje się tuż obok GAD. McDonalds w Sakali ma dwa piętra. Posiłki można zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Oczywiście wewnątrz znajduje się toaleta. W centrum dzielnicy Sakala obok restauracji GAD, cz McDonalds znajdziemy także KFC. Wszystkie restauracje są w bardzo bliskiej odległości od siebie. Łatwo je znaleźć. Restauracja GAD w Sakali Przygotowanie Crepe Mix Chesse w GAD w Daharze Restauracja McDonalds w Sakali Restauracja KFC w Sakali Kuchnia arabska Mięso małych gołębi nadziewane jest ryżem lub zieloną pszenicą, a następnie pieczone. Hamam mahshi to jedna z ulubionych potraw w Egipcie. Mięso gołębie różni się w smaku od kurczaka, jest nieco ciemniejsze i smaczniejsze. kkuchnia arabska Dawood Basha Niewielkie kulki kofta (mielone mięso z natką pietruszki i cebulą), gotowane są w gęstym sosie pomidorowym, podawane na ryżu i dekorowane prażonymi orzechami. Najlepsza potrawa Dawood Basha jest przyrządzana z mięsa jagnięcego. Prawidłowo przyrządzoną potrawę można rozpoznać po tym, że sos pomidorowy nie dominuje nad smakiem mięsa. Mouloukhiya Gulasz o konsystencji zupy, zazwyczaj przygotowany z kurczaka lub królika oraz liściastej, zielonej rośliny zwanej malwą w krajach zachodu i uznawanej za jadalną na Bliskim Wschodzie, przyprawiony kolendrą i dużą ilością czosnku, podawane jest z ryżem. Wraz ze słynnym koreańskim blogerem Mino, twórcą Bohemian Kitchen zapraszamy na degustację egipskich potraw narodowych ze street foodów w Kairze. Mino odwiedził stolicę Egiptu podczas Ramadanu w 2022 roku... Karkadeh Karkadeh jest przyrządzany przez gotowanie suszonych czerwonych kwiatów hibiskusa, a następnie studzenie wody. Ze względu na niewielką ilość cukru smak jest słodko-kwaśny. Napój można również pić na gorąco, podobnie jak herbatę ziołową. Jest to bogate źródło witaminy C i minerałów, a w dużych ilościach może być stosowany w leczeniu nadciśnienia. Umm Ali Przyrządzany jest z warstw chleba nasączonego mlekiem, przekładanych rodzynkami, lub orzechami, a następnie pieczony w piekarniku do chwili, gdy skórka będzie złoto-brązowa. Wyglądem i smakiem przypomina kremowe ciasto z akcentami z rodzynek. Taameya Wegetariańska potrawa, zwana falafel w innych krajach Bliskiego Wschodu, jest podstawowym daniem w Egipcie. Utarty bób zmieszany z dużą ilością ziół jest formowany w kształcie miniaturowego pączka, smażony na głębokim oleju do chwili, gdy będzie smaczny i chrupiący, a następnie umieszczany w kanapce z dużą ilością warzyw i masła sezamowego. Koshari Potrawa przyrządzana jest z ryżu, soczewicy, smażonej cebuli i makaronu, a następnie uzupełniana gęstym pikantnym sosem pomidorowym. Aish Baladi Sporządzany z mieszaniny mąki z pełnego ziarna i mąki białej, a następnie pieczony na otwartym płomieniu, co umożliwia uzyskanie pieczywa przypominającego chleb pita. Aish Mirahrah jest cieńszy, bardziej chrupiący i przypomina placek chapati. Aish jest używany do nabierania podczas posiłków oraz przyrządzania kanapek z taameya lub shawarma (skrawki grillowanego mięsa czerwonego lub kurczaka). Ful Medammes To jedno z najtańszych i najbardziej popularnych egipskich dań. Ful przyrządzany z bobu gotowanego na wolnym ogniu, przyprawiony solą, czosnkiem, ciętą natką pietruszki, cytryną, oliwą z oliwek, czarnym pieprzem i kminkiem. Zazwyczaj podawany jest z chlebem (Aish) ułatwiającym nabieranie. Przepisy na potrawy kuchni egipskiej i bliskowschodniej 80 dag cieciorki 3 cebule 2 ząbki czosnku 2 gałązki pietruszki 2 gałązki kolendry 1 żółtko 2 łyżki tartej bułki sól, pieprz, cukier 50 dkg tłuszczu Falafel Ugotowaną cieciorkę miksuję na gładką papkę. Zamiast surowej cieciorki, którą trzeba ugotować, można użyć gotowej cieciorki z puszki. Siekam drobno czosnek, jedną cebulę i posiekane zioła. Dodaję zmiksowaną cieciorkę, surowe żółtko i bułkę tartą. Przyprawiam. Formuję kulki wielkości małego orzecha włoskiego i smażę w głębokim tłuszczu. Pozostałe cebule kroję w krążki lub drobną kostkę, posypuję. Falafel podaję z surówką. 1 kg mięsa z udek kurczaka 2 cebule, 2 zielone papryki 2 pomidory, natka pietruszki, kilka ziaren czerwonego pieprzu, 2-3 łyżeczki przyprawy do kurczaka, sok z 2 cytryn, łyżeczka soli i szczypta pieprzu, kilka łyżek oleju do smażenia. Shoarma Kurczaka płuczemy, osuszamy i kroimy na kawałki. Mieszamy przyprawę do kurczaka z sokiem z cytryn, drobno posiekaną cebulą, oraz solą i pieprzem. Wkładamy mięso kurczaka do marynaty i dokładnie mieszamy. Wstawiamy do lodówki ~30 minut. W dużym rondlu rozgrzewamy olej i smażymy kurczaka. Kroimy drugą cebulę w piórka, a papryki i pomidory w kawałki. Mieszamy i odkładamy. Tuż przed podaniem wrzucamy warzywa do kurczaka i mieszamy podgrzewając. 2 bakłażany 2 łyżki tahiny 3 ząbki czosnku 2 łyżki oliwy z oliwek Dip z bakłażana Przekrojone wzdłuż bakłażany posolić i odstawić na 15 minut, opłukać i osuszyć. Piec w piekarniku w temp. 180 C przez ~30 minut aż zmiękną, obrać ze skóry. Zmiksować z pozostałymi składnikami na gładką masę. Podawać z pitą. Mieszanka Dukkah 50 g całych migdałów 40 g ziarna sezamowego 25 g nasion kolendry 5 g nasion kminu rzymskiego, 1/2 łyżeczki grubej soli morskiej, 1/4 łyżeczki roztłuczonych ziarenek czarnego pieprzu Przygotowujemy orzechy albo migdały, które zalewamy wrzątkiem. Pozostawiamy na kilka minut, po czym obieramy ze skórki. Następnie rozgrzewamy patelnię, wkładamy migdały i wszystkie nasiona. Cały czas mieszając wszystko prażymy przez 1-2 minuty na niewielkim ogniu ( do zezłocenia się ziarna sezamu ). Wszystko przesypujemy do pojemnika i miksujemy za pomocą blendera. Dodajemy do smaku pieprz i sól. Jajka egipskie z Dukkah 4 jajka, mąka do panierowania olej do głębokiego smażenia 1-2 łyżki mieszanki dukkah kilka małych pomidorków 80 g sera typu feta, 1 łyżka natki pietruszki, 1 czerwona cebula plasterki, 60 ml oliwy z oliwek sok z cytryny lub limonki do smaku, 1 łyżka suszonej lub świeżej mięty sól, pieprz Jajka gotujemy 3 minuty. Po ugotowaniu obieramy jajka ze skorupek. Następnie panierujemy jajka w mące i smażymy w głębokim oleju ( do zezłocenia ). Po usmażeniu obtaczamy jajka w mieszance dukkah. Jajka układamy na sałatce. Fasolka po egipsku 300 g białej fasoli 2 czerwone papryki 2 cebule 1 łyżka tłuszczu sólpieprz curry Fasolkę płuczemy, zalewamy zimną wodą i gotujemy. Po zagotowaniu pozostawiamy na 2 godziny. Następnie gotujemy fasolkę w tej samej wodzie. Paprykę oczyszczamy płuczemy i kroimy w cienkie paseczki. Tak przygotowaną paprykę dodajemy do fasoli w połowie gotowania. Cebulę obieramy, płuczemy, kroimy w kostkę i smażymy (do zeszklenia). Dodajemy cebulę do fasoli razem z przyprawami. czekamy do odparowania wody. Od razu podajemy. Co zamówić i zjeść w restauracji w Hurghadzie Siorba adz: to gęsta zupa z soczewicy. Molohija: to zupa gotowana z juty (w smaku przypomina szpinak). Kebab: to jagnięcina pieczona na rożnie sposoby. Szisz Tałuk: to kebab z kurczaka pieczony na rożnie. Koszeri: to danie z gotowanego makaronu z soczewicą z dodatkiem sosu pomidorowego Kofta: to grillowane mięso na rożnie. Fitiry: to rodzaj pizzy. Makarona: to danie ze smażonego makaronu z mięsem z dodatkiem sosu beszamelowego. Mahszi: to warzywa faszerowane ryżem lub mięsem. Ejsz Baladi: to okrągły, płaski chleb. Tamamyja (Falafel): to kotlety z zielonego bobu. Ful: to pasta z gotowanego bobu. Torszi: to marynowane warzywa. Baklawa: to słodkie, czekoladowe ciasto w miodzie z orzechami. Om Ali: to pudding z orzechami, migdałami i rodzynkami. I przywita nas zapach owoców mango... Myśląc o Egipcie, widzimy piramidy, Sfinxa, Beduinów zaganiających swoje wielbłądy, wspominamy palmy i gorące słońce. Przyciąga nas egzotyka miejsca, wzbudza naszą ciekawość. Czy właśnie ta odmienność sprawia, ze osoby, które w jakiś sposób zetknęły się z Egiptem, chcą do niego wracać ? czy może mamy z Egiptem więcej wspólnego, niż nam się wydaje ? Poznając ten kraj, różnice zaczynają się zacierać. Przestajemy widzieć kulturę, stroje, budynki. Na naszej drodze pojawiają się ludzie, żywe sylwetki i prawdziwe charaktery. Chcemy ich poznać. Żyją tu i teraz, obok nas. mają podobne problemy, poczucie humoru, gesty, a my coraz bardziej ich lubimy i oczami wyobraźni malujemy ich codzienne życie. jacy są naprawdę ? jak wygląda ich dzień od wschodu do zachodu słońca ? Wyobraźnia podsuwa różne obrazy, wędruje, szuka odpowiedzi. Życie beduinów znamy pobieżnie - choćby z folderów biur podróży, prezentujących fakultatywne wycieczki. A jak żyje Egipcjanin mieszkający i pracujący w wielkim mieście ? Pozwólcie, że pomogę Wam w tej wędrówce wyobraźni i zaproszę Was do pewnego aleksandryjskiego mieszkania, w którym żyje muzułmańska rodzina, należąca do tej warstwy egipskiego społeczeństwa, którą mogę określić jako klasę średnią. Żeby dostać się do jednego z niepozornych wieżowców dzielnicy Sidi Biszr, musimy pokonać kilka alexandryjskich ulic. zaczynając wyprawę od głównego dworca autobusowego, zahaczamy o najdłuższą drogę, ciągnącą się przez cała Alexandrię, wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, z której podziwiać możemy morskie fale, łączące piękno kryształowego błękitu z siłą intensywnego turkusu. Mijają nas charakterystyczne czarno żółte taksówki (stare rosyjskie łady). Jedziemy i trąbimy. Dźwięk klaksonu jest obowiązkowy. Każdy porządny egipski kierowca musi wcisnąć klakson przynajmniej kilka razy podczas jazdy samochodem. To znak przynależności do zmotoryzowanej społeczności Egiptu. Jedziemy - więc jesteśmy jej częścią, trąbimy - więc jesteśmy żywym elementem tej rwącej rzeki samochodów. Jak krew tętni w żyłach, tak my trąbimy na ulicach Alexandrii, dając wyraz swojemu zadowoleniu, bądź zirytowaniu. Szukając parkingu, zatrzymujemy się w okolicy najbliższego meczetu. To tutaj woła nas "pan parkingowy". Sam sobie tę funkcję przydzielił i pełni ją niezawodnie od lat. On wskazuje miejsce, on rządzi ulicą, on pobiera opłatę (bakszysz), on dba o wszystko i nikomu nic do tego - wywiązuje się z zadania świetnie, więc nikt mu nie przeszkadza. Dla nas to dogodne miejsce, mamy kilka kroków do domu, wystarczy przejść na drugą stronę ulicy. Dziękujemy panu, wręczając mu kilka funtów egipskich. Przy wejściu do wieżowca wita nas portier. Uśmiecha się, pyta o samopoczucie, chwali pogodę i życzy miłego dnia. Wsiadamy do windy. najpierw trzeba zamknąć drzwi, potem zasunąć specjalną ochronną kratę i wcisnąć numer piętra. W naszym wypadku będzie to siódme piętro. Winda rusza, suniemy w górę. jest mała i czysta, jednak widać, że najlepsze lata ma juz za sobą. Podróż trwa krótko. Wysiadamy. na piętrze znajduje się troje drzwi. My udamy się do tych przy oknie po prawej stronie. Mieszkanie wita nas intensywnym zapachem owoców mango. Drzwi wejściowe prowadzą prosto do wielkiego pokoju, w którym spokojnie możemy wydzielić trzy części: jadalnię, pokój telewizyjny, salon. Pokój nie ma ścianek działowych, ale sposób urządzenia kolejnych części świadczy o ich przeznaczeniu. W pierwszej części, najdalej położonej w stosunku do drzwi wejściowych, znajduje się duży stół z krzesłami i kredens z ogromnym lustrem. Tutaj będziemy jeść posiłki i to tutaj stoi wielka misa z owocami mango. W drugiej i zarazem środkowej części pokoju stoi coś w rodzaju meblościanki i z telewizorem, ławą i trzema ozdobnymi sofami - tutaj wszyscy domownicy oglądają telewizję. Trzecia część pokoju, najbliższa drzwi wejściowych, to miejsce, gdzie na wygodnej kanapie, albo w fotelu można usiąść, porozmawiać, obejrzeć portret ślubny pani i pana domu oraz powoli włączyć się w rytm dnia. W całym mieszkaniu widzimy śnieżnobiałe ściany - nieodzowny element większości egipskich domów. Wiszą na nich obrazy z sentencjami pisanymi w języku arabskim, pochodzącymi z Koranu, świętej księgi islamu. Okna, z otwartymi okiennicami i ozdobnie upiętymi zasłonami, prezentują widok na miasto. Wielki trzyczęściowy pokój jest sercem tego mieszkania i prowadzi do pozostałych pomieszczeń: nowocześnie urządzonej kuchni i dwóch łazienek, sypialni oraz pokoju dziecięcego. Zarówno sypialnia, jak i pokój dziecięcy mają balkony. Dzięki nim podziwiamy okolicę - od pobliskiego meczetu, po wyłaniające się zza wieżowców fale Morza Śródziemnego. Gospodarze zapraszają nas na obiad. Pani domu rozstawia już półmiski i talerze, pan domu jej pomaga. Uwagę przyciąga masywny ciemnobrązowy, drewniany stół, przepięknie rzeźbiony. Krzesła zrobione są w tym samym stylu. Na stole widzimy już, miedzy innymi gorący i chrupiący falafel (kuleczki z ciecierzycy), zielona zupę malahiję, kilka rodzajów drobiowego mięsa, ryż, sosy w miseczkach i chlebek aisz baladi. Po długiej podróży chętnie skorzystamy z zaproszenia. Chociaż ten dom wydaje się inny niż znane Wam polskie mieszkania, po kilku minutach pobytu tam, poczujecie się jak u siebie. Atmosferę życzliwości wytwarzają domownicy. jedząc nieznane Wam potrawy - niejednokrotnie bardzo słone i tłuste, rozmawiając z domownikami w języku innym niż polski, paradoksalnie zaczniecie zapominać że jesteście w obcym kraju, Jesteście wśród "swoich". W dobrym guście jest wstać od stołu dopiero wtedy, gdy wszystkie półmiski opróżnimy. Nie jest to takie proste, nawet, jeśli wcześniej byliśmy bardzo głodni. Stół ugina się od jedzenia, a pochłoniecie wszystkich potraw wydaje się być niewykonalne. W Egipcie mówi się, ze kiedy gościmy kogoś w naszym domu i żywimy go swoim jedzeniem, on staje się dla nas członkiem rodziny. Im więcej jedzenia, tym jedzenie trwa dłużej, a my stajemy się sobie bliżsi. Po skończonym posiłku czas na długie rozmowy o wszystkim i o niczym. Najlepiej rozmawia się na jednym z balkonów, gdzie siedząc wygodnie na dywanie wśród miękkich poduszek, możemy delektować się ciepłem zachodzącego słońca i popijać słodką herbatę z hibiskusa. czas zatrzymuje się, a my trwamy w jedności. Nie ma Polski, nie ma Egiptu - jest jeden świat, bez granic, bez polityki, bez uprzedzeń. Świat bogaty w różnorodność i podobieństwa. Z zadumy wyrywa nas głos muezina, który wzywa muzułmanów na modlitwę. Słychać go wyraźnie. Głos echem odbija się od ścian. Nasz gospodarz przeprasza nas, udaje się do łazienki, żeby rytualnie umyć ciało i przygotować się do modlitwy. Następnie w sypialni rozkłada sadżdżadę - dywanik modlitewny, skierowany w stronę Mekki i zaczyna modlitwę. czekamy. Z balkonu obserwujemy meczet, przechodniów, wszechobecne taksówki. Zastanawiamy się nad tym wszystkim, co nas dzieli i co nas łączy. Dochodzimy do wniosku, że łączy nas jedna idea: pozostać przyjaciółmi, bez względu na różnice, które nas dzielą. Nasz gospodarz wraca, uśmiecha się szczerze. On chyba pomyślał o tym samym... Czas mija nieubłaganie szybko, wizyta dobiega końca. Pozostaną w nas wspomnienia o zapachu owoców mango, które scementują międzynarodową więź i pogłębią wzajemny szacunek, odrzucając stereotypy. Egipt to nie tylko słońce, plaże, palmy i ciepłe morze. To przede wszystkim ludzie, których się nie zapomina. Tekst: Iga Izabela Elsaid, Egipt Exclusive Egipskie słodycze Egipskie słodycze należą do jednych z najsmaczniejszych, najbadziej starannie przygotowanych i pięknie wyglądających na świecie. To oddzielna gałąź kuchni tego kraju. Niektórzy mówią, że najważniejsza. W całej Hurghadzie znajdziemy kilkaset miejsc, w których możemy kosztować wyrobów egipskich cukierników. W każdym hotelu zatrudniony jest mistrz cukiernictwa, który codziennie przygotowuje nowe słodkie bułeczki, ciasta, ciastka, wypieki, desery i słodycze. Co istotne dla wszystkich łasuchów, we wszystkich hotelach do każdego posiłku Egipcjanie serwują wyroby cukiernicze. Na pierwszy rzut oka wyglądają one na bardzo słodkie, ale gwarantujemy - wystarczy spróbować by w większości przypadków przekonać się że tak nie jest. Należy pamietać, iż w tym gorącym klimacie jedzenie słodyczy, czyli dostarczanie do organizmu cukrów, białka itp. jest bardzo wskazane, a nawet zalecane. Nie dziwmy się więc, gdy podczas śniadani zobaczymy specjalne stoły, gdzie znajdziemy ciastka, budynie, kremy, czy placki. Bardzo często (przy wyjazdach all inclusive) także w trakcie dnia proponowane są nam wyroby cukiernicze. Z kawą, lub herbatą smakują znakomicie i dostarczają nam niezbędnej energii, którą gubimy leżąc na plaży. Egipcjanie sami jedzą z samego rana słodycze. To one w najszybszy i najprostszy sposób dostarczają niezbędnej energii na wyczerpujące upałem dni. Oto najbardziej popularne wyroby cukiernicze w Egipcie: Umm Ali to deser z chleba pita namoczonego w gorącym mleku podawany na ciepło z dodatkiem rodzynek, orzechów, kokosa i śmietany. Roz bi-laban to pudding ryżowy, przybrany drobno siekanymi migdałami i orzeszkami pistacjowymi. Mahallabija to krem z mleka, zagęszczony krochmalem lub mielonym ryżem, z dodatkiem posiekanych migdałów lub wiórków kokosowych. Basbusa to ciastko z kaszki manny nasączone miodem, posypane orzechami, Baklawa to strudel z miodem, migdałami i orzechami, polany syropem z kwiatów pomarańczy. Kunafa to ciasto nadziewane gęstą śmietaną, serem ricotta lub kremem i orzechami. Fatir to bliny nadziewane różnościami np. morelami, jajkami na słodko orzeszkami. Sahlab to mleczny napój zagęszczony zmieloną bulwą orchidei, z siekanymi migdałami, orzechami i cynamonem. Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/4

Пачаць Горад Важна Надвор'е Весела і адпачынак Пабы Крамы Аэрапорт Вы Гатэлі Туры Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Надвор'е ў Хургадзе Pogoda w Hurghadzie na najbliższe dni Узыход сонца над Хургадай Навальніца над Хургадай Huraganowy wiatr nad Hurghadą No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (907) 907 posts No categories yet. Informacje z Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Wiadomości z Hurghady (0) 0 posts No categories yet. Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 posts No categories yet. Historia Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Бягучае надвор'е ў Хургадзе, Марса-Аламе, Сафазе, Каіры, Луксоре і Шарм-эль-Шэйху Сіла і кірунак ветру над Хургадай Бягучая якасць паветра ў Хургада Інфармацыя аб надвор'і для алергікаў Інфармацыя аб надвор'і для алергікаў

Пётр Ібрагім Калвас - паляк, які жыве ў Егіпце Я ў шоку ад таго, што ў маладых людзей на тэлефонах. Я сустрэў егіпцяніна, які слухаў Лютаслаўскага. У сваю чаргу маладыя егіпецкія дэт-металісты ведаюць пра Нергала ўсё: пра яго жыццё, канцэрты, выкраданне Бібліі. Вы бачылі, што зрабілі егіпецкія феміністкі? Яны апублікавалі ў сваім профілі фота дзвюх жанчын, якія сядзяць на сцягу ІДІЛ з вышытым шахом. Адзін у нікабе сядзіць дагары нагамі з сярэднім пальцам уверх і стукае кучу. Пётр Ібрагім Калвас у 2008 годзе разам з жонкай і сынам Хасанам пакінуў Польшчу і пасяліўся ў Егіпце, у Александрыі. Ён перажыў кіраванне Мубарака, арабскую вясну, кіраванне фундаменталістаў і Сісі. Пачаў пісаць рэпартажы ў «Дужы фармат», між іншым пра абразаньне дзяўчат, атэістаў і ультракансэрватараў ці крывавы рытуальны забой. Ён не ўяўляе свайго жыцця без гэтай краіны, кажа, што гэта любоў да лепшага і да горшага. Я вырашыў паехаць у Александрыю, каб даведацца, якім быў Егіпет пасля рэвалюцыі. - Ці бяспечны Егіпет? Хваля рэвалюцыі мінула і зноў бяспечна. — Два тыдні таму, калі я прыехаў у Каір, перад маім кварталам расстралялі двух паліцэйскіх. Праз дзень у цягніку з Каіра ў Александрыю, на якім я прыехаў сёння, узарвалася бомба. Вы кажаце пра палітычны гвалт, які насамрэч адбываецца пасьля рэвалюцыі. На Сінаі ёсць джыхадзісты, гэта зона беззаконня. У Каіры адбыліся напады на ваенных і паліцыю. Але т.зв звычайная злачыннасць на вуліцах вельмі нізкая. У нас ніколі не было праблем. У гэтым плане Егіпет знаходзіцца ў бяспецы, хоць і горш, чым быў, бо паліцыя развалілася пасля рэвалюцыі. — Больш за 6 гадоў таму вы пераехалі ў Александрыю, бо, як вы сказалі, Польшча была краінай хамства, пошласці, піўнога зброду, парнаграфічнай брыдоты ў СМІ. Аднак праз 4 гады ваш падыход да «бяспечнага і дасканалага Егіпта» змяніўся на вельмі крытычны, гэта можна заўважыць у вашых рэпартажах, у якіх вы падымаеце такія тэмы, як: атэізм, выразанне клітараў маленькім дзяўчынкам, рэлігійная дыскрымінацыя, ультракансерватыўныя салафіты, якія пераследуюць студэнтаў або крывавы рытуальны забой жывёл. Калі быў прарыў? Я сапраўды аднойчы лаяўся супраць Польшчы. Я перабольшваў. Цяпер гэта крыху змянілася, таму што змянілася Польшча. Але да палякаў у мяне шмат у чым негатыўнае ўспрыманне. Пералом адбыўся падчас рэвалюцыі. Рэвалюцыя адкрыла мне вочы, таму што стан відавочнага міру паваліўся. Калі мы прыехалі ў Александрыю, мы пражылі пад уладай Мубарака 2,5 гады. Тая краіна тады была замарожаная, нічога не адбылося, ніхто ўслых не казаў пра абразаньне, ніхто нічога не публікаваў. Не верылася, што на вуліцах так ціха. Калі пачалася рэвалюцыя, усё адпусціла. Спачатку быў хаос, потым адкрыццё. На шчасце, Сірыі ці Лівіі тут не стала. Уладу перанялі фундаменталісты «Браты-мусульмане», затым генерал Сісі. — У адным з вашых артыкулаў малады егіпцянін сказаў, што большасць з іх не жадаюць рэлігійнай дзяржавы, прапанаванай «Братамі-мусульманамі», але і не прымаюць заходнюю дэмакратыю з яе неабмежаваным лібералізмам, аголенасцю, атэізмам і супярэчлівым мастацтвам. Ці ёсць тады іншы «трэці шлях»? Егіпцяне яшчэ шукаюць гэты «трэці шлях», але яго няма. Проста паглядзіце на апошнія падзеі. Калі ў 2011 годзе пачалася рэвалюцыя, егіпецкі журналіст сказаў, што ўпершыню за пяць тысяч гадоў у Егіпта з'явіўся шанец на дэмакратыю. Але дэмакратыя не толькі не ў канстытуцыі, але і не ў людзях. Няма дэмакратычнага, грамадзянскага мыслення. Егіпцяне не могуць сабе ўявіць, каб самі вырашаць, тут заўсёды панаваў правідэнцыяльны чалавек, які быў правадыром грамадства. Рэвалюцыя была механізмам, з дапамогай якога жывёла выскачыла з клеткі. Егіпцяне вырваліся з аўтарытарнай сістэмы на свабоду і не ведалі, што з ёй рабіць. — Праз год адбыліся першыя свабодныя і дэмакратычныя прэзідэнцкія выбары. Так. Затым людзі выбралі Браты-мусульмане і пачалася ісламізацыя Егіпта. Падчас іх праўлення былі зачынены алкагольныя крамы. 98% егіпцян заяўляюць, што ніколі не ўжывалі алкаголь, а да Дрынкі працягваюць пад'язджаць машыны. У пабах п'юць безалкагольнае піва, але пры сабе маюць невялікія бутэлькі алкаголю. Яны купляюць бляшанку колы, напіваюцца і выліваюць змесціва бутэлькі. Пасля выхадных цэлыя вуліцы заваленыя бутэлькамі танных узо і слоікамі Stella. Браты зрабілі гэта. Хабары падкупленых салафітаў (мусульмане, якія пастулююць адраджэнне ісламу шляхам вяртання да першакрыніц, так званай «рэлігіі продкаў» — заўвага рэд.) рабіліся ў крамах, білі вокны і разбівалі бутэлькі з алкаголем. Браты сказалі, што гэта быў «спантанны рух людзей». Яны пачалі будаваць першыя гатэлі толькі для мусульман на Чырвоным моры: без бікіні і без алкаголю. Яны хацелі ўзаконіць жаночае абразанне, забароненае ў 2007 годзе Сюзаннай Мубарак, жонкай зрынутага прэзідэнта, абразанне павінна было каштаваць 5 фунтаў, што складае... крыху больш за 2 злотых. Лютасць на Мурсі была незразумелая, людзі ненавідзелі яго больш, чым Мубарака. Паўмільёна егіпцян выйшлі на вуліцы і зрынулі яго. — Цяпер бачна, што яны паціху вяртаюцца да аўтарытарнага кіраўніка. Так, і гэта правільны выбар, бо няма іншага шляху, каб армія тут не панавала. Пасля дзяржаўнага перавароту ў 2013 годзе Сісі прыйшоў да ўлады. У Еўропе не верылі, што егіпцяне могуць выбраць іншага генерала - дэспата, але, як вы ведаеце мясцовыя рэаліі, вы ведаеце, што іншага выбару няма, інакш настане хаос. Другая Лівія. Дыктатура ўпісана ў Егіпет і ў гэтых людзей, а армія з'яўляецца гарантам бяспекі і стабільнасці. — Як ставіцца Сісі да гэтай паслярэвалюцыйнай рэчаіснасці? Паміж прыхільнікамі свецкай дзяржавы і ісламістамі ён праводзіць далікатную палітыку «крук і кій». Ён палічыў «Браты-мусульмане» тэрарыстычнай арганізацыяй і арыштаваў яе членаў. Парадаксальна, але значна больш радыкальныя салафітскія арганізацыі, якія са страху падтрымлівалі Сісі, упадабаныя ўраду. Але праз 5 гадоў яны ўсе могуць сесці за краты. Дыктатура — гэта аблуда, і яна заўсёды рана ці позна заканчваецца страшным падзеннем, а потым выходзіць тое, што было задушана. Ён скажа праўду — Што здарылася ў Егіпце? Як змянілася грамадства пасля рэвалюцыі? Адбыўся росквіт мастацтваў і мастацкіх гурткоў. Маладыя людзі, не здольныя рэалізаваць сябе ў палітыцы, баяцца пераследу і сачэння, рэалізуюць сябе ў мастацтве: у танцы, тэатры, музыцы, літаратуры. Гэта праява выказвання і разрад эмоцый. Я ў шоку ад таго, што ў маладых людзей на тэлефонах. Я сустрэў егіпцяніна, які слухаў Лютаслаўскага. У сваю чаргу маладыя егіпецкія дэт-металісты ведаюць пра Нэргала ўсё: пра яго жыццё, канцэрты, выкраданне Бібліі і г.д. А колькі ў іх музыкі з Ізраіля! Колькі кантактаў з маладымі ізраільцянамі ў чаце. Кожны дзень егіпцянін будзе казаць, што Ізраіль - гад, бандыты і забойцы палестынцаў. У СМІ Ізраіль да пекла. Але пры размове з прадстаўнікамі вышэйшых саслоўяў адчуваецца зайздрасць, што побач з імі ў Тэль-Авіве багатая краіна з пабамі і начным жыццём. Толькі яны баяцца пра гэта гаварыць адзін з адным. Гэта яшчэ адна частка двудушнасці. Вось чаму гэты свет такі захапляльны. Выдатна пастаянна пранікаць у ядро егіпцянства і ісламу. — Маладыя егіпцяне ўсё больш смела выказваюць свае погляды, усё часцей выступаюць феміністкі або атэісткі. Яны не баяцца наступстваў? Нядаўна двое маладых людзей зладзілі акцыю пад назвай «Чалавек-павук у Каіры». Адзін з іх пераапрануўся ў чалавека-павука і павесіў у мясніка побач з тушамі авечак або на самым версе мячэці, побач з паўмесяцам з пальцамі, паказанымі ў знаку сатаны, чалавек-павук таксама маліўся ў мячэці. Нават я не адважыўся апублікаваць гэта ў сваім профілі. Твар і імя гэтага хлопчыка паўсюль у СМІ, у яго інтэрв'ю журналісты, і ён не баіцца. Вы бачылі, што зрабілі егіпецкія феміністкі? У сваім профілі яны размясцілі фатаграфію дзвюх жанчын, якія сядзяць на сцягу ІДІЛ з вышытым шахом, дэкларацыяй веры, стылізаванай пад раннія арабскія літары. Адзін у нікабе, павернуты назад з сярэднім пальцам уверх (адзін палец падняты ўверх - гэта знак ІДІЛ і азначае аднаго Бога) і стукае кучу. А другая, голая, сядае на кукішкі, у яе цячэ менструальная кроў. Нават еўрапейцы не зрабілі б гэтага, хаця б з павагі да шаха. — Чаму такое выразнае пярэчанне? Гэтыя краіны стаяць на мяжы традыцыяналізму і мадэрнізму, які ніхто не можа спыніць. Паскарэнне сучаснасці не абмінае мусульманскія краіны. Гэта можна стрымаць, як гэта робяць фундаменталісты, але іслам такім не застанецца. Фундаменталісты адмаўляюцца ад сучаснасці, якую яны не разумеюць і баяцца. Яны баяцца, што сталасць і пераемнасць будуць знішчаны, і што тады прыйдзе на яе месца? Напэўна, гэта зло з захаду, голыя жанчыны, хлопцы, пераапранутыя ў жанчын, трансвестыты, наркотыкі, алкагалізм, уся гэтая хвароба. Пра Канчыту Вурст не згадвалася нават у незалежных СМІ. Але гэта эвалюцыя чалавечага жыцця. Вы можаце сабе ўявіць, што праз тысячу гадоў людзей будуць забіваць камянямі, а злодзея рэзаць або бічаваць? — Аднак прыкмет зменаў няма, бо 30% егіпцян не ўмеюць чытаць і пісаць. Гэтыя людзі не жывуць у інтэлектуальнай атмасферы. Кніг ні ў каго няма. У кнігарнях Александрыі ёсць толькі рэлігійная літаратура або кулінарныя кнігі. У Каіры крыху лепш. Чытанне для іх — пустая трата часу. Бо 6 гадоў я не бачыў п'янага чалавека на вуліцы, не бачыў, каб чалавек чытаў кнігу. Нядаўна суседка хацела скарыстацца тэлефонам, прыйшла да нас, зайшла ў гасцёўню, дзе мы вядзем кнігі, іх амаль дзве тысячы. Як яна гэта ўбачыла, яна ледзь не страціла прытомнасць. Для чаго ўсё гэта? Тое ж пытанне задаў сябар, калі увайшоў у гэты пакой, каб памаліцца: вы ўсё гэта чыталі? Яму было агідна. Ён сеў перад тэлевізарам, дзе гаварыў шэйх, і сказаў: гэтыя пяць хвілін шэйха каштуюць больш за ўсе твае кнігі. КЛЯТЫ КРУГ — Нарастае абурэнне ў грамадстве і працэдурай жаночага абразання — стрыжкі клітара і зашывання похвы, вы апісвалі гэтую практыку ў рэпартажы «Жаночае пекла». Статыстыка паказвае, што больш за 95% егіпецкіх жанчын падвяргаюцца гвалту. На вуліцах гэтага ўвогуле не відаць, бо гэта іншая культура — зачыненая дома. Штодня егіпцяне гасцінныя і добрыя, але не адкрытыя. На працягу стагоддзяў гэта была культура ўнутры: яны паказваюць нешта іншае дома, нешта іншае для сваёй сям'і, сяброў і замежнікаў. Вы бачылі дзе-небудзь на вуліцы жанчыну з цыгарэтай? Не? Дакладна. Паліць можна толькі дома або на балконе. Я жыву ў квартале сярэдняга класа і сутыкаюся з гэтым кожны дзень. Тое, што адбываецца дома, — зусім іншая гісторыя. - Гэта значыць? Што адбываецца? Вельмі шмат гвалту ў адносінах да жанчын і дзяцей. Хоць штодня яны здаюцца шчаслівымі. Ідуць дамоўленыя шлюбы і праверкі на цнатлівасць - маці, бабуля ці цётка правяраюць, ці ёсць у дзяўчыны цнатлівая плеўка. Усё адбываецца за аканіцамі, у мануарах. Вы бачылі, як будуюцца кватэры. У пярэдняй частцы вялікая гасціная, далей па калідоры, і ў канцы спальні: усе цёмныя, з вокнамі, якія выходзяць унутр будынка, у манастыр. Там бялізну вешаюць, а смецце выкідваюць. У гэтых мануарыях можна пачуць увесь Егіпет: Каран, вяселле, песні, смех, але і страшныя п'яныя сваркі, пабоі, лаянкі, крыкі. Звонку не вядома, хто крычыць, хто вар'ят ці п'яны, хто б'е жонку. Раніцай усе ідуць у ліфт і там усе «салям» (Salam alejkum - адно з арабскіх прывітанняў - заўвага рэдакцыі). Акрамя таго, сэкс па-за шлюбам з'яўляецца агульным. — Пра гэта гавораць? З цяжкасцю, але я здабываю гэтую інфармацыю ў сваіх сяброў. Прэзерватывы можна набыць у любой аптэцы. У мяне была сяброўка, яна заўсёды насіла чорны нікаб і трымала дзве аптэкі, дзе было шмат прэзерватываў, але, вядома, толькі для маіх мужа і жонкі. Іслам не забараняе прэзерватывы. Хаця і дарагія, усе кантрацэптывы даступныя, акрамя ранніх абортаў. — Яны ўсім карыстаюцца? Усе. Але ёсць праблема з захаваннем некранутасці. Бо ў добрай жонкі павінна быць цнатлівая плеўка. Багацейшыя жанчыны катаюцца у Еўропу і паставіць новы. Усё часцей чую, што такія офісы ствараюцца і ў Егіпце. Таму анальны акт агульнапрыняты, асабліва сярод моладзі. Мая жонка ёсць праблема з купляй тампонаў, там толькі пракладкі. Сяброўка патлумачыла мне, што жанчыны баяцца, што тампон пракалоць абалонкі. Урфі (часовы шлюб) шлюб папулярны сярод падлеткаў. Яны хочуць сэксу, а вы можаце толькі выйсці замуж. Так яны запісваюць дамову, якая не мае юрыдычнай каштоўнасці. Але ўсё роўна хочуць запісаць, бо калі «малады» сінее, а дзяўчына застаецца толькі з паперкай і без плёнкі, у яе ёсць даведка, што яна не адпускала, а мела жаніха. Егіпцянам за гэта вельмі сорамна. Калісьці гэта можна было схаваць, але ў сучасную глабалізаваную эпоху Інтэрнэту нічога нельга прыкрыць. — Ім сорамна, але яны што-небудзь з гэтым робяць? Яны не могуць. Яны не могуць выйсці з замкнёнага кола традыцыяналізму, у якім жывуць пакаленні. Вось гэта працуе, двудушнасць нармальная. Калісьці ў маёй кватэры на апошнім паверсе жыла разведзеная Дзіна, уся ў чорным нікабе. Выгадавала дваіх дзяцей. Часта, калі яна спускалася з 16-га паверха, я далучаўся на восьмым. Затым яна выявіла нікаб, і мы паразмаўлялі. Яна вывучала філасофію ў Бостане, выдатна ведала англійскую мову. Яна спытала мяне, ці чытаў я ўжо тэкст Платона ці Канта. Ліфт ішоў даволі павольна, мы паспелі абмяняцца дзясяткам прапаноў. Калі мы пайшлі, яна надзела нікаб і больш мяне не пазнала. Тут увесь час надзяваюць маскі пабожнасці. Шмат чаго схавана ад няверуючых або незнаёмцаў. Бо ўсё новае няпэўнае. Гэта звязана з традыцыяналізмам - прыхільнасцю да кансерватыўных каштоўнасцяў, заснаваных на рэлігіі. І пакуль іслам існуе ў такім варыянце, то бок у арабскай інтэрпрэтацыі, нічога не зменіцца. — Адсталасць з-за рэлігіі? Так, і гэта гучыць брутальна. Я асцярожна, каб не сказаць гэтага тут. Але гаворка ідзе не пра сам іслам, а пра традыцыяналістычную інтэрпрэтацыю ісламу, якая дзейнічае ва ўсім ісламскім свеце і асацыюецца з арабамі. Гэты рэлігійны традыцыяналізм з'яўляецца ключом, які зачыняе дзверы адкрытасці для мадэрнізацыі, навізны, інтэлектуальнага развіцця і навучання. Гэта дасучасны, традыцыяналістычны свет. Шэйхі па тэлебачанні кажуць тое ж самае, што казалі іх продкі 200 ці 500 гадоў таму. Егіпцяне аглушаюць сябе, гуляючы ўсюды Каран. Малітва ён усюды: у таксі, крамах, на вуліцах. Акрамя таго, што іслам з'яўляецца самай кансерватыўнай рэлігіяй у свеце, гэта рэлігія, якая найбольш хутка развіваецца. Калі мы прыехалі 7 гадоў таму, у Егіпце было 80 мільёнаў чалавек, цяпер амаль 90. Вар'яцтва. — Гэта тая краіна, у якой вы хочаце жыць? Я люблю Егіпет, я люблю яго. Гэта любоў да лепшага і да горшага. Я не ўяўляю свайго жыцця без гэтай краіны. Да таго ж усё вельмі танна. У нас кватэра плошчай 160 квадратных метраў і мы плацім 120 злотых у месяц за ўтрыманне ўсёй кватэры — тут арэнды няма. І мы прывыклі. Гэты горад захапляе і жыццё захапляе. А якая смачная ежа! Усе гародніна і садавіна сапраўдныя, а мы вегетарыянцы. Калі я прыязджаю ў Варшаву, я вар’яцею. Паўсюль чую азан (малітву — заўвага рэд.), гукі егіпецкай вуліцы, гандляроў, прадаўцоў, аўтобусаў. Я не магу жыць без гэтага. крыніца: pdf.edu.pl, Катажына Зайоц Popieraliśmy przez lata krwawych dyktatorów dla ropy i świętego spokoju. To była krótkowzroczna polityka. Teraz mamy brodate demony, ziejące nienawiścią na niespotykaną wręcz - od czasów inkwizycji - skalę, i setki tysięcy imigrantów - mówi Piotr Ibrahim Kalwas, Polak i muzułmanin, pisarz i dziennikarz, który siedem lat temu przeprowadził się z rodziną do Egiptu. Nowej ojczyźnie poświęcił zbiór reportaży "Egipt: Haram Halal". Wyłania się z nich obraz kraju istniejącego w nieustannym napięciu między "halal", czyli tym, co zgodne z religią, a "haram" - tym, co zabronione. Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy siedem lat temu, właśnie sprzedawałeś mieszkanie, by zrealizować swój wielki plan życiowego przewrotu: przeprowadzki wraz z całą rodziną do Egiptu. Pamiętam, jak mnie to zaintrygowało, pomyślałam, że to nie jest typowy kierunek emigracji... - Zdziwiłabyś się, jak wielu Polaków osiedla się w Egipcie. Oczywiście większość z nich kupuje mieszkanie w Hurgadzie czy Dahabie i dojeżdża tam regularnie, traktując je jak „daczę”, tyle że osiągalną czarterem. Ale są też ludzie, zwłaszcza starsi, którzy mieszkają w Egipcie na stałe, wygrzewają się. Nawet za średnią polską emeryturę dobrze się tam żyje. A mieszkania są śmiesznie tanie - około 1000 złotych za metr. Ty nie wyjechałeś jednak „grzać kości”. Wybrałeś nie turystyczny Dahab, ale Aleksandrię, miasto prowincjonalne, chociaż ze wspaniałą wielokulturową przeszłością. Jaki był powód? Bo przeszedłeś na islam? Bo chciałeś zacząć nowe życie? Bo Polska cię wkurzyła? - Trochę mnie Polska wkurzyła i nadal mnie wkurza pod wieloma względami. Z książki wynika, że Egipt też cię wkurza. - Tak, ja będę wszędzie narzekał. (śmiech) Muzułmanin, ale „prawdziwy Polak”? - Czy ja wiem... Choćby sytuacja sprzed chwili. Siedzimy sobie w tej kulturalnej warszawskiej kawiarnioksięgarni, a obok przy stoliku dwie młode dziewczyny klną jak szewc i nawet się nie opierdzielają, że dziecko słucha! To mnie wkurza! Jednym z powodów wyjazdu było właśnie to, że przeszkadzało mi polskie chamstwo codzienne. I to podtrzymuję. W Egipcie nie ma chamstwa? - Tak, chciałbym to podkreślić - w Egipcie na co dzień spotyka się znacznie mniej chamstwa. Są ludzie prymitywni czy prości, bywa brudno, krzywo, wyłączają prąd albo wodę, hałas jest straszny - 70 proc. Egipcjan ma uszkodzony słuch, ale nie ma tam takiego chamstwa. Są inne okropne rzeczy, które opisałem. Natomiast przeciętny Egipcjanin jest niezwykle miłym (choć bynajmniej nie otwartym, bo chowa swój świat przed cudzoziemcem) człowiekiem. Na ulicy, na której mieszkamy, jesteśmy absolutnie bezpieczni, inni też. Paradoksalnie to się bierze stąd, że wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą. Typowe Południe. Są dwie strony tej wspólnotowości czy plemienności: obserwują cię, nie pozwalają przekraczać ustalonych granic, ale jednocześnie, jeśli dzieje ci się coś złego, jesteś chroniony. Nie ma tam indywidualizmu, ale nie ma też samotności. Dla nas, Europejczyków - co opisuję w książce - jest to trochę męczące, bo my musimy być czasem sami. Moja rodzina na pewno. Bo samotność to książki, muzyka, myślenie. To cisza. Natomiast tam ludzie tego nie potrzebują. Są razem cały czas, pomagają sobie. Jest okropna bieda, ale nikt nie chodzi głodny, nawet ten najuboższy. Nikt nie umiera z głodu na ulicy, jak to widziałem w Indiach. A inne powody wyjazdu? Wybór islamu jako „swojej” religii? - Islam też był powodem, ale w tym wypadku...Może nie tyle się zawiodłem, co zobaczyłem, jak wygląda prawdziwe oblicze tradycjonalizmu islamskiego w wydaniu arabskim. I tutaj stałem się bardzo, bardzo krytyczny. Choć wciąż znajduję tam wiele fajnych rzeczy, ale jednak trudno jest żyć rodzinie muzułmańskich indywidualistów, bo za taką się mamy, w islamie arabskim. To dlaczego Egipt i Aleksandria? - Dlatego że było tam bezpiecznie - któż by przewidział, że wybuchnie rewolucja? Także dlatego, że to kraj z drugim językiem angielskim, nie francuskim, jak Maroko czy Tunezja, a my nie znamy francuskiego za dobrze. Dlatego że łatwość dojazdu, niezliczone tanie czartery. I tanie życie - za niewielkie pieniądze kupiliśmy ogromne mieszkanie. Do tego bardzo dobra szkoła anglojęzyczna dla dziecka, którą mieliśmy już poleconą, też dużo tańsza niż podobne placówki w Polsce. Koszty życia czterokrotnie niższe niż w Polsce i przyjemny klimat oczywiście. To wszystko złożyło się na decyzję o wyjeździe. Nie żałujemy. Egipt stał się źródłem mojej pracy, moją inspiracją. I teraz bez tego Egiptu nie mogę żyć. Nie jest to jednak proste uczucie miłości, jak już powiedzieliśmy. Tak jak w tytule: „Egipt: Haram Halal”, który rozpięty jest między dwoma ekstremami - tym, co dozwolone: halal, i niedozwolone: haram. Cała ta książka jest pełna pasji, ciągle powtarzasz, że jednocześnie kochasz ten kraj i go nienawidzisz, nie możesz bez niego żyć i nieustannie cię on frustruje. To jak to jest? - Frustruje mnie, jak tam jestem, ale kiedy wyjadę, natychmiast zaczynam tęsknić. A za Polską tęsknisz, będąc tam? - Nie. Bardzo dobrze się czuję, kiedy tu przyjeżdżam, jak teraz, na krótko. Wtedy jest super. Może więcej oglądam tam starych polskich filmów, które są moją namiętnością od zawsze, a także stare kroniki z czasów PRL-u. Zapewne wyjedziemy z Egiptu za kilka lat, bo chcemy, żeby nasz syn Hasan, w tej chwili 12-letni, studiował w Europie. W Egipcie musielibyśmy płacić za studia jako cudzoziemcy, a poziom uczelni jest tam niski. Ale nawet wtedy będziemy się starali zachować mieszkanie w Egipcie, żeby tam wracać. Ja, podobnie jak moja żona, lubię takie krążenie: tu mieć mieszkanie, tam kącik, jeszcze gdzie indziej rodzinę do odwiedzania, i przemieszczać się pomiędzy tymi punktami. Jeżeli będę miał trzy ojczyzny, czyli Egipt, Polskę i trzeci kraj, który mamy już na oku, to będzie dla mnie całkiem OK. Syn mówi w trzech językach i jeszcze uczy się czwartego. Jest otwarty na religie, kuchnie, cywilizacje, i to jest świetne! Tego właśnie szukałeś, opuszczając Polskę? - Tak. Ja tak zawsze żyłem. Kosmopolitycznie. Uwielbiam to. Ale otoczenie, w którym żyjesz teraz i które opisujesz w książce, nie jest specjalnie kosmopolityczne i otwarte. Śmiem twierdzić, że wręcz przeciwnie. Równie dobrze można było zostać tutaj i tu szukać tego kosmopolityzmu. - To prawda, że Egipt, islam arabski w ogóle, to świat zamknięty. Ale dla mnie to źródło nieustającej inspiracji, kopalnia tematów do artykułów, do książek. Gdybyśmy mieszkali w jakimś kraju europejskim, nie byłoby specjalnie o czym pisać. A w Egipcie cały czas coś zaskakującego się dzieje. Siedem lat tam mieszkam i nadal go nie znam. Niektóre rzeczy są już dla mnie oczywiste, ale zakładam, że pod wieloma względami mogę się mylić. Mimo że nam, Polakom, ten Egipt turystyczny wydaje się tak bliski, to jednak prawdziwy Egipt dla wszystkich ludzi zainteresowanych głębiej innymi kulturami jest wciąż ziemią nieznaną. Mówisz, że po przyjeździe rozczarowałeś się tamtejszą wersją islamu. Czym konkretnie? - Tym, że islam arabski absolutnie nie jest moim islamem. O tym musiałem się przekonać tam. Jesteś więc odszczepieńcem? - Niejedynym. Tych odszczepieńców trochę jest, opisuję niektórych w książce. To Egipcjanie niepogodzeni ze swoim krajem, jak np. przywoływany przeze mnie profesor A. Żyjąc w Egipcie, wykształciłem w sobie czynnik obronny wobec tego tradycjonalizmu arabskiego. Schowałem się do środka ze swoim islamem i jest to teraz dla mnie bardzo, bardzo indywidualna, prywatna przestrzeń religii. Nie mogę należeć do kolektywnego plemienia, w tym wypadku wspólnoty muzułmańskiej. Jest wielu Polaków, którzy przenieśli się do krajów arabskich i zapuścili brody, są też Polki w nikabach, dla których europejska kultura już nie istnieje - odcięli się. Dla mnie to niemożliwe. Ja jestem wychowany na polskich książkach, polskich filmach, na europejskiej kulturze i mój islam musi być czymś innym niż ten w wydaniu kolektywnym, arabskim. To kim tam jesteś? Obcy czy swój? - Zawsze jestem swój (śmiech). W tym znaczeniu, że nawet jak mieszkałem w Polsce, miałem swoją malutką grupkę znajomych - 4, 5 osób, i zawsze lubiłem żyć w samotności. Podobnie moja żona. Nie jestem tam obcy, ale traktują mnie trochę jak dziwaka. Generalnie cudzoziemcy są inaczej traktowani. Wam wolno posprzątać śmieci rozkładające się tygodniami na chodniku przed apartamentowcem i wydające okropny odór, a dla Egipcjanina to wykluczone. Nie pozwoli sobie na to, choćby mdlał od smrodu, tak? - Właśnie. Krytykuję tę kulturę, ale szanuję ją. W takim sensie, że nie narzucam się tym ludziom z moim punktem widzenia. Jedynie w prywatnych rozmowach i kontaktach. Nie mówię im: jesteście głupi, nie dorośliście do cywilizacji. Także z powodów bezpieczeństwa - nie chcę się nikomu bezpośrednio narażać. Żyjemy tam z żoną bardzo prywatnym życiem. Mamy małe grono znajomych, Hasan ma swoich kolegów ze szkoły, ale tak samo żyliśmy w Polsce. W swojej bańce. I tak jest dobrze. Czytając twoje reportaże, odnoszę wrażenie, że wcielasz się w rolę prowokatora, zmuszasz ludzi do konfrontacji z rzeczami, o których nie chcą mówić. Doprowadzasz ich czasem wręcz do płaczu! - No tak, bo to są ludzie tak przyzwyczajeni - nie tylko w Egipcie, w ogóle ludzie Orientu - do zatajania, ukrywania swoich poglądów, swojego życia przed cudzoziemcami, że aby coś z nich wyciągnąć, trzeba ich trochę forsować, prowokować. Czasami nawet poddać mocnej krytyce. Zdenerwować. Oczywiście zawsze wiem, kogo mogę tak potraktować. W Egipcie często co innego mówi się cudzoziemcom, a co innego zachowuje się dla swojej rodziny czy wspólnoty. Jest to rodzaj zakłamania, hipokryzji, ale to trwa od wieków. To krycie się przed tymi „innymi” ze swoimi zwyczajami, które cudzoziemcy mogą odbierać jako wady czy objawy barbarzyństwa. Jak obrzezanie kobiet. Poświęciłeś temu tematowi jeden z najbardziej poruszających tekstów w swojej książce. Obrzezanie oficjalnie jest w Egipcie zakazane, a tymczasem ponad 90 procent kobiet jest tam obrzezanych, często w strasznych warunkach. Cierpią męki psychiczne i fizyczne. Matki robią to córkom. Także w rodzinach postępowych, niespecjalnie religijnych. - Taka jest straszliwa siła tradycjonalizmu. Jeszcze paręnaście lat temu to wszystko było do ukrycia. Kto o tym mówił w Europie? Nawet dziś 90 procent ludzi, z którymi o tym chciałem rozmawiać, odmówiło mi. Kobiety i mężczyźni. Ci, co mówią, to są zupełne wyjątki, większość w ogóle nie chciała o tym słyszeć. Najbardziej wstrząsające jest ostatnie zdanie, kiedy twoja rozmówczyni mówi: „Pomóżcie nam ”. Pomyślałam, że gdybym mieszkała w Egipcie, tobym wtedy chyba wyjechała, nie dałabym rady unieść tego cierpienia wokół. - Nie dotyczyłoby cię to zupełnie. W innych kulturach też jest pełno okropieństw, np. ludzie są zafascynowani Indiami, a tam się przecież dzieją rzeczy straszne. To porusza, jeśli się ma empatię, ale nie dotyczy jednak bezpośrednio naszego życia. Nie tak, żeby wyjechać. Zresztą jest tam jeszcze sporo takich trudnych tematów. Niedawno robiłem rozmowę z dwiema Egipcjankami na temat tzw. testów dziewiczych. Bo tam bardzo ważna jest czystość przedmałżeńska. Myślałem, że zwariuję od tego, to było potworne! Nikt nie chciał o tym rozmawiać, tylko te dwie kobiety, nazwijmy je - feministki egipskie, moje znajome, które miały wręcz potrzebę, żeby to z siebie wyrzucić. Poza tym nikt! I cały czas ludziom wydaje się, że to ukryją. A przecież w czasach internetu, telewizji satelitarnej to jest już nie do ukrycia. Kilkanaście lat temu wiedzieli o tym tylko specjaliści. Teraz mówi się o tym na świecie, więc oni się muszą do tego ustosunkować, co jest problemem. Narastanie fundamentalizmu, dżihadyzmu i terroryzmu islamskiego wiąże się również z tym. To rodzaj oporu przed konfrontacją z wypaczeniami własnej tradycji? - Tak, bo świat zaczyna o tym wszystkim wiedzieć, również niektórzy współobywatele zaczynają protestować. Chcą wolności, demokracji. Nie wiedzą jeszcze jakiej, ale chcą. I ten tradycjonalizm, który tam panuje i jest podstawą wszystkiego, zaczyna się sypać. A jeżeli się sypnie, to co ma wypełnić tę pustkę? Świat Zachodu, przynajmniej od renesansu, cały czas się zmienia, jest płynny, a tam wszystko jest stałe. Tak żył ojciec, tak żył dziad, tak wszyscy żeśmy żyli. Niektórzy zaczynają chcieć żyć inaczej, ale jak? Co ma teraz zastąpić nasze codzienne rytuały? Jak to zmienić? Pojawia się lęk. Świat islamu jest rozdarty. Na przykład wielbi popkulturę amerykańską, a jednocześnie gardzi Ameryką, nienawidzi jej... - Kolejki pod ambasadą amerykańską są ogromne, wszędzie widać amerykański sprzęt, słychać muzykę amerykańską, widać amerykańskie ubrania. A z drugiej strony 80 procent ludzi - młodych, starych, każdych - nienawidzi Ameryki. Same sprzeczności! Przecież ponad 80 procent Egipcjan chce w różnej formie wprowadzenia szariatu! Ale ci sami ludzie obalili najpierw jednego dyktatora, a potem znieśli dyktaturę fundamentalistów. Co prawda stawiając na armię, ale była to w tym momencie jedyna siła, która mogła zablokować marsz po władzę Bractwa Muzułmańskiego. Nie do pojęcia! To są takie sprzeczności, które dla mnie czynią ten świat fascynującym. W jednym z reportaży „przebierasz się” za zwykłego turystę i prowadzisz z napotkanym ortodoksyjnym kaznodzieją salafickim dyskusję. Prowokujesz go do opowieści, co jest słuszne, a co nie. Pada tam zdanie, że wizja przyszłości, którą oni reprezentują, już niedługo może być wizją, która będzie dotyczyć nas wszystkich. Rzeczywiście tak myślisz? - To się już staje. Społeczność muzułmańska na Zachodzie rośnie, to nie ulega wątpliwości. W związku z tym rozszerzają się tam środowiska radykalne i w wielu zachodnich krajach są już zauważalną siłą. Nasze dzieci czy wnuki mogą stanąć wobec problemu, że nie będziemy mieli do czynienia z muzułmanami jako zwykłymi obywatelami, ale z ludźmi, którzy będą chcieli wprowadzać swoje porządki, obyczaje. W Anglii mamy już przecież początki sądów szariackich. Dlatego trzeba tę kulturę poznawać, żeby tych ludzi integrować, asymilować, uczyć ich naszych wartości. Nie znaczy to, że muszą tracić swoją tożsamość, ale będąc w Europie, muszą żyć tak, jak wymagają tego podstawy równości, wolności, braterstwa. Ważne, żebyśmy się wzajemnie integrowali - my i oni, bo inaczej będzie coraz więcej gett, coraz więcej wykluczonych. Wspomniałeś o egipskich feministkach. W twoich reportażach pojawiają się właśnie osoby, które wyłamują się z tego tradycjonalistycznego społeczeństwa, buntownicy. Jak młodzi ateiści, którzy myślą o emigracji, jak muzycy deathmetalowi, jak Jasmin - aktywistka walcząca z okrucieństwem rytualnego uboju - czy profesor A., który „od dziecka” był niepogodzony z Egiptem. - Egipt zawsze miał silną grupę intelektualistów, doskonałych pisarzy, filmowców, twórców teatru. W skali tego kraju to co prawda mała grupa, bo to ogromny naród, w tej chwili ok. 90 milionów ludzi, ale działaczy prowolnościowych jest całkiem sporo. Są też maoiści, socjaldemokraci, komuniści - pełen przegląd. Jest to jednak nieporównywalne w skali do krajów europejskich. To jest jakaś nisza nisz. Czy ta nisza się poszerzyła choć trochę po rewolucji arabskiej? - Nie może się zbytnio poszerzać, jeżeli chodzi o swobodę działalności politycznej, bo to ciągle państwo wojskowo-policyjne. Ale bardzo się poszerza np. artystycznie. Jest ogromny wykwit fundacji, teatrów, grup twórczych. Rozwój sztuki jest niebywały po rewolucji, a to jest przecież przejaw ludzkiej niezależności, wewnętrznej wolności. W książce zwracasz uwagę na bardzo silną kastowość tego społeczeństwa - To jeden z objawów tradycjonalizmu społecznego. Tam każdy od razu każdego rozpoznaje, każdy jest gdzieś przypisany. Trochę podobnie było w przedwojennej Polsce - do pewnych knajp nie mógł wejść robotnik, nawet jak się przebrał w garnitur. Do naszego dozorcy w Aleksandrii powinienem się zwracać „ya usta”, czyli coś jak: „człowiecze prosty”, co nie przechodzi mi przez usta. Sąsiedzi mnie oczywiście napominają. Ta kastowość to kolejna rzecz, która wstrzymuje rozwój tego i innych społeczeństw arabskich, opóźnia wejście w demokrację. Podobnie brzmi cytat z Nadżiba Mahfuza, egipskiego pisarza noblisty, który przytaczasz na początku książki, że trzeba przebudować całe społeczeństwo egipskie, żeby demokracja tam była możliwa - Tak. Ale jak to zrobić i kto to ma zrobić - nikt do końca nie wie. Jako tako udało się to w Turcji i teraz po rewolucji islamskiej - w Tunezji. Z punktu widzenia europejskiego Turcja nie jest może jakąś wielką demokracją, ale z punktu widzenia krajów islamskich - jest! Mówisz, że w Tunezji tzw. rewolucja arabska się udała. Czy rzeczywiście? Czy ostatnie tragiczne wydarzenia w tym kraju nie wskazują na coś innego? - Mimo dwóch krwawych zamachów na turystów rewolucja tunezyjska powiodła się lepiej niż egipska, i to m.in. z tego powodu, że Tunezja jest i była krajem o wiele bardziej zorientowanym na Zachód, przede wszystkim na Francję, swojego byłego okupanta. To smutny paradoks: im więcej wpływów kolonialnych w krajach arabskich, tym bardziej społeczeństwo otwarte i większe szanse przynajmniej na podstawy demokracji. Tunezja, tak jak i Turcja przeszły wieloletnie procesy sekularyzacyjne. Te procesy, mimo iż niekiedy dramatyczne i brutalne, otworzyły społeczeństwa obu tych krajów na zachodnią, racjonalną myśl o wiele bardziej niż społeczeństwa innych krajów arabskich, gdzie wpływy zachodnie były słabsze. Ostatnie tragiczne wydarzenia w Tunezji tylko to podkreślają: fundamentaliści i konserwatyści islamscy całego świata arabskiego są przerażeni wizją potencjalnej wolności Tunezji i wprowadzenia tam demokratycznych rządów na wzór znienawidzonego Zachodu. To byłby koszmar dla fundamentalistów oraz początek końca religijnie i obyczajowo opresyjnego społeczeństwa arabskiego, rozciągającego się od Mauretanii po Iran. Podobny mechanizm myślenia widać u rosyjskich polityków despotów obserwujących, jak „ich świat” - Ukraina, Gruzja, kraje bałtyckie - wymyka się im pod kontroli, podążając w kierunku wolności i demokracji. Tunezja, pomimo zamachów, ma ciągle największe szanse bycia pierwszym krajem arabskim, który wyrwie się spod jarzma zabójczego, toksycznego konserwatyzmu islamskiego. I zapewne, właśnie dlatego, jeszcze niejeden raz islamiści tam uderzą. To jest wściekłe wycie ranionego nowoczesnością tradycjonalizmu, który widzi, jak „jego świat” ginie na jego oczach... Co ten ostatni zamach przyniesie Tunezji - jak uważasz? Zatrzyma demokratyzację czy wręcz przeciwnie? W końcu załamanie się turystyki, spowodowane lękiem przed zamachami, uderzy w gospodarkę tego kraju, odbije się na zwykłych ludziach... - Trudno prorokować o przyszłości Tunezji, tak jak trudno prorokować o przyszłości całego świata arabskiego - to kwadratura koła, ale myślę, że nic już nie zatrzyma demokratyzacji tego świata. Arabowie posmakowali wolności. Proces ten jednak będzie długi i bardzo bolesny. Ten świat czeka na swoje oświecenie i na swoją reformację. Wiemy, jak długo te epoki trwały w Europie i jak długo czekać trzeba było na ich owoce, których teraz używamy. Ale jednak współczesne czasy są dynamiczne, świat jest stechnicyzowaną „globalną wioską”, więc - być może - proces „detradycjonalizacji” i oświecenia świata arabskiego będzie trwał krócej niż w świecie zachodnim. Tunezyjski i cały arabski sektor turystyczny bardzo ucierpi na terroryzmie, nie pierwszy raz zresztą, a w konsekwencji spadać będzie i tak niski poziom życia w Egipcie czy Tunezji. To się przeniesie na nastroje społeczne, sfrustruje i tak biedne społeczeństwa, zwróci ich niechęć w kierunku własnych rządów, niektórych - głównie młodych - popchnie w ręce radykałów, a przecież o to właśnie terrorystom islamskim chodzi. Jak uważasz, dlaczego właśnie teraz doszło do tego zamachu? - Zachód popełniał w świecie islamskim całą gamę strasznych błędów od dekad, jeśli nie dłużej, i to się teraz mści. Popieraliśmy przez lata krwawych dyktatorów dla ropy i świętego spokoju. To była krótkowzroczna polityka. Teraz mamy brodate demony, ziejące nienawiścią na niespotykaną wręcz - od czasów inkwizycji - skalę, i setki tysięcy imigrantów, których już niedługo będziemy musieli przyjąć. Jeżeli Europa nie rozwiąże sensownie problemu imigracji, to będziemy mieli problem, bardzo duży problem. Miasta naszych dzieci i wnuków będą miastami euroislamskimi. Mówię to z pełną odpowiedzialnością, chociaż zdaję sobie sprawę z „niepoprawności politycznej” moich słów. Tym bardziej uczmy się tego świata, jego obyczajowości, języków, kulturowych grypsów, a przede wszystkim religii. Poznajmy ten świat sensownie, merytorycznie i głęboko, bez nerwowych uprzedzeń i stereotypów, ale też bez fascynacji i zauroczenia, na chłodno. To nam może się bardzo przydać, a na pewno przyda się naszym dzieciom. Piotr Ibrahim Kalwas (ur. 1963) - pisarz, dziennikarz, autor reportaży i książek, m.in. „Salam”, „Czas”, „Międzyrzecz”. W przeszłości znany również m.in. jako wokalista punkowej kapeli i scenarzysta popularnego serialu telewizyjnego. W 2000 roku przeszedł na islam, a w 2008 wyjechał na stałe do Egiptu. Mieszka w Aleksandrii z żoną i 12-letnim synem. Anna Sańczuk. Z wykształcenia historyczka sztuki, z zawodu dziennikarka, czasem zajmuje się również PR-em kultury. Współautorka książki „Warszawa. W poszukiwaniu centrum”. Razem z Maciejem Ulewiczem prowadzi program „KULTURA DO KWADRATU” na antenie Polsat News 2. Projektuje i szyje biżuterię pod marką SANKA. Mieszka w Warszawie na Starej Ochocie. www.weekend.gazeta.pl

Пачаць Горад Важна Надвор'е Весела і адпачынак Пабы Крамы Аэрапорт Вы Гатэлі Туры Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Раёны, карта Хургады, гасцініцы Хургады ... No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (907) 907 posts No categories yet. Informacje z Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Wiadomości z Hurghady (0) 0 posts No categories yet. Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 posts No categories yet. Historia Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Хургада - ідэальнае месца для адпачынку. Мы ляцім з Польшчы ў пункт прызначэння крыху больш за чатыры гадзіны. Хургада прапануе сучасныя гатэлі, пяшчаныя пляжы , прыгожае і цёплае мора, каралавыя рыфы , выдатнае харчаванне , высакакласныя рэстараны, добры алкаголь, добразычлівае абслугоўванне, крамы з адзеннем, адзеннем, біжутэрыяй, сувенірамі. Усё па сапраўды разумнай цане. Хургада фактычна не засынае. Дыскатэкі , кафэ, бары і рэстараны працуюць з раніцы да вечара. У гатэлях «Рыўеры Чырвонага мора» ёсць усё, што вы чакаеце ад адпачынку ў экзатычнай краіне. У Хургадзе вы загараеце сваё цела , як нідзе ў свеце. Толькі тут можна навучыцца ныраць, а калі зможаш, то даследаваць падводнае жыццё Чырвонага мора, зірнуўшы на найпрыгажэйшыя каралавыя рыфы нашай планеты. У Хургадзе вы будзеце есці фантастычна прыгатаваныя стравы арабскай кухні . У Хургадзе вам не будзе сумна. Весяліцца можна на дзясятках вядомых па ўсім свеце дыскатэк. Аднак, калі вы шукаеце спакою і адпачынку - вы знойдзеце гатэлі і спакойныя месцы, якія дазволяць вам без праблем пазбавіцца ад «стрэсаў штодзённасці». Да 12 месяцаў у годзе сонца над Хургадай дзейнічае як «бальзам» і зробіць ваш адпачынак, праведзены ў гэтым адзіным у сваім родзе горадзе, які вы ніколі не забудзеце ... Lotnisko w Hurghadzie Wszystkie potrzebne informacje... Sklepy w Hurghadzie Sklepów w Hurghadzie jest ponad 40 tysięcy... Hotele w Hurghadzie Każdy znajdzie coś dla siebie... Restauracje i bary w Hurghadzie Jest ich tu kilka tysięcy... Plaże w Hurghadzie W Hurghadzie są plaże publiczne. Sprawdź... Pogoda w Hurghadzie Czy dziś znów będzie tak gorąco..? Хургада - горад, як ніхто іншы ... Паміж Польшчай і Егіптам існуе візавы рух . Перад прыездам у Егіпет грамадзянін Рэспублікі Польшча можа падаць заяўку на візу ў егіпецкае дыпламатычнае прадстаўніцтва або атрымаць яе ў аэрапорце Егіпта пасля аплаты 25 даляраў. Турыстычныя візы выдаюцца на 30 дзён. Егіпет - мусульманская краіна, і звычаі там іншыя, чым у Еўропе . Галабджа, паранджы, мячэці , без свініны, усходнія пахі , зусім іншая архітэктура. Адно можна сказаць дакладна. Пасля прызямлення ў Хургадзе вы ўпершыню ў жыцці ўбачыце адразу столькі арабаў. Для турыста, які ўпершыню сутыкаецца з гэтай культурай, гэта можа стаць шокам. Аднак шок будзе вельмі нядоўгім. Чаму? Егіпет - краіна, адкрытая для турыстаў і ведае, чаго чакаюць турысты падчас адпачынку сваёй мары. Кожная паездка на адпачынак у экзатычнае месца свету звязана з большай ці меншай небяспекай . ciekawe miasto Мы ніколі не ведаем, што нас там чакае. Заўсёды знойдзецца нехта, хто будзе глядзець на нас з падазрэннем, хтосьці нам нечаму зайздросціць, хто проста не любіць чужых людзей. Нічым інакш і ў Хургадзе - але магу вас запэўніць - горадзе, які паважае і прымае турыстаў. Гатэляў у Хургадзе больш, чым у Варшаве, Познані і Вроцлаве разам узятых. Вы знойдзеце гатэлі, якія вы можаце сабе дазволіць у любы час, і гасцініцы, у якіх трэба збіраць грошы. Аднак незалежна ад таго, дзе вы спыніцеся - ваш адпачынак у Хургадзе будзе незабыўным. Хургада размешчана на заходнім узбярэжжы Чырвонага мора. Назва паходзіць ад квітнеючага хмызняку з калючымі сцебламі - нитрария. З яго насення бедуіны робяць асвяжальны напой, падобны на чорную парэчку. Насенне нитрарии з'яўляецца наркатычным сродкам. Калісьці Хургада была рыбацкай вёскай. Сёння гэта самае папулярнае турыстычнае месца ў Егіпце. Хургада — сапраўдная агламерацыя. Яна цягнецца ўздоўж берагавой лініі на 40 кіламетраў. Хургада - найбуйнейшы курорт Рыўеры Чырвонага мора. Важна, што пражыванне або адпачынак у Хургадзе танней, чым у яе найбуйнейшага канкурэнта, Шарм-Эль-Шэйха , які знаходзіцца на Сінае. У Хургадзе пастаянна пражывае больш за 180 000 чалавек. Егіпцяне ў асноўным працуюць у турыстычнай сферы, але таксама зарабляюць на жыццё рыбалкай, будаўніцтвам і рамёствамі. Акрамя егіпцян, Хургада мае дзесяткі тысяч жыхароў, у асноўным з Расіі. Хургада заваявала славу самага вядомага курорта ў гэтай частцы свету дзякуючы свайму размяшчэнню на крышталёва чыстым Чырвоным моры, багатым найпрыгажэйшымі і унікальнымі каралавымі рыфамі. Хургада гэта Сусветны цэнтр водных відаў спорту . No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Хургада - экскурсіі, піва, гісторыя, жылыя дамы ... Адпачываючы ў Хургадзе, варта скарыстацца і марскімі паездкамі , і круізам на падводнай лодцы са шкляным дном, падчас якога можна палюбавацца багаццем падводнага жыцця. У 15 кіламетрах ад Хургады знаходзіцца Эль-Гуна - раскошны гатэльны гарадок, размешчаны на некалькіх астравах, падзеленых каналамі. Варта нават здзейсніць невялікую паездку ў Эль-Гуну. Ва ўсіх звычайных пабах (якія прапануюць алкаголь) мы можам купіць яго на хаду. Што да піва ... Тут справа прасцей. Егіпцяне славяцца вытворчасцю піва. Я рэкамендую піва Stella, якое атрымала некалькі міжнародных узнагарод. Халодна - гэта выдатна. Калі забыць, ці проста не атрымаецца купіць добры арыгінальны алкаголь у аэрапорце Польшчы ў бяспошліннай зоне, у Хургадзе, у т.л. у самым цэнтры Сакалы ёсць магазін duty free . Там кожны турыст на працягу 48 гадзін з моманту прыбыцця, маючы пры сабе пашпарт, можа набыць арыгінальны еўрапейскі алкаголь . Хургада аб сваёй кароткай гісторыі. Ён быў створаны з брытанскага паселішча старадаўцаў. Першапачаткова ён выконваў ролю рыбацкай вёскі. У 1930 годзе быў створаны жылы пасёлак для супрацоўнікаў Нацыянальнага інстытута акіянаграфіі і рыбалоўства. З пачатку 1980-х гадоў, пасля падпісання егіпецка-ізраільскага міру ў Кэмп-Дэвіде, дзякуючы арабскім і замежным інвестарам, ён пачаў развівацца як турыстычны напрамак. На дадзены момант у Хургадзе будуюцца дзесяткі тысяч шматкватэрных дамоў некалькі гасцініц. Тут ёсць велізарны гандлёвы цэнтр Senzo Mall, ёсць супермаркеты (Carefour, Metro, Gomla), некалькі сотняў рэстаранаў і бараў. No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Dzielnice Hurghady dzielnie hurghady Hurghada składa się z kilku dzielnic, z których najważniejsze to: Dahar (El-Dahar, Downtown), czyli najstarsza część Hurghady. Tu mieści się największy bazar Hurghady (przy Dahar Square), a także poczta i dworzec autobusowy. Dahar to Egipt w pigułce. Jeszcze kilkanaście lat temu to właśnie tu "tętniło serce" Hurghady. To tu powstały pierwsze hotele i restauracje w Hurghadzie. To stąd turyści chodzili na piechotę na plaże Morza Czerwonego. To tu Egipcjanie dowiadywali się "kim są ludzie zachodu", co lubią, dlaczego piją alkohol, dlaczego mają markowe zegarki, ładne ubrania i buty, "pachną" i dlaczego tak często wydają bez większego sensu pieniądze. To Dahar dał Egipcjanom początek "bogactwa wiedzy" o Europie, o nas, ludziach z zupełnie innego świata, zupełnie innej kultury i religii. Do dziś Dahar to mieszanka kultury arabskiej i "zachodniej Europy". Zobaczymy tu bardzo drogie salony samochodowe i biedę. Dzielnica jest jedyna w swoim rodzaju. Pachnie orientem , ale działa i rozumie "inność". Dahar wciąga, ale zupełnie inaczej niż Sakala. Tu nikt niczego nie udaje. Po prostu ludzie tu żyją. Dahar wciąga arabską tradycją, "egipskością" i po prostu normalnością. Polecamy odwiedziny w Daharze. Wystarczy wysiąść na Dahar Square i zapytać o "suk" . Spacer po pobliskich uliczkach zajmie ponad dwie godziny, jeżeli odwiedzimy liczne sklepiki i stragany, ale wrażenia pozostaną do końca życia. Ważna informacja dla osób wrażliwych. Przed wejściem na bazar (suk) drobiu, mięsa i ryb warto się zastanowić, czy chcemy. To co zobaczymy naprawdę na długo pozostanie w naszej pamięci. Nie każdy gotowy jest na oglądanie całych "półtusz" wiszących na hakach , czy odgłosu zabijanych królików, bądź kur . Sakala , nowsza niż Dahar - nieoficjalne centrum miasta. W Sakali główną ulicą jest Sheraton Road. Po jej obu stronach znajdują się hotele, restauracje, bary i sklepy. Ulica ma ponad 3 kilometry długości. To główne centrum handlowo - rozrywkowe w Hurghadzie. Centrum Sakali w zasadzie nie zasypia. Większość restauracji i barów otwarta jest w zasadzie 24 godziny na dobę. Sakala to trochę "Monciak" w Sopocie, lub "Krupówki" w Zakopanem. Sakalę warto odwiedzić po zachodzie słońca, gdyż dudni życiem. Nie można się tu nudzić. To idealne miejsce na zakupy, a także na szampańską zabawę. Każdy, kto przyjedzie do Hurghady choć raz powinien odwiedzić Sakalę. Na północny-wschód od centrum Sakali znajduje się Marina - kapitalne miejsce na wieczorny spacer. Czysty i szeroki deptak z kawiarniami i restauracjami. Wszystko tuż przy porcie jachtowym, w otoczeniu bardzo drogich apartamentowców. Roztacza się tu piękny widok na Morze Czerwone i stojące w porcie jachty oraz małe statki wycieczkowe. Na północ od portu znajduje się Supermarket Abu Ashara. Nieco wyżej oddany do użytku w 2012 roku największy Meczet w Hurghadzie. W Marinie jest najbardziej znana dyskoteka w Hurghadzie - Blue Beach Club . Dyskoteka ma dostęp do plaży. Z portu jachtowego wypływają statki wycieczkowe, a także statki ze szklanym dnem. Marina jest niestety najdroższą dzielnicą w Hurghadzie, choć i tak w porównaniu z cenami w Europie jest na naszą kieszeń. Do Mariny warto przyjść po południu i zostać do wieczora. Na południe od Sakali znajduje się Memsza . Wart polecenia jest przede wszystkim szeroki deptak o długości ~ 3 kilometrów. Po obu jego stronach są bary, restauracje, oraz sklepy z pamiątkami i biżuterią. Miejsce jest bardzo czyste, z niewielką liczbą turystów. Dojazd busikiem z centrum Sakali zajmuje 5 minut. Memsza to miejsce magiczne, szczególnie w trakcie zachodu słońca. Deptak można przejść w ciągu godziny. Jeżeli będziesz odwiedzać bary i sklepy spędzisz tam całe popołudnie i wieczór. Co istotne na Memszy nie ma takiego gwaru jak w Sakali i nie ma aż tylu turystów. Ceny są trochę wyższe niż w Sakali, ale coś za coś. Jest tu bardzo spokojnie. Tu znajduje się też słynna restauracja GAD oferująca dania kuchni arabskiej. To restauracja sieciowa, ale jedzenie jest tanie i świetne. Sakala - centrum Hurghady... sakala Sakala to główna i najważniejsza dzielnica Hurghady. Jeszcze 15 lat temu miejsce z którego widać było kutry rybackie wypływające w morze, dziś, to tętniące życiem centrum miasta, z hotelami, sklepami, restauracjami, pubami, kafejkami, dyskotekami i tysiącami turystów z całego świata. Sakala w zasadzie nie zasypia. To miejsce magiczne, jedyne w swoim rodzaju. Mieszkańcy miasta mówią wprost: kto nie był w Sakali, ten nie może powiedzieć, że był w Hurghadzie. Sakala to miejsce najczęściej wybierane przez turystów na popołudniowe spacery, zakupy, posiłki i zabawę do białego rana. Centrum Sakali, czyli Sheraton Road w zasadzie niczym nie różnie się od innych tego typu ulic w tej części świata. Jednak ten fragment Hurghady przyciąga do siebie "tym czymś" czego nie da się skonkretyzować. Podobnie jak Krupówki w Zakopanem, Nowy Świat w Warszawie, albo Monciak w Sopocie. Tak, Sheraton Road w centrum Sakali ma swój specyficzny i niepowtarzalny klimat. Odcinek ulicy Sheraton Road w Sakali ma ponad trzy kilometry. Zapewniamy, że przebycie tych trzech kilometrów niektórym może zająć nawet kilka dni. Po prostu co chwila jesteśmy „kuszeni” przez restauratorów, czy sprzedawców, aby odwiedzić właśnie ich lokal lub sklep. Często tym namowom ulegamy. A jest co odwiedzać. Samych restauracji i pubów w Sakali jest ponad dwieście, a rożnego rodzaju sklepów blisko tysiąc. Do tego dochodzą uliczni sprzedawcy i stragany. Sakala to mieszanka Bliskiego Wschodu z Zachodem (z lekką nutą dekadencji). Na dłuższą metę Sakala może męczyć, przez gwar, muzykę, wszechobecne zapachy, pośpiech kupujących pamiątki, powolność wymieniających pieniądze, tłok na deptaku, trąbiące samochody, które poruszają się po sześciu pasach ruchu, dużą liczbę turystów w restauracjach i barach. Ale to naprawdę fascynujące miejsce. W Sakali kupisz wszystko czego szukasz podczas wakacji w Egipcie. Znajdziesz tu wszelkiego rodzaju pamiątki związane z tym krajem, poprzez odzież, biżuterię, zegarki, obuwie, ręczniki, aż po artykuły spożywcze i wszech obecne szisze (fajki wodne). Spacer po deptaku Cherry Street w Sakali Sakala - czysto, bezpiecznie, są ławki... Sakala - słynne stado gołębi przy "Latarni Morskiej"... Sakala - restauracja GAD z egipskimi specjałami... restauracja gad W restauracjach i barach w Sakali znajdziesz potrawy które lubisz (z wyłączeniem potraw z wieprzowiny) oraz te, których skosztujesz być może po raz pierwszy (np. steki z mięsa wielbłąda). Jeżeli jednak nie masz zaufania do tamtejszych kucharzy, lub lubisz fast-foody, albo po prostu boisz się zjeść cokolwiek poza swoim hotelem, zawsze możesz skorzystać z usług r estauracji McDonald's . Restauracji trudno nie zauważyć. Jest tu czysto, schludnie i smacznie. Restauracja znajduje się dokładnie po środku Sheraton Road. Za tradycyjny lunch składający się z kanapki, sałatki, frytek i napoju zapłacisz około 100 funtów egipskich. Kilkadziesiąt metrów od restauracji McDonald's jest restauracja KFC . Ceny podobne jak w McDonald's. Jest smacznie, czysto, mało klientów. Podobnie jak w McDonalds' w ogródku można palić papierosy. Co istotne, i przydatne podczas długich wieczornych zabaw - w KFC można zamówić potrawy z dostawą pod wskazany adres. Dla wszystkich, którzy chcieliby posmakować kuchni egipskiej polecamy restaurację GAD . To Egipska restauracja sieciowa do której, nie wiedzieć czemu, rzadko zaglądają turyści. W restauracji GAD zjemy zarówno dania typowe dla kuchni egipskiej, ale w menu znajdują się także znane nam sałatki, dania obiadowe, desery i napoje. Naszym kulinarnym faworytem w tym lokalu są naleśniki (Crepess) podane na słodko, ostro, z różnymi przyprawami i dodatkami (ser, kurczak, wołowina). Koszt to 40-50 funtów egipskich. Potrawy z GAD-a można zamawiać telefonicznie z dostawą pod wskazany adres. GAD jest tak popularny wśród Egipcjan, iż często trzeba czekać na wolne miejsce. W Sakali warto wybrać się na typowe egipskie śniadanie. Jest one podawane w bardzo małych, skromnie wyglądających i niepozornych lokalach. Typowe egipskie śniadanie to jajecznica z pomidorami i cebulą, lub jajka sadzone, zestaw warzyw (pomidory, ogórek, papryka) i full. Co to jest full ? Jest to ciepła papka przygotowana z ugotowanego specjalnego bobu z przyprawami. Wygląda mało atrakcyjnie, a brązowy kolor może nie zachęca do konsumpcji, ale po pierwszym kęsie zapomnimy o wyglądzie. Full to narodowa potrawa Egiptu. Do tego podawane jest tradycyjne egipskie pieczywo czyli pita, oraz mocna kawa, lub bardzo słodka herbata. Najpopularniejsza tego typu jadłodajnia znajduje się 250 metrów od ronda El Horeya "przy Syrence" po lewej stronie idąc w kierunku centrum Sakali. Dla mieszkańców Hurghady to kultowe miejsce. Nierzadko, aby zjeść tu śniadanie trzeba czekać kolejce. W bocznej uliczce, naprzeciwko hotelu La Pacha , znajdziemy restaurację w której - jak wieść niesie - zjemy najlepsze steki wołowe. Wołowina sprowadzana jest z Argentyny. W restauracji zawsze obecni są właściciele (małżeństwo egipsko-francuskie), którzy osobiście czuwają nad jakością potraw. W Sakali w większości barów, czy restauracji kupimy alkohol, także na wynos, oczywiście made in Egypt. Przykładowo; butelka wina kosztuje około 250 funtów egipskich. Whisky, gin, rum, wódka, uzo, w granicach 200 funtów za butelkę. Warto wiedzieć, że butelka jest plastikowa. Polecamy znakomite miejsce na zabawę i w miarę tanie jedzenie, w którym dostępny jest alkohol, czyli restaurację Agra Roma. Z najduje się przy skrzyżowaniu ulic, prowadzących bezpośrednio z Sakali do Mariny . Jak tam trafić? Na środku skrzyżowania stoi wielka pomarańczowo-biała latarnia z napisem Marina. Agra Roma znajduje się tuż obok. To lokal w którym podawane jest najtańsze piwo w Sakali. Zawsze w promocyjnej cenie. Można tam zjeść przysmaki kuchni międzynarodowej, a pokazowym daniem jest płonący półmisek mięs. Lokal słynie z miłej obsługi i zabawnego naganiacza stojącego przed wejściem. Odwiedzając Agra Romę po raz drugi jesteśmy traktowani jak dobry znajomy. W Sakali jest sklep wolnocłowy . Znajduje się tuż przy hotelu Sea Gull (na 1. piętrze). Sklep oferuje europejskie alkohole, papierosy, słodycze oraz sprzęt RTV i AGD. Ceny są umiarkowane. Dla przykładu butelka whisky kosztuje około 15 dolarów. Karton Cameli 25 dolarów. Co ważne, w sklepie można robić zakupy tylko do 48 godzin po przylocie do Hurghady i tylko raz. Warto o tym pamiętać. Co istotne, nie ma tu ograniczeń ilościowych, więc można kupić tyle ile się chce. Idąc na zakupy trzeba mieć przy sobie paszport. Dla tych, którym znudzi się kuchnia hotelowa, lub po prostu chcieliby kupić egipskie produkty spożywcze w sklepie, polecam delikatesy "Metro" znajdujące się naprzeciwko hotelu Sea Gull. Delikatesy oferują wszystkie towary oprócz alkoholu. To sklep samoobsługowy. Co ważne każdy towar ma na opakowaniu cenę. Sklep jest bardzo czysty i posiada klimatyzację. Przed wejściem znajduje się bankomat. Większe zakupy kulinarne warto robić w delikatesach Metro , lub w Abu Ashra. Na duże zakupy np. te tuż przed wyjazdem warto wybrać się do domu handlowego Cleopatra, który znajduje się na końcu Sheraton Road, niedaleko hotelu Roma . Na 5. piętrach jest wszystko, czego szukasz. Sakala jak wir na rzece potrafi nas „wciągnąć” i trzymać w swoich objęciach bardzo długo. Ulica Sheraton Road to niby tylko deptak, sklepy, restauracje, hotele i dyskoteki, ale zapewniamy - ten „uścisk Sakali” nie boli. Wręcz przeciwnie, jest bardzo przyjemny… memsza Memsza - deptak, zakupy... Memsza (Mamscha, Memscha, Mamsza) - to w zasadzie nie dzielnica, ale bardzo długi deptak znajdujący się 5 kilometrów na południe od centrum Sakali . Taksówką dojedziemy tam z centrum Sakali w 3 minuty. Busikiem dojedziemy w 10 minut za 3 funty, ale nie bezpośrednio na deptak, a w jego okolice. Trzeba dojść kilkadziesiąt metrów. Nie polecamy pieszej wycieczki z Sakali na Memszę. Trwa ona kilkadziesiąt minut, a po drodze trzeba pokonać dosyć wysokie wzniesienie. Ponadto po drodze nie ma niczego szczególnego do zwiedzana, lub odwiedzenia. Na ulicę Memszy wjazd mają tylko taksówki, samochody osobowe oraz dostawcze. Po Memszy pojazdy poruszają się tylko w jednym kierunku. Memsza to idealne miejsce na wieczorny odpoczynek. To długi, bardzo szeroki deptak, długości ponad 3 kilometrów. Po jego obu stronach, a także po środku, znajdują się bary, restauracje, dyskoteki , hotele i sklepy z pamiątkami. Memsza słynie ze spokoju, porządku, czystości i nieco wyższych cen niż w centrum Sakali (nie dotyczy to cen w sklepach z pamiątkami). Sprzedawcy nie są zbytnio natarczywi, nie ma ulicznych sprzedawców, jest mały ruch samochodów. Polecamy bardzo duży i tani sklep z pamiątkami Hurghada Star . Na Memszy można spokojnie odpocząć, pospacerować, napić się kawy, wina, czy piwa oraz zrobić zakupy. Memsza w odróżnieniu od Mariny nie znajduje się bezpośrednio przy morzu. To miejsce, gdzie wśród turystów dominują Egipcjanie, Rosjanie, Anglicy, Niemcy, Holendrzy, czy Skandynawowie. W Memszy znajduje się jedna z najsłynniejszych i najdroższych dyskotek w Hurghadzie - Little Budda. Restauracja powstała w 2008 roku i cieszy się renomą nie tylko w Egipcie. Słynie także z wysokich cen i niecodziennego, orientalnego wystroju. Wewnątrz panuje półmrok, który wraz z niecodziennymi meblami i górującym nad wszystkim Buddą tworzy niezapomniany, romantyczny nastrój. Aldau Art Promenade Na deptaku jest specjalny plac zabaw dla dzieci, można także spotkać wielbłądy i (odpłatnie) zrobić sobie z nimi zdjęcie (50 funtów za sesję). Memsza, to miejsce, gdzie można spędzić miło i aktywnie czas w zasadzie od wczesnego popołudnia do późnej nocy. Polecamy wszystkim zakochanym, lubiącym spacery, spokojne zakupy, dobre jedzenie - a wieczorem zabawę . Memsza jest bardzo popularnym miejscem spacerów dla mieszkańców Hurghady, a także dla Egipcjan, którzy przyjeżdżają do Hurghady na wakacje. Podczas najważniejszych świąt państwowych deptak zaludnia się Egipcjanami, którzy wieczorem bawią się przy muzyce. Dzieci korzystają ze specjalnie dla nich przygotowanej infrastruktury. Zabawa Egipcjan dla Europejczyka wygląda może dość dziwnie (w końcu wszyscy bawią się bez alkoholu), ale zapewniamy - warto wówczas odwiedzić to miejsce. Jest bezpiecznie, kolorowo i bardzo radośnie. Zabawa rozpoczyna się wieczorem i może trwać do późnej nocy, Memsza nie jest podobna do żadnego innego miejsca w Hurghadzie. Warto tam się wybrać, choćby po to, aby pospacerować, wśród wysokich palm patrząc na zachodzące słońce na horyzoncie. Na Memszy znajduje się także drugi deptak - słynny Aldau Art Promenade. To miejsce zjawiskowe ze względu na rzeźby i pomniki, które zostały wystawione na długości blisko 500 metrów. To jedyna w swoim rodzaju galeria sztuki dla wszystkich. Sklep wolnocłowy w Memszy W dzielnicy Memsza znajduje się sklep wolnocłowy. Znajduje się kilkadziesiąt metrów o Carrefour market, czy słynnej dyskoteki Papas Club. Sklep jest dwupiętrowy. Na parterze kupimy papierosy, perfumy i sprzęt AGD. Na pierwszym pietrze znajdują się alkohole. Trzeba przyznać, że wybór trunków jest bardzo duży, a ceny znośne. Idąc do sklepu wolnocłowego w Hurghadzie trzeba mieć ze sobą paszport oraz dokonać zakupy najpóźniej 48 godzin po przylocie do Egiptu. Co ważne, w Duty Free na Memszy nie ma tłoku. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Carrefour Market w Memszy Carrefour Market w Memszy znajduje się niedaleko sklepu wolnocłowego i Sunrise Aqua Joy Resort. To pierwszy Carrefour, który został otwarty w Hurghadzie. Sklep jest duży, klimatyzowany. Kupimy tu wszystkie potrzebne artykuły spożywcze, kosmetyki i przybory toaletowe oraz sprzęt RTV i AGD. W sklepie można płacić kartą. Obsługa porozumiewa się w języku angielskim. Przed sklepem można zaparkować samochód. Są wózki i koszyki. Ceny na filmie są z marca 2022 roku... Marina - jachty, bary, dyskoteka... marina Marina w Hurghadzie to najpiękniejsze miejsce w mieście. To jedna z najmłodszych dzielnic Hurghady. Usytuowana jest niespełna kilometr od Sheraton Road w Sakali. Marina to połączenie "Monciaka" w Sopocie z Mariną w Gdyni. To szeroki i długi deptak z restauracjami, barami, sklepami z pamiątkami, oraz apartamentami tuż przy porcie jachtowym. Marina to znakomite miejsce na wieczorny spacer, odpoczynek po dniu spędzonym na plaży. Co najważniejsze, z poziomu deptaka mamy piękny widok na jachty, które cumują w porcie. Bulwar ma ponad kilometr długości. Jest tu bardzo czysto i spokojnie. Możemy spacerować wśród palm i zieleni. Nie jesteśmy przez nikogo nagabywani do odwiedzania sklepów, czy restauracji jak to ma czasami miejsce w centrum Sakali . W Marinie możemy spokojnie napić się kawy, czy piwa, oraz zjeść kolację przy okazji podziwiając jachty, które cumują w porcie. Wejście do Mariny jest bezpłatne. Na teren wchodzimy przez specjalną bramę, gdzie jesteśmy kontrolowani przez policję turystyczną. Z Mariny wypływają specjalne statki ze szklanym dnem z których możemy oglądać podwodne życie Morza Czerwonego. Możemy także skorzystać z łodzi podwodnej z której jeszcze lepiej widać wszystko to, co dzieje się w głębinach. W Marinie znajduje się kilkadziesiąt barów i restauracji. Polecamy restaurację Che Guevara . Jest to klasyczny argentyński Stek House. Restauracja nie należy do najtańszych, ale reklamuje się jako pierwsza i najlepsza restauracja serwująca steki w Hurghadzie. Faktycznie steki są wyjątkowe. Właściciele mówią o swojej niepowtarzalnej metodzie przygotowywania mięsa i jego smażenia. Tuż obok restauracji Che Guevara jest restauracja Dunes . W menu znajdziemy klasyczne potrawy; ryby, makarony, owoce morza, steki i zupy. Restauracja nie należy do najtańszych, ale ma swoich wielbicieli. W Dunes możemy oglądać na żywo wydarzenia sportowe. Jej atrybutem jest bardzo luźna atmosfera, oraz serdeczni właściciele i kelnerzy, którzy robią wszystko, aby goście czuli się jak w domu. Najbardziej znanym dla turystów miejscem w Marinie jest Bar Papas , który znajduje się tuż przy wejściu. Tutaj można zagrać w bilard, spróbować sił w karaoke, oglądać na telebimach piłkę nożną. Co ciekawe bar organizuje nocne nurkowania. Wszystkie bary i restauracje posiadają ogródek z którego możemy podziwiać przepiękną okolicę. Marina jest otwarta przez cały dzień i przez cały dzień można tam spotkać spacerowiczów Prawdziwy ruch rozpoczyna się jednak późnym popołudniem i trwa do późnych godzin wieczornych, a w zasadzie porannych. Wszystko za sprawą najsłynniejszej w tej części Morza Czerwonego dyskoteki Blue Beach Club. Wcześniej dyskoteka nazywała się "Papas Beach Club" . Dyskoteka otwarta jest do godziny 1.00. Na miejscu jest też znana w mieście siłownia, fitnes club oraz plaża. W Blue Beach Club dzieją się naprawdę ciekawe, a czasem bardzo zaskakujące wydarzenia. Marina może pomieścić do 200 jednostek pływających . Cumują tu zarówno małe żaglówki, jak i wielkie żaglowce, czy jachty motorowe. W porcie można podziwiać piękne i szybkie łodzie motorowe, katamarany, oraz morskie żaglowce. Tuż obok Mariny znajduje się targ rybny , gdzie za niewielkie pieniądze możemy kupić świeże ryby oraz owoce morza. Wokół targu znajdują się bary i restauracje, w których możemy zjeść to co jeszcze przed chwilą pływało w Morzu Czerwonym. Kilkaset metrów od Mariny możemy obejrzeć i zwiedzić największy w Hurghadzie meczet z pięknymi i bardzo wysokimi minaretami. "Wielki Meczet" jest nowy. Otwarto go w 2014 roku. Może pomieścić 5 tysięcy wiernych. Tuż obok znajduje się stocznia jachtowa, gdzie można zobaczyć jak powstają jachty pełnomorskie . Port rybacki obok Mariny - niezwykłe miejsce... Spacer po Marinie - lokale, ceny... Słynny Targ Rybny przy Marinie Słynny steak house w Marinie Tania restauracja w Marinie dahar Dahar - Egipt w pigułce... Dahar to najstarsza i "prawdziwa" część Hurghady (czytaj Egiptu). Tu miesza się kultura arabska z europejską. Obok hoteli dla turystów, samoobsługowych sklepów spożywczych, salonów samochodowych, salonów z eleganckimi meblami, wystrojem wnętrz, sprzętem RTV i AGD, znajdują się zwykłe sklepy dla Egipcjan, bazary. Kupisz tu mięso, ryby, owoce, czy warzywa. Towary sprzedaje się prosto z ziemi, lub prowizorycznych straganów. Większość ludzi na ulicy stanowią Egipcjanie. Niestety, duża część sprzedawców nie mówi po angielsku. Jeżeli chcesz zobaczyć jak wygląda prawdziwe (czytaj) normalne, codzienne życie Egipcjan wybierz się do Daharu. Jeżeli wolisz jednak europejską Sakalę, gdzie wszystko jest w zasadzie czyste, ładne i miłe nie wybieraj się tam. Pobyt w Daharze, szczególnie na targach warzywnym, rybnym i mięsnym, to coś czego nigdy nie zapomnisz. Niektórych po prostu odrzuca (może powodować traumę), innych fascynuje. Tu możesz zobaczyć jak zabija się i oprawia kury, króliki, ptaki jak filetuje i smaży się ryby. Jak kupuje się jajka, owoce i warzywa. Zobaczysz wiszące na hakach zwierzęta i własnym nosem poczujesz jak wszystko pachnie. Przekonasz się jak wyglądają zakupy, jak pachną i wyglądają restauracje i bary dla Egipcjan. Dowiesz się co jedzą, gdzie chodzą by naprawić buty, jak wygląda ich fryzjer, czy sklep z artykułami metalowymi. Zobaczysz zupełnie inną rzeczywistość niż ta, którą masz na terenie swojego hotelu i na deptakach w Sakali , Marinie czy Memszy . To naprawdę zupełnie inny świat. Do Daharu najlepiej dojechać busikiem (z Sakali płacimy 2 funty), lub taksówką (30 funtów). Najlepiej wysiąść przy Dahar Square, czyli przy największym rondzie w Daharze. Wszyscy kierowcy w Hurghadzie wiedzą gdzie jest to rondo. To najważniejsze miejsce przesiadkowe w tej części miasta. Dahar to miejsce, które szybko męczy, ale i fascynuje... Kilkadziesiąt metrów od Dahar Square (na południowy-zachód od głównego postoju dla busików) znajduje się słynny bazar owocowo-warzywny w Hurghadzie (Suk). Warto odwiedzić bazar w Daharze choćby po to, by zobaczyć jak wygląda handel owocami i warzywami w kraju muzułmańskim, oraz ile tak naprawdę kosztują truskawki, granaty, banany, arbuzy, pomarańcze, zielone ogórki, czy pomidory. Miejsce jest naprawdę niepowtarzalne i na swój sposób magiczne. Kilkadziesiąt metrów od targu owocowo-warzywnego (na południe) znajduje się targ z drobiem. To miejsce bardzo specyficzne. Wszystkim, którzy chcą pozostawić w pamięci Hurghadę, jako miejsce wspaniałego i niczym niezmąconego wypoczynku odradzamy wycieczkę na tę część bazarową. Dahar Square Najtańszy w Hurghadzie bar z alkoholem przy Dahar Square Targ z mięsem w Daharze Targ ma swój zapach i klimat. Żywy drób (kury, kaczki, króliki), a także ptaki znajdują się w klatkach i czekają na kupca, czyli na swoją śmierć. Zwierzęta (w mało humanitarny sposób) zabijane są na miejscu, obdzierane z piór, skóry i sprzedawane. Targ robi piorunujące wrażenie. Egipcjanie właśnie w taki sposób kupują drób. Od razu zaznaczamy, iż zwierzęta zabijane na tym targu nie trafiają na hotelowe stoły. Hotele w Hurghadzie w drób zaopatrują się w fermach drobiu, które znajdują się poza miastem. Film, który prezentujemy, to obraz tylko dla widzów dorosłych z uwagi na drastyczne sceny zabijania i przechowywania zwierząt. W tym samym miejscu co targ z drobiem znajduje się w Daharze targ rybny. Kupimy tu to, co oferuje nam Morze Czerwone. Wszystko jest świeże i bardzo tanie. Na miejscu ryby są filetowane, oraz (jeżeli chcemy) wędzone, lub pieczone. Targ rybny nie jest miejscem dla osób wrażliwych z uwagi na specyficzny zapach i widok filetowanych ryb. Ryby i owoce morza znajdują się w specjalnych skrzynkach z lodem. Na zakupy najlepiej wybrać się rano (około godziny 8), kiedy rybacy dostarczą towar z porannych połowów. W tym samym miejscu co targ z rybami (kilkanaście metrów obok) znajduje się targ z mięsem (w większości wołowym). To co zobaczymy na targu może przerazić mniej odpornych. Zabite i poćwiartowane zwierzęta wiszą na hakach. Klienci po prostu podchodzą do konkretnej partii mięsa i wskazują sprzedawcy co ich interesuje. Ten wykrawa odpowiednią część, waży, pakuje i sprzedaje. Kupcy mają odpowiednie dokumenty dotyczące pochodzenia zwierząt. Mięso jest zdrowe i dopuszczone do sprzedaży przez służby weterynaryjne. Bazar w Daharze (w takim stanie jaki widać na filmach) powoli odchodzi do przeszłości. Mniej więcej kilometr na południe od Dahar Square (przy Station Street) znajduje się bazar, gdzie kupimy tanią odzież, obuwie, przyprawy, artykuły RTV, AGD. Bazar rozlokowany jest na kilku ulicach. Mieszczą się tam sklepy, ale są także uliczne stragany, oraz możemy kupić towary oferowane prosto z rozstawionych łóżek polowych. W tym miejscu zakupy robią Egipcjanie. Turystów jest mało. Ceny są bardzo przystępne. Jest dużo taniej, niż w Sakali, a oferowane towary takie same. Miejsce ma swój niepowtarzalny klimat, trochę przypomina najsłynniejszy bazar w Kairze (Khan El-Khalili). Na bazar najlepiej wybrać się po zmroku. Miejsce, choć wygląda mało ciekawie jest bezpieczne. W samym jego centrum znajduje się posterunek policji. Na bazar radzimy zabrać ze sobą tylko egipskie funty i najlepiej w jak najmniejszych nominałach. Ponadto dobrze mieć ze sobą jednofuntowe monety. Targ jest bardzo tani, panuje tu naprawdę spory ruch i sprzedawcy często nie mają z czego wydać reszty jeżeli będziemy płacić banknotami o dużych nominałach. Bazar polecamy wszystkim, którzy szukają czegoś niepowtarzalnego, mają trochę czasu, nie boją się gwaru i "obcego miejsca" pełnego Egipcjan, a przede wszystkim Egipcjanek. dahar ciuchy dahr mieso Spacer po Targu w Daharze Klasyczny, prawdziwie "egipski" Targ w okolicach Dahar Square już niedługo przestanie istnieć. Mniej więcej 600 metrów na północ od tego miejsca kończy się budowa (suku), który przejmie rolę kilku obecnie funkcjonujących bazarów zlokalizowanych wokół Dahar Square.Bazar powstaje na terenie dworca dla busików. Na bazarze swoje stanowiska handlowe znajdą kupcy z bazaru owocowo-warzywnego, targu z mięsem, rybami i owocami morza, oraz sprzedawcy artykułów spożywczych, pamiątek i odzieży. Dlaczego Hurghada dlaczego Hurghda Hurghada powstała z brytyjskiej osady poszukiwaczy ropy naftowej (od ok. 1913 roku). Początkowo odgrywała rolę wioski rybackiej. Miasto zostało założone na początku XX wieku. W roku 1930 powstała osada mieszkaniowa pracowników Narodowego Instytutu Oceanografii i Rybołówstwa. Od wczesnych lat 80. XX wieku, po pokoju egipsko-izraelskim podpisanym w Camp David zaczęła się rozwijać jako wielki międzynarodowy ośrodek turystyczny dzięki arabskim i zagranicznym inwestorom. Hurghada - miasto przyjazne turystom Każdy wyjazd na wakacje, w egzotyczne miejsce na świecie wiąże się z mniejszego bądź większego rodzaju niebezpieczeństwem. Czy to będzie Ameryka Południowa, Karaiby, Daleki, czy Bliski Wschód. Bez różnicy. Każdy, kto choć raz był w odległym zakątku świata przyzna nam rację. Nigdy do końca nie wiemy co nas czeka w miejscu do którego się wybieramy. I nie ważne, czy jedziemy do 5 gwiazdkowego hotelu, czy mieszkać będziemy w przydrożnym moteliku, czy przemierzać będziemy inny kraj stopem. W każdym miejscu na świecie, nawet w innym mieście w Polsce, co tam w innym mieście, w innej dzielnicy naszego miasta będziemy obcy. Nic na to nie poradzimy i musimy to zaakceptować. Zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie na nas patrzył podejrzliwie, ktoś, kto będzie nam czegoś zazdrościł, kto po prostu nie lubi intruzów. Nie inaczej jest i w Hurghadzie. Zapewniamy jednak, że to miasto szanuje i akceptuje turystów. Dlaczego? Nie dla tego, że mieszkańcy Hurghady są jacyś wyjątkowi. Tak naprawdę oni kochają nie nas, tylko nasze pieniądze. I tyle w temacie. Trzeba pamiętać, że to my, turyści dajemy im chleb. Jeżeli nas zabraknie - oni będą chodzić głodni. Dosłownie. Mieszkańcy Hurghady zdają sobie z tego sprawę jak mało kto. W Hurghadzie oprócz wysoko rozwiniętej turystyki nie ma nic. Ani przemysłu, ani fabryk, ani kopalni. Nic. Jest tylko port rybacki, port jachtowy, port przeładunkowy i …turyści. Hurghada - całe miasto dla turysty W Hurghadzie obok ponad 180 tysięcy mieszkańców jesteśmy tylko my turyści, którzy pozwalają Egipcjanom przynosić codziennie do domu pieniądze i utrzymać wszystkich swoje, czyli tych, których na ulicach nie widzimy: starców, dzieci, niepełnosprawnych, chorych. Jeżeli byliście w Hurghadzie to mamy pytanie: Czy zastanawialiście się dlaczego we wszystkich hotelach, restauracjach, sklepach, na statkach wycieczkowych, w taksówkach itd., itp. są tylko Egipcjanie którzy rzadko przekroczyli 50 rok życia? Ciekawe co!? Starszych Egipcjan nie ma? Wyjechali, nie dożywają sędziwego wieku? Zapewniamy; są i żyją tak jak na całym świecie. Ale nie rzucają się w oczy. Po prostu nie odwiedzają centrum Sakali, nie kupują w tych samych sklepach co my. Polityka władz Hurghady, tamtejszych hotelarzy i handlarzy jest prosta. Turystów mają obsługiwać ludzie młodzi, zdolni i gotowi do ciężkiej pracy. A co ze starszymi? Odpowiedź także jest bardzo prosta. To właśnie oni pracują przy tych wszystkich rzeczach, które kupujemy w sklepach: wszelkiej maści pamiątkach, bluzeczkach, ręczniczkach, klapeczkach itd., itp. Ponadto należy pamiętać, iż w krajach muzułmańskich to mężczyzna ma zapewnić byt kobiecie. Kobieta, nawet w podeszłym wieku, jeżeli ma swojego mężczyznę nie musi się martwić o byt rodziny. Kobieta ma się zajmować domem i wychowaniem dzieci. Podział pracy przy "turystach" jest prosty. Młodzi obsługują nas bezpośrednio. Starsi pośrednio. Zwykła arabska ulica w Hurghadzie Dla tych, którzy chcą przekonać się co znaczymy dla mieszkańców Hurghady proponujemy pieszą wycieczkę od centrum Sakali w stronę Mariny, nie trzeba nawet wybierać się do Daharu. Do przejścia są dwa kilometry zwykłą arabską ulicą. Tu znajdziecie wszystkich tych, o których piszemy, że ich "niby" nie ma. Co krok znajdziemy tam warsztaty naprawy mebli, punkty krawieckie, szewskie, masarnie, warsztaty naprawy samochodów, pralnie, szwalnie, prasowalnie. Kogo tak zobaczymy? Ano owych starszych panów, panie, czy dzieci, którym nie wolno się oddalać od dziadków i bab). Co ci ludzie naprawiają, szyją, myją? Oczywiście to wszystko z czego my, turyści w swoich hotelach korzystamy, za chwilę zjemy, bądź zepsuliśmy. Co to wszystko, o czym piszemy ma wspólnego z naszym bezpieczeństwem? A właśnie ma. Wszyscy, powtarzamy wszyscy mieszkańcy Hurghady tak naprawdę egzystują na jako takim poziomie dzięki nam. Nikomu nawet nie wpadnie do głowy, aby zrobić nam krzywdę, lub nawet być dla nas, turystów nieuprzejmym. Może zabrzmi to górnolotnie, ale mieszkańcy Hurghady wiedzą, że gdy "nie będzie turystów, nie będzie i ich". Jak na całym świecie, tak i w Hurghadzie zdarzają się napady, pobicia, kradzieże i morderstwa. Ale to margines i to margines wywoływany w większości przypadków przez, lub z udziałem turystów. Często podpitych, pijanych, lub agresywnych, albo przez zwykłych miejscowych złodziei, czy bandytów. Niestety w ostatnim czasie w Hurghadzie pojawiły się narkotyki, które sprzedawane są turystom, ale i używane również przez Egipcjan. O tym należy pamiętać. Z tą plagą na szczęście walczą z dobrym skutkiem kolejni gubernatorzy prowincji Morza Czerwonego w której leży Hurghada. W ostatnim czasie coraz więcej Egipcjan nadużywa także alkoholu. O tym także pamiętajmy. Nie jest to zjawisko powszechne, ale istnieje. Na szczęście po epoce prezydenta Hosniego Mubaraka pozostał w Egipcjanach strach przed policją, służbami bezpieczeństwa i policją turystyczną. Zapewniamy, że te służby działają prężnie i potrafią szybko zaprowadzić porządek. Hurghada - bezpieczne miasto Hurghada jest bezpiecznym miastem. Tu nikt nie myśli o rewolucji, zmianach ustrojowych, podpalaniu sklepów, biciu, czy wypędzaniu zagranicznych turystów. W Hurghadzie najważniejszy jest stały dopływ dolarów, euro i przy okazji nas "kochanych turystów z bogatej Europy". Hurghada - czyste miasto Hurghada (jak na Egipskie standardy) jest czystym miastem. O główne arterie komunikacyjne oraz centra handlowe, deptaki, czy centra Sakali, Memszy, a także Marinę dbają odpowiednie służby oczyszczające miasto. Służby oczyszczania pracują od świtu do nocy. Robią co mogą, ale... niestety, zwykli Egipcjanie mają to do siebie, iż dbają o porządek tylko w swoim najbliższym otoczeniu. To co dzieje się po drugiej stronie ulicy, czy nawet metr od ich sklepu nie jest dla nich ważne. Na szczęście, od początku 2022 roku wszyscy właściciele sklepów mają obowiązek wystawiania przed swoimi sklepami dużych pojemników na śmieci i muszą dbać o czystość przed, oraz wewnątrz zarządzanej posesji. Za łamanie tego prawa grożą bardzo wysokie kary finansowe. Oczywiście przepisy przepisami, a życie życiem. Egipcjanie generalnie nie zwracają uwagi na walające się po ulicy śmieci, czy dziury w chodniku. Uważają, iż tym co do nich nie muszą się przejmować i tym zajmować. Zaręczamy jednak, iż Hurghada nie jest bardziej brudnym miastem niż Kraków, czy Poznań. Jedno co rzuca się w oczy to niezliczona ilość dziwnych dziur w chodnikach (często bardzo niebezpiecznych), dziur w jezdniach (często niezabezpieczonych), oraz różnego rodzaju śmieci na poboczach ulic. Z tym walczy jak może tamtejsze "MPO", czyli "Hepca". Dlaczego Hurghada, a nie Bałtyk W zasadzie wystarczy spojrzeć na mapę pogody i porównać warunki atmosferyczne w Polsce i Hurghadzie, aby przekonać się gdzie można wypocząć. Nie ma dnia w roku, aby (dajmy na to) nad polskim morzem było cieplej niż nad Morzem Czerwonym. Oczywiście ktoś zaraz powie, że Bałtyk jest lepszy, tańszy i jest bliżej, niż jakieś tam Morze Czerwone. Często słyszymy: Nad Bałtykiem czuję się jak w domu, znam to miejsce, jestem patriotą, nie będę nabijał "kabzy" obcym. Nie znam języków, aby "szlajać" się po świecie, boję się muzułmanów. W Egipcie jest niebezpiecznie. Lubię polską kuchnię, przecież nie polecę na drugi koniec świata z dzieckiem. Lubię spędzać wakacje ze znajomymi w ulubionym miejscu. Kocham Jastarnię, Łebę, Kołobrzeg, Krynicę Morską...". Ok, każdy ma prawo do swojego zdania i wakacje może, a nawet powinien spędzać tam gdzie chce. To teraz kilka faktów. Jak już napisaliśmy na wstępie pogody w Polsce i w Hurghadzie nie ma co porównywać. Jakoś nie możemy wyrzucić z głowy codziennych rozmów turystów nad polskim morzem, którzy tuż po przebudzeniu sprawdzają jedno - jaka pogoda, a po powrocie z plaży rozmawiają przy piwku za "dychę" i rybie z frytkami za 50 zł, o tym, że: "dziś było ładnie, choć słońce świeciło krótko", albo "dziś była piękna pogoda, ale wie Pan, w związku z tym nazjeżdżało się narodu z całej Polski i nie było gdzie wsadzić szpilki na plaży. Koc przy kocu, leżak przy leżaku. Dramat". Bądź: "Trafiliśmy z żoną i dzieckiem idealnie z urlopem. W ciągu dwóch tygodni wakacji tylko przez trzy dni padał deszcz. Dwa dni były pochmurne, a reszta po prostu idealna... Tylko wie Pan, ten Bałtyk gdyby był o kilka stopni cieplejszy i trochę czystszy to bym się nawet i wykąpał, a tak zamoczyłem nogi, wszedłem nawet za kolana, a dalej nie miałem odwagi. Za zimna i zbyt brudna ta woda." - ot rozmowy Polaków na wakacjach w kraju... hurghada tańsza niz polka Hurghada czy Bałtyk - jak chcesz wypocząć Wczasy nad Bałtykiem Teraz kilka słów o cenie za dwutygodniowe wakacje w Polsce i w Hurghadzie. Od razu zaznaczamy: chodzi o wakacje na jako takim poziomie, a nie pobyt na campingu. Przyjmijmy, że mieszkamy w Warszawie i wybieramy się w lipcu, lub sierpniu z żoną na dwa tygodnie na Hel. Jedziemy samochodem spalającym 7l/100km (to 448 kilometrów w jedną stronę). Za benzynę w obie strony zapłacimy więc mniej więcej 400 złotych + (jeżeli jedziemy autostradą) 120 złotych zapłacimy w obie strony za przejazd. Na Helu (niech to będzie Kuźnica) wynajmujemy najtańszy jaki znaleźliśmy na stronie bookingcom apartament. Bez wyżywienia, na dwa tygodnie. Za 14 noclegów dla dwóch osób w lipcu zapłacimy 9.800 złotych. Sumujemy wszystkie wydatki i na razie mamy 10.320 złotych. Teraz dodajmy jedzenie. Powiedzmy, że przeznaczymy na wyżywienie dla dwóch osób 120 złotych dziennie. To daje kolejne 1560 złotych. Mamy już w sumie 11.880 złotych. Jeżeli będziemy chcieli skorzystać z jakichkolwiek atrakcji dodajmy 700 złotych (wliczając alkohol), czyli cały pobyt nad polskim morzem kosztować nas będzie 12.580 złotych. Bez gwarancji pogody, w ciągłym ścisku, spędzając w podróży nad polskie morze co najmniej 6 godzin w jedną stronę, jedząc w większości mrożone ryby, zapiekanki, pizze, frytki, gofry, lody, przeciskając się przez ludzi na plaży, na której nie wolno Ci zapalić papierosa. O piciu alkoholu nie wspominając. Nad polskim morzem atrakcje w zasadzie ograniczają się do wyboru pomiędzy "idziemy w prawo, albo w lewo". Idziemy na dyskotekę, albo nad morze, pochodzić... Wczasy w Hurghadzie Teraz lecimy do Hurghady. Lot z Warszawy trwa dokładnie 4 godziny i 20 minut. Za dwutygodniowe wczasy w Hurghadzie all inclusiv w lipcu (czyli trzy posiłki dziennie, przekąski, plaża, basen, alkohol, soki, napoje, kawa, herbata w cenie) w hotelu na jako takim poziomie zapłacimy za dwie osoby 6.680 zł wraz z ubezpieczeniem. Do tego trzeba dodać 50 dolarów za dwie wizy (czyli ~ 200 złotych). A więc płacimy 6.860 złotych za wszystko. Uwaga: to jest 5.720 tysięcy złotych mniej, niż za wypoczynek nad polskim morzem i to w tym samy okresie wakacyjnym!!! W Hurghadzie mamy gwarancję pogody od wschodu do zachodu słońca leżaki na plaży i na basenie, możliwość palenia papierosów i picia alkoholu gdzie chcemy, gorące posiłki (orientalne, europejskie, owoce morza, świeże ryby) zimne i ciepłe napoje, alkohol bez ograniczeń. Oprócz tego mamy możliwość obcowania z inną kulturą, kuchnią, obyczajami, religią. Poznajemy nowe, egzotyczne miejsce, czy ludzi, którzy także są ciekawi nas. Nie zapominajmy, że wchodzimy do lazurowego morza, którego temperatura wynosi ponad 23 stopnie. Egipt, a w szczególności Hurghada nie jest końcem świata, miejscem brudnym, niebezpiecznym, gorącym, nie do zniesienia. Turyści, w szczególności z Europy zachodniej zabierają tam swoje maleńkie dzieci, całe rodziny, znajomych, przyjaciół. W klimatyzowanych hotelach, na plażach, basenach, barach, w restauracjach, na ulicach - wszyscy czują się bezpiecznie, oddychają pełną piersią, cieszą się z życia i co ważne, nie żałują pieniędzy, które za tak kapitalny wypoczynek zapłacili, bow wiedzą, że we własnych krajach zapłaciliby więcej. Oczywiście, zawsze możemy wydać dużo pieniędzy na lotnisku w strefie wolnocłowej, na zakupach, w dyskotekach, podczas wycieczek fakultatywnych, ale to już zależy od tylko od nas. W końcu nie musimy tego robić, a jeżeli już zdecydujemy się na wydatek (dajmy na to na wycieczkę do Kairu) pozostaną nam niezapomniane wrażenia. Hurghada - Bałtyk porównanie cen za wczasy Porównując cenę za dwutygodniowe wakacje widać wyraźnie, iż za wypoczynek w Hurghadzie jest tańszy niż w Kuźnicy. Za podobne wakacje zapłacimy mniej i to aż o ponad 5 tysięcy złotych!!! To nie jest toporne zachęcanie do wypoczynku w Hurghadzie. Po prostu tak wynika z porównania cen nad Bałtykiem i nad Morzem Czerwonym. Takie są fakty. Hurghada czy Sharm el Sheikh Hurghada czy Sharm el Sheikh, Sharm el Sheikh, czy Hurghada. To pytanie zapewne nurtuje każdego, kto po raz pierwszy chce wybrać się do Egiptu nad Morze Czerwone. Nie mamy zamiaru nikogo na siłę przekonywać o wyższości Hurghady nad Sharmem, a już na pewno odradzać wyjazd na Półwysep Synaj. W tym tekście podamy tylko najważniejsze fakty, czyli prawdę o obu miastach. hughada aie sharm Każdy i tak powinien podjąć decyzję sam gdzie jechać, by nie mieć do nikogo - tym bardziej do nas pretensji; że namówiliśmy, poleciliśmy, zachwalaliśmy jedno miasto, a zmarginalizowaliśmy, odradziliśmy, przedstawiliśmy w niekorzystnym świetle drugie. Nie o to tu chodzi. Napiszemy czego można się spodziewać w jednym i drugim miejscu. Które jest droższe, a które tańsze, które miasto jest bardziej przyjazne dla turysty, z którego łatwiej dotrzeć do innych miejsc w Egipcie, gdzie są ładniejsze plaże itd., itp. Generalnie w jednym i drugim mieście to, co rzuca się w oczy to wszechobecność turystów z Rosji. Wiadomo nie od dziś, że Rosjanie opanowali cały świat, ale w Egipcie, a w szczególności w Sharmie i Hurghadzie jest ich bardzo dużo. W Hurghadzie i Sharmie we wszystkich tańszych hotelach większość stanowią Rosjanie. Dla przykładu w tanim hotelu Beirut w Hurghadzie na 100 turystów: 80 to Rosjanie, lub ludzie mówiący po rosyjsku, 10 to Polacy, 8 Egipcjanie, 2 Czesi, lub Słowacy. Nieco inaczej jest w Sharmie, gdzie jest więcej hoteli o wyższym standardzie. Tam w średniej klasy hotelu Pik Albatros na 100 turystów: 50 to Rosjanie, 15 Polacy, 15 Niemcy, 10 Anglicy oraz pozostali. Rosjanie mimo wszystko częściej wybierają na miejsce swojego wypoczynku Sharm. Przede wszystkim z uwagi na czas dotarcia do celu podróży. Do Sharmu z wielkiego terytorium Rosji jest bliżej niż do Hurghady o blisko godzinę lotu. Po drugie w Sharmie Rosjanie mogą poczuć się naprawdę jak u siebie. Nad samym centrum miasta w Nama Bay, czyli popularnym "Las Vegas Sharmu" wyrastała jeszcze niedawno z jednej z restauracji wielka świecąca w nocy Czerwona Gwiazda z napisem CCCP. To prosty, ale jakże wyrazisty sygnał dla wszystkich Rosjan: "przyjeżdżajcie tu, opanowaliśmy to miasto i nasz sztandar dumnie łopocze nad podbitym zamorskim terytorium. Miasto, podobnie jak pół turystycznego świata jest nasze, rosyjskie. Hurghada i Sharm el Sheikh - rosyjskie miasta... Oczywiście i w Sharmie i Hurghadzie w zasadzie wszystkie sklepy mają szyldy z napisami w języku rosyjskim, sprzedawcy mówią po rosyjsku, jednak to Sharm "zasysa " turystów z Rosji w sposób nieporównywalny z Hurghadą. Dlaczego? Ścisłe centrum Nama Bay to ogromny deptak z niezliczoną ilością restauracji, sklepów, z ciuchami, biżuterią zakończony przestronnym okrągłym Centrum Handlowym. Rosjanie (jak sami przyznają) na wakacjach chcą "żyć pełnią życia". Rano się opalają, wieczorem chcą się bawić i wydawać ciężko zarobione pieniądze. Skoro wszystko mają w jednym miejscu, niczego więcej do szczęścia nie potrzebują. Ponadto, choć to także magnes dla innych narodowości, w Sharmie są sklepy, w których można kupić lokalny alkohol. Ponadto (co jest jeszcze ważniejsze) są sklepy w których można kupić europejskie piwo. Takich sklepów na razie w Hurghadzie nie ma. Hurghada i Sharm el Sheikh - porównanie Sharm el Sheikh ma swoją niepowtarzalną atmosferę. Nama Bay dudni życiem, jest głośne, często nieznośne, posiłki serwowane są w pośpiechu, wieczory duszne, ale i pachnące mieszanką smażonych ryb, mięs, przypraw, piwa, alkoholu i sziszy. Sharm jest drogi. Mniej więcej o 15-20 % droższy niż Hurghada. Należy pamiętać, że półwysep Synaj należy do Egiptu tylko na mocy porozumienia pokojowego z Izraelem, po wojnie z 1957 roku. Na półwyspie stacjonują międzynarodowe siły pokojowe Multinational Force & Observers (MFO). Dlaczego Sharm jest droższy od Hurghady? Ano między innymi dlatego, iż ktoś za stacjonowanie wojsk na tym terenie musi płacić. Kto płaci? Pan płaci, Pani płaci... społeczeństwo międzynarodowe płaci w postaci różnych podatków od przedsiębiorców o wysokości których nawet nie mamy pojęcia. Ponadto utrzymanie naprawdę pięknego Parku Narodowego Ras Muhammad też kosztuje i ktoś je musi utrzymywać. Kto utrzymuje? Turyści. Sharm jest doskonałą bazą wypadową na wycieczki na Górę Świętej Katarzyny, do Izraela, czy Jordanii, a nawet Arabii Saudyjskiej. Nie polecamy wycieczki do Kairu z uwagi na odległość. Dużo bliżej do Kairu jest z Hurghady. Generalnie dla turysty, który chce poznać Egipt, Hurghada leży w lepszym miejscu niż Sharm. Z Hurghady dosyć szybko, bo w ciągu kilku godzin dojedziemy do Kairu, Aleksandrii, Luxoru, Suezu, czy Port Said, czyli do tych wszystkich miejsc, które turysta wybierający się do Egiptu powinien zobaczyć. Należy także pamiętać, iż wybierając sie do Sharmu możemy (nie musimy) mieć problemy na granicy, jeżeli w naszym paszporcie mamy wizę Izraelską. Bardzo często celnicy wnikliwym okiem lustrują turystów, którzy dajmy na to kilka tygodni, czy miesięcy wcześniej byli w Izraelu. Zdarzają się wówczas pytania od celników o cel podróży do Sharmu, prośby o potwierdzenie zameldowania w hotelu itd, itp. Dla niektórych Egipcjan, ich kraj w dalszym ciągu jest w stanie wojny z Izraelem. Sharm położony jest naprawdę w bajecznym miejscu. Wysokie klify, miasto składające się z kilku głównych dzielnic oddzielonych zatokami. Porządek, czystość (szczególnie w Nama Bay) miejscami przepych i bogactwo. Z plażami jest gorzej. Z uwagi na ukształtowanie terenu, czyli wspomniane wysokie klify - plaże są czyściutkie, piaszczyste ale, dosyć wąskie (od 10 do 30 metrów szerokości). Trzeba pamiętać, że na tej przestrzeni znajdują się nie tylko nasze leżaki, ale i cała infrastruktura związana z turystyką (bary, salony masażu, wypożyczalnie sprzętu, toalety, boiska do gry itp.). Na plażach Sharmu jest po prostu mało miejsca. Jest też coś co trudno polubić. Z uwagi na klify nie wszystkie hotele mają swoje plaże. Często zdarza się tak, że zostajemy z hotelu dowożeni na plażę i odwożeni z nich specjalnymi busikami w wyznaczonych godzinach. To bardzo denerwujące i niepotrzebnie wyznaczające rytm naszego wypoczynku. Co prawda hotele proponują turystom miejsca do kąpieli w morzu np. hotel Halomy, ale leżenie na kamieniach, i pływanie w półotwartym morzu nie dla wszystkich jest ciekawe i bezpieczne. A propos bezpieczeństwa; to właśnie przez nieodpowiednią gospodarkę i zaburzenie harmonii środowiska naturalnego, w Sharmie zdarzył się w 2010 roku atak rekina na turystkę z Niemiec, w wyniku którego kobieta zmarła. Skoro piszemy. o tym, co w wodzie. Bliskość raf koralowych (w niektórych miejscach są one kilka metrów od brzegu) powoduje, że ryby pływają tuż przy brzegu. Nie radzimy (zabrania tego prawo egipskie) ich karmić. Dlaczego? To proste. Karmimy jedną małą rybkę np. bułką... przez 5 sekund jest fajnie. Po 5 sekundach jest już kilkanaście małych rybek. Po minucie jest kilkanaście małych rybek i jedna większa. Po dwóch minutach nie ma małych rybek, zostały tylko większe, głodne ryby. Po 3 minutach nie ma już tych większych, są już duże głodne ryby. Po 4 minutach musimy uciekać z wody ponieważ, albo przypłynie tak duża głodna ryba, że się jej na serio przestraszymy, albo ktoś nam zwróci uwagę i wezwie policję turystyczną, by wlepiła nam mandat. Hurghada leży po drugiej, wschodniej stronie Morza Czerwonego. Z uwagi na prądy morskie i ukształtowanie terenu, nie ma tam tak pięknych zatok jak w Sharmie. Duże rafy koralowe są dalej od brzegu (20 minut rejsu statkiem). Wyjątkiem są okolice Sharm el Naga, gdzie rafy. znajdują się. kilkanaście metrów od brzegu. W Hurghadzie plaże są zupełnie inne niż w Sharmie. Większe. Piaszczyste. W okolicy Magawish Resort ich szerokość wynosi nawet 150 metrów. Większość hoteli ma własne, czyste plaże z dostępem do morza. W Hurghadzie nie ma klifów, piaszczyste plaże są przestronne, płaskie z łagodnym wejściem do wody. W Sharmie przy wejściu do wody są kamienie. Później 4-5 metrów w miarę płaskiego dna i nagle głębia. W Hurghadzie wchodzimy do morza po piaszczystym brzegu, dalej. 15-20 metrów łagodnego w pochyle i płaskiego dna, później głębia. Oba miasta są przyjazne dla turysty. Zarówno w Sharmie jak i w Hurghadzie nie ma problemów, aby coś dobrego zjeść, napić się i pobawić o każdej porze dnia, czy nocy. Z przemieszczaniem się także nie ma problemu. Zawsze złapiemy taksówkę, która zawiezie nas tam gdzie chcemy. Sklepy spożywcze otwarte są praktycznie całą dobę.

Крамы ў Хургадзе Hipermarket Carrefour w Daharze Hipermarket Carrefour w Hurghadzie znajduje się w Hurghada City Center w dzielnicy Dahar - tuż obok hotelu Hilton Hurghada Plaza. Aby wejść do Hurghada City Center trzeba przejść przez bramkę do wykrywania metalu, a nasz bagaż zostanie prześwietlony w urządzeniu identycznym jak na lotniskach. Carrefour znajduje się na parterze budynku, na samym końcu pasażu handlowego, który nie różni się niczym od pasaży w polskich centrach handlowych. Carrefour otwarty jest codziennie od godziny 10.00 do północy. Oprócz zakupów stacjonarnych istnieje także możliwość zakupów on line. Zakupy są jednak utrudnione z powodu ograniczonej oferty. Przed budynkiem, a także wewnątrz znajdują się bezpłatne wózki. Przy samym wejściu do Carrefoura mamy także do dyspozycji koszyki. W samym Carrefourze można płacić kartą. Ekologiczne torby do pakowania są bezpłatne. Ceny w sklepie są z marca 2022. Дэлікатэсы метро Метро дэлікатэсы знаходзіцца, у тым ліку, у цэнтры Сакалы на Шэратон-роўд (насупраць гатэля Sea Gull). У краме вельмі чыста, з кандыцыянерам. Перад уваходам у краму стаіць банкамат. У дэлікатэсе «Метро» можна купіць усе прадукты харчавання (акрамя піва і алкаголю). Крама карыстаецца вялікай папулярнасцю ў турыстаў. У нас можна купіць малочныя прадукты, сыры, мяса, гародніна, садавіна, салаты, салаты, курыцу, мяса, замарожаныя прадукты, марозіва, газаваныя і негазаваныя напоі, чыпсы, прысмакі ... увогуле ўсё, што мы можам атрымаць у любым тавары прадуктовая крама ў Польшчы. Кошты не завышаныя (хоць і не нізкія). Кожны прадукт мае цэннік. Усім скептыкам і людзям, якія дрэнна ўяўляюць сабой егіпецкія крамы, прапануем паглядзець фільм ад дэлікатэса метро Sakala ... Sklep wolnocłowy W Hurghadzie jest kilka sklepów wolnocłowych. Jeden z nich, oddany do użytku w tym roku, znajduje się w dzielnicy Memsza, kilkadziesiąt metrów o Carrefour market, czy słynnej dyskoteki Papas Club. Sklep jest dwupiętrowy. Na parterze kupimy papierosy, perfumy i sprzęt AGD. Na pierwszym pietrze znajdują się alkohole. Trzeba przyznać, że wybór trunków jest bardzo duży, a ceny znośne. Idąc do sklepu wolnocłowego w Hurghadzie trzeba mieć ze sobą paszport oraz dokonać zakupy najpóźniej 48 godzin po przylocie do Egiptu. Co ważne, w Duty Free na Memszy nie ma tłoku. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... sklep wolnoclowy No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Carrefour Market w Memszy Carrefour Market znajduje się w dzielnicy Memsza, niedaleko sklepu wolnocłowego i Sunrise Aqua Joy Resort. To pierwszy Carrefour, który został otwarty w Hurghadzie. Sklep jest duży, klimatyzowany. Kupimy tu wszystkie potrzebne artykuły spożywcze, kosmetyki i przybory toaletowe oraz sprzęt RTV i AGD. W sklepie można płacić kartą. Obsługa porozumiewa się w języku angielskim. Przed sklepem można zaparkować samochód. Są wózki i koszyki. Ceny na filmie są z marca 2022 roku... Najtańszy sklep z alkoholem w tej części Egiptu Najtańszy sklep z alkoholem w tej części Egiptu znajduje się (niestety) nie w Hurghadzie, a w oddalonej o 30 km na północ El Gounie - nazywanej egipską Wenecją. Jednak warto tam się wybrać, choćby z uwagi na niesamowite widoki, fantastyczny port jachtowy, deptaki, bulwary oraz centrum rozrywki z kilkuset barami i restauracjami. Sklep nazywa się Drinkies. To jedyna "sieciówka" w Egipcie sprzedająca alkohol. Sklep znajduje się w Old Town, kilkanaście metrów od marketu BestWay. Mapa Google pokazuje jego lokalizację. Sklep jest bardzo mały. Można płacić kartą. Najbliższy tego typu sklep znajdziemy... w Kairze, lub Sharm el-Sheikh. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... sklep alkkohele w el gouni

Пачаць Горад Важна Надвор'е Весела і адпачынак Пабы Крамы Аэрапорт Вы Гатэлі Туры Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Важная інфармацыя для турыста wizy, oprzepisy celne Віза, правілы ўезду infomacje dla turysty Паміж Польшчай і Егіптам існуе візавы рух. Перад прыездам у Егіпет грамадзянін Рэспублікі Польшча можа падаць заяўку на візу ў егіпецкае дыпламатычнае прадстаўніцтва або атрымаць яе ў аэрапорце Егіпта за 25 долараў ЗША. Таксама можна атрымаць электронную візу ў Егіпет. Егіпет прапануе два віды электроннай візы: Аднаразовая электронная віза на 30 дзён: сапраўдная на працягу трох месяцаў з даты выдачы. Дазвол на адну паездку ў Егіпет на працягу тэрміну дзеяння як для турыстычных, так і для дзелавых мэтаў. 30-дзённая шматразовая электронная віза: сапраўдная на працягу шасці месяцаў з даты выдачы. Вы можаце ўехаць у Егіпет у любы час на працягу гэтага перыяду і знаходзіцца там максімум 30 дзён запар. Вы можаце пакінуць і ўехаць у гэтую краіну некалькі разоў Пераканайцеся, што ваш пашпарт будзе дзейнічаць не менш за 6 месяцаў з моманту запланаванай даты ўезду ў Егіпет. Падрабязнасці, працэдуры і магчымасць падачы заяўкі на электронную візу ў Егіпет можна даведацца Вы знойдзеце ўсю важную інфармацыю аб правілах уезду ў Егіпет No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (907) 907 posts No categories yet. Informacje z Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Wiadomości z Hurghady (0) 0 posts No categories yet. Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 posts No categories yet. Historia Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Вываз з Егіпта без згоды мытных органаў большай колькасці тавараў, напрыклад, субсідаваных лекаў, можа пацягнуць за сабой іх канфіскацыю і штраф. Увоз замежнай валюты ў Егіпет не патрабуе запаўнення мытнай дэкларацыі - пры ўмове, што іх кошт не перавышае 10 000 злотых. USD. Вы можаце ўзяць такую ж суму ў доларах ЗША або максімум 5000 егіпецкіх фунтаў з Егіпта, не паведамляючы ў мытню. Індывідуальныя падарожнікі, на якія не распаўсюджваюцца спецыяльныя пагадненні, не маюць права на вяртанне ПДВ за набытыя тавары. Кантрабанда ўсіх відаў наркотыкаў (у тым ліку марыхуаны), іх абарот або ўжыванне караюцца смяротнай карой. Насенне маку таксама лічыцца галюцынагенным сродкам. Спроба вывазу прадметаў гістарычнай каштоўнасці, то бок усіх археалагічных артэфактаў, а таксама каралаў, ракавін і г.д., караецца. Замежнік не абавязаны зарэгістравацца, але адказнасць за гэта ляжыць на ўладальніку аб'екта, дзе знаходзіцца турыст. У выпадку прыватнай арэнды з уласнікам жылога дома, які паведамляе ў міліцыю аб месцы жыхарства замежніка, падпісваецца адпаведны дагавор арэнды. Страхаванне Медыцынскае страхаванне з'яўляецца абавязковым. Варта мець на ўвазе, што польскія страхавыя кампаніі часам ставяць пад сумнеў правамернасць выдаткаў на лячэнне, таму варта пазбягаць самых танных, гэта значыць найбольш абмежаваных у плане паслуг страхавых прапаноў. Пажадана набыць поліс комплекснага абслугоўвання, каб страхавая кампанія не магла, напрыклад, адмовіцца ад пакрыцця выдаткаў на шпіталізацыю (вельмі дарагая паслуга ў Егіпце) або лячэнне хранічнага захворвання. У выпадку хваробы перад паходам да ўрача або бальніцы неабходна звязацца з страхоўшчыкам па тэлефоне (незалежна ад часу сутак) і пракансультавацца з ім аб выдатках і аб'ёмах лячэння, каб потым не адмовіць у выдатках . zdrowie ubezpieczenie Вакцынацыя, ахова здароўя przepisy w egipcie Абавязкі рабіць вакцынацыю няма. Знаходзячыся ў Егіпце, неабходна выконваць правілы павышанай гігіены: часта мыць рукі, піць кіпячоную або арыгінальную ваду ў бутэльках, старанна мыць садавіну і гародніну. Вы павінны быць асабліва ўважлівымі падчас прыёму ежы, асабліва ў першыя дні вашага знаходжання ў Егіпце, таму што мы можам сутыкнуцца з страўнікава-кішачнымі засмучэннямі, якія звычайна называюць «помстай фараона». Пры з'яўленні першых сімптомаў падобных парушэнняў варта набыць прэпараты (кошты на іх у мясцовых аптэках адносна невысокія і адпускаюцца без рэцэпту) або звярнуцца да лекара. Узровень медыцынскіх паслуг вельмі розны. Акрамя адносна шматлікіх, вельмі дарагіх клінік і бальніц з міжнароднай рэпутацыяй, існуе сетка дзяржаўных устаноў аховы здароўя, якія па ўзроўні паслуг адрозніваюцца ад еўрапейскіх стандартаў. Адсутнасць уласных сродкаў раўнасільна немагчымасці атрымаць карысць ад якой-небудзь медыцынскай дапамогі. No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. podrózowanie po egipcie Падарожжа па краіне Як правіла, няма ніякіх абмежаванняў, калі справа даходзіць да перамяшчэння па Егіпце, аднак не рэкамендуецца ездзіць па Сінаі і па горадзе Суэц . Варта памятаць, што замежніку забаронены ўезд у пэўныя месцы (напрыклад, у ваенныя зоны або тыя, якія мясцовыя ўлады лічаць небяспечнымі). Падарожнічаць рэкамендуецца толькі ў арганізаваных групах і з гідам. У прыватнасці, варта пазбягаць паездак у пустыню каля мяжы з Суданам і Лівіяй. Рэлігія, звычаі religia obyczaje Асаблівых маральных абмежаванняў у Егіпце няма, але варта памятаць, што мусульманскія звычаі ў значнай ступені вызначаюць жыццё сярэднестатыстычнага егіпцяніна, таму асабліва важна паважаць лад жыцця яго жыхароў і вызнаныя каштоўнасці. імі падчас знаходжання ў гэтай краіне, і на што пры гэтым звяртаюць увагу, між іншым на строі, у якім мы паказваем сябе на вуліцы. Таму не рэкамендуецца - за выключэннем турыстычных раёнаў - насіць кароткія спадніцы, шорты і пляжную вопратку. Мужчынам таксама недарэчна насіць кароткія штаны. Падчас кантактаў з мясцовым насельніцтвам жанчынам неабходна насіць вопратку, якая закрывае рукі і ногі да каленяў. Варта таксама памятаць, што жанчыны без мужчынскай кампаніі могуць падвяргацца дамаганням з боку мясцовага насельніцтва. Забаронена фатаграфаваць ваенныя будынкі, рэзідэнцыі дзяржаўных саноўнікаў, а таксама масты і парты. Карысная інфармацыя Пятніца і субота афіцыйна непрацоўныя. Наяўнасць у Егіпце васьмімільённай хрысціянскай меншасці (коптаў) азначае, што і ў нядзелю вы можаце сутыкнуцца з цяжкасцямі падчас наведвання офісаў, асабліва мясцовых. Офісы таксама працуюць няпоўны працоўны дзень у месяц посту Рамадан. Kontakty dla polskiego turysty w Hurghadzie kontakty Ambasada RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.secretariat@msz.gov.pl Wydział Konsularny ambasady RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.consul@msz.gov.pl Godziny obsługi interesantów: od niedzieli do czwartku 9:00-12:00 - sprawy wizowe niedziela, wtorek, czwartek 12:00-14:30 - sprawy prawne poniedziałek, środa 12:00-14:00 - sprawy paszportowe Telefon dyżurny ambasady W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt pod numerem telefonu: +20 10 6200 1116. UWAGA! Telefon dyżurny służy ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, poszukiwaniu zaginionych, ew. nawiązaniu kontaktu z bliskimi poszkodowanych, czy zatrzymanych obywateli polskich. Telefon ten NIE SŁUŻY udzielaniu informacji turystycznych, o usługach, natężeniu ruchu na drogach itp. Nieznajomość jęz. obcych, nieporozumienia pomiędzy klientem a usługodawcą, konieczność opłacenia mandatu za wykroczenie, poszukiwanie usług itp. nie są nagłymi wypadkami. Media społecznościowe ambasady RP w Kairze Twitter: @PLinEgypt Facebook: Ambasada RP w Kairze Ważne numery telefonów w Hurghadzie + 20 numer kierunkowy do Hurghady 122 - Policja 126 - Policja turystyczna 123 - Pogotowie 125 - Straż pożarna Numery telefonów szpitali w Hurghadzie Hurghada General Hospital , tel: +20653549698 ‎ T he Egyptian Hospital , tel: +20653450318 ‎ El Salam Hospital , tel: +20653548785 ‎ Nile Hospital , tel: +20653550974 ‎ El Gouna Hospital , tel: ++20 65 3580016 Red Sea Hospital , tel: +20653544850 ‎El Hekma Hospital, tel: +20653553999‎ Tabarak Children's Hospital , tel: +20163314438 ‎El Arish Military Hospital , tel: +20653549513‎ Internet i telefon w Hurghadzie Telefon w Hurghadzie internet i telefon Na wstępie od razu zaznaczamy; jeżeli jesteś bardzo bogata/bogaty i stać cię - dzwoń z Hurghady do Polski z normalnego polskiego numeru telefonu komórkowego. Dodamy, że jeżeli w ciągu 14-dniowych wakacji rozmawiać będziesz w sumie kilkadziesiąt minut - spodziewaj się rachunku na ~2 tysiące złotych. Jeżeli dodasz do tego korzystanie w swoim smartfonie z internetu, poczty itp. - dodaj do tego kolejne 2 tysiące złotych. A więc, jeżeli wakacje all inclusive w Hurghadzie kosztowały Cię 3 tysiące złotych to koszt całego wyjazdu (wraz z łącznością do Polski) wzrośnie do siedmiu tysięcy złotych. Jeżeli jeszcze oglądasz codziennie Netflixa, albo słuchasz cały czas Spotify... nawet nie chcemy wiedzieć jak się czujesz. Nie straszymy. Informujemy i radzimy. Sami popełniliśmy ten błąd, a rachunek za telefon był wyższy niż koszt wakacji w Hurghadzie. Teraz chcemy pomóc Tobie, abyś nie popełniła/popełnił tego samego błędu i nie było wściekłości i płaczu. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że zawsze taki rachunek przychodzi w najmniej odpowiednim momencie, czyli kilka dni po wspaniałym i niezapomnianym wypoczynku w Hurghadzie. Niestety zawsze musi być tak, że jak jesteśmy w miejscu, które jest piękne, tanie i stosunkowo niedaleko od kraju to musi być jakiś "haczyk". W przypadku wakacji w Hurghadzie tym haczykiem jest cena za połączenia telefoniczne. Trudno to zrozumieć dlaczego akurat Egipt znajduje się w grupie państw w najwyższej strefy numerowej, czyli najdroższych, wraz z np. Afganistanem, Zimbabwe, czy Koreą Północną. Cena za połączenie (sieć Plus) wynosi aż 6 złotych i 5 groszy za minutę netto. Dla przykładu dzwoniąc z Kirgistanu zapłacimy 2.02 zł, a z Australii 4.03 zł za minutę połączenia. Ale zostawmy to. Nic nie poradzimy. Jak zrobić, by połączenie było tańsze? Jest kilka sposobów, choć i tak cena będzie dosyć wysoka. Teraz mały prztyczek w noc dla większości właścicieli hoteli w Hurghadzie. Kupując wycieczkę w konkretnym hotelu w większości przypadków te ostatnie informują, iż oferują turystom bezpłatny internet. Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że bezpłatny internet co prawda jest, ale tylko w okolicach lobby, a jego szybkość i dostęp pozostawia wiele do życzenia. W większości przypadków w ogóle on nie działa z powodu zbyt dużego obciążenia. Hotele oferują wówczas "dostęp do internetu z hasłem" przeważnie za 15/20 dolarów za cały pobyt. Niby fajnie i w sumie niedrogo, ale ta usługa także jest nie najlepszej jakości zwłaszcza wtedy, gdy dużo korzystamy z internetu, połączeń live, chcemy oglądać filmy, albo słuchać radia, czy muzyki streamingowej, a reszta turystów w hotelu robi to samo. Wówczas pozostaje nam korzystanie, lub zakup egipskiego telefonu i internetu. Najprostszym (oprócz niedzwonienia do Polski) jest skorzystanie z telefonu, który stoi na biurku w naszym pokoju hotelowym, lub zadzwonienie do Polski z recepcji hotelu. Taka usługa powinna kosztować około 5/6 funtów egipskich za minutę połączenia. Jednak przecież nie o to chodzi. Lepszym sposobem (nieco droższym) jest kupno egipskiej karty telefonicznej Prepaid SIM Data. W Egipcie mamy czterech operatorów sieci komórkowych, to: Orange Vodafone Etisalat WE Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się salony operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, Etisalat, WE, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych (z egipskim numerem telefonu), czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów )GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafone za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. W Orange pakiet internetowy Go-Net oferuje 40 GB za 400 funtów egipskich. Za 100 funtów otrzymamy 9 GB. W Etisalat w planie "Szmaragdowym" za 450 funtów egipskich otrzymamy 25 GB internetu, 4500 minut połączeń lokalnych i 30 minut rozmów międzynarodowych. Gdzie jest salon Vodafone w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Orange w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Etisalat w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon sieci WE w Sakali? Odpowiedź w filmie... Kupując kartę SIM do telefonu, czy internetu radzimy zabrać ze sobą smartfona, tablet, Iphona, czy laptop, by na miejscu pracownik salonu przy nas zainstalował karty oraz sprawdził, czy nasze urządzenia działają bez zarzutu. Często zdarza się bowiem tak, że jest z tym problem. Ceny rozmów do Polski u egipskich operatorów sieci komórkowej to: 4 funty egipskie za 1 minutę w Orange, 3,5 funta w Vodafone, 2 funty za 1 min w Etisalat. I na zakończenie najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęty Simlock. I jeszcze jedno. Przed wylotem z Polski radzimy ustawić swój telefon w "tryb samolotowy" i nie zmieniać tych ustawień do momentu zainstalowania w naszych urządzeniach elektronicznych egipskich kart. Kurs funta egipskiego kurs funta Gdzie jest kantor wymiany walut w Sakali? Odpowiedź w filmie... Jadąc do Hurghady najwygodniej zabrać ze sobą dolary, które wymienimy później w kantorze na funty egipskie. W hotelach o każdej porze dnia i nocy wymienimy pieniądze tylko po trochę mniej opłacalnym dla nas kursie. Na wymianie stracimy około 10% w porównaniu z kursem w kantorze. Oczywiście w sklepach, restauracjach, czy za wycieczki fakultatywne można płacić w dolarach, lub euro, ale odradzamy, gdyż przelicznik zawsze nie będzie dla nas opłacalny. Można, a nawet warto korzystać z bankomatów, których w mieście jest bardzo dużo. Trzeba jednak wiedzieć, że za każdą transakcję - niezależnie od wypłacanej sumy - zapłacimy około 20 zł. Ważne: dobrze mieć przy sobie, na początek pobytu w Hurghadzie, odliczona kwotę 25 dolarów. Tyle kosztuje wiza, którą nabywamy na lotnisku po wylądowaniu oraz drobne (1 dolar), by zapłacić bagażowemu za dostarczenie naszych bagaży do hotelowego pokoju. Egipskie banknoty i moneta Kurs funta egipskiego Funt egipski moneta Go to link Kurs funta egipskiego Jeden funt egipski banknot Go to link Kurs funta egipskiego Pięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dziesięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwadzieścia funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Pięćdziesiąt funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Sto funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwieście funtów egipskich Go to link 1/1 Język arabski Przydatne zwroty arabskie dla Turysty zwroty po arabsku nie potrzebuje niczego - ana musz ajz haaga nie mam pieniędzy - ana musz maaja flus idź, odejdź - emszi nie - la dziekuję - szokram - odpowiedź: afłan cześć - salam aleikom dzień dobry - sabah al hir dobranoc - tasbah ala hir jak się masz - izajek jak się nazywasz - ismak e nazywam się... - ismi... nie mówię po arabsku - mabatkalemsz arabi czy mówisz po angielsku - bitikalem inglizi co - e tak - aiła nie - la'a ok - meszi (lub) masbut proszę - men fadlak dziękuję - szukran co to jest - e da ile kosztuje - bikam di (r.ż); da (r.m) nie chcę - misz ajez (r.m); ajza (r.ż) pozdrowienie - salam alejku dzień dobry - saba al hir cześć - saida drogo - rheli bardzo drogo - rheli giden woda - maija jedna woda - łached maija dalej / szybko - jalla co się stało - hasal ej nie mam - me andisz mam - andi masz - andak kto - min nie ma go tutaj - hoła misz hena jutro - udla teraz - talla póżniej - baad w dzień - kuljum w nocy - elil nie ma problemu - misz muszkila bardzo dobrze - behi jessir żle - musz behi kocham cie - en hebbyk jak sie masz - keifa halak dobrze - kłajs źle - łakesz pocałunek - busa daj mi buzi - ani mi busa kiedy ty wrócisz - laktesz mysztarża lina jesteś bardzo piękna - yn heb nahki maak jesteś śliczna - inti żmila barsza masz piękne oczy - ejnik helulin nie mogę spać w nocy - meneżimtisz dojadę... - kifasz ghadi nuwsu jak daleko - bszhal ba id na lewo/na prawo - liser/limin tu/tam - hna/hnak obok - hda północ - szimal południe - żanub wschód - szerq zachód - gherb koniec - halas gdzie jest... - fejn kejn... bank - szi banka fryzjer - szi hellaq ambasada - ssifara djal meczet - żame muzeum - mathaf teraz - daba rozumiem - fhemt nie rozumiem - mafhemtsz jak masz na imię - sznu smitek mam na imię - smiti... ile masz lat - szhal f amrek jestem/jesteśmy z... - ana/hna min... pałac - cqasr apteka - farmasjan posterunek - policji kumisarja poczta - busta restauracja - mat am/ ristura zadzwonię na policje - hakalem polis gdzie jest - fejn kejn jakiś hotel - szi util ile kosztuje pokój - bszhal kejn lbitna jak - kifasz który - aszmen gdzie - fejn czy jest... - wosz kejn... co to jest - asz dak szi duży/mały - kbir/sghir otwarty - mehlul zamknięty - masdud 0 - syfr 1 - łahet 2 - etnin 3- teleta 4 - arbaa 5 - hamsa 6 - seta 7 - seba 8 - temenia 9 - tesa 10 - aszra 11 - hedaszar 12 - etnaszar 13 - teletaszar 14 - arbaataszar 15 - thamastaszar 16 - setaszar 17 - sebataszar 18 - tamantaszar 19 - tesaataszar 20 - aszrin 21 - łahed ła aszrin Liczby arabskie Porady dla Turysty jadącego do Hurghady porady Jedzenie - co wziąć do Hurghady Wyjeżdżając do Hurghady warto zabrać z Polski wędlinę wieprzową. Polecamy wędliny pakowane próżniowo. Co prawda jedzenie w hotelach i restauracjach jest wyśmienite, ale nie zmienia to jednak naszych nawyków żywieniowych i przyzwyczajeń, szczególnie do wieprzowiny, której w Hurghadzie po prostu się nie jada. Transport w Hurghadzie Najlepszym, ale i najdroższym. środkiem komunikacji w Hurgadzie i okolicach są taksówki. Koszt jazdy „po mieście” taksówką to około 40 funtów egipskich. Koszt jazdy z jednego końca miasta na drugi, lub poza miasto to około 80 funtów egipskich. Taksówek w mieście jest bardzo dużo. Nie należy zgadzać się od razu na ceny proponowane za kurs przez pierwszego lepszego taksówkarza. Ceny podawane przez niektórych kierowców są często zawyżane nawet o kilkaset procent. Dobrze jest jeszcze przed rozpoczęciem kursu ustalić z taksówkarzem cenę za przejazd. W zasadzie nie powinno się robić inaczej. Innym, bardzo tanim sposobem transportu w Hurghadzie są busiki, które jeżdżą na określonych trasach. Koszt takiego przejazdu wynosi 3 funty egipskie od osoby. Przed wejściem do busika należy podać dokąd chcemy dojechać i za ile osób płacimy. Wycieczki fakultatywne Wycieczki fakultatywne są proponowane przez przedstawicieli biur turystycznych, z którymi przylecieliśmy do Hurghady, najczęściej podczas pierwszego zapoznawczego spotkania. Trzeba wiedzieć, że biura turystyczne zrezygnowały z klasycznych rezydentów, więc wszystkie problemy z którymi się możemy spotkać musimy przekazywać bezpośrednio do biur turystycznych za pośrednictwem ich aplikacji. Przedstawiciele biur turystycznych w razie kłopotów nam nie pomogą. wracając do wycieczek... najpopularniejsze z nich to: Kair, Luxor, całodniowa wycieczka statkiem wraz z nurkowaniem, lub snurkowaniem na wyspę Giftun, jazda quadami po pustyni. Dokładnie takie same wycieczki proponują nam lokalne biura turystyczne. My polecamy sprawdzone i tanie polskie biuro turystyczne www.hurghadawycieczki.pl Odradzamy kupowanie wycieczek od "naganiaczy", których spotkamy na plaży. Gdy samolot już wylądował Tuż po wyjściu z samolotu po wejściu do hali przylotów w Hurghadzie musimy pokazać wydrukowany "paszport covidowy", a następnie kupić wizę. Koszt jednej wizy to 25 dolarów. Wizy należy kupować w trzech "okienkach bankowych", a nie u przedstawicieli biur turystycznych, którzy stoją kilka metrów dalej. Po prostu jest taniej. Kupując wizę dobrze mieć odliczoną kwotę. Następnie wypełniamy deklarację wjazdową i idziemy do stanowisk odprawy. Tam pokazujemy paszport, a celnik zabiera „deklarację” i wbija do paszportu na wizie pieczątkę wjazdową. Kilka metrów dalej idąc wyznaczoną trasą raz jeszcze okazujemy paszport. Na naszej drodze stoi człowiek, choć nie wygląda, jest ważny. Sprawdza paszport, przepuszcza... i zjeżdżamy schodami ruchomymi do hali bagażowej. Zabieramy bagaże i opuszczamy lotnisko. Kilkadziesiąt metrów dalej czekają przedstawiciele biur turystycznych i zabierają swoich turystów do autobusów, ustawionych na wielkim parkingu. Następnie autobusy rozwożą turystów do hoteli, a w tym czasie przedstawiciele biur podróży podają nam podstawowe wiadomości oraz zapraszają na spotkanie informacyjne. Już w hotelu, zmiana pokoju, rezydent W recepcji wypełniamy kartę pobytu, okazujemy paszport covidowy oraz paszport w celu zameldowania. W tym czasie obsługa hotelowa dostarcza nasz bagaże do wskazanego w recepcji pokoju. Za tę usługę warto wręczyć 5/10 funtów egipskich, lub drobne w innej walucie. Wcześniej w recepcji otrzymujemy klucze do pokoju oraz bloczki na ręczniki plażowe, które wymieniamy w specjalnym stanowisku, na ręczniki plażowe, gdy idziemy na plażę hotelową, lub basen. Pokój nie spełnia oczekiwań? Spokojnie wracamy do recepcji, informujemy recepcjonistę, że prosimy o zmianę pokoju wręczając 20/30 dolarów. Ta suma „czyni cuda” i zostaniemy przeniesieni do dużo ładniejszego lokum. Niestety bardzo często zdarza się tak, że pracownicy hoteli właśnie w ten sposób dorabiają sobie do pensji. Inna sprawa, że zostali przez turystów przyzwyczajeni do takiego zachowania i wykorzystują to z premedytacją. Na spotkanie z "rezydentem" warto poświęcić czas. Choć, jak pisaliśmy wcześniej biura podróży zrezygnowały ze swoich rezydentów (są to teraz przedstawiciele biur podróży), ale na takim spotkaniu możemy zapytać o wszystko co chcemy wiedzieć. Ważna informacja; wiadomość dotyczącą naszego wylotu do Polski otrzymamy tylko na stronie naszego biura w miejscu, gdzie dostawaliśmy wszystkie dane dotyczące wylotu. Pracownik biura podróży nie poinformuje nas o dacie wylotu. Telefony z Hurghady do Polski Połączenie z telefonu komórkowego do Polski za minutę rozmowy to koszt wysoki. Dla przykładu w "Plusie" to 6 zł złotych netto za minutę. SMS; 0,62 zł. MMS; 2,46 zł. Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się punkty operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, WE, Etisalad, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych z egipskim numerem telefonu, czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów (GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafne za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. I najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęte zabezpieczenie Simlock. Wracając z Hurghady, lotnisko Autobus przyjeżdża po nas do hotelu, tak by na lotnisko dojechać 2 godziny przed odlotem. Przed wejściem do odprawy następuje szczegółowa kontrola bezpieczeństwa. Osobna dla kobiet i mężczyzn. Później odbywa się odprawa bagażowa i paszportowa i podobnie jak po przylocie znowu wypełniamy Deklarację podróży, którą wraz z paszportem podajemy celnikowi. Przed wejściem do hali odlotów czeka nas kolejna kontrola bezpieczeństwa. Tu niestety musimy się pozbyć nawet wody w butelkach. Można poprosić o pozostawienie choćby jednej, ale nie zawsze nasze prośby skutkują. Potem już tylko czekamy na samolot by wrócić do kraju. Sklepy duty free otwarte są 24 godziny na dobę. Na lotnisku możemy kupić pamiątki, alkohol, papierosy, kosmetyki, słodycze. Możemy płacić w dolarach, euro i funtach egipskich. Możemy także coś zjeść na zimno, ciepło, napić się herbaty, cz. kawy. Hala odlotów jest przestronna i klimatyzowana. Jest toaleta i miejsce gdzie można palić papierosy. Niestety ceny w lotniskowych barach są bardzo wysokie. Np; mała butelka wody kosztuje 50 funtów egipskich, a piwo Heineken 140 funtów. Nie popełnij gafy w Hurghadzie nie popełnij gfy Nie popełnij gafy w hotelu w Hurghadzie Najczęściej trafiamy do kompleksów hotelowych, które oferują wszystko; od spania i jedzenia przez dodatkowe wycieczki, masaże, kluby nocne. Zrealizują też większość naszych zachcianek. W hotelach mamy dość dużo swobody. Raczej nikogo nie razi na plaży i przy basenie skąpy strój kąpielowy, nawet bikini, czy opalanie się topless (lepiej jednak robić to w zacisznym zakątku plaży, bo nie każdy rodzic ma ochotę tłumaczyć dziecku, dlaczego ta pani ma, albo nie ma), lub nieprzesadne okazywanie sobie czułości. Nie wypada pojawiać się na posiłkach (także w restauracjach tuż przy plaży) w stroju kąpielowym suchym, lub ociekającym wodą. Wypada się ubrać nawet w pareo, lub kawałek tkaniny. Zakryć chociażby nogi do kolan i biust, jeśli już nie jesteśmy w stanie założyć bluzeczki z krótkim rękawem. Tyle nakazuje grzeczność. Są hotele w których nie zwrócą nam uwagi na niestosowny strój w barze przy plaży, co najwyżej popatrzą z politowaniem, ale są i takie, w których obsługa to zrobi. Do restauracji hotelowej w ogóle nie wybieramy się w nieodpowiednim stroju (kąpielówki + koszulka, lub strój kąpielowy), bo tu już możemy zostać niewpuszczeni do środka i poproszeni o jego zmianę. Z reguły egipskie hotele mają liczne restauracje i bary czynne niemalże całą dobę. Dlatego każdy, kto poczuje się głodny, a ma wakacje w wersji all inclusive może jeść i pić do woli. Nie wynosi się jednak żadnego jedzenia poza teren restauracji i baru. To nie tylko kwestia dobrego wychowania, ale także dbałości o higienę. Tam, gdzie jest jedzenie są i insekty, owady. Wysoka temperatura też robi swoje. Dobrym zwyczajem jest zostawianie napiwku, czyli "bakszyszu" osobom sprzątającym nasze pokoje hotelowe. W tej chwili wypada zostawić 5 funtów egipskich na niepościelonym łóżku. Bakszysz warto także zostawić od czasu do czasu w barze przy plaży, lub w restauracji, gdzie chodzimy po drinki i napoje. Nie popełnij gafy poza hotelem w Hurghadzie Jeżeli decydujemy się wyjść poza teren hotelu lepiej jest ubrać się tak, by nie pokazywać kolan i mieć osłonięte ramiona. W kulturze islamskiej skąpo ubrana kobieta jest uważana za rozwiązłą - stąd też biorą się nierzadko niewybredne zaczepki mężczyzn. Niektórzy Egipcjanie nie przyjmują do wiadomości, że rozbieramy się nie z rozwiązłości tylko z gorąca, a skąpe bluzeczki, szorty nie są zaproszeniem do seksu. To po prostu kwestia ich wychowania i zasad religijnych. Najlepsze dla kobiet będą ubrania luźne, zakrywające nogi oraz ramiona. Jeśli kobieta chce uniknąć nieprzyjemnych zaczepek ze strony mężczyzn powinna zakryć również włosy, uszy oraz szyję. Włosy w Egipcie są symbolem seksualności. W rozmowie z Egipcjanami unikajmy tematów politycznych i religijnych. Nie chwalmy się też wizytą w Izraelu. O drogę lepiej zapytać mężczyznę. Do meczetu podczas modlitwy (namaz) wchodzić nie wolno. Namaz odbywa się pięć razy w ciągu dnia. Poza modlitwami do meczetów można wchodzić, jednak należy zachować absolutną ciszę oraz zdjąć buty przed wejściem. Można robić zdjęcia, ale należy unikać fotografowania modlących się. Na ulicy należy unikać "okazywania sobie czułości" - całowania się, lub wylewnego przytulania. Należy pamiętać, że wszelkie kontakty homoseksualne w Egipcie są zakazane pod groźbą więzienia. Przy powitaniu mężczyzna nie powinien całować, lub przytulać kobiety. Kobieta nie powinna w ogóle dotykać mężczyzny. Należy pamiętać, iż w krajach muzułmańskich należy jeść prawą ręką. Lewa ręka uważana jest za nieczystą (służy do podmywania się). Również nie wolno lewą ręką nic podawać ani brać. Podczas rozmowy nie można wskazywać na kogoś palcem, lub długopisem. Pośpiech nie jest mile widziany wśród Egipcjan. Jeśli jesteś na spotkaniu, czekasz na posiłek, w kolejce, lub u kogoś w domu nie patrz na zegarek, ani nie zachowuj tak, jakbyś miał mało czasu. Egipcjanie mogą się obrazić za takie zachowanie. Czas w Egipcie jest znacznie mniej zaplanowany niż w krajach zachodnich. Fotografowanie w Egipcie Kwestię fotografowania regulują nie tylko przepisy prawne, ale także kultura i religia. W Egipcie nie wolno fotografować: - obiektów oraz przedstawicieli służb mundurowych - budynków urzędowych, dworców kolejowych i lotniczych, portów morskich, mostów - przedstawicieli władzy, osób duchownych, misjonarzy - dzielnic biedy i ich mieszkańców - sprzedawców na targach, handlarzy na bazarach, bezdomnych - znanych aktorów, piosenkarzy, sportowców, polityków w codziennych sytuacjach Ponadto nie wolno fotografować: wnętrz Muzeum Kairskiego, świątyni Abu Simbel, Kanału Sueskiego, tam na Nilu, grobowców w Dolinie Królów, rezydencji dostojników państwowych. W Egipcie często za możliwość fotografowania trzeba zapłacić, niezależnie od tego, że już zapłaciliśmy za wstęp do jakiegoś obiektu. Informacje na ten temat znajdziemy przed wejściem. Pieniędzy czasem oczekują też dorośli, albo dzieci „spacerujący” z wielbłądami. Elementarz dla turysty w Hurghadzie elmentarz Dla turysty, który po raz pierwszy jedzie do Hurghady, lub w ogóle do państwa muzułmańskiego zetknięcie się z zupełnie inną kulturą może być szokiem. Aby ten szok był mniejszy postaramy się przygotować Cię na to, z czym niezrozumiałym, lub z pozoru strasznym na pewno się zetkniesz. Już na lotnisku w Hurghadzie przekonasz się, że Egipt to państwo zbiurokratyzowane. Zanim opuścisz halę przylotów z bagażami, wcześniej musisz; kupić wizę, wypełnić wniosek wjazdowy, wiza zostanie sprawdzona w klasycznej kontroli paszportowej, następnie co najmniej kilka razy Twój paszport będzie sprawdzany przez z pozoru "nieważnych panów" siedzących sobie na krzesełkach w drodze do hali bagażowej. Pomijamy procedury związane z Covidem, gdyż te zmieniają się dosyć często. Wiadomo; gdy jesteśmy w pełni zaszczepienie i posiadamy wszystkie potrzebne dokumenty potwierdzające nasze szczepienia możemy być pewni, że do Egiptu zostaniemy wpuszczeni. Po drodze czekają nas kontrole i kolejki z tym związane. Niestety, musimy przez to wszystko przejść. Trzeba pamietać: Egipcjanom nigdzie się nie spieszy. Oni działają według własnego zegara. Poganianie ich, nerwy, krzyki nic nie dadzą, a nawet mogą spowodować kłopoty i wydłużyć procedury. I tak trzeba pamiętać, iż po szczegółowej kontroli dokumentów i tak będziemy musieli czekać na nasze bagaże. Zapewniamy, bagażowym na lotnisku w Hurghadzie też się nigdzie nie spieszy. Oni pracując w upale naprawdę ruszają się jak muchy w smole. Ponadto starają się dbać o nasze walizki, ponieważ wiedzą, iż za ich zniszczenie mogą odpowiadać. Zupełnie inaczej ma się sprawa w momencie naszego wylotu z Hurghady. Wtedy bagażowi robią wszystko bardzo szybko, wiadomo wylatujemy, więc ewentualne uszkodzenie walizki, to już nie ich problem. Reasumując lotnisko; od momentu kupienia wizy do momentu wyjścia z hali przylotów minie co najmniej 60 minut. Pierwszy szok. Turysta, który po raz pierwszy jest w Hurghadzie może przeżyć przy wyjeździe z lotniska. Na drodze, która prowadzi do miasta ustawiony jest klasyczny punkt kontrolny. Stoją na nim uzbrojeni w karabiny żołnierze. Są zasieki, worki z piaskiem, specjalne pancerne tarcze chroniące przed atakiem karabinowym, lub bombowym Od razu dodamy; żołnierze nie stoją tam by nas przestraszyć, ale by nas uspokoić. Egipcjanie rozumują tak: skoro jest wojsko, to nikt niepożądany na lotnisko się nie dostanie, wszystko jest pod kontrolą, turyści powinni czuć się bezpieczni. Egipcjanie tak rozumują i nic tego nie zmieni. Należy pamiętać, iż właśnie egipska armia jest dla samych Egipcjan gwarantem spokoju i bezpieczeństwa. Dodamy, że żołnierze na lotnisku w Hurghadzie nie stoją od momentu zamieszek w Kairze, czy wcześniej - obalenia prezydenta Mubaraka. Żołnierze swój posterunek na lotnisku w Hurghadzie mieli zawsze. Od początku jego istnienia. Kolejny szok możemy przeżyć wchodząc do swojego hotelu. W wejściu stoi bramka do wykrywania metalu . Przy specjalnym stole siedzi także uzbrojony w pistolet policjant. Od razu dodamy, że nikt nas nie będzie sprawdzać co wnosimy do hotelu. Bramki po prostu stoją i piszczą. Po co więc stoją? Bo tak wymyśliły władze w Kairze. Postanowiono, że bramki mają być we wszystkich hotelach we wszystkich egipskich kurortach... i koniec. Więc stoją. W zasadzie służą tylko do tego, by policjant siedzący przy biurku mógł odnotowywać wejścia i wyjścia z hotelu. I znów kłania się egipski tryb myślenia. Nad Nilem rozumują tak; Europejczyk zobaczy bramkę do wykrywania metalu przed wejściem do hotelu w którym mieszka - to zapewne poczuje się bezpieczniej... coś w tym jest. Przechodząc przez bramkę nie musimy się zatrzymywać, nikt nas nie sprawdza, nie powoduje to żadnych kolejek, nie wpływa to na nasz komfort wypoczynku. Zapewniamy, że po kilku dniach pobytu nie będziemy zwracać uwagi ani na tę bramkę, ani na policjanta, który grzecznie sobie siedzi przy swoim stoliku przy wejściu do hotelu. Bardzo często z policjantem możemy robić sobie zdjęcia, pomaga nam z bagażami, podpowiada, gdzie są najbliższe sklepy, czy restauracje. Po co w hotelu policja? Dobre pytanie. Policjant, który pracuje w konkretnym hotelu ubrany jest przeważnie w biały mundur, czarny pas i czarną czapkę. Ta formacja w Egipcie to policja turystyczna. Formacja została stworzona po to, by pomagać turystom. Funkcjonariusze są specjalnie szkoleni w większości znają język angielski przynajmniej w stopniu podstawowym. Oprócz pracy w hotelach policja turystyczna w Egipcie bierze udział w konwojach wycieczek do Kairu , Luxoru , czy podczas innych, dłuższych wycieczek fakultatywnych. Obecność policji turystycznej w hotelach ma także bardzo wymierne korzyści dla Egiptu. Należy pamiętać, iż Egipt to kraj zbiurokratyzowany, ale i kraj policyjny. Państwo chce wiedzieć o swoich obywatelach (i turystach też) jak najwięcej, a najlepiej wszystko. Policjanci sporządzają więc zapewne raporty dotyczące wszystkiego o co poprosi "centrala". Po drugie obecność policjanta w hotelu (nota bene na całym świecie są takie służby, ale po cywilnemu i nie są to policjanci, a zwykli agenci zatrudnieni przez hotel) powoduje, iż nieproszeni goście nie dostaną się do hotelu, czyli złodzieje, naciągacze, alfonsi, prostytutki itp. Kolejny szok możemy przeżyć widząc przedstawicieli służb bezpieczeństwa (z karabinami) przed ważnymi budynkami użyteczności publicznej, niektórymi bankami (czasami banki same o to proszą), czy kościołami koptyjskimi. Niekiedy, by wzmocnić swoją ważność w tych miejscach służby bezpieczeństwa wykorzystują małe transportery opancerzone. Kolejny szok może wywołać widok kontroli drogowych w Hurghadzie. Takie zdarzają się bardzo często. Wówczas klasyczna policja (nie turystyczna), tylko normalna policja (ubrana w czarne stroje) po prostu zamyka drogę i sprawdza każdy, powtarzamy każdy samochód. Wygląda to niesamowicie, bowiem tworzą się wówczas gigantyczne korki. Przeważnie takie kontrole przeprowadzane się na drogach łączących dzielnice, lub na drogach wylotowych z miasta. Policja jest uzbrojona i ma pozwolenie na jej używanie. Kolejny szok; stałe posterunki policji, czyli ciemno-niebieskie budki z biało-czerwonymi pasami. W tych budkach siedzą uzbrojeni klasyczni policjanci. Budki znajdują się w zasadzie we wszystkich ważniejszych miejscach w Hurghadzie. Ostatni szok; klasyczne punkty kontrolne ze szlabanem na rogatkach miasta . Tu zobaczymy i żołnierzy z karabinami, policję turystyczną, policję klasyczną i służby bezpieczeństwa. Te miejsca (znajdują się kilka kilometrów poza wszelkimi granicami miasta), w których przygotowywane są autokary i konwojenci do konwojów wycieczek w stronę Kairu, czy Luxoru. Generalnie, żołnierza, policjanta, czy przedstawiciela służb bezpieczeństwa w Hurghadzie spotkamy na pewno. Zobaczymy także na ich plecach, lub w kaburze karabin, czy pistolet. Być może zobaczymy też transporter opancerzony, lub punkt obronny opatulony workami z piaskiem. To może nas zaniepokoić i możemy poczuć się niekomfortowo. Zapewniamy jednak, że ewentualny szok minie w momencie, gdy przekonamy się, iż żołnierze się nudzą, policja turystyczna faktycznie pomaga turystom, policjanci w budkach przeważnie czytają gazety, policja drogowa dba, by samochody miały ważne badania techniczne, kierowcy nie byli pod wpływem alkoholu, czy narkotyków, a służby bezpieczeństwa naprawdę dbają o nasze bezpieczeństwo. Zemsta Faraona Co to jest Zemsta Faraona? Zemsta Faraona, czyli mówiąc po ludzku biegunka, a tak naprawdę zespół objawów w przebiegu ostrego zakażenia przewodu pokarmowego dotyka od 20 do 40% wszystkich podróżujących do Egiptu. Zemstę Faraona wywołują w większości przypadków bakterie. Zemsta Faraona objawia się biegunką, odwodnieniem, bólami brzucha, nudnościami, wymiotami i gorączką. Chorobie można zapobiec stosując podstawowe zasady higieny, nie spożywając pokarmów i płynów z niewiadomego źródła. Zaleca się unikania jedzenia potraw podawanych w temperaturze pokojowej, świeżych warzyw, owoców nie obranych ze skórki. Podczas wakacji w Hurghadzie bardzo często trudno o zachowanie wszystkich tych zaleceń, stąd bardzo częste zachorowania, które mogą mieć różny przebieg. Do apteki w Hurghadzie marsz... zemst fraona Na wszelki wypadek, po każdorazowym przyjeździe do Hurghady zalecamy udanie się do apteki i kupno lekarstwa, które w razie potrzeby pomoże. To Antinal. Antinal jest dostępny w formie tabletek i syropu. Cena nie powinna przekraczać 30 funtów egipskich. Antinal składem jest bardzo podobny do dostępnego w Polsce Nifuroksyzadu. Jeżeli mamy zaufanie do polskich lekarstw - zabierzmy do Egiptu polski Nifuroksyzad. Jednak my polecamy Antinal, który już kilka razy bardzo nam pomógł. Polski specyfiki nie zawsze. Dlaczego tak upieramy się przy konieczności posiadania lekarstwa na Zemstę Faraona? A co, jeżeli nas dopadnie nagle, znienacka, w nocy, albo (najgorsze) podczas wycieczki? Wtedy, pomijając problemy z organizmem, musimy zdać się na pomoc innych ludzi. Sorry, ale ostatnią rzeczą, o którą prosilibyśmy innych turystów (szczególnie z innego kraju) byłyby lekarstwa. Nie daj się wykorzystać, miej swoje lekarstwa Sytuację z Zemstą Faraona bardzo często wykorzystują także Egipcjanie. Oczywiście nam pomogą, ale w wielu przypadkach jest tak, że cena za specyfik i pomoc może być wysoka. Bardzo często zdarzają się także przypadki wzywania do nas lekarza specjalisty, za co często musimy dodatkowo zapłacić. Po co nam to. Umiesz liczyć - licz na siebie. Jedno jest pewne. W Hurghadzie obowiązkowo musimy mieć ze sobą lekarstwo na Zemstę Faraona nawet, jeżeli ta przypadłość nigdy nas nie dopadła. Musimy pamiętać, iż w takim klimacie, spożywając tak różnorodne potrawy i bardzo często alkohol na świeżym powietrzu - właśnie ten pierwszy raz może być za kilkadziesiąt minut, lub za kilka godzin. Reguły na Zemstę Faraona nie ma. Jest zbyt wiele czynników, które mają wpływ na naszą florę bakteryjną. Praktyczne rady, jak zredukować do minimum zagrożenie ze strony Zemsty Faraona Oczywiście oklepanym stereotypem jest to, iż Zemsta Faraona dosięgnie nas, gdy napijemy się wody z kranu - przypadkiem, podczas mycia zębów, czy kąpieli. Takie przypadki oczywiście także się zdarzają, ale to margines. Wówczas na wszelki wypadek zalecamy mycie zębów z użyciem wody butelkowanej. Jeżeli chodzi o picie wody, tu problem jest prosty do rozwiązania. Pijemy tylko wodę butelkowaną. Jeżeli mamy wątpliwości (na przykład w restauracji), czy butelka jest fabrycznie zamknięta zawsze możemy poprosić, a nawet kazać wymienić ją na inną. Tu nie musimy się niczego wstydzić. Egipcjanie doskonale zdają sobie sprawę, że w takiej sytuacji nasza prośba to dla nich polecenie. Służby sanitarne w Egipcie, za niestosowanie się do tych zaleceń wymierzają na właścicieli restauracji bardzo wysokie kary, z zamknięciem lokalu włącznie. Wyjeżdżając do Egiptu musimy wiedzieć, że na kontynencie afrykańskim panuje zupełnie inna flora bakteryjna niż w Europie. Zapewne wielu z nas zwróciło uwagę, iż po przyjeździe do Hurghady mamy problem z normalnym wypróżnianiem się. To nic nadzwyczajnego. Tak właśnie nasz organizm dostosowuje się do nowych warunków. Trzeba wiedzieć, że takie dostosowywanie się przechodzimy także i w Polsce. Na przykład jadąc nad morze, czy w góry, też to przechodzimy. Nazywamy to po prostu aklimatyzacją. Z Egiptem jest tak samo z tą różnicą, że skala jest zjawiska jest o wiele większa. Ważnym elementem wpływającym na pojawienie się Zemsty Faraona jest także olej na którym smażone, lub polewane są spożywane przez nas potrawy. W Egipcie większość potraw smażonych jest na oleju kukurydzianym, lub słonecznikowym. Nasz organizm przyzwyczajony jest raczej do oleju rzepakowego, lub oliwy tłoczonej z oliwek. To także może mieć ogromny wpływ na pojawienie się biegunki. Sprawdzonym sposobem na Zemstę Faraona jest alkohol. To właśnie alkohol redukuje zagrożenie chorobą i w małych ilościach bardzo dobrze wpływa na nasz organizm. Należy tylko pamiętać, iż picie mocnego alkoholu w takich warunkach klimatycznych jednym pomoże, innym (którzy z jego ilością przesadzą) zaszkodzi. Od razu dodamy, że na Zemstę Faraona pomaga alkohol europejski, czyli wyprodukowany na wodzie europejskiej, a nie alkohol miejscowy. Alkohol miejscowy tylko "zaleczy" dolegliwości, by później je spotęgować. Bardzo wielu turystów często rano (po obfitym śniadaniu) wypija 50/100 gram czystej wódki, lub whisky i dopiero wówczas udaje się na plażę, czy jedzie na wycieczkę, bądź do miasta. Jak twierdzi większość turystów to pomaga, więc nie ma co z faktami dyskutować. Jeżeli zachowamy umiar - nasz organizm będzie funkcjonował w miarę normalnie i Zemsta Faraona nie powinna nas dopaść. Niestety problemy pojawiają się, gdy obok alkoholu lubimy także dużo zjeść. Największym błędem większości turystów, którzy jadą na wakacje do Hurghady jest "amok jedzeniowy". Zapewne każdy z nas widział jak nowi turyści w hotelu rzucają się na jedzenie i jedzą, jedzą i jedzą. To w zasadzie normalne, gdy widzimy i czujemy zapachy w restauracjach hotelowych makaronów, różnego rodzaju mięs, ryb, sosów, zup, warzyw, owoców, lodów, ciast i ciasteczek. Kubki smakowe działają, kolory potraw aż proszą "zjedz właśnie mnie"... i się zaczyna uczta. Zapominamy o jednym. Jeżeli jest to kolacja to nasz organizm, który przez cały dzień był wystawiony na ostre słońce, lub na wysoką temperaturę i tak jest zmęczony. Jeżeli jeszcze do tego napakujemy organizm dwoma, trzema kilogramami różnych potraw - po prostu nie wytrzyma i się zbuntuje. Najpierw organizm rozpocznie walkę, ale w pewnym momencie nie wytrzyma i podda się. W tym momencie wirus wywołujący Zemstę Faraona przejdzie do natarcia. Jeżeli do tego dojdzie alkohol, mało snu, opalenizna - jest po nas. Zemsta Faraona przywita nas na muszli klozetowej w łazience i przez kilka dni nie puści. Dlatego bardzo ważne, choć bardzo chce nam się jeść (szczególnie przez kilka pierwszych dni pobytu) ograniczajmy spożywanie. Jeżeli jesteśmy bardzo głodni - jedzmy potrawy proste i znane; kurczak z wody, lekki bulion, gotowane jajka. Pijmy bardzo dużo niegazowanej wody, herbatę, rzadziej kawę. Unikajmy soków z automatów, czy lodów z automatów. Jeżeli warzywa to pomidory, obrane zielone ogórki, marchewka. Jeżeli owoce to banany, lub pomarańcze. Najważniejsze; nie mieszajmy zbyt wielu produktów, czyli; nie jedzmy za jednym posiedzeniem makaronu, ryb, kawałka pizzy, kury w sosie, mięsa z grila, sałatek, warzyw, owoców, lodów, a na zakończenie ciasta. Proszę wyobraź sobie jak wygląda taka mieszanka w Twoim żołądku i jaką pracę musi wykonać organizm (często już zmęczony opalaniem, zabawą na plaży, i alkoholem), by to wszystko strawić. Taka dawka nawet byka zwaliłaby z nóg. Sami Egipcjanie twierdzą, iż najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Nie musi być wystawne, z dużą liczbą potraw, ale musi dostarczyć do organizmu potrzebnej energii, czyli kalorii. Co daje w Egipcie energię? To proste (do wyboru); jajecznica, omlet, jajka na twardo, dżem, parówki z wody, tosty, słodkie bułki, full (czyli tradycyjna egipska potrawa z bobu), sok pomarańczowy. Egipcjanie w ciągu dnia nie jedzą praktycznie w ogóle. Piją dużo mocnej herbaty, lub kawę. Do tego oczywiście piją dużo niegazowanej wody. My jemy obiad, później często podwieczorek. W międzyczasie przekąski, wino, piwo, drinki... Wieczorem co prawda dla Egipcjan zaczyna się uczta, ale głównymi składnikami potraw są fasola, bób, sałatki, pita (rodzaj chleba), warzywa, owoce, kawa, lub herbata. Czego brakuje? Oczywiście alkoholu - stąd oni rano mogą iść do pracy, my (po wszystkim tym co robiliśmy dnia poprzedniego + to co zjedliśmy + alkohol) mamy nawet problem, by doczłapać się do leżaka stojącego na plaży... Wielokulturowa Hurghada to nawet nie Kołobrzeg pełen turystów z Niemiec Jadąc do Hurghady należy pamiętać, iż udajemy się do miasta w większości zamieszkanego przez muzułmanów. W Hurghadzie żyje także kilkadziesiąt tysięcy obywateli byłego Związku Radzieckiego (różnych wyznań), oraz kilka tysięcy katolików. Niewielki procent zajmują agnostycy, lub niewierzący. Miasto jest otwarte na Europejską kulturę, ale pewnych zasad należy przestrzegać i nie należy dziwić się pewnym zachowaniom Egipcjan. Hurghada nie jest miastem, którego mieszkańcy nie rozumieją, lub nie wiedzą po co przyjechaliśmy nad Morze Czerwone. Mieszkańcy Hurghady wiedzą dokładnie, że przyjeżdżamy tam po to, aby odpocząć na plaży, kąpać się w morzu do woli, nurkować, snurkować, dobrze się zabawić, napić alkoholu, dobrze zjeść, zrobić zakupy, udać się na ciekawą wycieczkę, poznać kogoś ciekawego, a nawet nawiązać przelotny romans. To wszystko to niby nic nadzwyczajnego (dla nas Europejczyków), ale w postrzeganiu niektórych Egipcjan to aż nadto i nie do pomyślenia. Na szczęście lata obcowania z turystami z Europy powodują, iż mieszkańcy Hurghady już to rozumieją i tolerują nasz styl życia, zupełnie inny od ich stylu życia. Działa to także w drugą stronę. Turyści z Europy rozumieją, że są w kraju muzułmańskim, że niektórych rzeczy nie wypada robić. To dokładnie tak, jak z turystami z Wysp Brytyjskich, którzy jeszcze kilka lat temu przylatywali masowo do Krakowa. Pijani Brytyjczycy traktowali nasz kraj jak "czarny ląd", gdzie bezkarnie można wysikać się na Krakowskim Rynku, a Polska to kraj, gdzie za pieniądze można mieć wszystko, a mieszkają tu sami idioci. Na szczęście ten stan trwał bardzo krótko. Jedni nauczyli się drugich, poznali się i zaczęli szanować. Nie inaczej jest w Hurghadzie. Egipcjanie rozumieją nasze potrzeby, my powinniśmy zrozumieć i uszanować ich zwyczaje. Najważniejszą sprawą na którą powinniśmy zwrócić uwagę to nasz ubiór (zwłaszcza kobiet). Panie (oczywiście poza plażą) nie powinny swoim strojem zbytnio drażnić mężczyzn. Wszystkie Panie doskonale wiedzą o co chodzi. Przyjmijmy taką zasadę; jeżeli w Polsce strój, który Pani ma na sobie drażni mężczyzn - w Hurghadzie powinien zostać ograniczony o połowę. Oczywiście nie dotyczy to Pań, które specjalnie chcą się tak ubrać i wyjść na ulicę Hurghady. I w tym wypadku wszystkie Panie wiedzą o co chodzi. Te obostrzenia w zasadzie nie dotyczą centrum Sakali, czyli Sheraton Road. Tam Egipcjanie widzieli już nie jedno i są przyzwyczajeni do gołych nóg, wyeksponowanych piersi i ramion, ale wiadomo licho nie śpi. Jeżeli chcemy wybrać się do najstarszej części Hurghady - Daharu, proponujemy "opcję zero". Najlepiej dłuższa spódnica, lub spodnie i zakryte ramiona. W tej części miasta nagość jest rzadka. Po co komu problemy. Od razu dodamy, iż wyzywający strój nie spowoduje, iż będziemy mieli nieprzyjemności, czy zamkną nas do więzienia, ale permanentne spojrzenia, zaczepki napalonych Egipcjan mogą spowodować naszą irytację. Dla Egipcjan każda Europejka (chodzi o kolor skóry) jest atrakcyjna. Dla większości młodych Egipcjan nagość kobiety to oznaka rozwiązłości, czyli poszukiwania okazji do przeżyć miłosnych. Niestety tak to wygląda z ich perspektywy i nic nie da się z tym zrobić. Tak mają w większości młodzi Egipcjanie. Niektórzy starsi patrzą na to zupełnie w inny sposób. Zachowują się podobnie jak polskie moherowe dewotki. Takie Panie widząc w naszym kraju dwóch mężczyzn idących ulicą i trzymających się za rękę, od razu przyklejają łatkę "sodoma i gomora" i " jak tak można". Jak widać co kraj to obyczaj, ale pewne stałe się nie zmieniają. Jeżeli chcemy odwiedzić jeden z wielu meczetów w Hurghadzie bezsprzecznie obowiązuje nas opcja zero. Od tego nie ma odstępstw. Panowie też, udając się do meczetu powinni być ubrani schludnie (długie spodnie, a nie majtki z plaży) i koszulka (broń boże odkryty tors). Jeżeli udajemy się na wycieczkę do Luxoru, czy Kairu Panie muszą mieć ze sobą strój opcja zero. Panowie co najmniej krótkie spodnie i koszulka. Oczywiście możemy na wycieczkę pojechać ubrani jak chcemy, ale wtedy wiele zabytków obejrzymy tylko z zewnątrz. Nie powinno to nikogo dziwić. Każdy kto był np. we Włoszech wie, że tam obowiązują dokładnie takie same zasady, a nawet bardziej surowe. Jedno czego nie wolno nam robić publicznie w Hurghadzie to seks i obnażanie się (nawet na plaży). Nie zalecamy także publicznego (na ulicy) całowania się w sposób wyzywający osób, które nie wyglądają na parę, lub małżeństwo (chyba, że w restauracji, czy barze). Po prostu nie jest to przyjęte w ramach dobrych obyczajów. Panowie, ważna sprawa; Egipcjanie nie szanują pijanych ludzi. Wstawionych tak, kompletnie pijanych nie. Generalnie (oficjalnie) sami nie piją, więc stąd brak szacunku i wytłumaczenia dlaczego ktoś potrafi doprowadzić się do takiego stanu. Jeszcze jedna ważna sprawa; jeżeli zobaczysz sznur samochodów jadących przez miasto przy odgłosie klaksonów, strzelających w powietrze fajerwerków, i krzyków z otwartych okien przejeżdżających Egipcjan nie bój się. To nie początek rewolucji, ani zamach na turystów. To po prostu egipskie wesele. Ostatnio musieliśmy to tłumaczyć "dziennikarzom" jednej z informacyjnych stacji telewizyjnych, którzy wzniecili niepotrzebne zamieszanie medialne w Polsce. To był kompletny brak odpowiedzialności za słowo... Cóż, wielokulturowa Hurghada to nie smutny (niemiecko-polski) Kołobrzeg. Tu coś się dzieje... Ponadto...hulaj dusza, w Hurghadzie piekła nie ma. Hurghada dla Polaków Hurghada to idealne miejsce na wypoczynek dla Polaków. Dla znających Egipt to banał, ale dla osób, które nigdy tam nie były, lub wiadomości o tym kraju czerpią z telewizji, że w Egipcie jest niebezpiecznie, to informacja do której w dalszym ciągu trzeba przekonywać. Hurghada była, jest i będzie bezpieczna. Kair jest miejscem, gdzie w czasami dochodzi do manifestacji, to fakt, ale Kair to nie Hurghada. Jedno miasto oddalone jest od drugiego o 454 kilometry. To zupełnie dwa inne światy. Kair to stolica ponad 110 milionowego kraju z każdym elementem życia politycznego i gospodarczego. Ze wszystkimi problemami 20 milionowej metropolii. Hurghada to perła w koronie turystycznej części Egiptu na którą wszyscy chuchają i dmuchają ponieważ przynosi miliardowe zyski dla Państwa Faraonów każdego roku. Turyści z całego świata chętnie jadą na Kubę, Dominikanę, do Kambodży, czy Wietnamu, ale także do USA, gdzie praktycznie co tydzień ktoś strzela w szkołach podstawowych do nauczycieli i uczniów. Nikt nie myśli o zagrożeniu, lub manifestacjach, które odbywają się w stolicach tych krajów. Po co w takim razie jechać gdziekolwiek? To zasadnicze pytanie. Odpowiedź jest prosta, bo świat jest piękny i warty zobaczenia. Teoretycznie tak naprawdę najlepiej pojechać nad polskie morze, bo blisko, niby tanio, wszyscy mówią po polsku i miejsce jest znane. Ale sami wiemy jak jest. Nie jest ani blisko, jest bardzo drogo, a znane miejsca są tak zapchane turystami, że się odechciewa. Ale jedziemy nad polskie morze, znajdujemy wolne miejsce na przeludnionej plaży, zjadamy potwornie drogą zapiekankę, lub rybę (jeszcze droższą) i... patrzymy na Bałtyk, leżąc na nigdy nie do końca czystej plaży, wśród setek tysięcy innych turystów. Leżymy, opalamy się (jeżeli jest słońce) i patrzymy na przelewającą się co kilka sekund wraz z falami przypływu brązowo-zielonkawą breję, czyli substancję z której składa się woda Morza Bałtyckiego. Ręka do góry - kto ostatnio kąpał się w Bałtyku w ciągu ostatnich pięciu lat. Powtarzamy; KĄPAŁ SIĘ W BAŁTYKU ...śmiało... ręka do góry !?! Kto czuł się w pełni bezpieczny wieczorem na ulicach Łeby, Władysławowa, czy Gdańska, wśród podpitych, niekiedy naćpanych małolatów, którym wydaje się, że podczas wakacji wolno im jeszcze więcej niż na swojej "dzielni". Generalnie życie pełne jest niebezpieczeństw. Wszyscy o tym wiemy. Złe informacje rozchodzą się bardzo szybko. Częściej do nas dociera wiadomość, że kogoś zabili, porwali, zgwałcili, niż, że jest fajnie, normalnie i miło..., bo co to za informacja. Niestety jeszcze kilka lat temu informacje o Egipcie ociekały krwią, wojskiem na ulicach, śmiercią, ale to prawda dotycząca tylko Kairu... Damy przykład. Jeżeli coś dzieje się "groźnego" np. w Warszawie, niektórzy ludzie na świecie (uważają, że na pewno mieszkańcy Koszalina czują się zagrożeni. W końcu z Koszalina do Warszawy jest tylko 456 kilometrów - czyli prawie tyle samo co z Hurghady do Kairu. W Polsce panuje takie samo przekonanie; jeżeli ktoś wychodzi na ulice Kairu - na pewno w Hurghadzie wszyscy o tym mówią, w mieście jest stan zagrożenia, wojsko stoi z karabinami na ulicach, ludzie siedzą w domach i nie podchodzą nawet do okien, a zapasy jedzenia i wody mają na co najmniej miesiąc. Nic takiego nie ma miejsca. Ludzie żyją normalnie, chodzą do pracy, restauracji, piją herbatę w kawiarniach, kąpią się w morzu i zajmują swoimi codziennymi sprawami. O tym, że Hurghada to nie Kair, że Hurghada to wręcz idealne miejsce na wypoczynek, bo jest tanie, bezpieczne, przyjazne turystom, z pięknym słońcem, ciepłym morzem i cudownymi plażami przekonali się na początku grudnia 2013 roku polscy dziennikarze, którzy na własne oczy mogli zobaczyć jak Hurghada wygląda naprawdę. Do Hurghady Ministerstwo Turystyki Egiptu zaprosiło stu dziennikarzy z całej Polski. W tej grupie byli i ci, którzy Hurghadę znają dobrze i ci, którzy się bali, że coś im się złego stanie, a także ci, którzy pojechali tam z ciekawości. Byli też i tacy, którzy za wszelką cenę szukali jakiejkolwiek sensacji. Co działo się podczas tygodniowego pobytu? Nic. Dziennikarze zostali zakwaterowani w jednym z najlepszych hoteli pod Hurghadą Sunrise Royal Makadi & Spa. Zwiedzili Luxor , wybrali się na wycieczkę statkiem na wyspę Giftun , pojechali na Safari, zwiedzali Hurghadę, robili zakupy, odwiedzili szkołę podstawową, piekarnię, oprócz tego codziennie opalali się na plaży, wieczorem tańczyli na dyskotece i brali udział w wieczornych przedstawieniach. Jedli śniadania, obiady i kolacje, pili drinki, czyli robili dokładnie to samo co zwykli turyści. Po prostu odpoczywali od zgiełku życia codziennego w Polsce. Oprócz tego własnymi zmysłami mogli się przekonać, że Hurghada to normalny kurort do którego nadal chętnie przyjeżdżają turyści z całego świata. Czy ktoś czuł się zagrożony, czy ktoś chciał wracać do Polski, lub widział jakieś niebezpieczeństwo? Nie, bo takiego niebezpieczeństwa w Hurghadzie nie ma. W mieście był i nadal jest spokój. Tradycyjne konwojowane wycieczki do Luxoru czy Kairu jeżdżą normalnie. Turyści korzystają z tych wyjazdów. Na rogatkach miasta kontrole jak za najspokojniejszych czasów, czyli płynne i przepuszczające wszystkie samochody i autokary. Nikt nikogo nie legitymuje, nie ma żadnych manifestacji, na stacjach benzynowych brak kolejek po paliwo (te były jeszcze w połowie 2013 roku). Cena funta egipskiego jest taka sama jak pół roku temu. Gdyby nie rzadkie incydenty w Kairze, nikomu do głowy by nie przyszło, że Egipt to niebezpieczny kraj.

Пачаць Горад Важна Надвор'е Весела і адпачынак Пабы Крамы Аэрапорт Вы Гатэлі Туры Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Неферціці - прыгожая незнаёмка ... Слядоў ад яго захавалася не так шмат. Аднак нават гэтыя невялікія пасажы не пакідаюць сумненняў у тым, што Неферціці была фенаменальна прыгожай. Багатая таямнічая культура Егіпта працягвае захапляць нават тых, хто ніколі не наведваў гэтую экзатычную краіну. Адным з многіх аб'ектаў, якія выклікаюць захапленне, нягледзячы на плынь часу, з'яўляюцца, безумоўна, незвычайна стройная галава, стройная лебядзіная шыя, ідэальна выразаныя вусны, стройны нос і, нарэшце, незвычайны выгляд, які нікога не пакідае абыякавым. Кожны наведвальнік Новага музея ў Берліне, дзе цяпер знаходзіцца знакаміты бюст, павінен прызнацца, што ўзорам гэтага твора была неардынарная жанчына. Адметны і стан самой скульптуры. Нягледзячы на плынь часу, ён не паказвае прыкмет пагаршэння. Дзіўна, што гэтая сусветна вядомая скульптура была проста... узорам для навучання вучняў аднаго з самых дасканалых мастакоў Старажытнага Егіпта Тутмоса. Гэты майстар быў прыдворным скульптарам фараона Эхнатона, мужа Неферціці. Па словах навукоўцаў, скульптуры 3400 гадоў, але і паліхромнасць, і іншыя элементы захоўваюцца ў амаль ідэальным стане. Загадка, аднак, заключаецца ў страце левага вока, у якім няма зрэнкі. Хутчэй за ўсё, бюст выкарыстоўваўся для дэманстрацый для вывучэння і ўдасканалення тэхнікі лепкі вачэй - ключавых элементаў кожнага бюста. Сам помнік быў адкрыты больш за 100 гадоў таму, 6 снежня 1912 года, нямецкім археолагам Людвікам Борхардтам. Падчас раскопак у руінах сталіцы пустыні часоў фараона Ахет-Атона Ахет-Атон натрапіў на ён на вапняковых галовах з выявай розных членаў каралеўскай сям'і. Большасць знаходак знаходзілася на пачатковай стадыі распрацоўкі. За выключэннем бюста Неферціці, які быў адзіным, з якога адкрываўся захапляльны від. Таму не дзіўна, што Борхадт быў гатовы на ўсё, каб перавезці каштоўную скульптуру ў Берлін. У абмен на адабранне бюста нямецкі бок прапанаваў егіпцянам яшчэ адзін помнік, які ўсяго некалькі гадоў таму аказаўся падробкай... У цяперашні час галава Неферціці знаходзіцца ў Новым музеі ў Берліне. Улады Егіпта пастаянна паўтараюць патрабаванні вярнуць бюст, на які яны мяркуюць быў скрадзены. Беспаспяхова. Такім чынам, прыгожы бюст стаў, як і бюст Алены ў старажытнай Троі, ядром рознагалосся паміж дзвюма дзяржавамі. Што мы ведаем пра Неферціці, вытанчаную мадэль гэтага бюста? На жаль, няшмат. Навукоўцы не валодаюць пэўнай інфармацыяй адносна паходжання егіпцянкі. Аднак мяркуецца, што яна была дачкой Аі, палкаводца арміі Эхнатона. Пасля замужжа за Эхнатона яе імя было зменена з Неферціці (прыгажуня, якая прыходзіць) на Неферуатон (прыгажосць - гэта прыгажосць Атона). Эхнатон цалкам глядзеў на сваю жонку, і гэта ні для каго не павінна быць здзіўленнем. Можа быць, таму кіраўнік заказаў мноства рэльефаў, якія адлюстроўваюць многія моманты з жыцця царскай пары. Неферціці, як адзіная царыца ў гісторыі Егіпта, намаляваная на гэтых разьбях у позах, прызначаных выключна для фараонаў, што паказвае, колькі значыла жонка кіраўніка. на шчасце, гэтыя помнікі захаваліся да знішчэння, і дзякуючы гэтаму вядома, што Неферціці пастаянна малюецца як верная паклонніца бога Атона. Акрамя сцэн малітваў Неферціці і Эхнатона, ёсць і барэльефы, якія паказваюць моманты бесклапотнай гульні валадара з шасцю дочкамі. Захавалася паэзія Эхнатона таксама сведчанне яго вялікай любові да жонкі. Пакланенне і павага да яго жонкі былі настолькі вялікімі, што Эхнатон зрабіў яе адной са сваіх самых важных дарадцаў. Аднак у нейкі момант прыгажуня Неферціці знікла з прыдворнага жыцця вельмі таямнічым чынам. Спачатку навукоўцы лічылі, што кіраўнік памёр. Але апошнія тэорыі кажуць пра яе вываз і пераезд у невялікую вёску пад сталіцай. Цікава, што ў Армане рабіліся спробы прыбраць яе імя з рэльефаў ці статуй. Чым старажытнаегіпецкая прыгажуня заслужыла такі вялікі гнеў свайго мужа? Ці ёсць на карту прыватныя справы, ці, можа, знікненне кіраўніка стала вынікам яе ўвядзення новай рэлігіі, што не было горача віталася ўплывовымі ў Егіпце святарамі? Сёння яшчэ цяжка судзіць. Але адно вядома: у магіле Мерытатон, дачкі Неферціці. фрэскі паказваюць каралеву як законнага члена каралеўская сям'я прысутнічае на пахаванні сваёй дачкі. Тым не менш, пахаванне Мерытатона адбылося праз шмат часу пасля знікнення Неферціці з Амарны ... Гэта толькі адзін са шматлікіх сакрэтаў егіпцянкі, якая выклікала ў сучаснікаў захапленне, але і нянавісць. Ішлі стагоддзі, мяняліся каноны жаночай прыгажосці. Часам у модзе дамінавала расхлябанасць, іншы раз «рубенсаўскія формы». Але і па сённяшні дзень міфічная царыца Неферціці асацыюецца з прыгажосцю, якая не згасае... тэкст: Джаана Біелас

Славутасці Хургады Хургада - гэта перш за ўсё месца, дзе можна адпачыць ад мітусні штодзённасці ў шэрай і мітуслівай Польшчы. Месца, якое дазволіць забыцца пра непрыемнасці хаця б на некалькі ці некалькі дзён. У Хургадзе, як і ўсюды ў свеце, можна напоўніцу атрымліваць асалоду ад жыццём, «браць яго ў жмені» і нават дазволіць сабе звар'яцець. Мы забяспечваем; вы не забудзеце дні і нават гадзіны, праведзеныя на Рыўеры Чырвонага мора на ўсё астатняе жыццё. Увогуле, Егіпет — краіна, якую нельга ігнараваць. Альбо вы закахаецеся ў яго, альбо ненавідзіце. Ніякіх ускосных эмоцый гэтая краіна не выклікае. Хургада - гэта перш за ўсё пляж , сонца, весялосьць, добрая ежа і забавы. У Хургадзе сухі субтрапічны клімат - сонца свеціць круглы год. У лютым, самым халодным месяцы, тэмпература паветра на працягу сутак складае 17-25 градусаў цяпла. Тэмпература вады ў моры ў той час была каля 22 градусаў па Цэльсіі. У жніўні, самым цёплым месяцы года, тэмпература паветра вышэй за 35 градусаў, а вады 26-28 градусаў па Цэльсіі. Зімой збоку дзьме моцны халодны вецер, які выклікае вялікія ваганні тэмпературы на працягу дня. Вада ў басейнах гатэля, на жаль, не трымае цяпло, як марская, таму варта паклапаціцца аб тым, каб вада ў басейне ў абраным гатэлі была нагрэтая. Поўная воблачнасць бывае некалькі дзясяткаў дзён у годзе. No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. У ваколіцах Хургады налічваецца каля 50 каралавых рыфаў. Тут знаходзіцца каля 200 дайвінг-баз. У некаторых базах ёсць польскія інструктары. Большасць з іх працуюць з сапраўднымі прафесіяналамі, але перш чым абраць канкрэтнага, раю добра падумаць і прыняць належным рашэнні... У водах Чырвонага мора каля Хургады мы можам убачыць на ўласныя вочы, сярод іншых. караблекрушэнне: Marcus, Kimon M, Carnatic, Chrisoula K, Dunraven, Ghiannis D, Salem Express, Seastarm або Thistlegorm. Хургада таксама, і, магчыма, перш за ўсё, самыя прыгожыя каралавыя рафасы ў свеце: Эрг Абу Рамада, Омо Гамар, Эль Арук, Шабрур Ом Гамар, Паўднёвая Абу Рамада і Ота Абу Рамада, Шааб Эль Эрг, Шааб Абу Нахас, Сааб Абу Рамада або Шааб Торфа. Дадатковай славутасцю для аматараў дайвінга з'яўляюцца падводны ландшафтны парк Шарм-эль-Нага і востраў Гіфтун . На наступных старонках мы падрабязна апісваем усе славутасці Хургады. Hurghada to jedno z najlepszych miejsc na świecie do uprawiania kitesurfingu. Tereny położone w północnej części Hurghady (pomiędzy dzielnicą Fayrous, a El-Gouną z uwagi na silne wiatry, szeroką lagunę i długie zatoczki nadają się idealnie do uprawiania tego sportu. W tej części Hurghady znajduje się kilkanaście szkółek dla kitesurferów. Quad Safari w Hurghadzie quad safri Wycieczkę na quady w Hurghadzie polecamy wszystkim, który chcą poczuć na własnej skórze smak prawdziwej pustyni. Wycieczka o nazwie "Poranne Quad safari" trwa mniej więcej 5 godzin z czego dojazd na miejsce i z powrotem to 2 godziny. Wycieczka kosztuje 25 dolarów od osoby. Z hotelu około 8.00 rano odbiera Cię jeep, lub busik i zawozi na pustynie, gdzie w ośrodku organizującym pustynne safari przesiadasz się na quady, czyli czterokołowe jednoosobowe motory dostępne dla osób powyżej 16 roku życia. Z ośrodka, już na quadach całą grupą (kilku, lub kilkunastu quadów) ruszacie do wioski beduinów ok. 20-25 km w głąb pustyni. W cenę wliczony jest poczęstunek beduińską herbata i przejażdżka na wielbłądach. Powrót do ośrodka na quadach, a do hotelu busikiem przewidziany. jest ok. godziny. 13.00. Szczególnie polecamy wycieczkę, tym którzy już kiedyś byli na safari, a chcą po prostu poszaleć quadami po Pustyni Arabskiej. Na quad safari potrzebne będą na pewno butelka wody do picia, okulary słoneczne i chusta typu arafatka do zakrycia głowy (chusty i okulary ochronne typu gogle nie są wliczone w cenę wycieczki. Chustę można kupić, a gogle wypożyczyć w centrum safari ze bezzwrotną kaucję w wysokości 50 funtów). Aby nie przepłacać proponujemy na quady radzimy zabrać ze sobą litrową butelkę wody, arafatkę, która zasłoni naszą głowę i szyję, okulary przeciwsłoneczne, oraz wygodne buty bez obcasów - najlepiej trampki. Warto założyć długie skarpety zasłaniające kostki i część łydek, które ochronią nas przed gorącą rurą wydechową. Od razu zaznaczamy; podróż quadem jest bardzo prosta, mamy do dyspozycji manetkę gazu, sprzęgło i trzy biegi do przodu. Nie ma do tyłu. Nawet osoba, która w życiu nie jechała quadem, czy motorem nauczy się obsługi pojazdu w ciągu kilku minut. Ponadto na miejscu są instruktorzy, którzy wytłumaczą co i jak. Jazda quadami nie jest szybka. Poruszamy się w kolumnie kilku, lub kilkunastu quadów z prędkością nie przekraczającą 40/60 kilometrów na godzinę. Każde wyjście z szeregu kolumny jest natychmiast monitorowane i jesteśmy upominani przez obsługę, aby wrócić na swoje miejsce. Należy pamiętać, iż pustynia w okolicach Hurghady ma niewiele wspólnego z pustynią z naszych wyobrażeń. Tam nie ma sypkiego piachu. Jest zbity na beton tor jazdy z dużą liczbą małych kamieni i grubego piachu. Oczywiście istnieją miejsca, gdzie piasku jest sporo, ale nigdy nie zakopiemy się w nim, ani nie zostaniemy bez pomocy. Obsługa czuwa. Każdy konwój eskortowany jest przez wykwalifikowanych przewodników, którzy w razie potrzeby zawsze służą pomocą. Oni także przemieszczają się quadami. Mają także do dyspozycji łączność telefoniczną z bazą. Wyprawa nie jest niebezpieczna. Jeżeli jesteśmy trzeźwi, nie będziemy szaleć na quadzie, będziemy stosować się do zaleceń organizatorów - będzie to naprawdę niezapomniana chwila spędzona w Hurghadzie. Po powrocie na miejsce startu możemy kupić zimną wodę, przemyć twarz i ręce. Organizatorzy sprzedają także zdjęcia, które robili nam podczas wycieczki. Quady w Hurghadzie polecamy. Naprawdę fajna zabawa. Jedno co boli to to, że po powrocie do hotelu, wszystko co mieliśmy na sobie trzeba wyprać i to kilka razy. Skarpety najlepiej wyrzucić - tak będą zabrudzone pyłem i kurzem pustyni. Niby jedziemy po "betonie", ale piach znajdziemy wszędzie. Taki to egipski beton... Jeep Safari w Hurghadzie Jeep Safari w Hurghadzie polecamy wszystkim tym, którzy z różnych powodów nie mogą wziąć udziału w quad safari, lub quad safari już zaliczyli. Na pierwszy rzut oka obie wycieczki są do siebie podobne, ale zapewniamy - różnią się od siebie i to bardzo. Po pierwsze Jeep Safari rozpoczyna się po południu, po drugie nie jest tak ekstremalne. Po prostu jest to wycieczka dla tych, którzy lubią wygodę (o ile zwiedzanie, jazda i chodzenie po pustyni w ciągu dnia może być wygodne). Na wycieczkę bezwzględnie należy zabrać ze sobą co najmniej litrową butelkę wody, arafatkę kryjącą głowę i szyję, okulary przeciwsłoneczne, wygodne buty nie na obcasach - najlepiej trampki. Oczywiście wodę, arafatkę, czy okulary będziemy mogli kupić w wiosce beduińskiej, ale ceny nie należą do najniższych. Ponadto, dojeżdżając do wioski dwa razy będziemy wychodzili z samochodu podczas dużego upału. Tak więc woda, arafatka, czy czapka z daszkiem oraz wygodne buty bardzo się przydadzą. Jeep safari to pustynna wycieczka doskonała dla osób starszych i rodzin z dziećmi. Z hotelu około 13.30 odbiera Cię jeep i ruszacie do wioski Beduinów (około 25 km wgłąb pustyni). W drodze jest jeden lub dwa przystanki na podziwianie wspaniałych widoków Pustyni Arabskiej. Jeep safari ma spokojne tempo zwiedzania. Jest czas na zrobienie wspaniałych zdjęć krajobrazów. Po dojechaniu do wioski beduińskiej czeka na Ciebie przejażdżka na wielbłądach, wizyta w tzw. aptece (zielarnia), w tzw. piekarni (oglądacie jak wyrabia się beduiński chleb + degustacja) oraz w tzw. zakładzie tkackim, gdzie można zakupić beduińskie wyroby. Obejrzysz także ręcznie kopaną studnię, meczet oraz beduińskie domostwa. Zrobisz zdjęcia przepięknego zachodu słońca. Po zwiedzaniu jest posiłek, czyli barbecue przy świecach. Po kolacji ostatni punkt jeep safari – mała dawka beduińskiego folkloru. Powrót do hotelu z jeep safari następuje około godziny 18.00-18.30. Jeep Safari kosztuje 23 dolary od osoby. W większości przypadków przez cały czas towarzyszy "karawanie jeepów" operator z kamerą i aparatem fotograficznym. Po zakończeniu wycieczki można kupić płytę CD z nagraniem wycieczki, oraz zdjęcia. Koszt w granicach 10 dolarów. jeep safri Wycieczki glass boat i submarine Glass boat - łódź ze szklanym dnem glass boat Wycieczka łodzią ze szklanym dnem (glass boat) należy do najbardziej popularnych i bezpiecznych form zwiedzania życia podwodnego Morza Czerwonego w Hurghadzie. Polecana jest przede wszystkim dla osób, które boją się wody, nie potrafią pływać, nie chcą tracić całego dnia na nurkowaniu, lub snurkowaniu na pełnym morzu, albo po prostu są leniwe.Wycieczka glass boat trwa dwie godziny - od momentu wyjścia w morze. Przeważnie statek zabiera na swój pokład kilkanaście do 20 osób. Statek wycieczkowy z zewnątrz wyglada normalnie, ale wewnątrz zamiast klasycznego dna łodzi, mamy specjalne okna z grubą szybą przez którą można obserwować to, co dzieje się pod nami. Od razu zaznaczamy; glass boat się nie zanurza, pływa jak normalny statek. Wycieczka jest bardzo prosta. Łódź wypływa w morze i podpływa do konkretnej rafy koralowej, przy której staje na kilka minut, następnie podpływa do kolejnej i kolejnej. W tym czasie turyści mogą oglądać podwodne życie Morza Czerwonego, robią filmy i zdjęcia. Wycieczka łodzią ze szklanym dnem kosztuje 10 dolarów. Na wycieczkę glass boat warto się wybrać, choćby po to, by nie mocząc nóg zobaczyć z bliska rafy koralowe, a także ryby Morza Czerwonego. Nie należy jednak wiązać z wycieczką wielkich nadziei na piękne podwodne zdjęcia. Trzeba wiedzieć i pogodzić się z tym, że, jakość zdjęć i filmów z wnętrza statku nie będzie najwyższa, bo być nie może. Powierzchnia okien podłogowych (przeważnie sześciu, lub ośmiu) jest niewielka. W tych oknach odbija się słońce przez co na zdjęciach, rafy nie są już tak kolorowe jak w rzeczywistości. Oprócz tego szyby, przez które oglądamy życie morskie, nie są nigdy przeźroczyste - z oczywistych względów. Ale i tak glass boat to atrakcja, na którą warto się wybrać. Wycieczki łodzią ze szklanym dnem łączone są także ze snurkowaniem. Taka wycieczka kosztuje 10 dolarów. Rejs trwa dwie godziny. W trakcie wycieczki łódź podpływa do raf koralowych, cumuje i w tym czasie mamy możliwość zejścia do wody i podziwiania na własne oczy podwodnego życia Morza Czerwonego. Na wszystkich statkach, które oferują tego typu atrakcje wypożyczymy sprzęt do snurkowania, czyli maski, płetwy i kapoki. Warto jednak mieć swoją maskę i ewentualnie płetwy. Ten rodzaj eksploracji Morza Czerwonego polecamy szczególnie rodzinom z dziećmi. Za jednym razem możemy połączyć wyprawę glass boat i snurkowanie w Morzu Czerwonym. Warto zaopatrzyć się także w aparat do robienia zdjęć podwodnych. Co ważne; łódź nie odpływa daleko od brzegu. W Hurghadzie rafy koralowe znajdują się już kilkaset metrów od linii brzegowej. Wycieczkę polecamy jak najbardziej. Submarine - wycieczkowa łódź podwodna łodz podwodna Submarine w Hurghadzie Wnętrze submarine w Hurghadzie Podwodny świat w wodach wokół Hurghady Submarine w Hurghadzie 1/3 Submarine w Hurghadzie Submarine w Hurghadzie Submarine w Hurghadzie Submarine w Hurghadzie 1/3 Wycieczka łodzią podwodną Sindbad Submarines to jedna z największych atrakcji w Hurghadzie. Wycieczka nie jest tania. Kosztuje 40 dolarów za osobę dorosłą, dzieci do lat 12 płacą 20 dolarów, ale wrażenia z podróży są nieprawdopodobne. Tak jak w przypadku glass boat możemy podziwiać w zasadzie tylko rafy koralowe, tak w przypadku submarine możemy oglądać nie tylko rafy, ale także ryby i wszystko to, co żyje w głębinach Morza Czerwonego. Na pokładzie mieści się do 44 pasażerów. Po wypłynięciu w morze łódź schodzi pod wodę nawet do 25 metrów głębokości. Pasażerowie siedzą na długich niskich siedziskach. Podwodny świat można oglądać przez szerokie okrągłe okna. Siedziska umiejscowione są po lewej i po prawej burcie. Zaręczamy, iż wrażenie z przebywania pod wodą jest nieprawdopodobne. Na głębokości 25 metrów zobaczymy takie ryby i zwierzęta morskie, których nie zobaczylibyśmy nigdy snurkując. Dla większości ryb, łódź podwodna jest ciekawym obiektem, dzięki czemu podpływają one blisko jednostki (w zasadzie dotykają nosami szyb). Bardzo często zdarza się, iż podczas rejsu możemy zobaczyć rekiny i żółwie morskie. Generalnie na głębokości już 15 metrów zdarzają się ryby, które mają ponad metr długości. Nie należy także zapominać o rafach koralowych, które także możemy podziwiać. Pomieszczenie łodzi podwodnej jest klimatyzowane. Nie powinno być wrażenia klaustrofobii. Okna są duże i okrągłe. Wewnątrz łodzi jest sporo miejsca. Wycieczkowa łódź podwodna wygląda wewnątrz zupełnie inaczej niż podwodna łódź na wyposażeniu marynarki wojennej. W zasadzie w wycieczkowej łodzi podwodnej czujemy się jak w samolocie średniego zasięgu. Wycieczka trwa od półtorej do dwóch godzin. Pod wodą jesteśmy do 55 minut. Po zakończeniu rejsu i wypłynięciu na powierzchnię każdy z uczestników rejsu otrzymuje certyfikat zaświadczający o tym, że byliśmy w "pełnym zanurzeniu", czyli jesteśmy pełnoprawnymi "podwodniakami". Najbardziej popularną formą podwodnej eksploracji Morza Czerwonego jest wycieczka łodzią półpodwodną, która tylko z nazwy jest podwodną. Otóż, statek płynie po morzu, ale jego dolna część jest zanurzona kilka metrów pod wodą. Taka forma poznawania życia w Morzu Czerwonym też jest bardzo atrakcyjna. Może nawet bardziej dla osób, które mają jednak problem z klaustrofobią. Wycieczka niestety nie jest dużo tańsza niż wycieczka łodzią, która się zanurza w całości. Taka wycieczka, która trwa także dwie godziny kosztuje 25 dolarów. Pomieszczenie w którym możemy podziwiać życie podwodne wybrzeży Hurghady jest klimatyzowane. Co ważne zawsze zawsze możemy wyjść na świeże powietrze. Tego rodzaju wycieczkę polecamy jak najbardziej. Watersport - Sliders Cablepark El Gouna Sliders Cablepark El Gouna to pierwszy Waterpark w Egipcie i jedyny w Afryce Północnej, gdzie pojeździmy na nartach wodnych dzięki specjalnym wyciągom. Cablepark znajduje się w El Gounie - 15 kilometrów od centrum Hurghady. Obiekt oferuje trasę mierzącą 780 metrów, w tym 300 metrów olimpijskiego slalomu standardowego. Jest także krótsza, 460 metrowa trasa, która zawiera wiele przeszkód. Ponadto istnieją dwie łatwe trasy - 50 i 80 metrowe. Sprzęt do jazdy na nartach wodnych można wynająć na miejscu i jest obowiązkowy dla wszystkich (kask i kamizelka) niezależnie od doświadczenia. Prędkość może być regulowana od zera do 60 kilometrów w zależności od doświadczenia i poziomu zawodnika. Elegancki, nowoczesny, przyjazny obiekt szybko stał się doskonałym miejscem na spędzenie wolnego czasu. Klimatyzowany główny budynek wykonany jest ze szkła. Tu znajduje się biuro, bar i restauracja. Na miejscu mamy do dyspozycji plażę, podgrzewany basen i plac zabaw dla dzieci. Goście mają do dyspozycji szatnie, prysznice, schowki na cenne rzeczy i wielopoziomowy taras. Cablepark jest otwarty od 9 rano aż do późnego wieczora. Może pomieścić 17 zawodników na raz, 11 na dłuższej trasie i sześciu na krótszej. Hurghada słynie na świecie z idealnych warunków do uprawiania kitesurfingu. W zasadzie cała północna część miasta (na wysokości dzielnicy Faurous, aż do El Gouny) usiana jest szkółkami dla kitesurferów oraz samych kiteserferów śmigających na deskach z latawcem. Idealne warunki polegają na tym, że w tym miejscu występuje kilkukilometrowa płytka laguna i wieją bardzo silne wiatry północno-zachodnie. Laguna wchodzi w morze na odległość kilkuset metrów. Rafy koralowe Hurghady rafy koralowe Snurkowanie w Hurghadzie Na snurkowanie w okolicach Hurghady najlepiej wybrać się podczas wycieczki na wyspę Giftun. W trakcie wycieczki, która trwa od ~ godziny 9.00 do ~ godziny 16.00 snurkować można w dwóch miejscach. Jedno wyjście do wody trwa ~ godzinę. Rafy koralowe wokół których zatrzymują się statki są oddalone od raf o kilkadziesiąt metrów. Rafy są dosyć płytko, tak więc widać idealnie nie tylko je, ale także całą różnorodność życia morskiego wokół nich. Schodząc do wody (jeżeli jest taka potrzeba) możemy na statku zaopatrzyć się w kapoki. W porcie, przed wycieczką możemy także wypożyczyć niezbędny do snurkowania sprzęt. Ponadto podczas samego pobytu na wyspie Giftun, który trwa ~2 godziny możemy z brzegu podpłynąć do raf, które są oddalone od brzegu o kilkadziesiąt metrów. Snurkować można także podczas zwykłego wypoczynku na plażach w Hurghadzie. Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 Rafy koralowe Hurghady Shaab El Erg - najdalej na północ położone miejsce nurkowe. Znajduje się pomiędzy Hurghadą a El Gouną (na wschód od El Gouny). W północnej części rafy zlokalizowane są wieże porośnięte koralowcami. Nazwa rafy oznacza dosłownie „koralowce i sterczyny”. To rafa w kształcie podkowy, która ma ponad 5 kilometrów. W okolicach rafy można, w lagunie spotkać wędrujące przez ten obszar Morza Czerwonego delfiny butlonose pływające kanałami pomiędzy główną rafą a Gota Saab El Erg. To niepowtarzalna szansa, aby spotkać je w naturalnym środowisku. Istnieje tu 7 miejsc do nurkowania. Abu Nugar Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 ralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady ralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 - rafa o kształcie litery T posiada plateau (czyli płaskowyż) z dużą liczbą ergów. W obrębie tej rafy mamy także dwa inne miejsca nurkowe : Gota Abu Nugar i Shab Iris. Shab Iris polecane jest dla osób zajmujących się fotografia podwodną. Miejsce dla nurków z doświadczeniem z uwagi na dosyć silne prądy morskie. Erg Abu Nugar - składa się z szeregu szczytów. Jest to płytkie miejsce nurkowe, maksymalna głębokość 14 metrów, ale z wielką różnorodnością życia morskiego. Szczyty pokryte są pięknymi koralami. Można spotkać sporadycznie ryby barakudowate. W koralowej ogrodzie wokół szczytów jest szansa, aby zobaczyć ryby rozdymkowate, a nawet żółwie. Spotkać można także delfiny. Abu Nugar North - to miejsce jest znane dzięki „półce”, które ucieka na morze, na głębokość 6 metrów z dużym ogrodem koralowym. Półka pokryta jest koralami twardymi w różnych rozmiarach. Torfa Fanus East - to wąska rafa z ogromną laguną, w której bardzo często można spotkać delfiny. To idealne miejsce na przystanek na lunch i wypoczynek przed kolejnym – bardziej wymagającym nurkowaniem. Wypływając z laguny dotrzemy do ergów bujnie porośniętych koralami. Pomiędzy ergami rozciąga się ogród koralowy, w którym natknąć się możemy na żółwie. Wyspa Abu Ramada - to tak naprawdę dwie małe wyspy otoczone jedną rafą. Bardzo dobre miejsce do nurkowania. Dryfujemy wzdłuż ściany wschodniej. Możemy tu wykonać zarówno nurkowania stacjonarne jak i w prądzie. Najbardziej popularne miejsce nurkowe to South Abu Ramada - charakterystyczne tarasy plateau, na których rozmieszczone są bloki skalne. Ponieważ ściana główna rafy jest oddalona - możemy nurkować tylko w dni bezwietrzne. Występują duże barakudy. Gota Abu Ramada - obszar ten jest powszechnie znany jako "Akwarium", ze względu na bogactwo życia morskiego. Znajdziemy tu olbrzymi ogród koralowy z twardych i miękkich korali - uformowany w labirynt, wiele ławic ryb oraz podwodne ergi porośnięte koralowcami. Maksymalna głębokość - 15 metrów. Znajduje się tu kilka miejsc nurkowych: Gota Abu Ramada (East), Gota Abu Ramada (West) Pomimo, że jest to miejsce bardzo popularne nadal uważane jest za jedno z piękniejszych w Hurghadzie. Wraki statków w okolicach Hurghady Carnatic: statek pasażersko-towarowy, zatonął w 1869 r. Głębokość 25 m. Chrisoula K: statek towarowy, zatonął w 1981 r. Głębokość 20 metrów. Ghiannis D: statek handlowy, zatonął w 1983 r. Głębokość 23 metry. Statek towarowy: na północ od Gobal Saghir. Głębokość 19 metrów. Salem Express: prom, zatonął w 1991 r. Głębokość 22 metry. Seastar: statek towarowy, zatonął w lipcu 1976 r. Głębokość 19 metrów. Thistlegorm: statek handlowy, zatopiony w 1940 r. Głębokość 28 metrów. Z butlą na placach. Kuszące wody Morza Czerwonego Kolorowy, a zarazem tajemniczy świat Morza Czerwonego, idealne warunki klimatyczne, bogactwo koralowych krajobrazów, jak również niezwykle bogate życie podwodne, sprawiają, że coraz więcej turystów decyduje się na spędzenie tu aktywnego wypoczynku z butlą na plecach. Poniżej prezentujemy trzy najczęściej odwiedzane rejony, które podczas wizyty w Egipcie warto pod wodą zobaczyć. W okolicach Sharm el-Sheikh Na południowym wybrzeżu Półwyspu Synaj znajduje się słynna miejscowość Sharm el Sheikh, uchodząca za najbardziej luksusowy kurort w Egipcie. Sharm el Sheikh oferuje wiele ciekawych miejsc nurkowych, począwszy od niesamowitych ogrodów, zwiedzanych pod bacznym okiem instruktorów (również przez osoby początkujące), po wraki statków takich jak Dunvaren czy SS Thistlegorm, polecane bardziej aktywnym nurkom. Oko w oko ze skrzydlicą Bez względu na to, czy jesteśmy nurkami początkującymi, czy też mamy juz spore doświadczenie w nurkowaniu ze sprzętem, w południowych wodach wybrzeża Półwyspu Synaj natrafimy na niesamowite koralowce, zamieszkiwane przed ponad tysiąc gatunków ryb. Nieopodal Sharm el Sheikh znajduje się park narodowy, uznawany za jedno z najpiękniejszych i niezniszczonych miejsc na świecie. Spotkamy w nim bajeczne kolorowe podwodne ogrody, obfitujące w najróżniejsze wielobarwne koralowce, zamieszkiwane przez kilka tysięcy gatunków stworzeń morskich: ryby, jeżowce, rozgwiazdy czy skorupiaki. Trudno się zatem dziwić amatorom podwodnych przygód, którzy z całego świata przypływają tutaj licznie, by oko w oko móc pod wodą odbyć choć krótkie spotkanie z uroczym napoleonem (wargaczem garbogłowym), posępną skrzydlicą, czy przebiegłą bakakudą. Warto dodać, że do podwodnego parku narodowego możemy dostać sie jedynie łodzią. Nie będzie to trudne, bowiem na terenie Sharm el Sheikh znajduje się ponad 150 szkół i baz nurkowych, organizujących wyprawy nurkowe. Podziwiając z bliska płaszczkę Niesamowite wrażenie z pewnością wywoła u wszystkich nurkujących Ras Muhammad - przylądek , który utworzony został z prastarych, wystających ponad powierzchnię wody koralowców. To tu, na głębokości 5-18 metrów znajduje się słynna Aleja Płaszczek, zwana również Aleją Karanksów, w której spotkamy barakudy, tuńczyki, jak również znanego z filmy Disneya nemo (błazenka plamistego). Przejrzyste wody Hurghady Doskonałe warunki do nurkowania znajdują się również w okolicach Hurghady, która ze względu na bogactwo występujących tu raf koralowych, jak również łagodny klimat i widoczność pod wodą, osiągającą niekiedy do 35 metrów, uważana jest za jedno z najatrakcyjniejszych miejsc do nurkowania. To tu, przy odrobinie szczęścia, uda nam się spotkać w wodzie skaczące i bawiące się delfiny. Dla miłośników wypraw wrakowych Okolice Hurghady to także prawdziwa gratka dla fanatyków podwodnych wypraw wrakowych. Na głębokości 39-50 metrów spoczywa tutaj wraz statku Rosalie Moller, który w 1941 roku transportując węgiel do Alexandrii, został zbombardowany przez niemieckie lotnictwo. Trzeba przyznać, ze do dnia dzisiejszego wrak statku zachował się w bardzo dobrym stanie, robiąc niesamowite wrażenie na tych wszystkich, którzy mieli okazję podziwiać go pod wodą na żywo. Niestety, ze względu na głębokości, ograniczoną widoczność, jak również występujące tu silne prądy, zwiedzanie wraku udostępniane jest jedynie wytrawnym nurkom, posiadającym doświadczenie i odpowiedni do nurkowań wrakowych sprzęt. Zwiedzanie zatopionego miasta W rejonie Hurghady, zaledwie kilka metrów od Sahl Hasheesh, znajduje się pod wodą zatopione miasto, w którym, poza niezliczoną ilością ryb, natrafimy na niesamowite budowle, kolumny, elementy architektoniczne, łudząco przypominające morskie świątynie. Ze względu na sprzyjające warunki, to właśnie Hurghadę warto wybrać na miejsce pierwszej nurkowej przygody. Nie będzie to trudne, bowiem w miejscowości znajduje się około 200 baz nurkowych. Z dala od zgiełku miasta - Marsa Alam Jednym z najbardziej dziewiczych i niesamowitych miejsc odwiedzanych przez nurków jest Marsa Alam, położone pomiędzy pustynią a Morzem Czerwonym, w południowo-wschodniej części Egiptu. Usytuowane z dala od tętniących życiem kurortów, urzeknie wszystkich tych, którzy w otoczeniu niesamowitych plaż i kuszących błękitem wód kochają spokój i ciszę. Podobnie jak Hurghada, Marsa Alam polecane jest zarówno osobom z doświadczeniem, jak i wszystkim tym, którzy dopiero planują rozpocząć przygodę z nurkowaniem. Rezerwat Marsa Abu Dahab Popularną wśród nurków atrakcją jest zwiedzanie znajdującego się blisko 30 kilometrów na północ od marsa Alam rezerwatu Marsa Abu Dahab. Jest to niewątpliwie niezwykłe miejsce, zamieszkiwane przez nietypowe stworzenia morskie. Nurkując w Marsa Abu Dahab, istnieje możliwość spotkania nie tylko żółwia morskiego czy rekina gitarowego, ale i bytującego w tamtejszych podwodnych trawach dugonia, określanego potocznie (choć mylnie) krową morską. Także i tutaj istnieje spora szansa na spotkanie z delfinami. Nurkowanie z brzegu lub łodzi Będąc w Egipcie, możemy skorzystać z różnych form nurkowania, począwszy od nurkowania z brzegu, która odbywa się w okolicach Dahab, po nurkowanie z łodzi, najbardziej popularną formę w Egipcie, dostępną w niemal wszystkich regionach. Safari nurkowe Niezwykle dużą popularnością cieszą się w Egipcie "safari nurkowe", polegające na spędzeniu tygodnia lub dwóch na luksusowym jachcie. Organizatorzy gwarantują pobyt, wyżywienie i przede wszystkim nurkowanie w różnych regionach Egiptu. Tydzień spędzony na łodzi, nierzadko bez zasięgu telefonu i internetu, do tego nawet 4 nurkowania dziennie, pozwalają na prawdziwy wypoczynek i oderwanie się od wszystkiego, z czym mamy do czynienia przez pozostałą część roku. Zwiedzanie Salem Express Oprócz podziwiania przepięknej fauny i flory Morza Czerwonego, a także kwitnącej w październiku rafy koralowej, spragnieni wrażeń turyści podczas safari nurkowego mogą zwiedzić też ciekawe wraki statków. Uwagę zwraca zatopiony w 19991 roku, leżący w okolicach Safagi na głębokości około 30 metrów, prom Salem Express, który na swoim ponad 100-metrowym pokładzie przewoził pielgrzymów wracających z Mekki. Coś dla mniej odważnych By móc podziwiać niezwykle bogate piękno podwodnego świata, nie trzeba koniecznie nurkować ze sprzętem. Tym, których przeraża oddychanie pod wodą przez automat, polecany snorkeling, czyli pływanie po powierzchni w podstawowym sprzęcie ABC (płetwach, masce i rurce). Nurkowanie w masce z pewnością, choć w niewielkim stopniu , przybliży tajemnice magicznego świata skrywane pod taflą wody. Jedna wizyta to za mało W morskich głębinach Morza czerwonego kryje się wielkie bogactwo podwodnych krajobrazów, unikalnych ekosystemów i różnorodnych gatunków, że trudno wybrać jeden najpiękniejszy i najciekawszy rejon. Na szczęście wcale nie musimy tego robić. Możemy zwiedzać je wszystkiego kolei. Podczas jednej wizyty w Egipcie z pewnością nie uda się nam zobaczyć wszystkiego. tekst: Magda Zdrenka, Egypt Exclusive Hurghada dla dzieci Snurkowanie w Hurghadzie Wycieczka statkiem... Dziecko na plaży wyspy Giftun Snurkowanie w Hurghadzie 1/3 Mama z dzieckiem na plaży na wyspie Giftun Dziecko na statku wycieczkowym Dziecko na statku wycieczkowym Mama z dzieckiem na plaży na wyspie Giftun 1/3 Dzieci są w Egipcie najmilszymi gośćmi. Wszędzie są otaczane specjalną opieką. Dzieciom (w szczególności europejskim) wolno wszystko. Jeśli nie chcecie mieć problemów to nigdy przy Egipcjaninie nie wolno używać wobec dziecka kar cielesnych. W Hurghadzie na wypoczywających rodziców z dziećmi czekają przepiękne piaszczyste plaże . W pobliżu hoteli nie ma raf koralowych, ani silnych prądów przybrzeżnych, jest za to piasek z łagodnym zejściem do morza. Nawet całkiem małe dzieci mogą bawić się i biegać po czystym piasku bez ryzyka, że poranią nogi. Oczywiście najlepiej przyjeżdżać z dziećmi do Hurghady od września do maja. Wtedy temperatura powietrza przekracza 30 stopni, a woda morska ma ok. 27 stopni. Od czerwca do września temperatura powietrza może przekraczać 40 stopni. Dobrze też pamiętać, że egipskie dzieci nie są "trędowate" i spokojnie można pozwolić swoim pociechom bawić się z nimi. Bezwzględnie nie pozwalajcie natomiast swoim pociechom bawić się z tamtejszymi zwierzętami. czegoś takiego jak opieka weterynaryjna nad zwierzętami w miasteczkach turystycznych w zasadzie nie istnieje. Nie zabierajcie pociech na wycieczki autokarowe . Rówieśników nie będą w Polsce interesowały opowieści waszego dziecka o zabytkach, a umordujecie je do granic możliwości. 6-10 godzin w autokarze z jedną przerwą to bardzo ciężka, wręcz traumatyczna dla dziecka wyprawa. Na wypoczynek w Hurghadzie z dzieckiem warto zabrać mały czajnik elektryczny. Zdecydowana większość hoteli nie posiada ich w pokojach. Ciepłe ubranka warto wziąć jedynie na podróż, za to bezwzględnie zabrać przynajmniej 2 nakrycia głowy i bardzo silny filtr UV (szczególnie w okresach upalnych). Słodycze dla dziecka warto zabrać jedynie takie, które w wysokich temperaturach nie zamieniają swojej konsystencji. Czekolada/czekoladki nie są wskazane. Egipskie wyroby cukiernicze są słynne na cały świat, więc podczas posiłków dziecko będzie w swoim żywiole. Nie ma obawy o zatrucie, nawet jeśli zauważymy, że krem w ciastku zaczyna się rozpuszczać. Środek dezynfekujący, gazę warto wziąć ze sobą, bądź co bądź dzieci lubią nabijać sobie guzy, lub obcierać kolana. W lecie dziecko nawet do morza powinno być ubrane w jakąś przewiewną koszulkę i czapeczkę. Porażenie słoneczne, czy oparzenia bez tego jest wielce prawdopodobne.. Jeżeli zdecydujemy się karmić dziecko we własnym zakresie to trzeba wiedzieć, że wszystkie posiłki należy przygotowywać dzieciom tylko i wyłącznie na przegotowanej wodzie mineralnej. Tamtejsza z kranu nie nadaje się do spożycia przez dziecko nawet po przegotowaniu. Jednak dzieci, nawet te najmniejsze, mogą śmiało spożywać posiłki podawane w ramach hotelowego wyżywienia. w niektórych hotelach są nawet specjalne kąciki z pożywieniem przygotowanym dla dzieci. Nie brakuje w nich lodów. Uwaga! Zabierając wózek dla dziecka powinniście być przygotowani na bardzo wysokie krawężniki i wiele dziur w chodnikach w całej Hurghadzie. dla dzieci Dziecko na plaży na wyspie Giftun Posiłek na statku wycieczkowym Snurkowanie Dziecko na plaży na wyspie Giftun 1/4 Aquaparki w Hurghadzie Polecamy Jungle Aquapark w hotelu Pickalbatros Jungle Aquapark. Kompleks składa się z 21 basenów i 35 zjeżdżalni. To największy aquapark w Hurghadzie. Posiada 14 lagunowych basenów połączonych mostami i kanałami wodnymi, 21 zjeżdżalni dla dorosłych oraz 14 ślizgawek dla dzieci. Jeden z basenów podgrzewany zimą, jeden basen kryty. Do dyspozycji gości są bezpłatne leżaki i parasole, 5 restauracji i 8 barów. Na terenie kompleksu działa miniclub i plac zabaw dla dzieci. Dla rodziców z dziećmi polecamy także Aquapark w hotelu Titanic Palace Resort położony bezpośrednio przy plaży. Ma 8 zjeżdżalniami dla dorosłych i 6 dla dzieci, do tego basen z falami, oraz rafting w tunelu z wodą. Aquapark w hotelu Sindbad Aqua Park ma 10 zjeżdżalni i basen odkryty (1.500 m2). Ponadto jest Aquapark w hotelu Titanic Beach Hotel, czyli kompleks basenów ze słodką wodą o łącznej powierzchni 6000 m2, basen ze sztuczną falą, zjeżdżalnie oraz tzw. leniwa rzeka. Jeden z basenów jest podgrzewany, a dla dzieci jest. brodzik. Do dyspozycji gości są bezpłatne leżaki i parasole oraz bary i restauracje. Grand Aquarium w Hurghadzie grand aquarium Grand Aquarium w Hurghadzie zostało oddane do użytku w 2015 roku. Miejsce otwiera nam okno do całkowicie nowego świata życia w Morzu Czerwonym. Morze Czerwone to w końcu jedna z niewielu na świecie skarbnic rafy koralowej, wielu ryb i stworzeń morskich. Ponadto Grand Aquarium oferuje nam mini zoo, wystawę skamieniałości i las tropikalny. Grand Aguarium położone jest na południu Hurghady, naprzeciwko hotelu Mercure. Akwarium otwarte jest od 11 rano do 17. Wejście kosztuje 32 dolary. Dla dzieci od 4 do 12 lat 16 dolarów. Zwiedzanie trwa półtorej godziny. Akwarium jest znakomitym miejscem, aby dowiedzieć się więcej na temat życia kryjącego się w Morzu Czerwonym. Zobaczymy tu rekiny, płaszczki, żółwie, czy ośmiornice. Grand Aquarium szczególnie polecane jest wszystkim, którzy zamierzają nurkować, lub snurkować w rafach koralowych. Po prostu łatwiej będzie identyfikować wszystko to, na co napotkamy schodząc pod wodę. Akwarium otwarte jest siedem dni w tygodniu. To jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Hurghadzie. W Hurghada Grand Aquarium zobaczymy ponad 1200 zwierząt morskich reprezentujących 100 gatunków. Godne uwagi okazy to: żarłacz brunatny, rekin tygrysi, rekin pielęgniarski, płaszczka, żółw zielony, rekin łopatonosy, płaszczka orleń, rekin czarnopłetwy i wiele innych... Plaże w Hurghadzie plaże W Hurghadzie plaże są w większości prywatne. Do dyspozycji są zatem plaże hotelowe, lub przyhotelowe. Są one zadbane, czyste, zaopatrzone w leżaki, ręczniki, parasole, popielniczki i kosze na śmieci. Z plaż hotelowych można korzystać gratis będąc gościem hotelu, lub odpłatnie nie mieszkając w hotelu do którego należy plaża. Koszt waha się od 50 do 100 funtów egipskich od osoby za dzień. Są też plaże ogólnie dostępne, czyli płatne plaże publiczne. Wejście kosztuje od 30 funtów egipskich. Z uwagi na niepewny kurs funta egipskiego i inflację w Egipcie uprzedzamy, iż ceny za wejście na plaże mogą się różnić od podanych przez nas. W Hurghadzie, przed wyjściem na plażę warto wybrać się do sklepu z ręcznikami. Oczywiście w każdym hotelu otrzymamy służbowy ręcznik plażowy, ale wiadomo - co swoje to swoje. Ręczniki z Hurghady cieszą się zasłużoną renomą. Są dobre gatunkowo i nie dużo nie kosztują. Ich ceny wahają się w granicach od 80 do 250 funtów egipskich. Sklepy z ręcznikami znajdują się w zasadzie w całym mieście. Centrum ze sklepami oferującymi ręczniki znajduje się w Sakali na Sheraton Road . W Hurghadzie są cztery najważniejsze plaże publiczne. Pierwsza z nich znajduje się obok hotelu Sunny Days El Palacio. To plaża, a w zasadzie cały kompleks rozrywkowy, uczęszczany przez Egipcjan. Przyjęło się, iż turyści z tej plaży nie korzystają, ale oczywiście mogą na nią wejść. W cenie dostępne są ręczniki oraz leżaki. W tej chwili plaża jest zamknięta z powodu generalnego remontu. Na wszystkich plażach publicznych w Hurghadzie znajdują się bary, gdzie można kupić jedzenie i napoje bezalkoholowe. Plaża przy hotelu Sunny Days El Palacio jest bardzo długa. Ma blisko kilometr. Miejsce do pływania jest specjalnie wydzielone. Egipcjanie chętnie korzystają także z miejsc widokowych, w szczególności kobiety, które z uwagi na religię i strój rzadko wchodzą do wody. Dlaczego? Chodzi przede wszystkim o to, że na plaży nie wolno im się rozbierać. Egipskie kobiety muszą kapać się w morzu w ubraniu. Nie wszystkie Panie tego chcą ,choćby z uwagi na zwykłe zamoczenie ubrania. Egipcjanki przychodzą nad morze w większości przypadków, by przypilnować bawiące się w wodzie dzieci, spędzić czas, lub po prostu popatrzeć na morze. Co ciekawe ta plaża, a w zasadzie kompleks rozrywkowy, zapełnia się gośćmi po południu i wieczorem, kiedy to otwierane są wszystkie bary, restauracje, tor kartingowy, plac zabaw czy mini dyskoteka. Plaża jest ogrodzona. Ogólnodostępna plaża publiczna znajduje się w Sakali (na samym końcu Sheraton Road w Sakali). Plaża jest płatna (40 funtów od osoby). Dostępne są leżaki i ręczniki. Na miejscu jest bar z ciepłymi i zimnymi napojami oraz przekąskami. Plaża jest czysta, zadbana. Co ważne, są tu bardzo dobre warunki do kąpieli. Zejście do wody jest płaskie, nie ma raf koralowych, ani kamieni. Kilkanaście metrów od brzegu jest głęboka woda. Wejście na plażę hotelu Sunny Days El Palacio kosztuje 70 funtów egipskich od osoby. Plaża oferuje wszystko to, czego potrzebujemy, czyli bar, restaurację, leżaki, ręczniki, toalety, natryski, plac zabaw dla dzieci i boisko do gry w siatkówkę. Ponadto po wykupieniu biletu możemy brać udział we wszystkich zabawach plażowych proponowanych przez obsługę. Co istotne, ta plaża hotelowa oferują alkohol (oczywiście dodatkowo płatny). Największa plaża publiczna w Hurghadzie Plaża publiczna El Sawaky Plaża publiczna w Sakali Największa plaża publiczna w Hurghadzie znajduje się pomiędzy hotelem Sunny Days a hotelem Beirut (nieczynnym) . Plaża to w zasadzie kompleks wypoczynkowo-rozrywkowy. W tej chwili plaża przechodzi gruntowną modernizację i jest zamknięta. Otwarcie ma nastąpić w czerwcu 2022 roku. Plaża jest bardzo popularna wśród Egipcjan. Na miejscu możemy wypożyczyć (odpłatnie) leżaki, oraz ręczniki. Możemy także zagrać w piłkę nożną i siatkówkę. Jest bar bez alkoholu. Jest także scena, gdzie wieczorami odbywają się mini dyskoteki. Plaża ma ponad kilometr długości. Miejsce do kapania znajduje się niedaleko hotelu Sunny Days. Nad plażą wybudowany został specjalny bulwar - ulubione miejsce spotkań Egipcjan. Plaża publiczna El Sawaky znajduje się w Daharze (niedaleko hotelu Sheraton). W tej chwili plaża jest zamknięta z powodu remontu. Zostanie oddana do użytku w czerwcu 2022 roku. Plaża jest płatna. Wejście na plażę kosztować ma 40 funtów. Na miejscu możemy skorzystać z leżaków i ręczników. Są parasole. Na plaży znajduje się toaleta, prysznice, oraz bar, gdzie kupimy zimne i ciepłe napoje, kawę, herbatę oraz przekąski. Możemy zagrać w bilard i siatkówkę. Plaża jest czysta i zadbana. Jedyny mankament to duża odległość od brzegu do miejsca w którym można się wykąpać - wynosi nawet 150 metrów. Plaża nie jest oblegana przez turystów. Plaża publiczna w Sakali znajduje się niedaleko Hotelu Roma - wejście od Sheraton Road. Wejście na plażę może odstraszyć, ale po przejściu kilkunastu metrów zobaczymy bardzo małe, ale zadbane miejsce. Plaża jest płatna. Wejście kosztuje 50 funtów. Na miejscu możemy skorzystać z leżaków i parasoli. Plaża nie jest duża. Może pomieścić najwyżej 40 osób. Na miejscu jest bar z zimnymi i ciepłymi napojami i przekąskami. Nie ma alkoholu. Plaża jest o tyle ciekawa, iż znajduje się praktycznie w samym centrum Sakali. Korzystają z niej przede wszystkim turyści z pobliskich hoteli, które nie mają własnej plaży. Plaża ma duża zaletę. Praktycznie już kilka metrów od brzegu można pływać. Plaża hotelu Sunny Days Plaża hotelu Sunny Days oczywiście dostępna jest za darmo dla wszystkich gości hotelowych. Skorzystać z niej mogą także goście spoza hotelu. Wejście kosztuje 70 funtów. Plaża jest bardzo czysta i zadbana. Są leżaki oraz parasole. Na terenie plaży znajduje się bar z alkoholami (all inclusive) oraz przekąskami. Można zagrać w siatkówkę i piłkę nożną. Na miejscu znajdują się także sklepiki w których kupimy sprzęt do nurkowania. Jest plac zabaw dla dzieci. Wejście do morza jest płynne. Można się kąpać już kilkanaście metrów od brzegu. Na plaży na raz może przebywać nawet kilkaset osób. Na miejscu są animatorzy, którzy proponują turystom różne gry i zabawy. Wokół plaży nie ma żadnego portu jachtowego, ani cum do których mogą przypływać statki. To bardzo ułatwia kąpiel. Elysees Dream Beach w Memszy Plaża Elysees Dream Beach znajduje się w Memszy , naprzeciwko restauracji Bulls . To jedna z najpiękniejszych plaż w Hurghadzie. Plaża jest płatna. Wejście kosztuje 100 funtów. Na miejscu oprócz zwykłych leżaków są do dyspozycji specjalne, bardzo wygodne "leżako-materace". Jedne usytuowane są na brzegu, inne znajdują się na specjalnym kilkudziesięciometrowym molo. Plaża dysponuje kilkoma barami i mini restauracją. Podawany jest alkohol . Wieczorami odbywają się tu dyskoteki. Wejście do wody jest bardzo wygodne. Można się kąpać już kilka metrów od brzegu. Fascynujące są widoki z Elysees Dream Beach. Z jednej strony widzimy statki wycieczkowe kierujące się na wyspy w okolicach Hurghady, z drugiej mamy panoramę południowej części miasta. City Beach w Hurghadzie City Beach w Hurghadzie to najstarsza i najlepiej utrzymana plaża publiczna w Hurghadzie. Znajduje się niedaleko hotelu Hilton oraz plaży El Sawaky. Wejście na plażę jest płatne. Kosztuje 30 funtów. Do dyspozycji mamy leżaki, parasole i ręczniki. Na miejscu jest basen ze zjeżdżalnią dla dzieci, prysznice oraz restauracja z której mamy bardzo piękny widok na morze. Plaża jest bardzo duża, piaszczysta. Jest czysto i schludnie. Z plaży korzystają przede wszystkim turyści z pobliskich hoteli oraz nieliczni Egipcjanie. Jedyny mankament to duża odległość od brzegu do miejsca, w którym można się kąpać. Niedaleko plaży cumują łodzie rybackie, które łowią kraby. Widok jest piękny, ale kąpiącym się na pewno obecność kutrów przeszkadza. Zobacz w Hurghadzie Sklep wolnocłowy w Hurghadzie Tuż po przyjeździe do Hurghady warto wybrać się do sklepu wolnocłowego. Jeden z nich znajduje się w Sakali, tuż obok hotelu Sea Gull . Sklep znajduje się na 1. piętrze. Można w nim kupić (za dolary i euro, funty egipskie nie są w tym sklepie walutą) mocne alkohole, piwo, wino, papierosy, a także zabawki, słodycze, sprzęt RTV i AGD i biżuterię. Wybór jest niewielki. Ceny? porównywalne jak na lotnisku. Trzeba pamiętać o jednym, by zrobić zakupy trzeba mieć przy sobie paszport oraz odwiedzić sklep najpóźniej 48 godzin po przylocie do Egiptu. W sklepie nie ma ograniczeń ilościowych dotyczących kupowanych towarów. Niestety, skrzętnie korzystają z tego szczególnie Rosjanie, którzy kupują w ilościach hurtowych - stąd niewielki wybór. Należy także pamiętać, iż zakupy w sklepie jedna osoba może zrobić tylko raz. Sklep wolnocłowy w Hurghadzie to specyficzne miejsce. Więcej tam formalności, wypisywania kwitów i czekania, niż kupowania. Trzeba uważać na wydawaną resztę. Sprzedawcy lubią się mylić, lub wydawać resztę w funtach egipskich. Aby nie zostać oszukanym radzimy mieć przy sobie jak najdrobniejsze banknoty (dolary amerykańskie, lub euro). Sklep wolnocłowy w Sakali oferuje przede wszystkim alkohol. Z uwagi na dużą liczbę turystów z Rosji asortyment jest ograniczony. Kupimy tu wódki białe, whisky, gin i rum. Pojawia się także europejskie piwo. Należy pamiętać, iż skorzystać ze sklepu wolnocłowego możemy tylko do 48 godzin od przybycia do Hurghady. Aby zrobić zakupy musimy mieć przy sobie paszport. Zakupy w sklepie wolnocłowym możemy zrobić tylko raz. Jeżeli nie wykorzystamy swojego czasu na zakupy jest jeszcze inne wyjście. Wystarczy poprosić kupujących, którzy mogą to zrobić, o zrobienie zakupów dla nas.. i już. Wiemy, że to trochę poniżające, ale zapewniamy; w ten sposób bardzo często swoje zapasy alkoholu uzupełniają np. Rosjanie. Po prostu czekają kilkanaście minut przed wejściem do sklepu na swoich rodaków, przekazują im pieniądze, ci kupują alkohol i po kłopocie. Tania perfumeria w Hurghadzie To miejsce warto, a nawet trzeba odwiedzić pod warunkiem, że lubimy dobre perfumy za bardzo rozsądną cenę. Mniej więcej 30/40 metrów od Sakala Square, czyli słynnego ronda, gdzie stoi Syrenka znajduje się Perfumeria Tiba. Perfumeria znajduje się przy ulicy prowadzącej do Mariny, nie do Sakali. Perfumeria oferuje w zasadzie wszystko to, co inne perfumerie w Hurghadzie, ale tu zapłacimy za podobny towar kilkadziesiąt funtów egipskich, a nie kilkaset. Buteleczka perfum (100 ml) kosztuje w Perfumerii Tiba 50 funtów egipskich. Co ważne, w cenę wliczone jest szklane opakowanie (buteleczka) wraz z atomizerem. Na miejscu są wszelkie zapachy najlepszych światowych firm. Podkreślamy; wszelkie. Perfumy są rozlewane na miejscu do wskazanych przez nas buteleczek. Możemy sobie wybrać ich kolor oraz kształt. Od razu zaznaczymy; perfumy nie są przygotowywane z tak bardzo zagęszczonych esencji jak w innych perfumeriach, ale ich bazą są takie same absoluty kwiatowe i olejki zapachowe. Fakt, nieco szybciej się kończą, ale... coś za coś. Perfumy w Hurghadzie kupimy w zasadzie na każdej ulicy. Są jednak miejsca, gdzie kupimy je tanio, a w porównaniu ze sklepami na Sheraton Road bardzo tanio. Jedna z takich perfumerii znajduje się w Sakali. Warto ją odwiedzić ponieważ oferuje perfumy w cenach jakich nie znajdziemy gdzie indziej. Perfumeria niczym się nie wyróżnia. Głównymi kupującymi są Rosjanie i Egipcjanie. Zapewniamy; na miejscu kupimy perfumy jakie tylko chcemy. Nie jest to żadna podróbka. Po prostu tyle powinny kosztować wody perfumowane. Na miejscu esencje olejków są mieszane ze specjalnymi rozpuszczalnikami (etanolami, lub mieszaniną alkoholi alifatycznych), oraz przelewane do buteleczek. Na miejscu kupimy perfumy, wody perfumowane i wody toaletowe. Są wszystkie zapachy, które można kupić w najlepszych sklepach na całym świecie za dużo wyższą cenę. Konkretnych cen nie podajemy, gdyż wszystko zależy od tego ile i jakie perfumy kupujemy - średnio to 70 funtów za flakonik 100 ml. meczet Największy meczet w Hurghadzie W Hurghadzie warto zobaczyć nowy meczet. Znajduje się tuż przy Marinie. Został otwarty pod koniec 2012 roku. To ogromna budowla. Meczet widoczny jest z daleka, dzięki bardzo wysokim minaretom, czyli smukłym wieżom z nadwieszonymi balkonikami i galeryjkami. Nad salami modlitewnymi znajdują się także charakterystyczne kopuły symbolizujące sklepienie niebieskie. Według prawa islamskiego w meczetach (nowy meczet w Hurghadzie jest dostępny dla turystów) kobiety powinny mieć na sobie ubranie zakrywające ramiona, nogi, plecy i dekolt. Mężczyźni muszą mieć długie spodnie. Przed wejściem do meczetu należy zdjąć obuwie, lub założyć ochraniacze na buty. Przed nowym meczetem w Hurghadzie znajduje się szeroki plac dla wiernych odgrodzony od ulicy płotem. Każdy dorosły muzułmanin powinien codziennie odbyć rytualną modlitwę, zwaną salat co najmniej pięć razy. W większości meczetów odbywa się więc pięć spotkań modlitewnych dziennie; przed wschodem Słońca, w południe, po południu, po zachodzie słońca i wieczorem. W związku z wieczornymi modlitwami (w i przed nowym meczetem w Hurghadzie) niektóre ulice prowadzące do tego miejsca oraz ulice tuż przy meczecie są zamykane, co wiąże się z kłopotami komunikacyjnymi i objazdami. Jest to bardzo uciążliwe, gdyż w tej części miasta tworzą się gigantyczne korki. Z centrum Sakali lepiej dojść do meczetu pieszo. Wycieczka trwać będzie kilkanaście minut, ale zapewniamy - warto. Meczet jest przepiękny. Budowla robi wrażenie. Meczet jest olbrzymi i naprawdę bardzo ładny z zewnątrz jak i wewnątrz. Można spokojnie wejść do środka. Należy tylko przed wejściem zdjąć buty i być odpowiednio obranym. Wewnątrz należy zachowywać się z powagą, podobnie jak w polskich kościołach. Wewnątrz można robić zdjęcia. Należy tylko pamiętać, iż muzułmanie modlą się sześć razy dziennie. W tym czasie najlepiej jednak nie odwiedzać meczetu, aby nikomu nie przeszkadzać. Godziny modlitw są zmienne. Jeżeli mamy zamiar odwiedzić meczet warto zrobić to w ciągu dnia (około godziny 10/11, lub 17). Naprawdę warto odwiedzić ten meczet. Szczególnie kopuła robi niesamowite wrażenie. Przed meczetem znajduje się duży plac wyłożony granitem. Meczet znajduje się tuż przy Marinie - spacerem z Sheraton Road w Sakali to 10 minut drogi. Stocznia jachtowa w Hurghadzie Tuż obok meczetu znajduje się stocznia jachtowa w Hurghadzie. Z bliska możemy zobaczyć w jaki sposób budowane są jachty, w tym jachty oceaniczne. Co ciekawe większość prac wykonywanych jest ręcznie ponieważ niektóre z nich budowane są z drewna. W stoczni w jednym czasie budowanych jest (lub naprawianych) od kilku do kilkunastu jednostek. Do stoczni jachtowej w zasadzie wchodzić nie wolno, ale warto choć przez chwilę popatrzeć jak powstają jachty. W większości prace wykonywane są ręcznie i w bardzo szybkim tempie. W stoczni powstają i remontowane są jednostki pływające po Morzu Czerwonym, czyli średniej wielkości i duże. Stocznia jachtowa znajduje się tuż obok największego meczetu w Hurghadzie. Jeżeli ktoś jest zainteresowany kupieniem jachtu - istnieje taka możliwość. Wgłębi stoczni jachtowej znajduje się biuro, w którym możemy dowiedzieć się wszystkiego na temat ceny. Jeżeli uda nam się wejść na teren stoczni, z bardzo bliska możemy zobaczyć jak powstają jednostki, lub są remontowane. To wielka gratka dla wszystkich, którzy kochają żeglowanie i znają się na budowie jachtów... Targ rybny w Hurghadzie Pomiędzy Mariną a nowym meczetem znajduje się największy w Hurghadzie targ rybny. Kupimy tu nie tylko ryby, ale i owoce morza. Ryby są świeże. Targ znajduje się tuż przy porcie z którego każdego ranka wypływają na połowy kutry rybackie. Na zakupy najlepiej wybrać się około godziny 8 rano, kiedy kutry wracają z morza. Ceny są bardzo przystępne. Np. kilogram krewetek kosztuje 10 dolarów. Na miejscu sprzedawcy oprawiają ryby. Tuż obok targu znajdują się także bary i restauracje, które oferują przygotowane do zjedzenia ryby i owoce morza. W tej chwili targ został przeniesiony o kilkadziesiąt metrów. Znajduje się bliżej meczetu, co pokazujemy na filmie. Targ rybny obok Mariny. Fajne miejsce. Tu można kupić (zobaczyć) ryby z Morza Czerwonego. Są zawsze świeże. Warto zobaczyć ten film. Targ rybny znajduje się przy Marinie po drodze do największego meczetu w Hurghadzie. Targ nie jest duży, ale panuje na nim spory ruch. Obok targu znajdują się liczne restauracje i bary rybne, gdzie serwowane są właśnie produkty z tego miejsca. Na targu - jak to na targu "trochę pachnie", ale wszystkie ryby od rana do wieczora znajdują się w specjalnych pojemnikach i na stołach, przykryte lodem. Ponadto na miejscu ryby są patroszone i solone. Na targ wchodzimy przez bramę. Sprzedawcy są bardzo mili, nie namolni. O rybach wiedzą wszystko... Transport w Hurghadzie Po Hurghadzie możemy przemieszczać się taksówkami, ale również busikami. Busiki, których na ulicach miasta jest równie dużo co taksówek jeżdżą stałymi trasami, ale łączą ze sobą kluczowe i najważniejsze części Hurghady. Busiki są tanie. Dla przykładu: za przejazd z Sakali do Daharu (~ 10 kilometrów) zapłacimy trzy funty za osobę. Za tę samą drogę jazdy taksówką zapłacimy nawet 50 funtów . Sklep Cleopatra w Sakali trochę przypomina nasze Domy Towarowe z lat 80-tych ubiegłego wieku, ale gdy tam wejdziesz zobaczysz pamiątki, których nie kupisz w innym sklepach w Hurghadzie. Pięć pięter, na każdym inny asortyment. Sklep jest bardzo popularny ponieważ jest tani. Tu zakupy robią także Egipcjanie. Lepszej rekomendacji nie trzeba. Co istotne, każdy produkt w sklepie Cleopatra ma przyklejoną cenę, co nie zdarza się we wszystkich sklepach w Hurghadzie. Sklep jest klimatyzowany, bardzo czysty, z miłą obsługą. Posiada windę. Sprzedawcy chętnie podpowiadają i służą pomocą w wyborze najlepszych towarów. Na parterze jest sklep spożywczy. W sutenerze - warzywa i owoce. wieczorem Zobacz wieczorem w Hurghadzie Sakala nocą Sakala, Sheraton Road Co zrobić ze sobą wieczorem w Hurghadzie. To pytanie nurtuje zapewne niejednego turystę, który jest już na miejscu kilka dni, już się nieco opalił, poznał najbliższą okolicę, dał się „naciągnąć” na wieczorne hotelowe atrakcje, odwiedził kilka lokali i sklepów, był na wycieczce, na dyskotece, ale czuje, że chce więcej. Co robić? Odpowiadamy. Jest co robić w Hurghadzie. Na początek proponujemy wybrać się do centrum Sakali na Sheraton Road . Ulica ma kilka kilometrów długości . Po jednej i po drugiej jej stronie znajdziesz wszystko: sklepy, bary, restauracje, kasyno, banki, hotele, kantory wymiany walut . To miejsce, w którym - jeżeli chcesz - wydasz pieniądze. Gwarantujemy; na pewno znajdziesz coś dla siebie, a przy okazji miło spędzisz czas. Sheraton Road to centrum handlowe dla turystów. Trochę tandetne, pełne turystów z całego świata, ale ze swoim klimatem. Ulica niby nie jest długa, ale wraz z przyległymi uliczkami potrafi „wciągnąć” nawet na kilka długich godzin. Dahar Jeżeli nie interesuje Cię miejsce, w którym wszystko jest „trochę plastikowe” wszyscy sprzedają w zasadzie to samo, a europejczyków jest więcej niż Egipcjan, wybierz się do starej części Hurghady, do Daharu . Od razu zaznaczymy; nie spodziewaj się, że Dahar to taka „warszawska starówka”. Nie. To po prostu najstarsza część miasta. Różni ją od innych przede wszystkim to , że w Daharze mieszkają Egipcjanie. Jest mniej hoteli i sklepów. J est jednak to czego nie ma w innych częściach Hurghady. Bazar w Daharze Jest klasyczny targ (czyli Suk ). Właśnie na tym targu Egipcjanie, a przede wszystkim Egipcjanki robią zakupy. Można tam kupić wszystko co jest potrzebne do normalnego życia - nie figurki faraonów, t-shirty, ręczniki czy pocztówki. Na suku kupisz, lub możesz zobaczyć jak się kupuje drób, wołowinę , mięso z wielbłąda, ryby, owoce morza, owoce, warzywa . Ci o mocnych nerwach mogą obejrzeć jak ów drób , wołowinę, ryby, czy owoce morza przygotowuje się dla klienta, czyli po prostu zabija, obdziera ze skóry, pierza, spuszcza krew itd.) Od razu powiemy; sam widok tego miejsca robi ogromne wrażenie - nie mówiąc o zapachu. W Daharze zobaczysz prawdziwą egipską codzienność. Wszyscy sprzedawcy to panowie w średnim, lub zaawansowanym wieku w galabijach w ogóle nie mówiący po angielsku. Po drugiej stronie suku z „mięsem” znajduje się suk z owocami, warzywami i przyprawami . Tu zapachy są już znośne, ale i tak widok jest niecodzienny. To właśnie stąd owoce i warzywa jadą to wszystkich hoteli, barów i restauracji w całym mieście. Produkty leżą na wielkich stołach w ilościach hurtowych. Suk z owocami i warzywami znajduje się pod wielkim szaroburym namiotem w którym palą się nieliczne i słabe lampy. Nie ma podłogi, ani zwyklej betonowej wylewki. Chodzi się po bardzo nierównej ziemi, która co pewien czas oblewana jest wodą. W obu miejscach ruch jest ogromny. Przeważają Egipcjanie. Tylko co jakiś czas spotkasz europejczyka z tak samo otwartymi ustami ze zdziwienia, a nawet przerażenia jak i Ty. Wokół targów znajdują się niezliczone bary i miejsca rozrywki dla Egipcjan. Jedzą, piją, palą sziszę, oglądają telewizję, grają w różne arabskie gry, korzystają z fryzjera, rozmawiają przez telefony komórkowe, modlą się. Obok suku z mięsem i owocami znajduje się suk z odzieżą . Tu kupującymi są przede wszystkim egipskie kobiety. Towar leży na ziemi, lub na prowizorycznych stołach. Warto zobaczyć czym dla Egipcjanek są zakupy. To nie zwykłe wyście z domu by wydać trochę kas”. To prawdziwa celebra, rozrywka, ale rzecz jak najbardziej poważna. W końcu te Panie wydają ciężko zarobione pieniądze przez swoich mężów. Egipcjanki chodzą, przebierają, szukają najtańszych, ale i najlepszych rzeczy. Potrafią się targować jak nikt inny. Znają wartość pieniądza, ale i wartość produktów które kupują. Nie kupują rzeczy, które się nie przydadzą w domu. Potrafią także zadbać o swój wygląd. Choć niektóre z nich zakryte są burkami i w ogóle ich nie widać – kupują ozdoby, klapki, buty, paski, szale, sukienki itp., itd. Nie ma co, fajne miejsce. Bazary w Daharze znajdują się w okolicy zbiegu ulic El Nasr z El Farik Abd El-Aziz Fahmy . Memsza, najpiękniejszy deptak w Hurghadzie Memsza nocą Marina nocą Jeżeli nie masz ochoty na egipskie życie, europejski szum - wybierz się do Memszy . Ktoś powie że tam się nic nie dzieje..., ale może właśnie dlatego warto się tam wybrać. Memsza różni się od Sakali ty, że właśnie w Memszy jest spokojnie. Nikt Cię nie zaczepi na ulicy, nie będzie za wszelką cenę starał zaprosić do swojego sklepu. Memsza to 3 kilometrowy, szeroki deptak ze sklepami po obu stronach. Wieczorem pięknie oświetlony – robi wrażenie . Jest tam i McDonald’s, KFC, bary i restauracje, ale jest jakoś inaczej. Ceny? podobne, lub nieco wyższe niż w Sakali, ale i zakupy są mniej stresujące. W Memszy jest dużo mniej turystów. Memsza znajduje się na południe od Sakali, w okolicy Marlin Inn Beach Resort. To miejsce polecamy wszystkim tym, którzy mają dość gwarnej Sakali. Tu naprawdę można odpocząć przechadzając się deptakiem, lub pijąc piwo, czy wino w jednej z kilkudziesięciu małych restauracyjek i barów. Szczególnie wieczorem Memsza jest urokliwa. Zapalają się wówczas niewielkie latarnie. Deptak powoli zaludnia się, jednak nikomu się nigdzie nie spieszy. Nikt na nikogo nie pokrzykuje, by go zachęcić do wstąpienia właśnie do jego restauracji, czy sklepu. Wszystko toczy się tu własnym rytmem. Oczywiście Memsza jest nieznacznie droższa od centrum Sakali, ale coś za coś. Tu można spędzić cały dzień i się nie zmęczyć. Sakala takiego komfortu nie daje. Centrum Handlowe Senzo Mall Jeżeli brakuje Ci Europy, masz dość Egiptu polecamy Senzo Mall. To klasyczne centrum handlowe w europejskim wydaniu. Tu także kupisz wszystko co chcesz. Zjesz wszystko co chcesz w prawie europejskich warunkach. Senzo znajduje się na południu Hurghady w okolicach Dana Beach Resort. Warto wybrać się do największego centrum handlowego w Hurghadzie choćby po to, by porównać ceny z polskimi.

Пачаць Горад Важна Надвор'е Весела і адпачынак Пабы Крамы Аэрапорт Вы Гатэлі Туры Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Najnowsze i najważniejsze informacje z Hurghady i Egiptu No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (907) 907 posts No categories yet. Informacje z Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Wiadomości z Hurghady (0) 0 posts No categories yet. Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 posts No categories yet. Historia Egiptu (0) 0 posts No categories yet. Wszystkie informacje dotyczące pobytu w Hurghadzie Hurghada w pigułce Miasto, które oferuje wszystko... Pogoda w Hurghadzie Tu słońca nie ma tylko w nocy... Dlaczego Hurghada? Tu znajdziesz odpowiedź... Informacje dla turysty Czy na pewno wszystko wiesz..? Restauracje w Hurghadzie Co, gdzie i za ile można tu zjeść... Hotele w Hurghadzie Wszystko o miejscu w którym wypoczniesz... Lotnisko w Hurghadzie Procedury, duty free, odloty on line... Nefretete - piękna nieznajoma Troszkę historii Egiptu nie zaszkodzi... Hurghada jakiej nie znasz Jest i taka Hurghada... Galeria zdjęć z Hurghady Niektóre zachwycają, inne mrożą krew... Prawo turystyczne Co robić w razie kłopotów? Podpowiadamy... Tu urlop tańszy niż w Polsce Nie wierzysz? Sprawdź. Liczby nie kłamią... Egipt jest niezwykły... No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Egipt i jego problemy... No posts published in this language yet Once posts are published, you’ll see them here. Hurghada, miasto różnorodności Dzielnice Hurghady Która fascynuje? Dzielnica Sakala Turystyczne serce miasta... Dzielnica Memsza Spacer, odpoczynek, spokój... Dzielnica Marina Jachty, bulwar, świetne knajpy... Dzielnica Dahar Prawdziwy Egipt... Trochę humoru nie zaszkodzi Memy o Hurghadzie... To trzeba wiedzieć jadąc do Hurghady To musisz wiedzieć Przepisy w Egipcie, covid, obyczaje, religia... W razie kłopotów Kontakty, numery telefonów, szpitale... Zemsta Farona Jak unikać, jak leczyć... Nie popełnij gafy w Hurghadzie Co można, a czego nie należy robić... Elementarz turysty Informacje, by nie być zdziwionym Porady dla turysty Krok po kroku po wyjściu z samolotu... Internet i telefon w Hurghadzie Jak tanio korzystać z internetu i telefonu... Język arabski Najbardziej potrzebne zwroty po arabsku... Kurs funta egipskiego Co zabrać dolary, czy euro? Kurs funta, kantory... Co zjeść podczas pobytu w Hurghadzie Restauracje w Hurghadzie Zobacz gdzie i za ile można zjeść i napić się... Restauracje sieciowe McDonald's, Pizza Hut, KFC, GAD... Kuchnia arabska Przepisy, potrawy, smakołyki... Lotnisko, sklepy, pogoda Lotnisko w Hurghadzie Wszystkie informacje o przylocie i wylocie... Sklepy w Hurghadzie Podpowiadamy, gdzie iść na zakupy... Pogoda w Hurghadzie Aktualna pogoda, wiatr, warunki dla alergików... Jak aktywnie spędzić czas w Hurghadzie Quad Safari Tu można poczuć pełnię wolności... Glassboat, submarine Podwodne życie na wyciągnięcie ręki... Jeep Safari Inaczej niż quadem, ale i tak super... Rafy koralowe Hurghady Gdzie warto zejść pod wodę? Podpowiadamy... Grand Aquarium Dla tych, którzy boją się zejść pod wodę... Plaże w Hurghadzie Jest ich kilka. Gdzie? Atrakcje dla dzieci Jest w czym wybierać Meczet w Hurghadzie Jest wielki, piękny i otwarty dla wszystkich... Hurghada wieczorem Naprawdę jest co robić i gdzie... Hurghada dla Pań i Panów Hurghada dla samotnych Pań Samotność w Hurghadzie Paniom nie grozi... Hurghada dla samotnych Panów Wystarczy troszeczkę się postarać... Romans z Egipcjaninem Co robić, gdy już do tego dojdzie..? Związek z Egipcjaninem Jak zalegalizować..? Małżeństwo z Egipcjaninem Opisujemy wszystkie procedury... Alkohol w Hurghadzie Podpowiadamy gdzie kupić i za ile... Wycieczki z Hurghady po Egipcie Wycieczka do Kairu Być w Egipcie i nie widzieć piramid? Wycieczka do Luksoru To przede wszystkim Karnak i Dolina Królów Wycieczka do Asuan Tam jest piękna świątynia Abu Simbel... A może Dolina Nilu? Czyli od Asyut do Dandary... Warto zobaczyć północny Egipt Wybrzeże Morza Śródziemnego też jest piękne... Może chwila na Synaju? Czyli Sharm el Sheikh i zatoka Na'ama... Hurghada Wycieczki to jedyne biuro podróży, które polecamy wszystkim polskim turystom wybierającym się do Hurghady. Profesjonalizm, dobra cena, opieka w języku polskim, punktualność, najwyższy standard. Powołując się na portal www.hurghada24.pl otrzymasz rabaty . Szukasz spokoju, ciszy i wytchnienia? Masz dość gwarnych hoteli, tłoku i ciągłego pośpiechu? Royal Beach Hurghada to idealne rozwiązanie! Tu odpoczniesz tak jak lubisz i pełną piersią będziesz chłonąć uroki Morza Czerwonego. Royal Beach Hurghada ...ekskluzywny Resort na Twoją kieszeń zaprasza... Правілы ўезду ў Егіпет: Падарожнік у Егіпет павінен даказаць адмоўны вынік ПЦР-тэсту на COVID-19, перакладзены на англійскую або арабскую мову. Тэст павінен праводзіцца не больш чым за 72 гадзіны да запланаванага часу вылету самалёта, які ляціць непасрэдна ў Егіпет. У выпадку асоб, якія перасякаюць наземную або марскую мяжу, тэст павінен быць праведзены не больш чым за 72 гадзіны да перасячэння егіпецкай мяжы. Сертыфікат аб выніках выпрабаванняў павінен быць арыгінальным і ўтрымліваць арыгінальную пячатку з подпісам лабараторыі або QR-кодам. Дзеці да 12 гадоў вызваляюцца ад аналізаў. Калі падарожнік, нягледзячы на станоўчы аналіз на каранавірус, перасячэ мяжу Егіпта, яму давядзецца адправіцца на пяцідзённы каранцін у гасцініцу або месца жыхарства. ПЦР-тэст будзе праводзіцца на шосты дзень. Калі ПЦР будзе адмоўным, падарожнік зможа завяршыць ізаляцыю. Аднак калі вынік будзе станоўчым, ізаляцыя працягнецца на працягу наступных пяці дзён, і каранцін скончыцца без неабходнасці паўторнага тэставання. Важна! - калі вы прапусціце свой рэйс з-за карантыну, вам неабходна звязацца з турагентам, каб арганізаваць новы рэйс. Вышэйпаказаныя правілы не распаўсюджваюцца на дзяцей да 12 гадоў і асоб, якія маюць даведку аб поўнай вакцынацыі з QR-кодам, зробленай не менш чым за 14 дзён да планаванага перасячэння мяжы. Сертыфікат павінен быць прадстаўлены ў друкаваным выглядзе. Егіпецкі бок не прымае электронныя версіі. Медыцынскія службы Егіпта прымаюць сертыфікаты аб вакцынацыі супраць COVID-19, зацверджаныя Сусветнай арганізацыяй аховы здароўя і Егіпецкім упраўленнем па леках: Pfizer, AstraZeneca, Moderna, Sinopharma, Sinovac, Sputnik, Johnson & Johnson. Улады Егіпта не ўдакладнілі форму дакумента, які пацвярджае атрыманне вакцынацыі супраць COVID-19. Варта ўлічваць неабходнасць дадатковых выдаткаў, звязаных з правядзеннем наступных аналізаў, медыцынскіх наведванняў і транспартавання ў медыцынскія ўстановы. У выпадку станоўчага тэсту на коронавірус, калі ласка, звярніце ўвагу, што авіякампаніі могуць пакінуць за сабой права не пускаць на борт інфікаванага чалавека і паказаць адмоўны вынік ПЦР-тэсту. Каб атрымаць падрабязную інфармацыю аб перыядзе, у якой праверку можна правесці да запланаванай паездкі і ўмовы, якім павінен адпавядаць сертыфікат з указаннем вынікаў тэставання, рэкамендуем загадзя звярнуцца ў адпаведную авіякампанію. Крыніца: www.gov.pl/web/dy śmacja/egipt/egyptindependent/ahram Między Polską a Egiptem obowiązuje ruch wizowy. Obywatel RP może przed przyjazdem do Egiptu ubiegać się o wizę w egipskim przedstawicielstwie dyplomatycznym, lub otrzymać ją na lotnisku w Egipcie po opłaceniu 25 USD. Do Egiptu można także uzyskać wizę elektroniczną. Egipt oferuje dwa rodzaje e-wizy: e-wiza jednokrotnego wjazdu na 30 dni: pozostaje ważna przez trzy miesiące od daty wydania. Zezwala na jedną podróż do Egiptu podczas okresu ważności zarówno w celach turystycznych jak i biznesowych. e-wiza wielokrotnego wjazdu na 30 dni: jest ważna przez sześć miesięcy od daty wydania. Możesz wjechać do Egiptu w dowolnym momencie w tym okresie i przebywać tam maksymalnie przez 30 kolejnych dni. Możesz wyjechać i wjechać do tego kraju wiele razy Upewnij się, że Twój paszport pozostanie ważny przez co najmniej 6 miesięcy od planowanej daty wjazdu do Egiptu. Materiały redakcyjne, fotografie, grafiki, zdjęcia i pliki wideo pochodzące z serwisu hurghada24.pl (z wyłączeniem niektórych zdjęć, oraz treści - wykorzystanych nie w celach zarobkowych, a tylko i wyłącznie w celach informacyjnych związanych z bezpieczeństwem turystów udających się do wszystkich miast Egiptu, oraz rejonu Morza Czerwonego) stanowią element baz danych, których producentem i wydawcą jest Monika Cichoń-Kulikowska i chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Z zastrzeżeniem przewidzianych przez przepisy prawa wyjątków, w szczególności dozwolonego użytku osobistego, ich wykorzystywanie dozwolone jest jedynie po zawarciu stosownej umowy licencyjnej. Monika Cichoń-Kulikowska zastrzega, iż dalsze rozpowszechnianie materiałów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest zabronione. Do góry hurghada24.pl@interia.pl

Хургаду ты не ведаеш hurghada24.pl Tradycyjny środek transportu towarów w Hurghadzie hurghada24.pl Osiołek w Hurghadzie jest bardzo popularny hurghada24.pl Mała Egipcjanka na dachu swojego domu hurghada24.pl Suszarnia na dachu budynku hurghada24.pl Suszarnia na balkonie hurghada24.pl Wielbłąd i jego pan jadący do pracy hurghada24.pl Budowa domu w Hurghadzie hurghada24.pl Stragan z warzywami w Daharze hurghada24.pl Stróż na budowie hurghada24.pl Opłata za wejście na plażę hurghada24.pl Zabawa młodych Egipcjan hurghada24.pl Czyściciel butów w Sakali hurghada24.pl Egipskie dzieci na ulicy hurghada24.pl Wejście do meczetu w Daharze hurghada24.pl Warsztat budowy mebli hurghada24.pl Osiołek i jego Pan hurghada24.pl Zakupy w wykonaniu młodej Egipcjanki hurghada24.pl Poranne czyszczenie Hurghady hurghada24.pl Stragan z owocami w drodze do Daharu hurghada24.pl Sklep z mięsem i wędlinami w Daharze hurghada24.pl Zawsze jest czas na modlitwę hurghada24.pl Stragan z pomarańczami w Daharze hurghada24.pl Egipcjanin hurghada24.pl Fryzjer w Hurghadzie hurghada24.pl Drób na bazarze w Daharze hurghada24.pl banany na bazarze w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Smarzalnia ryb i owoców morza w Daharze hurghada24.pl Bazar z rybami i owocami morza w Daharze hurghada24.pl Smarzalnia ryb i owoców morza w Daharze hurghada24.pl W takim upale każdy się kiedyś musi zmęczyć hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Bazar z mięsem w Daharze hurghada24.pl Bazar z mięsem w Daharze hurghada24.pl Bazar ogólny w Daharze hurghada24.pl Sprzedaż królików na rzeź hurghada24.pl Punkt sprzedaży drobiu w Daharze hurghada24.pl Punkt sprzedaży drobiu w Daharze hurghada24.pl targ w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Targ z rybami i owocami morza w Daharze hurghada24.pl Targ z rybami i owocami morza w Daharze hurghada24.pl Targ owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Policjanci pilnujący porządku na bazarze w Daharze hurghada24.pl Drób na rzeź hurghada24.pl Rzeźnikj hurghada24.pl Kolejny osiołek hurghada24.pl Melduję wykonanie zadania hurghada24.pl Egipcjanki idące na plażę hurghada24.pl Egipcjanki idące na plażę hurghada24.pl Egipcjanki idące na plażę hurghada24.pl Poranne sprzątanie Hurghady przez służby miejskie hurghada24.pl Leniwy dzień w Hurghadzie hurghada24.pl Poranne sprzątanie Hurghady przez służby miejskie hurghada24.pl Rożen przy bazarze w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Bazar owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Zakupy w Daharze hurghada24.pl Zakupy w Daharze hurghada24.pl Smażenie ryb przy targu w Daharze hurghada24.pl Pomocnik sprzedawcy warzyw hurghada24.pl Egipcjanki kupujące drób na obiad hurghada24.pl Poranne sprzątanie Hurghady przez służby miejskie hurghada24.pl Poranne sprzątanie Hurghady przez służby miejskie hurghada24.pl Poranne sprzątanie Hurghady przez służby miejskie hurghada24.pl Poranne sprzątanie Hurghady przez służby miejskie hurghada24.pl Poranna dostawa towaru do sklepu spożywczego hurghada24.pl Punkt naprawy i wymiany opon hurghada24.pl Sprzedawca pomarańczy hurghada24.pl Stoisko na targu owocowo-warzywnym w Daharze hurghada24.pl Popularny bar w Daharze hurghada24.pl Wojsko pilnujące porządku w Daharze hurghada24.pl taksówkarz w Hurghadzie hurghada24.pl Egipcjanki idące na plażę hurghada24.pl Króliki u rzeźnika w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik drobiu w Daharze hurghada24.pl Bazar z rybami i owocami morza w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Pomocnicy sprzedawców warzyw hurghada24.pl Matka z dziećmi na zakupach hurghada24.pl Egipcjanka na zakupach hurghada24.pl Egipcjanka z dziećmi na zakupach hurghada24.pl Sprzedawca truskawek hurghada24.pl Ekspozycja mięsa na bazarze w daharze hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Strażnik na plaży publicznej w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Dzieci idące na zakupy hurghada24.pl Uczennice wychodzące ze szkoły hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Wielbłąd chowający się przed słońcem hurghada24.pl Wielbłąd chowający się przed słońcem hurghada24.pl Wielbłąd i jego Pan chowający się przed słońcem hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Poławiacze krabów w Hurghadzie hurghada24.pl Targ z mięsem w Hurghadzie hurghada24.pl Targ owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Sprzedawczynie na targu w Daharze hurghada24.pl Targ owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Uliczna sprzedaż pity hurghada24.pl Egipska rodzina na zakupach hurghada24.pl Sprzedaż pity w Hurghadzie hurghada24.pl Mama z dzieckiem na bazarze hurghada24.pl Targ w Daharze hurghada24.pl rzeźnik w Daharze hurghada24.pl Uliczni sprzedawcy papierosów hurghada24.pl Targ owocowo-warzywny w Daharze hurghada24.pl Uliczne sprzedawczynie pity hurghada24.pl Rzeźnik w Hurghadzie hurghada24.pl Ekspozycja mięsa u rzeźnika hurghada24.pl Ekspozycja mięsa u rzeźnika hurghada24.pl Bazar w Daharze hurghada24.pl Ekspozycja mięsa u rzeźnika hurghada24.pl Najstarszy syn, oraz młodsza siostra i brat którymi się opiekuje hurghada24.pl Uliczny sprzedawca fulla hurghada24.pl Podroby na targu z mięsem w Hurghadzie hurghada24.pl Ryby Morza Czerwonego na targu hurghada24.pl Ryby Morza Czerwonego na targu hurghada24.pl Głowizna, oraz racice na bazarze w Daharze hurghada24.pl Rożen w Hurghadzie hurghada24.pl Uliczna sprzedaż pity hurghada24.pl Bar owocowy hurghada24.pl Sprzedawca pomarańczy hurghada24.pl Smażenie ryb w barze przy targu w Daharze hurghada24.pl Targ w Daharze hurghada24.pl Przygotowywanie posiłku dla sprzedawców z z targu w daharze hurghada24.pl Egipski bar w Daharze hurghada24.pl mały Egipcjanin w Sakali hurghada24.pl Zwyczajna ulica w biednej dzielnicy w Hurghadzie hurghada24.pl Bar dla Egipcjan w Hurghadzie hurghada24.pl Rożen hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl 161.JPG Egipskie dziecko na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Zmęczeni Europejczycy w barze hurghada24.pl Zabawa młodych Egipcjan hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Naganiacz przed restauracją w Sakali hurghada24.pl Uliczny sprzedawca hurghada24.pl Sprzedawca w centrum Sakali hurghada24.pl Dojście do domu w Daharze hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Egipska rodzina na plaży hurghada24.pl Kozy w Hurghadzie hurghada24.pl Koty w Hurghadzie hurghada24.pl Sprzedawca w Sakali hurghada24.pl Sprzedawca gazet w Sakali hurghada24.pl Czyściciel butów w Sakali hurghada24.pl Sprzedawca artystycznych dzbanków w Sakali hurghada24.pl Egipskie dzieci na ulicy hurghada24.pl Egipskie dzieci hurghada24.pl Egipskie dzieci hurghada24.pl Targ rybny w Marinie hurghada24.pl Targ rybny w Marinie hurghada24.pl Egipcjanie po wyjściu z meczetu

Туры з Хургады Хургада з'яўляецца ідэальным месцам у Егіпце, каб адправіцца хаця б у адно больш працяглае арганізаванае падарожжа падчас штотыднёвага або двухтыднёвага адпачынку. Пераязджаючы з Хургады, мы можам наведаць Каір , Луксор , Александрыю , Суэц або Асуан . Мы настойліва рэкамендуем паездкі ў Каір і Луксор. Рэкамендуем арганізаваныя туры. Не таму, што падарожнічаць па Егіпце небяспечна (таму што гэта не так), а таму, што гэта проста прасцей, зручней і, увогуле, танней. У Хургадзе на кожным кроку можна знайсці турыстычныя агенцтвы, якія прапануюць нам паездкі ў пэўнае месца. Таксама падчас знаходжання на пляжы гатэля спецыяльныя «прадаўцы турыстычных прапаноў» заўсёды прапануюць нам паездкі ў бліжэйшыя раёны Хургады: на Сафары , на востраў Гіфтун або ў дэльфінарый . Прадаўцам можна давяраць, але ў абмежаванай ступені. Праўда, усе яны маюць дазвол на продаж і дзейнасць са згоды ўладальнікаў гатэляў, але заўсёды ёсць рызыка заключэння грамадзянска-прававых дагавораў з людзьмі, якіх мы бачым упершыню і якія павінны несці адказнасць за наша здароўе і здароўе. жыцця. Мы паўторым яшчэ раз; Мы рэкамендуем паездкі, арганізаваныя з турыстычнымі агенцтвамі, пажадана тымі, дзе гід/ўладальнік валодае польскай мовай. Рэкамендуем офіс www.hurghadawycieczki.pl Егіпет складаецца з чатырох асноўных рэгіёнаў. Дэльта Ніла - гэта вобласць, якая распасціраецца на поўнач, недалёка ад Каіра, дзе Ніл падзяляецца на дзве меншыя часткі, якія працягваюцца ад Александрыі да Порт-Саіда. На ўзбярэжжы вады Ніла ўпадаюць у Міжземнае мора. Уздоўж берагавой лініі ёсць пасёлкі і гарады, у тым ліку Эль-Альмейн, а таксама музеі Марса Матрух і Салум. На ўсходзе Александрыі знаходзіцца знакамітая Разета, у якой быў знойдзены Разетскі камень — вельмі важны артэфакт, які аказаўся ключом да расшыфроўкі старажытнага іерагліфічнага пісьма. Далей на ўзбярэжжы знаходзяцца гарады Даміета і Порт-Саід. Даліна Ніла цягнецца ад узбярэжжа Міжземнага мора да мяжы з Суданам на поўдні. Гарады ўздоўж яе берагоў - гэта месцы, дзе можна знайсці самыя важныя і каштоўныя рэліквіі старажытнай цывілізацыі. Менавіта тут знаходзяцца піраміды Гізы і Сфінкс , цудоўны Луксорскі храм , Даліна цароў і многае іншае. Пустыня Сахара, другая па велічыні пустыня ў свеце, разам з аазісамі, утварае тэрыторыю з невялікім насельніцтвам, але хавае шмат каштоўных месцаў культу або помнікаў. Па той бок Ніла ёсць Рыўера Чырвонага мора наведала турыстамі з усяго свету з такімі гарадамі, як Хургада, Марса-Алам або Сафага . Самыя раннія сляды цывілізацыі на тэрыторыі сучаснага Егіпта датуюцца дагістарычным перыядам, але некаторыя гарады, якія захаваліся да нашых дзён, маюць свае карані ў 8000 годзе да нашай эры. У той час, калі пачала фармавацца пустыня Сахара, а жыхары пачалі перасяляцца бліжэй да ўрадлівых раёнаў даліны Ніла, яны заклалі асновы сацыяльных структур. Гэтая старажытная цывілізацыя ўзнікла і развілася практычна дзякуючы рацэ Ніл у перыяд, вядомы як дафараонаў. Дынастычны перыяд, які носіць гэтую назву, пачаўся каля 3000 года да нашай эры з-за дынастый, якія кіравалі краінай. Менес лічыцца першым фараонам, які павінен быў аб'яднаць падзелены Егіпет. Першая назва краіны азначала «дзве зямлі». Агульная колькасць кіраўнікоў дынастый складала 30. Яны кіравалі краінай больш за 3 тысячагоддзі, пакуль да 30 г. да н.э. Многія фараоны хацелі пакінуць свой след у гісторыі, будуючы палацы, храмы і грабніцы. Менавіта ў гэты перыяд было пабудавана большасць дзіўных збудаванняў, якія захаваліся да нашых дзён, такіх як піраміды Гізы і Сфінкс, а таксама Луксорскі палац. Егіпецкі стан свядомасці Заплюшчыўшы вочы, я магу лёгка ўспомніць свой першы егіпецкі ўзыход. Цёплы пясок лашчыў ногі, лагодны ветрык з мора, які пяшчотна лашчыў твар, як прывітанне. Кожны прамень сонца залівае яшчэ адзін фрагмент егіпецкай зямлі. Мне пашанцавала, што я магу ўспомніць той момант у любы, нават самы горшы момант. Я заўсёды марыў паехаць у Егіпет. У дзяцінстве, чытаючы апавяданні аб падарожжах, з лямпай пад коўдрай я пазнаваў свет Говарда Картэра — першаадкрывальніка магілы фараона Тутанхамона. Я пазнаў гэты нерэальны і такі далёкі для мяне свет. яго магія, прыгажосць, дзікасць і ўсе яго сакрэты. У думках я ўбачыў сябе, ідучы па пустыні, адкрываючы для сябе ўсё тое, што не пашчасціла адкрыць камусьці іншаму. Вядома, я хацеў быць наступным Говардам Картэрам. Я верыў, што так і будзе. Што ж, жыццё ёсць жыццё, і гэта звязана з тым, што яно спраўджвае ўсе нашы дзіцячыя мары, накладаючы на нас абавязак жыць тут і цяпер. Я не стаў археолагам і даследчыкам, прынамсі, не столькі, колькі легендарным даследчыкам. Калі я ўпершыню ступіў на егіпецкую зямлю, я быў моцна ўзрушаны. Гэта месца маёй мары, якое адкрываецца мне. Я ведаў, што нішто не спыніць голаду да ведаў, дотыку і пачуцця супольнасці. Мы з Егіптам нарэшце сустрэліся асабіста. На той момант я быў ужо дарослым, сталым чалавекам. Разумееце, я павінен быў дарасці да сваёй першай сустрэчы, і сёння я ведаю, чаму. Калі я чую, што адзін з маіх сяброў едзе ў гэтым кірунку, я заўсёды пытаюся, што вы ведаеце пра месца, куды вы збіраецеся? А навошта ты насамрэч туды ідзеш? Адказы моцна адрозніваюцца. Бачыце піраміды. Ляжце на пляжы. Пазнаёмцеся з каралавым рыфам. Вядома, Егіпет - гэта не толькі пляж, рыф і напоі з пальмай. Гэта калыска цывілізацыі і месца, прасякнутае гісторыяй у кожным фрагменте. Тут можна дакрануцца да гэтай гісторыі, адчуць яе, пазнаць яе. Убачыце на ўласныя вочы сілу цывілізацыі, якая захавалася на працягу тысячагоддзяў, якая сведчыць аб тым, што не ўсё ў нашым свеце мінае. Егіпет вечны. Калі вы адпраўляецеся ў сваё першае падарожжа ў гэтую цудоўную краіну, варта азнаёміцца з яе гісторыяй. Падрыхтуйце сябе псіхічна да гэтага падарожжа, адчуйце яго чараўніцтва. Я ведаю, што гэта зробіць вашу першую паездку незабыўнай і абудзіць каханне, якое, як і маё, застанецца часткай вас і назаўсёды звяжа вас з гэтым далёкім месцам. Адна з добрых назваў — кніга Ганны Свідэркаўны «Штодзённае жыццё ў Егіпце грэчаскіх папірусаў» — гэты пункт пакажа вам сувязь Егіпта з культурай Старажытнай Грэцыі. Гэта гісторыя выбітнага знаўцы папірусаў, Егіпта, эпохі грэчаскага Пталамея, эліністычных часоў, а таксама Бібліі і Евангелля. Кніга знаёміць са светам эліністычнага і раннехрысціянскага Міжземнамор’я, якое крыху забытае, але ўсё яшчэ ззяе вечным бляскам. Бо Егіпет і ўвесь старажытны свет былі непарыўна звязаны з Грэцыяй. Вы навучыцеся знаходзіць сляды перапляцення культур, іх суіснавання ў гісторыях, архітэктуры і культуры. Чытачу, які аддае перавагу драматычным паваротам сюжэту і пазіцыі прама з амерыканскіх прыгодніцкіх фільмаў, рэкамендую ўжо легендарную кнігу "Багі, гробы і навукоўцы" цудоўнага CW Ceram. Гэта свайго роду Біблія археолагаў, падарожнікаў і студэнтаў-гісторыкаў. Напісана лёгкай, прыемнай мовай. Як навуковую кнігу, і чытаецца з лёгкасцю прыгодніцкага рамана. Шчыра прызнаюся, што гэта адна з кніг, якая пасеяла ўва мне зерне даследчыка. У якасці кур'ёзу дадам, што ўпершыню ён быў надрукаваны на польскай мове ў 1958 годзе і да сённяшняга дня перавыдаецца з наступнымі выданнямі. Вам не патрэбна лепшая рэклама. Плануючы сваю першую або наступную паездку, варта спланаваць тое, што вы сапраўды хочаце ўбачыць. Пакуль вы яшчэ не прыдумалі проста пасмажыць на пляжы і пакаштаваць мясцовыя напоі, складзіце маршрут. Вы знойдзеце шмат інфармацыі пра факультатыўныя паездкі, кірункі, у якія варта паехаць, каб хоць трохі пазнаёміцца з гісторыяй. Вядома, убачыць усё немагчыма, і месячнай паездкі дакладна мала, але хаця б вы адчуеце гэта месца і, магчыма, закахаецеся ў яго надоўга. Таксама варта памятаць, што Егіпет з'яўляецца выдатнай адпраўной кропкай для месцаў, размешчаных у непасрэднай блізкасці. Аднойчы нехта сказаў, што калі ты пазнаёмішся з адной арабскай краінай, ты пазнаеш іх усіх. Я лічу, што гэта вельмі няправільнае сцвярджэнне. Вядома, пясок, пляж, мора ўсюды падобныя, але кожнае месца мае сваю асобную і прыгожую гісторыю павінна быць вядома. Няма сучаснага свету без Егіпта, няма яго гісторыі. Егіпет меў і аказвае вялікі ўплыў на мастацтва, архітэктуру і культуру многіх народаў. Пра яе вялікую гісторыю мы даведваемся ўжо ў школе, даведваемся аб цывілізацыях па слядах іх дзейнасці і развіцця, якія працягваюцца і сёння. Гэта наша гісторыя, як і гісторыю Егіпта стварылі палякі. Дастаткова згадаць храмы Белід Эль-Валі, якія выратавалі ад затаплення водамі возера Насер. Храм перанеслі палякі. Егіпет - краіна многіх нацый, рэлігій і культур. Тут яны спалучаюць, суіснуюць і акультурваюць прастору гэтай цудоўнай краіны, межы якой немагчыма дакладна акрэсліць, бо межы Егіпта малююцца толькі нашым уяўленнем. Варта памятаць пра гэта, упершыню дакрануўшыся да цёплай егіпецкай глебы. тэкст: Губерт Станіслаў Бісто, Егіпет Эксклюзіў Адлегласці паміж гарадамі Егіпта Каір Аляксей Люкс Асва Хург Шарм Ісмаіл Суэцкі Марс Матр Порт-Саід Міня Каір 139 420 563 329 342 87 81 318 139 154 Аляксей 224 556 701 472 438 169 226 179 222 293 Люкс 676 895 139 186 644 489 503 736 556 241 Асва 906 1128 год 223 319 861 648 649 879 701 407 Хург 529 759 299 513 458 303 245 651 354 378 Шарм 550 705 1036 1386 год 737 268 213 617 352 454 Ісмаіл 140 272 785 1043 487 431 57 348 53 241 Суэцкі 130 364 810 1044 395 342 91 405 108 241 Марс Матр 512 288 1185 год 1415 год 1047 993 560 652 401 472 Порт-Саід 224 357 895 1128 год 569 566 85 174 645 293 Міня 248 472 387 655 608 730 387 388 760 472 Дарожная карта Егіпта mapa drogowa egiptu mapa kolejowe egiptu Чыгуначная карта Егіпта Падарожжа пасля Егіпта На аўтобусах па Егіпце - транспартныя кампаніі Класічныя аўтобусныя лініі курсіруюць з Хургады ў Каір (а таксама іншыя гарады Егіпта). Каб упэўніцца ў часе і месцы адпраўлення, лепш за дзень звязацца з прадстаўнікамі адной з некалькіх кампаній, якія прапануюць паездкі па гэтым маршруце, па названых тэлефонах. Падарожжа па Егіпце бяспечна. Вядома, заўсёды ёсць рызыка, што нешта здарыцца па дарозе, але мы перадаем гэтую інфармацыю не для таго, каб нікога напалохаць, а для таго, каб вы ведалі пра магчымыя праблемы і небяспекі перамяшчэння з аднаго горада ў іншы ў выпадковай кампаніі і якасць дарог там. Запэўніваем, што кожнае паведамленне аб парушэнні спакою або недатыкальнасці турыста (асабліва турыстаў з Еўропы) тут жа дэталёва тлумачыцца мясцовымі ўладамі. Дарога з Хургады ў Каір займае ад 5 да 7 гадзін (у залежнасці ад часу адпраўлення і частаты прыпынкаў па шляху). У аўтобусах (асабліва там, дзе квіткі даражэйшыя) ёсць кандыцыянеры і туалеты. Таксама прадаюцца халодныя напоі і закускі. Кампаніі, якія прапануюць пастаянныя зносіны на маршруце Хургада - Каір, паведамляюць, што паездка для еўрапейца цалкам бяспечная, але ў выпадку ўзнікнення праблем неабходна неадкладна паведаміць кіроўцу аўтобуса, турыстычную паліцыю або бліжэйшы пункт пропуску паліцыі. Транспартныя кампаніі ў Егіпце Кампанія GoBus Сіні аўтобус Аўтобусная кампанія HiJet Час паездкі паміж гарадамі: Каір - Луксор: 9 гадзін Каір - Асуан: 12 гадзін Каір - Александрыя: 3 з паловай гадзіны Каір - Хургада: 6 гадзін Каір - Шарм-эль-Шэйх: 9 гадзін Каір - Марса Матрух: 6 гадзін Хургада - Луксор: 4 гадзіны Хургада - Александрыя: 9 з паловай гадзін Асуан - Абу-Сімбел: 5 гадзін Луксор - Чарга: 5 з паловай гадзін Tak wygladają autokary Go Bus Egypt Tak wygladają autokary Blue Bus Egypt Паромы з Хургады Карта Егіпта Wycieczka do Kairu kair Powiedzieć, że Kair jest miastem pełnym kontrastów to nie powiedzieć nic. Jest to zapierające dech w piersiach połączenie pozostałości starożytnych czasów, które łączy się z nowoczesnością. Można tu zobaczyć historyczne budowle i targowiska w części Starego Kairu, wspaniałe minarety i meczety otomańskie, kościoły chrześcijańskie, luksusowe hotele, współczesne biurowce w nowoczesnej części Kairu, parki porośnięte bujną roślinnością, dzielnice mieszkaniowe oraz zdumiewającą część z Piramidami w Gizie i Sfinksem - w miejscu gdzie miasto spotyka się z pustynią. Do listy miejsc, które trzeba odwiedzić w Kairze należy Muzeum Egiptu z jedyną w swoim rodzaju ekspozycją, a także ulice Khan El-Khali - najstarszy bazar na Bliskim Wschodzie, oraz Operę. Odwiedzając Kair, jedno z najbardziej zaludnionych miast na świecie, z populacją przekraczającą 10 milionów mieszkańców, doświadczymy niezapomnianych wrażeń. Turyści z całego świata czekają na otwarcie Wielkiego Muzeum Egipskiego w Gizie. Na razie, z uwagi na pandemię data otwarcia Grand Egyptian Museum nie jest znana. pifamidy Kair leży w delcie Nilu. Jest to miasto o bardzo ciepłym klimacie, z wysoką wilgotność powietrza. Lipiec i sierpień są najgorętszymi miesiącami w roku. Temperatura sięga 30-40 stopni Celsjusza. W miesiącach zimowych temperatura wynosi 24-30 stopni Celsjusza. Opady deszczu są tutaj rzadkie. Kair podzielony jest na kilka dzielnic. Każda jest inna. Część centralna i nowoczesna Kairu jest administracyjnym sercem miasta i całego Egiptu. Kair leży na północy kraju zajmując część Gizy znajdującą się na zachodnim brzegu rzeki. Ta część miasta jest nowoczesna, z siecią bulwarów przypominających układem takie miasta jak np. Paryż; z błyszczącymi, futurystycznymi budynkami, parkami, restauracjami i hotelami. Obszar ten jest zupełnie inny od pozostałych części miasta. Bulwar El-nil biegnie wzdłuż Nilu po jego wschodniej części. Mostami można przedostać się na wyspę Gezira w rejonie Zamalek. Wieża telewizyjna w Kairze, kształtem przypominająca kwiat lotosu, jest widoczna w zasadzie z każdej części miasta. Ze szczytu rozciąga się wspaniały panoramiczny widok. W środkowej części Kairu warto odwiedzić XIX wieczną Operę, plac Midan Ataba, Mauzoleum pierwszego premiera Egiptu Saada Zaghloula, Pałac Manial, który kiedyś był siedzibą członków rodziny królewskiej, oraz nowy budynek Opery. Midan Tahrir jest sercem środkowej części Kairu ze słynną ulicą jak Qasr El-Nil. Znajduje się tu także Amerykański Uniwersytet oraz Muzeum Egiptu, absolutnie obowiązkowe miejsce do odwiedzenia. Do muzeum można dotrzeć wysiadając na stacji metra Sadat. Muzeum znajduje się w neoklasycznym budynku, pomalowanym na kolor spranego różu. Szacuje się, że znajduje się w nim ponad 120 tysięcy eksponatów łącznie z mumiami, sarkofagami i oczywiście słynną na całym świecie kolekcją złotych i alabastrowych skarbów króla Tutanhamona, które odnaleziono wraz z grobowcem młodego faraona w 1922 roku. Można również zobaczyć replikę Kamienia Rosetty. Oryginał odkryto w Rosecie Rashid na północnym wybrzeżu i okazał się niezbędny do rozszyfrowania hieroglifów (starożytnej egipskiej formy pisma odręcznego). Khan el-Khalili - znana sieć ulic - tworzy największy bazar na Bliskim Wschodzie i jeden z najstarszych rynków na świecie. To muzułmańska część Kairu. Bazar został zbudowany przez Emira Djaharks el-Khalili, który stworzył karawanseraj dla kupców (zajazd dla karawan). Od 1382 roku handlowcy oferują tu swoje towary. Tuż obok bazaru położony jest wielki Meczet Sayyidna al-Hussein, uważany za najbardziej święte miejsce w Kairze. Warto odwiedzić Meczet al-Azhar, Meczet Ibn Tulun, XII-wieczną Cytadelę wzniesioną przez Salah El Din, Meczet Mohamed Ali na Cytadeli, oraz Wikalat al-Ghouri (średniowieczny, były karawanseraj). Na zachód od centralnego Kairu zobaczymy piramidy w Gizie i płaskowyż w Gizie, niedaleko od miejsca starożytnego miasta Memphis i Saqqara. Można zwiedzać Wielką Piramidę zbudowaną dla króla Khufu XIV dynastii, nieco mniejszą Piramidę Khafre datowaną na około 2500 p. n. e. oraz Piramidę Menkaure. W około znajdują się mniejsze piramidy w których pochowani są byli członkowie rodzin królewskich. Nieco niżej znajduje się Sfinks z ciałem lwa i głową człowieka. Nieopodal znajduje się Muzeum Solar Boat, które mieści pełnowymiarową starożytną łódź egipską. Warto zwiedzić także kompleks piramid i zabytków Saqqara, którego główną atrakcją są Piramida Djoser, oraz Piramida Sekhmket, wraz miastem Memphis (za czasów faraonów było stolicą Egiptu). Starówka Kairu (Koptyjski Kair) została założona około VI w n. e. Według legendy, arabski generał Amr Ibn al-Aas postanowił, że obszar obecnego Kairu będzie dobrym punktem do osiedlenia i rozpoczął budowę domów oraz miejsc kultu. Na kairskiej starówce trzeba zobaczyć kościół św. Barbary (jeden z największych w Egipcie), który nadal służy do regularnego kultu religijnego, kościół św. Jerzego, kościół św. Sergiusza, który jest najstarszym kościołem koptyjskim w Kairze, synagogę Ben Ezra Synagogue, meczet Amr Ibn al-Aas, oraz Wiszący Kościół - zwany tak z uwagi na fakt, iż zbudowano go na szczycie starorzymskiej konstrukcji fortecy Fortu Babilon. Turystów z całego świata zaprasza także Muzeum Koptyjskie w którym zobaczymy jedną z najznakomitszych kolekcji sztuki koptyjskiej na świecie obejmującą okres od czasów faraona do grecko-rzymskich i muzułmańskich. Historia Kairu jest niezwykła. Miasto widziało faraonów, chrześcijan, oraz wyznawców islamu. Było miejscem rządów dynastii królewskiej, Fatimid Caliphate, stolicą w okresie Mamluk i Otomańskim oraz ośrodkiem imperium Napoleona w czasie gdy Francja okupowała Egipt w XVIII wieku. Kair zatrzymał statut stolicy pod rządami brytyjskimi do czasu gdy Egipt odzyskał niepodległość w 1922 roku. Obecnie Kair jest nadal stolicą administracyjną Egiptu. Jednak niedługo się to zmieni. Powoli kończy się budowa Nowej Stolicy Administracyjnej. New Administrative Capital / NAC), bo tak nazywa się roboczo nowa stolica Egiptu powstaje około 45 kilometrów na wschód od obecnego najważniejszego miasta Egiptu i jednocześnie największego miasta Afryki. NAC ma zająć powierzchnię 700 kilometrów kwadratowych. Dla porównania, Warszawa ma 516 kilometrów kwadratowych. Obecnie prace są dość zaawansowane, a poziom ukończenia projektu ocenia się na 80%. Według wstępnych założeń inwestycja w nową stolicę warta 58 mld dolarów miała zostać ukończona w 2024 roku. źródło: www.egypt.travel Wycieczka jednodniowa do Kairu Z Hurghady do Kairu możemy się wybrać na jedno, lub dwudniową wycieczkę. Z własnego doświadczenia wiemy, iż wyjazd do Kairu na 1 dzień wiąże się z niedogodnościami bowiem wielu atrakcji z braku czasu po prostu nie zwiedzimy. W trakcie jednodniowej wycieczki trochę irytujący jest ciągły pośpiech i niedoczas, ale to przypadłość wszystkich zorganizowanych wyjazdów grupowych. Z drugiej strony, gdy nasze wakacje w Hurghadzie trwają tylko tydzień, trochę szkoda czasy, by aż dwa dni spędzić na zwiedzaniu Kairu. Jest przecież jeszcze Luksor, Aleksandria, Asuan... Cena wycieczki jednodniowej to 52 dolary. To dużo, ale i mało zważywszy na to co będziemy mogli zobaczyć (np. muzeum kairskie, piramidy w Gizie, Sfinksa). Zapewniamy; widoki i wrażenia pozostaną na długo w naszej pamięci. Wyjazd na wycieczkę jednodniową do Kairu rozpoczyna się sprzed hotelu około godz. 1.00 w nocy (w zależności od lokalizacji hotelu). Dojazd do Kairu następuje około godz 9:00-9:30. Zwiedzanie rozpoczyna się od starego Muzeum Kairskiego przy placu Tahrir. Polskojęzyczny licencjonowany przewodnik jedzie z grupą już z Hurghady, lub czeka przed muzeum. Po zwiedzaniu jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Następnie przejazd do Gizy, gdzie podziwiamy Piramidy i Sfinksa z zewnątrz. Jest możliwość wejścia do wnętrza piramidy za dodatkową opłatą od 100 do 400 funtów egipskich, w zależności do której piramidy chce się wejść. Później jest wizyta w instytucie papirusów i w fabryce perfum. Powrót do Hurghady przewidziany. jest około godziny 23:30 w zależności od lokalizacji hotelu i natężenia ruchu na autostradzie. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Można zabrać kserokopie, albo telefonem zrobić zdjęcie tej strony w paszporcie, gdzie umieszczone są dane osobowe. Miejsca, które trzeba zobaczyć w Kairze Piramidy w Gizie i Sphinx Wielka Piramida Cheposa Step Piramida w Sakkarze Nowe Groby w Sakkarze Piramida Meidum Piramidy w Dahszur Wielka Piramida Cheopsa (wejście) Muzeum łodzi przy Piramidzie Cheopsa Druga Piramida Chefrena Piramida w Hawarze Piramida El-Lahun Open Air Museum of Memphis Muzeum w Kairze Pokój mumii w muzeum w Kairze Islamic Museum Kasr El-Manayal Palace Museum Gayer Anderson Museum Cytadela Saladyna Virgin Mary Muzeum Koptyjskie Wiszący Kościół Prowincja El-Fayoum Kościół św Barbary Ben Ezra Synagoga Kościół św Sergio (Sergiusz lub Abu Serga) Meczet Amr Ibn Al-As Meczet Ahmed Ben Tulun Khan El-Khalili Bazaar Sultan Hassan Madrassa i Meczet Wycieczka do Luxoru luksor Luxor znajduje się w południowo-zachodniej części Egiptu. Miasto składa się z trzech dzielnic; centrum, Karnaku i Teb. Miasto zyskało na ważności około 2000 roku p. n. e. podczas rządów 11 dynastii. W starożytności nazywane było Waset co oznacza siłę. Pod rządami Greków nazwę zmieniono na Teby. Homer opisał Luxor jako "miasto tysiąca bram". Przez wiele lat było to jedno z najważniejszych miast na świecie. Tutaj znajdowało się centrum polityczne, ekonomiczne, religijne i militarne starożytnego Egiptu. W Luxorze mieszka ponad 380 tysięcy osób. Lotnisko znajduje się 20 minut drogi od centrum. Centrum atrakcji Luxoru jest bulwar biegnący wzdłuż brzegu Nilu. Znajduje się tu między innymi hotel Winter Palace w którym Agatha Christie napisała jedną z najważniejszych swoich powieści "Śmierć na Nilu". Pozostałe dwie główne ulice to al-Mahetta, przy której znajduje się dworzec kolejowy, oraz al-Karnak, która biegnie od Świątyni Karnaku do Świątyni Luxorskiej. Od czasów Amenhotepa II i Ramzesa II Światynia Luxorska jest poświęcona bogowi Amenowi i jego żonie Mut. Świątynia wzniesiona w okresie Nowego Królestwa posiada ogromny pylon zbudowany przez Ramzesa II. Istnieją również pozostałości po jednym z dwóch 25-metrowych obelisków wykonanych z granitu. Wewnątrz Świątyni w Karnaku znajdują się dziedzińce, kolumny i przepiękne perystazy, z których każdy mierzy 100 metrów długości i zostały zbudowane przez Amenhotepa III. Świątynie zostały wybudowane, by oddać cześć potędze faraonów Nowego Królestwa. Świątynia Karnak to największe starożytne miejsce religijne na świecie. Nazwa pochodzi od wioski Al-Karnak. Świątynia składa się z trzech różnych świątyń. Największa Precint z Amun-Re to starożytna świątynia poświęcona bogowi Amon. Jest to jedyny obszar udostępniony dla turystów. Obok znajdują się również Świątynie: Precint z Montu i Precint z Mut, oraz Świątynia Amenhotepa IV. Karnak wybudowano w roku 2000 p. n. e. i uważa się, że około 30 faraonów dobudowało budynki, świątynie, kaplice przez okres około dwóch tysięcy lat (od Średniowiecznego Królestwa do czasów ptolomejskich). Wynikiem i efektem tego jest skarb starożytnych budowli i konstrukcji, kolumn, dziedzińców, pylonów i obelisków. Przy wejściu do Karnaku mijamy rząd figur. Miejsce znane jest jako Aleja Rams. Warto odwiedzić także Muzeum Mumifikacji, które znajduje się tuż obok Karnaku. Jest tu graficzna wystawa tego jak starożytni Egipcjanie mumifikowali nie tylko ludzi, ale również krokodyle, zwierzęta domowe, czy ryby. Wszystko jest przedstawione w zmumifikowanej formie, łącznie z ciałem Masaharta, wyższego szczeblem duchownego Amun w Tebach około 1050 r. p. n. e. W Muzeum Mumifikacji możemy również zobaczyć narzędzia, których używano do usuwania organów wewnętrznych i upuszczania płynów. W Luxorze warto odwiedzić także Meczet El-Mekashkesh, gdzie znajdują się zwłoki X-wiecznego islamskiego świętego oraz wspaniałą Bazylikę Koptyjską. Na zachodnim brzegu Nilu trzeba zobaczyć Dolinę Królów, Dolinę Królowych. oraz Dolinę Nobles. Warto zwiedzić Świątynię Madinet Habu w której są Świątynie Amenhotepa oraz Ramzesa III. Trzeba zobaczyć również Kolosy Memnona, Świątynię Ramesseum oraz Świątynię Hatszepsut. Ta świątynia została zaprojektowana przez osobistego architekta faraona - Senemtuta w czasie XVII dynastii. Dodatkowo, po jednej stronie Świątyni Hatszepsut znajdują się ruiny Świątyni Montuhetop II, a po drugiej grób Amuna i Sanktuarium Słońca. Warto zwiedzić także kaplicę Anubis. Grobowiec Hutenchamona Dolina Królów Dolina Królów Grobowiec Hutenchamona 1/4 Wycieczka Do Luksoru rozpoczyna się sprzed hotelu około godziny 5:00 rano w zależności od lokalizacji hotelu. Dojazd do Luksoru następuje około godziny 9.30. Zwiedzanie rozpoczyna się od Świątyni w Karnaku. Następnie wsiadamy na łódź motorową i płyniemy przez Nil. Później idziemy do restauracji gdzie podawany jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Kolejny punkt programu to wizyta w fabryce alabastru. Potem zwiedzanie Doliny Królów (wejście do 3 grobowców są w cenie wycieczki), a dla chętnych możliwość wejścia do grobowca Tutenchamona za dodatkową opłatą 300 funtów egipskich od osoby. Jadąc dalej zatrzymujemy się przy Świątyni Hatszepsut. To Świątynia Grobowa królowej Egiptu, jedynej w historii kobiety-faraon. Na koniec przystanek przy Kolosach Memnona - pozostałości świątyni grobowej Amenhotepa III. Powrót do Hurghady jest przewidziany ok. godz. 22:00-22:30 w zależności od lokalizacji hotelu. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Koszt wycieczki to 60 dolarów od osoby (z Doliną Królów). Bez Doliny Królów - 50 dolarów. Kolosy Memnona Karnak Karnak Kolosy Memnona 1/4 Jeżeli w planie naszej wycieczki jest Dolina Królów mamy ważną informację; szczególnie w okresie letnim temperatura w dolinie, a zwłaszcza w grobowcach jest nie do zniesienia. Może nawet dochodzić do 50 stopni. Ponadto grobowce nie są klimatyzowane i panuje w nich zaduch. Dolina Królów to miejsce otoczone wysokimi górami, bez naturalnego ruchu powietrza, gdzie nie ma ani drzew, ani miejsc w których można się przed upałem schować. To niestety wykorzystują miejscowi sprzedawcy, którzy proponują napoje w cenie kilkunastokrotnie przewyższającej ich wartość. Bezwarunkowo: na wyjazd do Doliny Królów trzeba zabrać co najmniej dwie duże butelki wody niegazowanej na osobę. W tym miejscu żartów nie ma. Bardzo często na miejscu zdarzają się przypadki zasłabnięć, omdleń, a nawet zawałów serca. Przed wyjazdem na wycieczkę do Doliny Królów nie radzimy pić alkoholu. Zalecamy także zabranie wygodnego obuwia. Do grobowców schodzimy po drewnianych deskach. Delta Nilu Karnak Osiedle Beduinów Delta Nilu 1/4 W Dolinie Królów zostało ukrytych wiele starożytnych grobowców takich jak: Grobowiec Tutenhamona, Setiego I, Ramzesa I, Ramzesa II, Ramzesa III, Ramzesa IV, Siptaha. W dolinie znajduje się ponad 60 grobowców. Powstanie Doliny Królów datuje się na okres od XVI do XI wieku p. n. e., kiedy to miejsce stało się nekropolią faraonów pochodzących z dynastii panujących w Nowym Państwie. Uważa się, że Dolina Królów była używana jako miejsce pochówku przez około 500 lat i spoczywają tu królowie, oraz członkowie ich rodzin od XVII do XX wieku p. n. e. W 1979 roku nekropolia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do Doliny Królów dostaniemy się specjalną kolejką podążając wśród piaszczystych wydm i wzgórz. Po prawej stronie doliny znajduje się grobowiec Tutenhamona oznaczony numerem KV62. Grobowiec został odkryty 26 listopada 1922 roku przez brytyjskiego archeologa Howarda Cartera. Mumia króla znajdowała się w trzech sarkofagach: pierwsze dwa wykonane były ze złoconego drewna (drugi dodatkowo zdobiony był szkliwem), trzeci został wykonany ze złota. Obecnie skarby z grobowca znajdują się w Muzeum Egiptu w Kairze, między innymi: sarkofag, biżuteria, mniejszy sarkofag zawierający wnętrzności usunięte podczas mumifikacji, oraz słynna złota maska, która stała się symbolem starożytnego Egiptu. Sam grobowiec jest dość mały, prowadzi do niego wąski i duszny korytarz długości kilkudziesięciu metrów. Na dole nie wolno robić zdjęć i należy zachowywać się bardzo cicho. Grobowiec Tutenhamona nie jest udekorowany w przeciwieństwie do tych, w których spoczęli Ramzes I i III. Oba znajdują się po lewej stronie Doliny. Do grobowców wchodzimy po schodach prowadzących korytarzami bogato zdobionymi malowidłami i hieroglifami. Kolor żółty , pomarańczowy i czerwony są tak jasne, że trudno uwierzyć, że zostały narysowane wieki temu. Grobowiec Ramzesa I (KV16) , drugiego faraona pochodzącego z XIX dynastii jest dosłownie urzekający, tak samo jak grobowiec Ramzesa III odkryty w XVII wieku. Znany inaczej jako grobowiec Harfisty po tym, jak odkryto w nim malowidła przedstawiające muzyków, czasem nazywany nazwiskiem swojego odkrywcy Jamesa Bruce'a. Następnym grobowcem jest grobowiec króla Sipatha (KV47) pochodzącego z XIX dynastii. Jest jednym z najwcześniej odkrytych. Mumia faraona została odkryta w grobowcu króla Amenhotepa II (KV35) w 1898 roku. Wizyta w Dolinie Królów jest absolutną koniecznością podczas pobytu w Egipcie. Wiele wycieczek z przewodnikiem obejmuje także wizytę w blisko położonej Dolinie Arystokracji, leżącej na południe od Doliny Królów, gdzie spoczęło wiele ważnych osobistości ówczesnego Egiptu. Niedaleko także znajduje się Deir El-Medina, gdzie znajdują się groby robotników i artystów, którzy pracowali przy budowie królewskich grobowców. Czas ich powstania datuje się na erę ptolomejską. źródło: www.egypt.travel Zwiedzanie Luxoru należy do obowiązkowych punktów programu każdej wycieczki w Egipcie. Nigdzie indziej nie spotkamy tak wielu pozostałości po jednej z pierwszych rozwiniętych kultur na świecie. Luxor to miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, oddzielone kanałem od części północnej, zwanej obecnie Karnak. W starożytności zwane "Haremem Południowym". Nazwa miasta oznacza dosłownie "miasto pałaców". ponoć arabscy najeźdźcy w VII wieku widząc wszystkie świątynie mieli pomyśleć, że są one pałacami królewskimi. Stąd też miałaby wywodzić się nazwa. Imponujące zabytki Luxoru nawiązują do "miasta o stu bramach", czyli Teb, o których pisał Homer w swojej Iliadzie. Teby były ważnym miastem już w początkach państwa egipskiego, lecz dopiero po wygnaniu Hykosów w połowie II wieku p. n. e. stały się one politycznym i religijnym centrum Egiptu, przejmując funkcję dawnej stolicy - Memfis. Po wschodniej stronie Nilu znajdowały się królewskie pałace i świątynie, zaś na zachód rozciągało się miasto zmarłych. W czasach Nowego Państwa, Teby należały do najwspanialszych miast starożytnego świata, a około 1300 roku p. n. e. liczyły prawie milion mieszkańców. XXI dynastia przeniosła stolicę państwa do Tanisu położonego w delcie Nilu. Około 666 p. n. e. Teby zostały splądrowane i zniszczone przez Asyryjczyków. W okresie ptolomejskim Teby/Luxor były zaledwie małą prowincjonalną miejscowością. Na początku rządów rzymskich Korneliusz Gallus sprawujący władzę nad miastem kazał zniszczyć Teby. Ponownie nabrały one znaczenia dopiero wraz z rozwojem turystyki pod koniec XIX i na początku XX wieku. Z czasów dawnej świetności zostały jedynie dwa kompleksy świątyń położonych na terenie ówczesnego miasta, oraz doskonale zachowane miast zmarłych, w którym zostali pochowani władcy Nowego Państwa. Świątynia w Karnaku Około 3 km od świątyni w Luxorze, w pobliżu Nilu rozciąga się kompleks budowli tworzony przez wielu władców Egiptu. Budowa całości trwała 2 tysiące lat. Nowsze budowle leżą w okolicach obecnego wejścia, najstarsze znajdują się na zachodnim krańcu. Sercem tego kompleksu jest świątynia Amuna, znana przede wszystkim z "lasu" kolumn. 122 kolumny z papirusowymi kapitelami rozpościerają się na prawo i lewo od głównego wejścia, które zostało oznaczone dalszymi 12 kolumnami. Warto odwiedzić też miejsca znajdujące się w głębi po lewej stronie muzeum na wolnym powietrzu, gdzie znajduje się część poświęcona królowej Hatszepsut i "biała kaplica" Senostrisa. Dobrze widoczne są dwa pnące się ku niebu obeliski. Jeden z nich - po wschodniej stronie - wzniósł Tumosis. Waży on 143 tony i ma wysokość 23 metrów. Drugi obelisk wybudowała Hatszepsut, zaś trzeci - przewrócony - znajdował się przy świętym jeziorze, które służyło kapłanom do rytualnych obmyć i przejażdżek łódką. nad jeziorem znajdował się także ogromny skarabeusz wybudowany za czasów Amenofisa III, będący symbolem boga słońca Re. W przejściu do południowej części świątyni znajduje się stela "Izrael" - jedyna wzmianka o Hebrajczykach z czasów starożytnego Egiptu. "Jakże piękna jest świątynia Amun" - głosi napis - "gdy dzień uroczyście mija". Dolina Królów Dolina Królów - Biban al-Muluk, to łącznie 64 kamienne grobowce faraonów XVIII-XX dynastii. Aby chronić cenne malowidła ścienne przedstawiające sceny ze świata zmarłych, tylko niektóre grobowce są otwarte dla zwiedzających. Pierwszym faraonem, który nakazał budowę swojego grobowca w dolinie, z dala od znanych nekropolii, był Totmes I, ostatnim Ramzes XI. Grobowce w Dolinie są wykutymi w skale kompleksami grobowymi, składającymi się z ciągu licznych korytarzy i sal. Juz w czasach współczesnych faraonom, wiele grobów zostało otwartych i ograbionych. Proceder ten trwał przez wieki. Z tego powodu juz w czasach panowania starożytnych władców zdarzały się sytuacje przenoszenia mumii, mające na celu ochronę ich przed zbeszczeszczeniem. W Dolinie Królów odkryto nie tylko miejsca pochówku, ale i niedokończone komory grobowe. Najciekawsze grobowce to te należące do Ramzesa IX (nr 6), Merenptaha (nr 8), Ramzesa VI (nr 57), oraz Tutenchamona (nr 62). Jest on ostatnim miejscem spoczynku dziecka faraona, odkryty 26 listopada 1922 roku przez Howarda Cartera, który prowadził prace w imieniu Carnarvona. Było to sensacyjne odkrycie, po raz pierwszy bowiem udało się znaleźć grób z pełnym wyposażeniem. Mumia króla spoczywała w sarkofagu wykonanym z kwarcytu w trzech mumio kształtnych trumnach: pierwsze dwie wykonane były ze złoconego drewna. trzecia została wykonana ze złota. Złota maska, okrywająca mumię, oddawała rysy młodego króla. Na czole umieszczono królewski ureusz - głowy kobry i sępa - symbol władzy królewskiej, mający zapewnić ochronę zmarłemu. Sztuczna broda z zagiętym końcem symbolizuje związek faraona z Ozyzysem. Świątynia Hatszepsut Świątynia Hatszepsut jest jedną z najbardziej okazałych budowli w Tebach zachodnich i położona jest u podnóża stromego, wysokiego na około 300 metrów masywu górskiego. Córka Tutmozisa I panowała w latach 1490-1468 p. n. e., pozbawiając władzy prawowitego następcę Tutmozisa III. Po jej śmierci Tutmozis III kazał zburzyć wiele powstałych za jej życia budowli, aby zniszczyć jej imię i pamięć. Świątynia powstała według planów i pod nadzorem budowlanym, ubóstwiającego królową Hatszepsut, Senenmuta. Rozciąga się na trzech tarasach, rampy łączą poziomy świątyni. Znamienne są jej naturalne ozdoby reliefowe. Najciekawsze wydają się naturalne ciągi obrazów w południowej części środkowego tarasu. Opowiadają o ekspedycji handlowej do owianej legendami "złotej krainy" Punt. Dolina Królowych W Dolinie Królowych znajdują się grobowce zon egipskich władców i książąt. Składają się najczęściej z przedsionka, korytarza, miejsca kultu i bocznego pomieszczenia, w którym ustawiany był sarkofag. Niektóre z nich pochodzą z czasów XVII dynastii. Na szczególną uwagę zasługuje grób Nefertiti. Malowidła ścienne na grobowcu żony Ramzesa zostały w ubiegłych latach odnowione przez ekspertów, wciąż jednak nie jest jeszcze pewne, kiedy miejsce spoczynku Nefrititi zostanie udostępnione zwiedzającym. Kolosy Memnona i Medinat Habu Kolosy Memnona to dwie siedzące postacie o wysokości 18 metrów. Przedstawiają Amenofisa II. Są to jedyne zachowane szczątki świątyni. Trzęsienie ziemi w 27 roku n. e. spowodowało poważne uszkodzenia i pęknięcia głazu. Świątynia grobowa Ramzesa III jest jednym z najlepiej zachowanych ówczesnych zabytków w Tebach Zachodnich. Jej wejście przypomina twierdzę. "Syryjska brama" jest jedynym w swoim rodzaju zabytkiem Egiptu. Pełniła ona nie tylko funkcję obronną. Znajdujące się w niej apartamenty, służyły jako harem. Świątynię kazała wybudować królowa Hatszepsut. Świątynia w Luxorze Bezpośrednio przy nadbrzeżnej ulicy stoi świątynia wybudowana przez Aminofisa III i Ramzesa II, która nazwana została "Triadą Teb" na cześć boga Amuna, jego małżonki Mut i syna Chonsu. Dwa gigantyczne posągi Ramzesa II trzymają straż przy wejściu do świątyni. Z pierwotnych dwóch obelisków został tylko jeden. Drugi stoi na placu Concorde w Paryżu. Został on podarowany Francji przez Mohammeda Aliego. Aleja sfinksów prowadzi do wejścia, na którego bramie przedstawiono bitwę pod Kadesz. Na lewo od wejścia natkniemy się na meczet Abdul Haggaga. Szejk Yussuf Abdul Haggaga był twórcą bractwa Sufi w Luxorze na przełomie XI i XII wieku. źródło: Egipt Exclusive Miejsca, które trzeba zobaczyć w Luxorze Kolosy Memnona Dolina Królów Dolina Królowych Valley Of The Nobles Świątynia Medinat Hapu Świątynia w Karnaku Świątynia w Luxorze Świątynia królowej Hatszepsut Świątynia Abydos Grobowce Beni Hassan Groby Tel el-Amarna Luxor Museum Muzeum mumifikacji Groby El-Kab Świątynia Ramesseum Świątynia Dendera Świątynia Esna Grobowiec króla Tutanchamona Grób rozgałęziony Grób Manna i Nakhet Grób Assasif Świątynia Edfu Wycieczka na wyspę Giftun Wyspa Giftun nazywana jest często „Rajską Wyspą”. Na wyspę codzienne odbywają się wycieczki z Hurghady. Za wycieczkę trwającą około 6 godzin zapłacimy 33 dolary. W czasie rejsu statek dwukrotnie cumuje przy rafach koralowych w okolicach wyspy. Na pokładzie każdego statku, lub w porcie - przed jego wypłynięciem - możemy wypożyczyć odpowiedni sprzęt (maski, rurki, czy płetwy). Każdy statek zaopatrzony jest także w kapoki, dzięki którym nawet słabo potrafiący pływać mogą popływać w morzu". wycieczkan giftun Na samej wyspie możemy skorzystać z kilku barów oferujących napoje i przekąski. Wyspa ma jedyną w swoim rodzaju szeroką plażę z bardzo drobnym piaskiem. Błękitna woda, niesamowite widoki oraz bliskość raf koralowych sprawia, że wyspa Giftun jest jednym z najpiękniejszych miejsc w tej części świata. Przed wypłynięciem na wycieczkę warto sprawdzić pogodę i wiatr w okolicach Hurghady. Program wycieczki wygląda następująco; rano około 7.30-8.00 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. Tam dostępny jest sprzęt do snurkowania - tzw. ABC rurka, maska, pletwy. Zabawę zaczynamy już na pierwszym postoju; wsiadamy na dmuchane banany i kanapy, które holuje rozpędzona motorówka. Kolejny przystanek to snurkowanie przy rafach koralowych. Często widzimy mureny, skrzydlice, ryby napoleony, a nawet delfiny! Snurkujemy około 45 minut i płyniemy do innej rafy koralowej, gdzie znów pływamy. Po pływaniu wracamy na łódź, gdzie czeka posiłek. Lunch podawany jest w formie szwedzkiego stołu. Jest duży wybór potraw; między innymi smażona ryba, makaron, ziemniaki, sałatki, napoje woda, herbata, napoje gazowane. Następnie łódź podpływa do przystani i schodzimy na wyspę Giftun. Przez około dwie godziny opalamy się, pływamy. Po plażowaniu łódź zabiera nas do portu, a busy do hotelu. Powrót do hotelu około godziny 16.30 Wycieczkę na wyspę Giftun polecamy wszystkim. Szczególnie po kilku dniach spędzonych na plaży, gdy jesteśmy już odpowiednio opaleni, gdy książki, które zabraliśmy z Polski jakoś nie chcą się czytać, muzyka zaczyna nas denerwować i szukamy sobie miejsca między barem, leżakiem, pokojem hotelowym i basenem. Wycieczka na Giftun nie męczy. Jedno o czym trzeba pamiętać to nakrycie głowy. i olejek z mocnym filtrem. Polecamy na wszelki wypadek założyć na siebie koszulki z ramiączkami. Trzeba zabrać ze sobą własny ręcznik na którym będziemy się mogli położyć na pokładzie statku, a po dopłynięciu na wyspę na plaży. Musisz wziąć ze sobą jedną dużą butelkę wody. wycieczk sharm el naga Wycieczka do Sharm el Naga Rezerwat Sharm el Naga to dziewiczy podwodny park krajobrazowy, a zarazem rezerwat raf Morza Czerwonego. Nurkowanie odbywa się z plaży, a piaszczyste dno opada do 30 metrów i przechodzi w skały opadające do 80 metrów. To idealne miejsce dla początkujących i bardziej doświadczonych nurków. Rezerwat Sharm El Naga oddalony jest od Hurghady o 35 kilometrów (40 minut jazdy autokarem). Rezerwat został uznany za jedno z najlepszych miejsc do nurkowania i snorkelingu na całym świecie przede wszystkim z uwagi na łatwość dostania się do raf. Nurkowanie odbywa się na rafach, które oddalone są od siebie o kilkanaście metrów, a pierwsze znajdują się 25 metrów od brzegu. Można dotrzeć do ponad 20 ciekawych miejsc, między innymi: Canyon Reef, Coral Garden, Panorama Reef, Sharm El Naga Street, Sadana Point, Sadana Drop Off, Sadana Gorgonia, Tunel Lama i Ziyad Cave. Na miejscu mamy do dyspozycji wykwalifikowaną obsługę z uprawnieniami, co daje szczególne poczucie bezpieczeństwa. Obsługa dba o utrzymanie raf koralowych w nie naruszonym stanie. Dbanie o środowisko to priorytet obsługi rezerwatu. Co ciekawe i istotne w Sharm El Naga naprawdę wystarczy przepłynąć kilkanaście metrów, aby zobaczyć podwodny świat. To super fajne i niedrogie miejsce. Wycieczki odbywają się codziennie. Około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżacie do rezerwatu. Na miejscu otrzymujesz sprzęt do snurkowania tzw. ABC rurka, maska, pletwy oraz ręcznik plażowy. Na plaży, każdy ma zapewnione zacienione miejsce pod wielkim parasolem. Sharm el Naga oferuje Ci piaszczystą plażę, rafę do pływania z maską i rurką, duży basen kąpielowy, bar i restaurację. Można tu kupić piwo i inne napoje. Jest plac zabaw dla dzieci. Pływanie i snurkowanie odbywa się pod opieką doświadczonego przewodnika. Około godziny 13.00 podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.00 w zależności od lokalizacji hotelu. Wycieczka kosztuje 40 dolarów. Dzieci do lat 12 płacą połowę ceny. Sharm el Naga ma jeszcze jedną, ważną zaletę. Jest tu naprawdę cicho. Nie gra żadna muzyka, nie ma hotelowych animatorów. Słychać jedynie szum fal. Zatoka otoczona jest kilkumetrowymi skałami z których rozpościera się fantastyczny widok na okolicę. Jeżeli potrzebujesz wytchnienia od hotelowego zgiełku i gwaru Hurghady - Sharm el Naga to idealne miejsce na "reset" i prawdziwe ładowanie "wakacyjnych baterii". Wycieczka do El Gouny Інтэрактыўная карта Эль-Гуны Wycieczka do El Gouny Hotel w El Gounie Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/10 El Gouna to prywatne, sztucznie utworzone luksusowe miasteczko hotelowe. To ciche i czyste miejsce. Składa się z kilku wysp rozdzielonych kanałami i połączonych mostami. El Gouna nazywana jest egipską Wenecją. Wycieczka statkiem z Hurghady do El Gouny kosztuje 45 dolarów. Rano około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. W trakcie rejsu do El Gouny możesz snurkować i łowić ryby na żyłkę. Sprzęt dostępny na statku. Po dotarciu na miejsce przesiadasz się na małą łódź motorową, dzięki której możliwe jest zwiedzanie El Gouny. W programie jest też krótki rejs łodzią z oknami w burtach typu Seascope, a także odpoczynek w lokalnej kawiarni. Na statku podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu oraz napoje. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.30-17.00. Podczas rejsu bardzo często spotykamy się delfiny, ponieważ statek pływa w okolicach rafy znanej jako “Dom Delfina". Wycieczka do El Gouny El Gouna Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/17 Lądem dostaniemy się taksówką do El Gouny w godzinę. Koszt to około 100 funtów egipskich w jedną stronę z centrum Sakali. Należy jednak pamiętać, iż El Gouna to tak naprawdę prywatny kompleks turystyczny. Prowadzą do niego dwie drogi na początku których jest punkt kontrolny. W tym miejscu - przed wjazdem na teren wszystkie samochody i autokary sprawdzane są przez policję turystyczną. Jeżeli wjedziemy już za bramę co jest bardzo proste, przed nami jeszcze ponad 3 kilometry jazdy do "centrum". Tam już jest prościej z komunikacją. El Gouna ma wewnętrzny, płatny system transportu autobusowego oraz można wynająć rowery, lub ryksze. W El Gounie naprawdę jest co robić. To znakomite miejsce dla wszystkich, którzy lubią spacery. El Gouna jest dużo spokojniejsza niż Hurghada. Jest niestety trochę droższa. W El Gounie jest sklep wolnocłowy. El Gouna została zaprojektowana przez twórców Euro Disneylandu Gene Batesa i Freda Couplesa. Kurort słynie z tego, że znajdują się tam luksusowe hotele, długie, 300 metrowe molo, bary, restauracje, sklepy, port dla prywatnych statków, pole golfowe, tor cartingowy, szpital, kasyno, kościół katolicki, lotnisko dla małych samolotów i wille. El Gouna to fantastyczne miejsce do uprawiania sportów wodnych, w szczególności kitesurfingu. Od grudnia do końca lutego to jedno z najlepszych miejsc na świecie gdzie można nauczyć się "latania", ale także dla bardziej zaawansowanych, by po prostu potrenować. W tym czasie panują tu wręcz idealne warunki pogodowe. Jest ciepło, woda także jest ciepła, ale wieje odpowiednio silny wiatr. Co ważne nie ma tłoku. Można do woli i w zasadzie samemu "bawić się" lataniem. Zresztą proszę obejrzeć filmy... El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/4 El Gouna oferuje 16 hoteli na najwyższym światowym poziomie. Do wyboru mamy 3 hotele 5 gwiazdkowe (Movenpick Resort and Spa, Sheraton Miramar Resort, Steigenberger Golf Resort), osiem hoteli czterogwiazdkowych (Club Paradisio, The Three Corners Ocean View Hotel, Dawar El Omda Hotel Sultan Bey Hotel, The Three Corners Rihana Resort, The Three Corners Rihana Inn, Fanadir Hotel Mosaique Hotel), oraz cztery hotele trzygwiazdkowe ( Arena Inn Hotel, Ali Pasha Hotel, Captain's Inn Hotel, Turtle's Inn Hotel). W El Gounie nie tylko wypoczniemy w bardzo komfortowych warunkach, ale także możemy bardzo aktywnie spędzić czas. Do dyspozycji jest wiele atrakcji. Między innymi można wędkować. Łodzie, wędki i osprzęt dostępny jest w Abydos Marina. Możemy wybrać się na wycieczkę łodzią ze szklanym dnem. Łodzie wypływają z ośrodka Fun Sport, Mangroovy Aqua Beach oraz z hoteli Steigenberger i Rihana. El Gouna słynie na całym świecie ze znakomitych warunków do windsurfingu. The Sports and Fun Aqua oferują szereg kursów windsurfingu. Centra działają w Mangroovy Beach i hotelach Steigenberger i Rihana. El Gouna oferuje jazdę na nartach wodnych. The Orange Concept oferuje kursy dla początkujących wakeboarding, narty wodne, wakeskating, wakesurfing jak również pojedyncze sesje we wszystkich dyscyplinach. W El Gounie znajduje się także Water-Ski & Wakeboard School. Szkoła zaspokaja potrzeby na wszystkich poziomach dla narciarzy wodnych - od początkujących do profesjonalistów. Dla sympatyków dużych szybkości czekają katamarany zdolne płynąć po wodzie z prędkością 26 węzłów - są stabilne, przyjazne środowisku i bardzo wygodne. Podczas wycieczki odwiedzamy rafy koralowe, gdzie można pływać, nurkować, lub po prostu odpocząć. W El Gounie znajduje się najlepsze i największe w tym rejonie świata 18-dołkowe pole golfowe. Pole słynie z nienagannych warunków do gry (zielona trawa) oraz fantastycznych widoków - z jednej strony Morze Czerwone, z drugiej góry. El Gouna jest bardzo przyjazna dla dzieci. Pod opieką wyspecjalizowanych opiekunów oferowane są lekcje nurkowania, mini golfa, czy jazdy na torze kartingowym. Dla dzieci młodszych oferowane są przejażdżki na kucyku na plaży Zeytouna. El Gouna oferuje szereg usług opieki nad dziećmi. Działają: Little Gounies oraz przedszkole HoneyBee. Usługi przedszkolne i opieki nad dziećmi są dostępne w wymiarze miesięcznym, tygodniowym i dziennym. Wycieczka objazdowa po Hurghadzie "Busikiem" po Hurghadzie Hurghada z okna taksówki Wycieczka objazdowa po Hurghadzie to coś dla tych, którzy swój czas skoncentrowali na innych atrakcjach, niż zwiedzanie i chcą mieć choć ogólne pojęcie o miejscu, w którym byli przez ostatnie dni. Z wycieczki skorzystać powinny także osoby, które nie miały ochoty, lub odwagi opuścić swój hotel, , albo mieszkały w resorcie daleko od centrum miasta. Na miejscu, wycieczkę objazdową po Hurghadzie oferują tylko nieliczne biura podróży. W większości przypadków jest to usługa dla tych, którzy zaczynają, lub kończą swój objazdowy pobyt w Egipcie, lub wybrali rejs po Nilu . Chcesz zobaczyć Hurghadę a boicie się natarczywości tutejszych sprzedawców? Wybierz się na citytour wycieczkę po Hurghadzie, a spokojnie zobaczysz najciekawsze miejsca i zrobisz zakupy w miłej atmosferze. Około godziny 15.00 spod hotelu odbiera Cię busik. Z polskojęzycznym przewodnikiem jedziesz do głównej dzielnicy Hurghady, czyli Sakali. Po drodze busik zatrzymuje się przy Hotelu Sheraton oraz przy restauracji Felfela. To okazja do zrobienia zdjęć na tle panoramy Hurghady. Następnie zapraszamy na spacer po deptaku “Nowa Marina” oraz zwiedzanie największego w Hurghadzie meczetu. Niestety obecnie nie możemy wejść do środka. Po obejrzeniu meczetu następuje przejazd do dzielnicy Dahar. Tu mamy postój przy kościele koptyjskim. Jeśli nie ma akurat jakiś uroczystości wchodzimy do środka. Potem wchodzimy na tradycyjny egipski targ warzywno-owocowy (suk). Pod koniec wycieczki, zapraszamy na zakupy w zależności od Twoich potrzeb – papirusy, perfumy lub suweniry. Powrót do hotelu planowany jest około godziny 19.00. Wycieczka kosztuje 10 dolarów. Dolina Nilu dolina nilu Od Fayoum do Hermopolis Fayoum - leży po zachodniej stronie Nilu, kilka kilometrów na południe od Abusir. Do tutejszych monumentów należą zespoły piramid. Fayoum jest największą egipska oazą. Miasto otoczone jest płaskowyżami i "otula" starożytne jezioro Qarun, które zasilane jest wodami Nilu poprzez rzekę Józefa (bahr Yusuf). Zespół kanałów utworzony został przez faraona Amenemhata III z 12 dynastii. Pośród pamiątek po czasach faraonów znajduje się tutaj Piramida Hawara wzniesiona przez Amenemhata III, Piramida Al-Lahoun, oraz ruiny Piramidy Amenemhata III, a także Obelisk Senousert, który znajduje się przy wjeździe do Fayoum. Warto zobaczyć również Świątynię Medinet Madi z czasów XII dynastii, małą Świątynię Qasr Al Sagha, która leży na północ od jeziora, oraz Kiman Fares - oryginalne miasto starożytne. Od Asyut do Dandary Asyut - to miasto chrześcijańsko-koptyjskie zamieszkane przez ponad 400 tysięcy osób. To najważniejsze miasto Górnego Egiptu. To bardzo ważny ośrodek akademicki. W Asyut działa jedna z najważniejszych uczelni - Uniwersytet w Asyut. Pierwsza społeczność osiadła tutaj za czasów faraonów i nazywała się Syut. Później otrzymała nazwę Lycopolis, tworząc oddzielny, lokalny dialekt w czasach grecko-rzymskich zwany Lykopolitan. Przez pewien czas Asyut był stolicą Egiptu, jednak oddano ten przywilej Tebom w okresie Nowego Królestwa. Jednym z najbardziej wartościowych skarbów miasta jest główny obszar wykopalisk archeologicznych w grobowcach z Asyut, znajdujących się na zachodzie miasta. Grobowce zostały wycięte w skale gór i uznaje się, że zawierają one także szczątki faraonów IX, X i XII dynastii. Inne starożytne miejsce wokół miasta to grobowce Hair Rocky zawierające szczątki księżniczki z Ousseia, Beir El Gabrawy w Abnub - gdzie grobowce znajdują się w klasztorze, oraz nekropolia Deir El-Berscha, która była ważnym cmentarzem w Środkowym Królestwie, gdzie grzebani byli arystokraci i rządzący. Aby zobaczyć starożytne monumenty należy się udać bardziej na północ do miasta Karanis. Znajdują się tam świątynie, rzymskie łaźnie, oraz pozostałości po kulturze koptyjskiej, arabskiej, ptolomejskiej, ruiny Demlet al-Sesea, gdzie znajdują się pozostałości greckiej świątyni, w której są dekoracyjne rzeźby, oraz inskrypcje. Koniecznie należy odwiedzić piramidę w Meidum, przepiękną strukturę schodkową zbudowaną dla ostatniego z faraonów III dynastii Hunów. Fayoum w swojej historii było zamieszkałe zarówno przez chrześcijan jak i wyznawców islamu. Pozostały po nich liczne kościoły i meczety. Najznakomitszym przykładem jest klasztor Al-Azab w wiosce Al-Azab, który znajduje się na południe od miasta i zawiera fascynujące muzeum kultury koptyjskiej. Znajduje się tu także klasztor Al-Malah, oraz islamski monument - meczet Quaitbay powstanie którego datuje się na okres panowania mameluków i posiada zachwycającą mównicę wyłożoną kością słoniową, oraz "zawieszony" meczet nazywany tak, ponieważ jest on zbudowany na zboczu wzgórza w okresie otomańskim. Podróżując na południe wzdłuż Nilu mija się małe miasteczko Beni Suef, które słynie z wyrobu bawełny, oraz oradycyjną wioskę Beni Mazar. Następnie dociera się do przepięknego miasteczka El Minya. El Minya - leży w północnej części Górnego Egiptu i jest stolicą okręgu Minya. Jest to wielki obszar na zachodnim brzegu Nilu znany dzięki przemysłowi bawełniarskiemu. Kupcy zamieszkujący te obszary wybudowali domy w stylu włoskim, które przetrwały do dziś. Dzięki bulwarowi i licznym pałacom, oraz monumentom z czasów faraonów, grecko-rzymskich, bizantyjskich, koptyjskich i islamskich El Minya jest miejscem bardzo atrakcyjnym turystycznie. Hermopolis - tuż obok miasta znajdują się świątynie zbudowane przez kobiety faraonów - Hatszepsut, oraz Thutmosis III, wraz z grobami faraonów w Deir El Barsha i ruinami miasta, oraz grobami z tego okresu w Tell Al-Amarna. Mówi się, że jest to były dom faraona Akhenatona i jego żony słynnej Nefretete. W Mallawi, wzdłuż brzegu Nilu możemy zobaczyć ruiny grecko-rzymskiej stolicy, gdzie nadal można zaobserwować ruiny bazyliki w stylu Akropolu. W końcu dotrzemy do ważnego miejsca Hermopolis, lub Tuna El Gebel jak nazywana jest przez ludność miejscową. Na południe od Asyut znajduje się klasztor Al Muhharaq, w którym znajduje się kościół noszący imię Dziewicy Maryi. Uważa się, że to właśnie tutaj Święta Rodzina zatrzymała się podczas swojej podróży do Egiptu. Panuje powszechne przekonanie, że Kamień z ołtarza jest "tym kamieniem", którego Święta Rodzina używała do zasłaniania wejścia do jaskini, w której mieszkała. W czasach bardziej współczesnych Asyut stał się znany z tego, iż znajdował się na końcu trasy karawany z Sudanu, w rezultacie czego miasto stało się głównym ośrodkiem handlu niewolnikami w Egipcie. Obecnie dominuje tu przemysł bawełniany i dywanowy. Miasto posiada zaporę wodną wybudowaną pod koniec 1800 roku, która reguluje stan wody na Nilu. Ważnym miejscem w Asyut jest pierwszy sierociniec w Egipcie założony przez amerykańską chrześcijankę Lilianę Trasher. Obecnie jest to jeden z największych sierocińców na świecie. Suhag - na południe od Asyut znajduje się miasto Suhag gdzie odkryto w XIX wieku grobowce Abrydos. Uważa się, że spoczywają tu władcy z I i II dynastii. Można tu zobaczyć świątynie Seti I, monument upamiętniający wielkiego króla Setha I, a także światynię Ramzesa I. W Suhag znajduje się wiele kościołów i klasztorów. Najpiękniejszym jest Biały Klasztor zwany inaczej Deir al-Abiad, w którym znajduje się kościół wybudowany w V wieku. Dandara - jest klejnotem w koronie na tym obszarze wokół Nilu. Znajduje się na granicy z pustynią i oferuje jedne z najlepiej zachowanych Świątyń w Egipcie. Ogromny kompleks Świątyń w Dandarze, łącznie ze Świątynią Hathar były ukryte pod piaskiem aż do XIX wieku. Znajdujące się tu budowle datowane są na czasy ptolomejskie, jednak znajdują się tu także formy grecko-rzymskiej architektury. źródło: www.egypt.travel Rejs po Nilu Jest wiele sposobów żeglowania po Nilu. Można wziąć udział w kilkugodzinnym rejsie na statku wycieczkowym, lub na feluce - małej drewnianej łódce żaglowej. Można także wybrać się na kilkudniowy rejs na jednym ze statków wycieczkowych, lub jednym z odnowionych parowców. Wiele z nich to luksusowe jednostki spełniające pięciogwiazdkowe standardy. Zazwyczaj rejs rozpoczyna się w Asuanie. Można wykupić luksusowy rejs do Abu Simbel, lub skierować się na północ w stronę Luxoru. Następnie można popłynąć do Com Ombo, gdzie zobaczymy świątynię Sobka i Hareoris. Dalsza część rejsu prowadzi do Edfu, ale można płynąć dalej, aby zwiedzić świątynię Horusa i do Esny i świątynię Khunum. Rejs można zakończyć w Luxorze. Niektóre rejsy rozpoczynają się w Luxorze, w związku z tym trasa rejsu jest odwrócona. Bardzo popularne są wycieczki dwutygodniowe. Plan rejsu może wyglądać tak: 1. dzień: Przylot do Hurghady. Transfer do hotelu, zakwaterowanie, nocleg. 2. dzień: Wypoczynek w wybranym hotelu. 3. dzień: Wcześnie rano wyjazd do Luksoru (4 godziny jazdy). Zwiedzanie zespołu świątyń w Karnaku. Po południu zakwaterowanie na statku. Po kolacji wycieczka „Egipskie Impresje”– przejażdżka dorożkami przez bulwar – Corniche, zwiedzanie luksorskiego suku pełnego kramów, straganów oraz sklepików. Nocleg na statku. 4. dzień: Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej Madinat Habu i Dajr Al – Madina. Podczas wycieczki zwiedzanie Madinat Habu – świątyni grobowej Ramzesa III, najlepiej zachowanego zabytku tego typu; Dajr Al – Madina – miejsce zamieszkiwane przez robotników zatrudnionych przy budowie królewskich grobowców w Dolinie Królów oraz Dom Howarda Cartera, odkrywcy grobowca Tutanchamona. Powrót na statek, rejs do Edfu, przekroczenie śluzy w Esna. 5. dzień: Zwiedzanie świątyni w Edfu – miejsca kultu Horusa, boga nieba i opiekuna egipskiej monarchii. Jest to druga, co do wielkości świątynia spośród wszystkich zachowanych w Egipcie. Powrót na statek, rejs do Com Ombo wzdłuż urodzajnych brzegów Nilu. 6. dzień: Zwiedzanie Wielkiej Tamy Asuańskiej regulującej bieg Nilu, uważanej za jeden z technicznych cudów XX wieku oraz niedokończonego obelisku królowej Hatszepsut. Powrót na statek. Dzień wolny w Asuanie – możliwość spaceru po słynnym targu arabskim oraz asuańskiej promenadzie lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do wioski nubijskiej – spacer po wyspie botanicznej, zwiedzanie nubijskiego domu oraz szkoły. Powrót na statek. Po kolacji wieczór nubijski. 7 dzień: Pobyt w Asuanie, czas wolny na odpoczynek lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do słynnego zespołu świątyń w Abu Simbel, stanowiącego w chwili obecnej jeden z najistotniejszych zabytków Egiptu. Po południu rejs do Com Ombo. Następnie wizyta w zespole świątyń w Com Ombo, poświęconym dwóm triadom boskim. Po kolacji rejs do Luxoru. 8. dzień: Rejs z Edfu do Luxoru. 9. dzień: Zwiedzanie zachodniego brzegu Nilu - słynna Dolina Królów – miejsce spoczynku królów Egiptu w okresie od XVIII do XX dynastii – możliwość wejścia do grobowca Tutanchamona, zwiedzanie Kolosów Memnona, doliny Deir El Bahari z majestatyczną świątynią Hatszepsut. Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej „ Światło i Dźwięk” w Karnaku. 10-14. dzień: Wykwaterowanie z hotelu, transfer do Hurghady, kontynuacja części pobytowej w wybranym hotelu. 15. dzień: wykwaterowanie z hotelu, transfer na lotnisko i powrót do Polski. asuan Atrakcje Asuan w Egipcie Asuan leży przy pierwszej katarakcie Nilu. Miasto znajduje się po wschodniej stronie rzeki oraz na dwóch wysepkach. Po zachodniej stronie Nilu znajduje się klasztor Św. Szymona, mauzoleum Aba Kham i grobowce arystokracji. Asuan leży w miejscu, gdzie spotyka się pustynia zachodnia ze wschodnią na północ od jeziora Masser. Asuan jest miastem handlowym. Jego starożytna nazwa Swemet oznaczała "handlowy". Uważa się, że w Asuan powstała pierwsza społeczność Egipska. Jako Swemet, miasto (wtedy najbardziej wysunięte na południe) odgrywało ważną rolę w ochronie Egiptu przed najeźdźcami i obronie południowych granic w czasach dynastii faraonów. Uważa się także, iż to właśnie stąd dostarczana była skała do budowania świątyń, kolumn i obelisków, łącznie z piramidami w Gizie. Asuan to miasto bardzo "zielone" z drzewami palmowymi i tropikalnymi ogrodami rosnącymi w najszerszym miejscu Nilu. Znajdują się tu wyspy, najważniejsze to wyspa Kitchenera, oraz Elefantyna. Wyspa Kitchenera znajduje się pośrodku rzeki. Została podarowana Lordowi Kitchenerowi w podzięce za jego usługi w czasie Kampanii Sudańskiej w latach 1896-1898. Lord Kitchener stworzył wyspę wypełnioną fantastycznymi drzewami i roślinnością, którą obecnie z powodzeniem można nazwać ogrodem botanicznym. Wiele gatunków roślin zostało sprowadzonych z różnych zakątków świata, łącznie z ogromnymi palmami. Znacznie większa jest wyspa Elefantyna (w czasach starożytnych służyła jako fort broniący miasto). Stanowiła południową granicę z Nubią. W Asuanie znajdują się pozostałości po świątyni poświęconej Chnum - to bóg katarakt o baraniej głowie datowane na okres Starego Królestwa. Można tutaj zwiedzić Muzeum Asuańskie, w którym znajdują się artefakty z czasów grecko-rzymskich, oraz zobaczyć jeden z najstarszych nilometrów (przyrząd używany do ustalania poziomu wody w Nilu). W Asuan mieszkali Nubijczycy, znani ze swojego zamiłowania do festiwali i kolorowych ubrań. Uważa się, że to właśnie w Asuan żyła pierwsza cywilizacja nubijska w roku około 2000 p. n. e. Do Asuan dostaniemy się samochodem, lub autokarem, samolotem, koleją (pociągi ekspresowe i kuszetki). Asuan jest popularnym punktem startowym statków wycieczkowych. Asuan oferuje programy zwiedzania obejmujące Wysoką Tamę, niedokończony obelisk, oraz Świątynię Philae, a także żeglowanie z Fleccą. W Asuan warto zobaczyć wielki bazar, pokaz "światło-dźwięk" w Philae, oraz Muzeum Cywilizacji Nubijskiej. źródło: www.egypt.travel Północny Egipt - czyli wybrzeże Morza Śródziemnego Egipt na północy posiada nieregularną linię brzegową z wieloma zatokami i długimi plażami. Wybrzeże rozciąga się od Sallum - ostatniego miasta przed granicą z Libią, poprzez Marsa Matruh, El-Alamain, Alexandrię i dalej poprzez Rossetę, aż po Diamettę i Port Said. Marsa Matruh - leży 290 kilometrów od Alexandrii. Miejsce to jest niezwykle popularne wśród Egipcjan. Miasto posiada siedmiokilometrową plażę z białym piaskiem. Plaża osłonięta jest naszyjnikiem naturalnych skał trasowych. Znajduje się tu słynna Plaża Kleopatry, która znajduje się po zachodniej stronie miasta. Inne plaże to Raas Al-Hakma, Al-Abyad i Aquiba. Za założyciela Marsa Matruh uznawany jest Aleksander Wielki, który podczas swojej wyprawy do Oazy Siwa złożył je w hołdzie Amonowi. Kolejną atrakcją do zwiedzania jest Świątynia Koptyjska i Muzeum Rommla, stworzone we wnętrzu jaskini, uznawanej za miejsce, gdzie Erwin Rommel, niemiecki dowódca miał swoją kwaterę główną. W muzeum wystawiona jest broń z tego okresu, oraz rzeczy osobiste feldmarszałka. polnocny egipt El-Alamein znajduje się 200 kilometrów od Marsa Matruh. Najlepiej jest znana jako miasto, które odegrało ważna rolę podczas II wojny światowej. Można tu zobaczyć muzeum wojenne upamiętniające bitwy, które zmieniły kampanię na korzyść Aliantów, jak również Wojenny Cmentarz Wspólnoty z bronią i sprzętami poświęconymi wojskom greckim, południowoafrykańskim, australijskim i nowozelandzkim, które walczyły po stronie brytyjskiej, oraz cmentarz upamiętniający męstwo żołnierzy włoskich i niemieckich. W El-Alamein miały miejsce dwie bitwy. Pierwsza w lipcu 1942 roku, gdy alianci bez powodzenia zaatakowali Alexandrię, a druga, gdy VIII armia brytyjskiego generała Montgomerego stoczyła bitwę z wojskami Rommla, które zostały zmuszone do odwrotu w stronę Tunezji. Premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill powiedział o tych bitwach "Przed Alamein nie było zwycięzców, a po nim nie było przegranych". Idąc wzdłuż wybrzeża mijamy drogę na Abu Mina i jej piękny Klasztor Koptyjski Abu Mina. Klasztor wybudowany jest w miejscu starożytnej bazyliki i jest miejscem Światowego Dziedzictwa Kultury. Rosetta (Rashid) leży około 60 kilometrów na wschód od Alexandrii. Historia Rosetty rozpoczęła się w roku 800, gdy założył ją Ibn Tulun (muzułmański gubernator Egiptu). Znana jest z pięknych willi w stylu otomańskim. To właśnie tutaj odnaleziono kamień Rosetty w 1799 roku. Egipska kamienna płyta z epoki ptolomejskiej "Kamien Rosetty" to klucz do odszyfrowania hieroglifów. Podróż po wybrzeżu kończymy w Damiecie i Port Said, ruchliwych portach i Kanale Sueskim. źródło: www.egypt.travel Atrakcje Abu Simbel w Egipcie Abu Simbel jest słynne na całym świecie dzięki dwom wspaniałym świątyniom, które zostały wycięte w skałach na zboczu góry w około XIII wieku p. n. e. Znajdują się ona na liście UNESCO i są znane jako pomniki nubijskie poświęcone bogom słońca Amonowi i Re Horachte, oraz bogowi sztuki i rzemiosł Ptahowi. Zostały wybudowane, aby uhonorować Ramzesa II. Kiedy została wybudowana nowa tama regulująca wody Nilu i utworzono jezioro Nasera wzrastający poziom Nilu groził ich podtopieniem. Świątynie zostały przeniesione wyżej ponad lustro wody. Świątynie zostały ustawione w taki sposób, aby posągi patrzyły ponad wodą, tak jak to robiły przez wieki. Świątynie są dosłownie wykrojone ze stoków. Świątynie znane jako Wielka Świątynia Ramzesa II i Mniejsza Świątynia Nefertari powstały w czasach panowania Ramzesa II. Jak głosi legenda faraon chciał na wieki upamiętnić czasy swoich rządów, oraz królowej Nefertari. Zwycięstwo w bitwie pod Kadesz stworzyło doskonałą okazję do zbudowania kompleksu świątyń. Uznaje się, że prace rozpoczęły się od budowy wielkiej świątyni w połowie 1200 roku p. n. e. i trwały 20 lat. Wejścia do większej świątyni strzegą cztery olbrzymie posągi przedstawiające Ramzesa II na których wyraźnie widać, że nosi on podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu.Są to kolosy o wysokości 20 metrów. Wewnątrz kompleksu znajdują się malunki scen bitewnych upamiętniające zwycięską walkę Ramzesa II w bitwie pod Kadesz. W skład kompleksu wchodzą także inne posągi poświęcone Nefertari, oraz synom i córkom Ramzesa II, oraz bóstw którym świątynia jest poświęcona. Świątynia została zbudowana na wschodnio-zachodnim zboczu, w związku z tym wczesnym rankiem słońce dociera do jej wnętrza i oświetla niektóre z posągów. Widać to szczególnie 22 lutego i w październiku każdego roku. Mniejsza świątynia Nefertari (czasem nazywana świątynią Hathor) znajduje się w odległości około 50 metrów. Zdobią ją przepiękne malowidła Ramzesa i jego żony składający ofiary bogom. źródło: www.egypt.travel Egipski kult słońca Dla człowieka żyjącego w starożytnym Egipcie, słońce i jego blask zawsze pełniło, oprócz zapewnienia poczucia bezpieczeństwa czy funkcji rozświetlającej przestrzeń, także bardzo ważną funkcję sakralną. Od szeregu wieków architekturze związanej z wyznawaniem kultu, architekturze sakralnej reprezentowanej przez jej kluczowe obiekty - świątynie - przypisuje się najważniejsze znaczenie społeczne pośród innych budowli architektonicznych. Przeznaczeniem świątyni nie jest tylko funkcjonowanie jako miejsce zgromadzeń, lecz także miejsce spotkania człowieka z Istotą Najważniejszą. ma ono być oazą spokoju, miejscem, w którym spływająca na wiernych łaska przemienia ich wewnętrznie. W perspektywie historycznej można stwierdzić, że najsilniej na człowieka oddziaływały świątynie staroegipskie i katedry średniowieczne. Jego zadaniem było kreowanie stanów emocjonalnych w gronie uczestników sprawowanego kultu. Jak twierdzi Marcin Zagórny, światło lub mrok przejmowały role bóstwa, równocześnie rozdzielając wyraźnie sferę sacrum od sfery profanum. Manipulowanie światłem, umocowanie symboliczne, uświęcało miejsce doznań. W Egipcie, w starożytnej świątyni, zaciemniano miejsce najświętsze, natomiast doświetlano sferę profanum. Jak twierdzi wspomniany autor, im wyższy stopień uświęcenia miejsca, tym stawało się ono fizycznie ciemniejsze. Zasada ta znajduje swój najpełniejszy wyraz w świątyni grobowej, czyli w pogrążonej w mroku piramidzie. Świątynia Abu Simbel w Dolinie Królów reprezentuje wyjątkowy przykład budowli uwidaczniającej perfekcyjne operowanie światłem w celach kultowych. Pochowano w niej faraona Ramzesa II. Obiekt ten składa się z trzech wyciosanych w masywie skalnym pomieszczeń, które są ze sobą połączone. Do wnętrza świątyni wchodziło się jednym otworem wejściowym. Prowadził od do pierwszej komory. Ta pierwsza komora połączona była z dziedzińcem. Jest ona najmocniej doświetlona, co oznacza obszar najmniej uświęcony. Usytuowane są tutaj posągi Ozyrysa, o wysokości około 10 metrów każdy. Są to symboliczni strażnicy chroniący wejścia do następnych dwóch komór. Kolejna komora jest już słabiej oświetlona, co, według Zagórnego, oznacza obszar nieco bardziej uświęcony. Ostatnia komora, która mieści się na samym końcu, jest salą grobową i jako taka jest miejscem o najwyższym stopniu uświęcenia. jest ona mniejsza od pozostałych, co sprawia, iż fizycznie staje się niejako przestrzennym apogeum kultowego dramatu. Owo miejsce tonie w mroku. W komorze znajdują się umieszczone naprzeciw wejścia cztery posągi: Ramzesa II, Ra, Hemarkhisa i Ptaha. Opisana wyżej świątynia grobowa Abu Simbel stanowi wybitny przykład reżyserii, która w celach kultowych używa światła. jedynie w dwóch krótkich momentach w cyklu rocznym, wyznaczających słoneczne przesilenie, o konkretnej godzinie promienie słoneczne drogą wyznaczonej osi wędrowały kolejno przez następujące po sobie komory, dochodząc w końcu do sanktuarium. Jeden z posągów nigdy nie zostaje rozświetlony. Jest to posąg Ptaha. Pozostaje nieustannie w mroku. Jest to zabieg świadomy i celowy, bowiem Ptah będąc bogiem świata umarłych, jest jednocześnie władcą krainy ciemności. jak twierdzi badacz Marcin Zagórny, to niezwykłe zjawisko, obserwowane jedynie przez nielicznych, stanowi jedno z najwybitniejszych zaprojektowanych działań światłem w historii architektury. Biorąc pod uwagę skalę trudności technicznych, przed jakimi stali projektanci, tym bardziej należy im się uznanie za niewiarygodną dokładność w określeniu kąta usytuowania świątyni w stosunku do stron świata. Mając świadomość, jak trudne było to zadanie kilka tysięcy lat temu, warto wspomnieć, iż w połowie XX wieku, ze względu na budowę Wysokiej Tamy Asuańskiej, przeniesiono budowlę na wyższy poziom gruntu. Pomimo dysponowania przez inżynierów nowoczesna techniką, popełniono niewielki błąd w kacie nachylenia świątyni. Wystarczyło to, aby w wyniku tej nieścisłości przesunąć o jeden dzień kulminacyjny dzień dramatu, wyznaczony astronomicznym przesileniem. Opisane działanie światła w przeszłości było widoczne do momentu pochowania faraona. Po jego śmierci świątynie grobową pochłaniał mrok, gdyż zasypywano ja piachem. W egipskim budownictwie sakralnym "odwrócenie świetlnego porządku" było prawdopodobnie pochodną faktu, iż w tym rejonie geograficznym palącego słońca zawsze było ponad miarę. W tym kontekście jego brak, cień, chłód miały większą wartość. Były więc bliżej sacrum. Bóstwo tamtych czasów identyfikowano z czymś groźnym,. tajemniczym, czego nie sposób ogarnąć wiedzą. Był tylko mrok niewiedzy. W tradycyjnej orientacji świątyń egipskich na kierunku wschód zachód, o świcie słońce ukazywało się nad wierzchołkiem świątynnej bramy, sprawiając wrażenie, iż wychodzi na nieboskłon z samego wnętrza świątyni, jako bóstwo z własnego domu, pisze Andrzej Niwiński. Spotykane w literaturze przedmiotu określenie dom boży, w stosunku do egipskiej świątyni, wydaje się w pełni uzasadnione. W owych czasach władca, faraon uznawany był za największego boga, a miejsce, w którym na stałe przebywał - pałac - traktowane było jak sanktuarium. Egipskie wierzenia przekonywały, że życie doczesne jest krótkie i nietrwałe, jedynie życie duchowe trwa wiecznie. W związku z tak pojmowaną teologią, budownictwo mające służyć celom duchowym, musiało być trwałe. Powyższą ideę reprezentowały świątynia i grobowiec. Grobowiec stał się dla starożytnych Egipcjan bramą do życia a świątynia 0 siedzibą bóstwa. Starożytne państwo egipskie przestało istnieć, piramidy i świątynie trwają w piaskach pustyni i w palącym słońcu, będąc źródłem podziwu dla kunsztu ich budowniczych i siły ducha społeczeństwa, które potrafiło stworzyć skromnymi środkami technicznymi takie pomniki, świadectwa swojej duchowości zaliczane do cudów świata. Piramidy były początkowo pokryte jasnym licowaniem z kamienia wapiennego, tworzącego czysto białe ściany. Szczyty wieńczyły pozłacane piramidiony, ostrosłupy, intensywnie odbijające promienie słoneczne i tym samym podkreślające mistyczny związek zmarłego faraona z bogiem słońca Re. Ten zabieg architektoniczny nadawał nekropolii olśniewający wyraz. W czasie, gdy powracająca do świątyni egipskiej procesja religijna znalazła się na dziedzińcu, zatrzymywano się, by odprawić ostatnie rytuały i pożegnać bóstwo, pisze Nowiński. Składano prawdopodobnie wówczas ofiary i recytowano hymny do zachodzącego słońca. Dziedzińce były tradycyjnie otoczone kolumnami, pomiędzy którymi przechodziła procesja. Niekiedy jednak do tego celu wyznaczano specjalny, drugi dziedziniec, n który mogli dostać się jedynie wyselekcjonowani staranie uczestnicy ceremonii. Do sali hypostylowej poza kapłanami mogli dostać się tylko nieliczni. było to możliwe w trakcie święta. Od tego miejsca im dalej w głąb świątyni pomieszczenia stawały się niższe, jego posadzka znajdowała się na wyższym poziomie a światła docierało stopniowo coraz mniej. W znajdującym się w głębi sanktuarium było juz zupełnie ciemno. Ta atmosfera tajemniczości i, jak pisze Niwiński, swoistej intymności była wyrazem wymagań liturgicznych. Do miejsca świętego świętych w praktyce miał dostęp tylko jeden człowiek. Nieopodal od sanktuarium znajdowały się schody prowadzące na dach, gdzie kultowy posąg był ustawiany o poranku w dniu egipskiego Nowego Roku. W tym miejscu znajdowało się prawdopodobnie sanktuarium słoneczne, zwane Domem Re na Dachu Domu Amona. Re - bóstwo słońca, podróżujące barką po nieboskłonie od wschodu do zachodu, było według staroegipskich wierzeń stwórcą bogów i ludzi. jak zgodnie twierdzą Jadwiga Lipińska i Marek Marciniak, koncepcja tego boga jest stosunkowo stara w religii egipskiej. Sądzi się, że powstała ona dopiero za panowania pierwszych dynastii, a etapy jej prześledzić możemy do czasów V dynastii, gdy Re został opatrzony zaszczytnym tytułem króla bogów. W czasach XVIII dynastii syn króla Amenhotepa III, Echnaton, sprawujący godność arcykapłana Re w Heliopolis, po dojściu do władzy zreformował na pewien okres religię egipską, wprowadzając powszechnie obowiązujący kult boga słońca Atona. Wprowadzona przez Amenhotepa IV Echnatona monoteistyczna doktryna religijna była na swój sposób rewolucją religijną. Władca sięgnął do dziedzictwa dawniejszych kultów solarnych. Faraon zerwał z tradycją antropomorfizacji oraz zoomorfizacji w przedstawianiu postaci bóstwa, twierdzi Roksana Małek. Widzialną postacią Atona stała się teraz tarcza słoneczna z wychodzącymi z niej promieniami zakończonymi dłońmi. Ten doktrynalny zabieg sprawił ograniczenie wpływu kapłanów w państwie. Odtąd wyłącznym pośrednikiem między poddanymi a bóstwem stał się faraon piastujący funkcje najwyższego kapłana. Pośród wielkich ośrodków religijnych starożytnego Egiptu wyjątkowe miejsce zajmowało miasto, któremu Grecy nadali nazwę Heliopolis - Miasto Słońca. WS III tysiącleciu p. n. e. Heliopolis zaczęło stanowić ośrodek kultu boga słońca i stwórcy świata. Boga tego symbolizował obelisk. Heliopolis uległo zagładzie. jego teren wyznacza dziś tylko jeden obelisk wzniesiony w XX wieku p. n. e. Kilka z tamtejszych obelisków zachowało się do dzisiaj. Tzw. Iły Kleopatry ustawione są w Londynie, w Central parku w Nowym Jorku, oraz w Rzymie. Zaostrzony na końcu monolit był symbolem dla czcicieli słońca. Pierwsze poranne promienie padały na wypolerowany, pokryty złotą blachą wierzchołek każdego dnia. tekst: Jerzy Walkowiak, Egipt Exclusive Заходняя Рыўера Чырвонага мора Заходняя Рыўера Чырвонага мора распасціраецца на 1500 кіламетраў на заходнім беразе Чырвонага мора, ад Суэцкага канала да Бір-Шалатэйна. Уздоўж Рыўера пабудавана з аэрапортамі, аўтастрадай, гасцініцамі, рэстаранамі, гандлёвымі цэнтрамі, пляжамі і ўсім, што трэба патрабавальным турыстам з усяго свету. Шырокі спектр магчымасцяў для правядзення часу на Рыўеры нельга параўнаць ні з адным іншым месцам у свеце. Унікальныя ў сваім родзе каралавыя рыфы, шырокія пяшчаныя пляжы, цёплыя і блакітныя воды Чырвонага мора, цудоўнае надвор'е практычна круглы год робяць Заходнюю Чырвонаморскую Рыўеру марай для ўсіх. Тут ёсць велізарныя курорты яны надаюць значэнне да камфорту турыстаў і якасці прапанаваных паслуг, ад нумароў з кандыцыянерам, праз SPA-працэдуры да высакаякасных страў і напояў. Знаходзячыся на Рыўеры Заходняга Чырвонага мора, вы можаце адчуць гэта і чары мора, і культура дзякуючы невялікай адлегласці да такіх гарадоў, як Луксор, Асуан або Каір. Рэйсы мясцовых авіякампаній лёгкадаступны і адносна танны, а паездкі па сушы даюць магчымасць любуючыся дзіўным пейзажам. Вы шукаеце адпачынку на пляжы і вар'яцтва ў дыскатэках і рэстаранах, або для актыўнага адпачынку, дайвінга, сёрфінгу або рыбалкі, ці, нарэшце, наведвання старажытных гарадоў - Рыўера Чырвонага мора Егіпта чакае і бліжэй, чым Ты мяркуеш. Ісмаілія, Айн-Сухана, Зафарана Ісмаілія - сталіца Суэцкага канала знаходзіцца на яго заходнім беразе ў 120 кіламетрах ад Каір. Ён вядомы як горад садоў і кветак. Ён развіўся пры будаўніцтве Суэцкага канала. У выніку горад мае адметны каланіяльны стыль 19-га стагоддзя з будынкамі ў брытанскім і французскім стылі. У наш час, дзякуючы сваёй сувязі са знакамітым каналам і сваёй займальнай гісторыі, Ісмаілія карыстаецца папулярнасцю турыстычны напрамак для багатыя людзі Каіра, многія з якіх маюць тут свае дамы і кватэры. Ісмаілія - гэта горад кантрастаў, з сюррэалістычнымі велізарнымі караблямі, якія праходзяць праз Суэцкі канал, праз рамантычныя бульвар уздоўж канала Салодкай вады, услед за шумным ажыўлены рынак. Айн Сухна (гарачая крыніца) - цягнецца ўздоўж 60 кіламетраў берагах Суэцкага заліва і з'яўляецца бліжэйшым курортам да Каіра. Яшчэ адна славутасць - Порта Эль Сухна - новы курорт з вельмі вядомым полем для гольфа і SPA. Айн-Сухна вядомы як цэнтр глыбакаводнай рыбалкі, а За'фарана - адно з галоўных месцаў для дайвінга і кайтсерфінгу. Каля Зафарана знаходзяцца манастыры св. Паўла і св. Антоній. Св. Антоній гэта найстарэйшы дзеючы аб'ект такога тыпу ў свеце. Таму што Айн-Сухана - гэта толькі турыстычны рэгіён, які развіваецца гэта занадта танней, чым, напрыклад, Хургада ці Сафага. Аднак варта памятаць, што большасць турысты тут егіпцяне. Сафага Сафага знаходзіцца ў 53 кіламетрах ад Хургады. Гэта старажытны марскі порт, вядомы сваім чыстым паветрам, чорнымі пяшчанымі дзюнамі і тэрмальнымі крыніцамі. Горад заваяваў рэпутацыю СПА і аздараўленчага курорта. Сафага таксама з'яўляецца любімым месцам для віндсерфінгу, кайтсерфінгу і аматараў дайвінга. Мелкаводдзе ля ўзбярэжжа горада вельмі салёнае, што дазваляе вельмі лёгка навучыцца плаваць на дошцы. Сафага захавала вялікую частку свайго першапачатковага старажытнага колеру і атмасферы, таму турысты знойдуць мясцовыя крамы і рынкі, дзе прадаюць сувеніры, а таксама традыцыйныя тавары, такія як спецыі і вырабы рамёстваў. Сафага таксама прапануе выдатныя месцы для дайвінга. Каралавыя рыфы цэлыя. Яны знаходзяць сябе тут месцы для нізкіх, сярэдніх і прасунутых дайвераў. У горадзе ёсць школы дайвінга. Авантурысты могуць прыняць удзел у аднадзённых паездках у пустыню на аўтамабілях або квадрацыклах. У 40 кіламетрах ад Сафагі знаходзіцца Mons Claudianus - старажытнарымскі гранітны комплекс крэпасцяў. У цэнтры заліва Сафага знаходзіцца невялікі востраў Тобія каля пясчанага берага. Гатэлі, дайвінг-цэнтры прапануюць аднадзённыя паездкі на востраў. Ён размешчаны недалёка ад Сафагі таксама лагуна Рас-Абу-Сома. Да яго лёгка дабрацца з берага дзякуючы прыстані. Вельмі часта ў У гэтай мясцовасці можна сустрэць мурэн, моль, рыбу-блазна і васьмінога. Прапануючы выдатныя месцы для дайвінга, віндсерфінгу, кайтсерфінгу, экскурсій па пустыні і расслабляльнай атмасферы, Сафага з'яўляецца ідэальным месцам для тых, хто аддае перавагу паехаць у адпачынак. цішыня і мір. Аль Кусейр Эль-Кусейр знаходзіцца ў 85 кіламетрах на поўдзень ад Сафагі. Па на працягу больш за 4000 гадоў ён выкарыстоўваўся як камерцыйны порт. Гэта быў адзін з першых гарадоў Егіпта. Горад знаходзіцца ў канцы самага кароткага шляху паміж Нілам і Рыўерай Чырвонага мора. Турысты, якія шукаюць сляды старажытнай цывілізацыі, знойдуць тут шмат месцаў для наведвання. Знойдзены рэшткі рымскага порта Міяс Хормас 8 кіламетраў ад горада. Вы можаце ўбачыць былыя будынкі порта, а таксама рымскія вазы і артэфакты, раскіданыя па тэрыторыі. На скалах у даліне Вадзі Хамамат існуе 200 іерагліфічных табліц. У іх шмат такіх дошак 4 тысячы гадоў і паказваюць традыцыйныя трысняговыя лодкі, якія плывуць па Нілу. Вялікі ўплыў на знешні выгляд горада аказала і асманская эпоха. Крэпасць султана Селіма, кіраўніка Егіпта ў 16 стагоддзі, была ваеннай крэпасць, якая абараняе порт ад захопнікаў і паломнікаў, якія вандруюць у Меку. Адноўлены форт можна наведаць. Пасля асманскага перыяду напалеонаўскі час і панаванне Брытанскай імперыі (акупацыя порта) сышлі сама па сабе разнастайная архітэктура абодвух перыядаў, са шматлікімі будынкамі 19-га стагоддзя, якія змешваюць брытанскі, французскі і ісламскі стылі, і Раман. Al Quseir прапануе выдатныя гатэлі, такія як Movenpick, Flamenco Beach Resort і Utopia Beach, а таксама Mangrove Bay Resort і Fanadir. Каралавыя рыфы Аль-Кусейра разнастайныя з разрозненымі вяршынямі, тунэлямі, комінамі, агаленнямі і пячорамі. Вы можаце сустрэцца тут мурэны, крылаткі, кефалі, зменныя маржы, свіршч і акунь, а таксама трыпутнік, крэветкі і кальмары. Вады вакол Аль-Кусейра, несумненна, з'яўляюцца адным з лепшых месцаў для дайвінга на Рыўеры Чырвонага мора, і можа быць, у свеце. Порт Галіб Легенда аб порту Галіба абвяшчае, што на мяжы 1-га і 2-га стагоддзяў малады чалавек па імі Галіб заснаваў порт для сваіх гандлёвых судоў пасля таго, як яго супернік у руцэ каханай перашкодзіў яго гандлёвым судам прышвартавацца ў порце Айдхаб. Пасля таго, як порт быў пабудаваны, канкурэнт паспрабаваў знішчыць яго, даслаўшы флот ваенных караблёў. Паводле легенды, у момант нападу з'явіўся флот-прывід і прагнаў нападнікаў, што дазволіла порту Галіб квітнець. Галіб, вядома, ажаніўся на сваёй каханай. Порт Галіб знаходзіцца ў 5 хвілінах язды Міжнародны аэрапорт Марса Алам і дзве з паловай гадзіны язды да Даліны Каралёў. Горад - раскошны турыстычны курорт прытулак для караблёў і яхт. Яны ў горадзе ёсць пляжныя гатэлі, якія прапануюць SPA і аздараўленчыя працэдуры. Сама марына з'яўляецца цэнтрам Порт-Галіба. Сучасная і цалкам адаптаваная да ўсіх патрэбаў прыстань мае месца для больш чым тысячы вялікіх яхт. Курорт цягнецца па недалёка ад 4 км пяшчанага берага Чырвонага мора. Тут ёсць цэнтр з набярэжнай, крамамі, буцікамі, кафэ і рэстаранамі. На прыморскім бульвары (расцяг па марыны) размешчаны крамы, рэстараны і кафэ. Па суседстве за бульварам на неф-хане знаходзіцца традыцыйны егіпецкі рынак. Порт Галіб прапануе турыстам водныя віды спорту, такія як катанне на байдарках, водных матацыклах, віндсерфінг, парасейлінг, вейкборд, парусны спорт, дайвінг, падводная фатаграфія, падводнае плаванне і сафары на дэльфінах, а таксама глыбакаводная рыбалка, катанне на бананах і катанні на коле. На сушы Порт-Галіб прапануе катанне на вярблюдах, мотакрос, квадрацыклы, пейнтбол, скалалажанне і зіплайн. У На курортах гатэля ёсць басейны і тэнісныя корты веласіпеды. Для самых маленькіх Port Ghalib прапануе клубы. Lulee Kids Camp прапануе праграму актыўнага адпачынку пад наглядам апекуна. Рыхтуюцца такія забавы, як пошук скарбаў, гай малпаў, міні-гольф, батуты, надзіманыя лодкі, боўлінг, надзіманыя скачкі і слізгальныя прадметы. У порту Галіб ёсць два пляжы. Поўдзень ідэальна падыходзіць для купання, а на ўсходзе ёсць прыстань, каб паглядзець на каралавыя рыфы, якія атачаюць курорт. Яны размешчаны недалёка ад горада тры з дзесяці лепшых месцаў для дайвінга ў свеце: Браты Існандс, рыф Дэдала і Скалісты востраў. Район з'яўляецца лепшым месцам для назірання за дэльфінамі. Паколькі Порт-Галіб размешчаны на поўдні Рыўеры Чырвонага мора, адсюль лёгка дабрацца да Луксора. Марса Алам Прыкладна ў 220 кіламетрах на поўдзень ад Хургады знаходзіцца Марса-Алам, адзін з самых хуткарослых турыстычных месцаў на Рыўеры. Гэта папулярнае месца сярод віндсерфінгісты, дайверы, снорклинги і аматары пляжу. Акружаны пальмамі і мангравымі зараснікамі, гэта сапраўдны трапічны рай і выдатная адпраўная кропка. Раней быў Марса-Алам (як і іншыя вёскі на Рыўеры). яна была вёскай рыбалка. Цяпер, дзякуючы міжнароднаму аэрапорту, гэта важны курорт. Марса-Алам славіцца тым, што не так перапоўнены турыстамі, як Хургада або Сафага. Горад таксама славіцца сваімі фантастычнымі ўмовамі для дайвінга. Месца для апускання цэлыя, амаль некранутыя. Рыф Эльфінстон, які знаходзіцца ў 6,5 мілях ад берага, кіпіць марскім жыццём. Вы можаце сустрэцца тут водных чарапах і крабы. З мелкаводдзем на поўначы, ідэальна падыходзіць для падводнага плавання, і значна глыбей на поўдні, гэтая вобласць падыходзіць для дайвераў любога ўзроўню кваліфікацыі. Шааб Самадай (Dolphin Houce), хвалісты рыф на поўдзень ад Марса-Алама набыў сваю назва дзякуючы дэльфінам, якія яны ёсць бачыцца тут вельмі часта. Акрамя дэльфінаў, у гэтай неглыбокай бірузовай лагуне жывуць бутэрброды, крылаткі і рыбы-матылі. Fury Shoal - гэта разнастайны каралавы сад, які стварае адзінае ў сваім родзе месца для дайвінга. Сетка цвёрдых каралавых утварэнняў утварае рыфавы комплекс, населены разнастайнымі рыбамі і дэльфіны. Тут знаходзяцца абломкі буксіра і паруснага судна. Легенда абвяшчае, што старажытнаегіпецкі фараон здабыў цудоўныя зялёныя смарагды ў горнай Усходняй пустыні на паўднёвы захад ад Марса-Алама. Найбольш вядомымі комплексамі сталі шахты Клеапатры і Монс Смарагд (Ізумрудныя горы). шахты старажытнага свету. Шахты Вадзі Гімал, Вадзі Сікеіт, Вадзі Нукрус і Гебель Забра дзейнічалі ў часы панавання Пталемеяў і Рымаў. У цяперашні час руіны руднікоў у Забры і Сікеіце знаходзяцца да гэтага часу бачныя каля Марса-Алама, як і рэшткі храмаў і гротаў. Недалёка ад Марса-Алама таксама знаходзяцца руіны рымскага порта Міос Гармас, дзе можна ўбачыць дзіўна добра захаваліся рымскія артэфакты і каля 200 таблічак з іерогліфамі, якія ўпрыгожваюць скалу ў даліне Вадзі Хамамат. Хамамат таксама вядомы каменем Бехени - зялёнай дэкаратыўнай скалой, якая ў старажытнасці лічылася святой. Гэты камень актыўна здабываўся даг да рымскіх часоў і выкарыстоўваўся для вырабу чараў, статуй і нават саркафагаў. Вадзі Гемаль, Берэніс, Бір Шалатэйн У старажытнасці тэрыторыя гэты быў часткай галоўны гандлёвы шлях паміж Нілам і Чырвоным морам і замежжам. Менавіта па гэтай прычыне існуе мноства археалагічных знаходак, такіх як рымскія назіральныя вежы, выбудаваныя побач. дарогі для абароны канвояў ад нападаў. Вадзі Эль-Джемаль - гэта ахоўны нацыянальны парк, размешчаны ва Усходняй пустыні. Парк займае плошчу амаль 100 квадратных кіламетраў. Тут ёсць пальмавыя гаі, мангравыя бухты і некранутыя пляжы з белым пяском. Берэніс - старажытны горад, названы ў гонар маці кіраўніком Пталемы II Філадэльфам у 275 г. да н.э., быў гандлёвым портам. Размешчаны руіны храма Семіраміды, пабудаванага Траянам і Тыберыем размешчаны недалёка ад горада. Далей ідуць рэшткі смарагдавай шахты Вадзі Сакаіт, якая дзейнічала з часоў фараонаў да рымскіх часоў. На вонкавых сценах храма размешчаны карціны, якія адлюстроўваюць імператара Тыберыя, які стаіць перад богам Мінам, і іншыя ў даніну павагі бажаствам Зялёных шахт. Узбярэжжа падзяляюць мангравыя балоты і некранутыя залівы. Варта наведаць тэктанічны востраў Забаргад, які з'яўляецца геалагічным феноменам, а таксама славіцца крыніцамі аліўкавых паўкаштоўных камянёў, якія здабывалі тут з 1500 г. да н.э. да сярэдзіны ХХ ст. З пагорка Перидот адкрываецца захапляльны від на навакольныя блакітныя лагуны, багатыя марскім жыццём. Берэніс славіцца не толькі магчымасцю рыбалкі, але і тут сустракаюцца сябе вось некаторыя з лепшых СПА-цэнтраў Егіпта. Bir Shalatein - гэта невялікая вёска на мяжы Егіпта з Суданам. Раней гэта быў галоўны марскі порт, а сёння гэты раён славіцца сваімі захапляльнымі месцамі для дайвінга. крыніца: www.egypt.travel Айцы пустыні. Манастыр святых Антонія і Паўла Вербная нядзеля, непасрэдна перад Вялікаднем, была ідэальным днём для наведвання манастыроў - св. Антонія і св. Paweł Хоць гэта была мая наступная паездка ў гэтыя мясціны, наведванне манахаў і прыгожых храмаў заўсёды прыносіць мне шмат радасці. На гэты раз было падобна. Не палохаючыся ранніх гадзін, мы выехалі з Хургады ў 7 раніцы. За 250 кіламетраў на поўнач у бок Каіра ўсяго 3 гадзіны язды з прыпынкам, каб выцерці яшчэ сонныя вочы. Пейзаж за акном аўтобуса, мабыць, для многіх аднастайны — Чырвонае мора справа, пустыня з пагоркамі злева — ідэальны для мяне, каб падрыхтавацца да таго, каб пераступіць парог першага манастыра. Св. Энтані быў нашым першым прыпынкам. Літаральна за кіламетр да брамы на гарызонце з'явіліся дзве вежы з крыжамі, і праз некалькі хвілін нас павінен быў сустрэць сябар - айцец Равіс. Навучаная вопытам, нягледзячы на высокую тэмпературу, я надзела на плечы шалік і сукенку да шчыкалаткі. У адваротным выпадку манахі падораць «прывітальны пакет» у выглядзе абэй да шчыкалаткі. Мы смяяліся, што яны падобныя на бальнічныя піжамы, але гэта не перашкодзіла двум дзяўчатам не пакласці ў свой багаж топы і штаны з доўгімі рукавамі. З самага пачатку я бачу зачараванне ў вачах маіх сяброў. Прыгожы аліўкавы сад, бледна-жоўтыя сцены вакол кляштара і ксяндза Раві, які пачаў наша падарожжа, намаляваўшы выяву Марыі на руках дзяўчынак. Мы дапамагаем нашаму састарэлага бацьку паказваць нам вакол — спачатку сцены манастыроў, якія 100 гадоў таму былі зачынены, а брамы замураваны. Наведвальнікаў і бакалею цягнулі з дапамогай вяровак і кошыкаў, баючыся разрабаваць храм бедуінамі і іншымі варожымі егіпецкімі коптамі. Наступныя паўтары гадзіны нас вядуць у крэпасць, касцёл з мошчамі св. Антонія, дзе айцец Равіс блаславіў і памазаў нас алеямі. У тоўстых сценах храма прыемна і прахалодна, паўсюль адчуваецца пах алеяў. На дыванах, па якіх мы ходзім басанож, пасля літургіі засталося пальмавае лісце. Яны зусім адрозьніваюцца ад нашых польскіх палацаў — прыгожа аздобленыя і каларытныя. Айцец Равіс падарыў кожнаму з нас такі лісток. Мы працягваем вандроўку па кляштары вузкімі вулачкамі, задаючы бацьку шмат пытанняў пра жыццё манахаў, гісторыю, абрады, падобныя да вядомых нам з каталіцкай царквы. Легенда пра св. Вялікае ўражанне на ўсіх робіць Антоній, расказаны нам бацькам у сталовай старых манахаў, дзе каменныя стол і лавы. Святы прадаў сваю маёмасць і жыў у скальным гроце, дзе правёў у малітвах каля 80 гадоў. З-за ўзросту майго бацькі мы пад’ехалі на машыне метраў за 300 угору да месца, дзе пачалася гісторыя манастыра. Перад сабой мы ўбачылі лесвіцы, якія віліся высока ўверх па камяністым пагорку, аж да грота св. Антоній. І тут частка групы вырашыла адпачыць у новай капліцы, высечанай у скале. Мы ж, наадварот, вырашылі падняцца на 1153 ці 1152 лесвіцы ў спякоту з шалікамі на галаве і бутэлькамі з вадой у руках, якія былі ўжо напалову пустыя. Бацька прасіў кожнага з нас запісаць на невялікіх лісточках свае пажаданні ці нешта такое, за што мы хацелі б падзякаваць. Карты трэба было аднесці ў грот. На паўдарозе мы адвялі вочы ад лесвіцы. Перад намі паўстаў дзіўны пейзаж гор. Выгляд надаваў нам сілы. Палова дарогі і мы будзем вышэй - на агляднай пляцоўцы. Па дарозе праходзім міма некалькіх пілігрымаў, якія цёпла вітаюць нас і суцяшаюць. Прыехаўшы, мы не знайшлі жаданага ценю, сонца спынілася ў зеніце. У грот мы вырашылі адразу зайсці праз вельмі вузкую шчыліну ў скале. У кароткім 10-метровым калідоры было зусім цёмна. Нас асвятлялі ўспышкі фотаапаратаў і тэлефонаў. Праз некалькі метраў яшчэ адна ўспышка фотаапарата, і мы ўбачылі невялікую лесвіцу, якая вяла ўніз на паўтара метра. Да нашага здзіўлення, мы ўбачылі невялікі алтар з роспісам святога Антонія. Строгі, сціплы, ён выдатна падыходзіў да расказанага манахам апавядання пра жыццё св. Антонія ў падзвіжніцтве. Чароўнае, спакойнае месца. Наш паход быў больш неактуальны. Мы моўчкі дасталі свае карты, кожная ўціснула сваю ў шчыліну наканечніка стрэлы, як гэта рабілі нашы папярэднікі. Мы правялі яшчэ некалькі хвілін у засяроджанасці і цішыні ў гроце, перш чым вырашылі вярнуцца тым жа шляхам. Гэта быў выклік для ўсіх нас. Да сёння, па прыкладзе св. Антонія, у гарах некалькі манахаў. Раз на тыдзень яны наведваюць манастыр, каб прыняць удзел у нядзельнай літургіі і ўзяць з сабой прадукты. Задаволеныя, мы збіраем групу і адпраўляемся ў наступны манастыр. Нам трэба прайсці 60 кіламетраў. Па дарозе сустракаем пілігрымаў з Нідэрландаў, якія разам з бедуінскім гідам вырашылі прайсціся ў горы – каля 14 кіламетраў да наступнага манастыра св. Павел. Жадаем вам поспехаў і пагаворым пра тое, што 1153, а можа і 1152 лесвіцы - гэта толькі маленькая частка дарогі, якую павінны пераадолець галандцы. Па дарозе мы спыняемся на вялікай паркоўцы, дзе ёсць некалькі рэстаранаў. Абедаем наспех, на наведванне наступнага манастыра маем усяго дзве з паловай гадзіны. Ён адкрыты для наведвальнікаў да 16.30. Пасля прыезду пытаюся пра бацьку сябра. Мы хутка знаходзім яго ў хаце пілігрыма, дзе праз некалькі хвілін выпіваем халодную шыю і апранаем доўгія сукенкі. Айцец распытвае пра сяброў, мэту нашага візіту, і праз некалькі хвілін у цені сцен манастыра св. Павел, слухаем гісторыю места. Манастыр больш строгі, аўтэнтычны, з выразнымі слядамі гісторыі места. Млын, драўляныя лодкі, на якіх манахі лавілі рыбу з вярблюдамі да Чырвонага мора (14 кіламетраў) яшчэ 60 гадоў, маюць відавочныя прыкметы выкарыстання. Слухаў дзіўны аповед пра св. Паўла, спускаемся ў наступны грот, дзе, як і св. Антонія, св. Павел правёў большую частку свайго жыцця. Прыгожыя фрэскі некалькі стагоддзяў таму паказваюць гісторыю св. Павел. Карціны, якія звязваюць культуры і рэлігіі, таксама кідаюцца ў вочы. Тое, як бацька вядзе нас па кляштарных вуліцах і расказвае пра жыццё манахаў у мінулым і сёння, зноў кранае мяне і маіх сяброў. Ён вядзе з намі дыялог, поўны цікаўнасці і цікаўнасці, мы гаворым пра традыцыі, рэлігію, абрады, пальмы, елку і стравы на велікодны стол. Смеху шмат. Бацька паказвае нам здымкі, зробленыя 100 гадоў таму вядомым амерыканскім фатографам, які дакументаваў жыццё манахаў. Мы бачым там месцы, прызначаныя цяпер для наведвальнікаў, а ў мінулым, месцы побыту - сталовая, крэпасць, крыніца, якая бяжыць са скал. Манахі на фотаздымках апранутыя як сучаснікі - у чорныя сутаны і кажухі з крыжамі на галовах. Гэты элемент застаўся нязменным. Мы накіроўваемся да аліўкавага саду. Па сённяшні дзень бацькі робяць кансервы. Аднак наш погляд кідаецца на пальму з трыма галінамі. Выглядае як крыж. Адразу пытаемся ў бацькі пра яе. Яна адказвае, што ў садзе ўжо 30 гадоў і што яго галіны сімвалізуюць Святую Тройцу. Робім некалькі фотаздымкаў і вяртаемся ў дом пілігрыма адпачыць. Дзяўчаты здымаюць сукенкі, мы развітваемся з нашым гідам, дзякуем за напоі і масла, якія мы атрымалі ў падарунак, і мы адпраўляемся назад у Хургаду. Толькі цяпер у нас ёсць час пагаварыць пра паездку і абмяняцца каментарамі. Я бачу задаволенасць і стомленасць на тварах маіх сяброў. Яны ўражаны. Яны і не думалі, што ў Егіпце ёсць такія прыгожыя месцы - мірныя, без тысяч турыстаў, дзе ніхто ні да каго не звяртаецца, не спрабуе прадаць свой тавар і выцягнуць з кішэні некалькі даляраў. Гісторыя і дзіўныя краявіды напэўна застануцца ў іх памяці надоўга. І я ўпэўнены, што вярнуся туды яшчэ. як звычайна з цікаўнасцю і новымі пытаннямі да манахаў. тэкст: Ewelina Siwek, Egypt Exclusive Ze względu na wiek ojca pojechaliśmy samochodem 300 metrów ku zboczu góry do miejsca, w którym zaczęła się historia klasztoru. Przed sobą zobaczyliśmy schody, wijące się wysoko po skalnym wzgórzu, aż do groty Św. Antoniego. I tu część grupy zdecydowała się na odpoczynek w nowej kaplicy wyrytej w skale. My natomiast zdecydowaliśmy się na pokonanie 1153 lub 1152 schodów w upale z chustami na głowie i butelkami wody w rękach, które już w połowie drogi były puste. Ojciec poprosił wcześniej, aby każdy z nas na małych karteczkach napisał swoje życzenie lub coś, za co chcielibyśmy podziękować. Karteczki należało zanieść do groty. Po pokonaniu połowy drogi oderwaliśmy wzrok od schodów. Przed nami pojawił się niesamowity krajobraz gór. Widok dodał nam sił. Jeszcze połowa drogi i będziemy wyżej - na tarasie widokowym. Po drodze mijamy kilku pielgrzymów, którzy serdecznie nas pozdrawiają i dodają otuchy. Po dotarciu nie znaleźliśmy upragnionego skrawka cienia, słońce zatrzymało się w zenicie. Zdecydowaliśmy natychmiast wejść do groty przez bardzo wąską szczelinę w skale. Krótki 10-metrowy korytarz był zupełnie ciemny. Przyświecały nam flesze aparatów i latarki w telefonach. Kilka metrów dalej, kolejny błysk aparatu i zobaczyliśmy niewielkie schody wiodące półtora metra w dół. Ku naszemu zaskoczeniu zobaczyliśmy niewielki ołtarz z obrazem św Antoniego. Surowy, skromny, idealnie pasował do historii opowiedzianej przez mnicha o życiu św. Antoniego w ascezie. Miejsce magiczne, spokojne. Nasza wędrówka w górę była już nieistotna. Wyciągnęliśmy w ciszy nasze karteczki, każdy wcisnął własną w szczelinę groty tak, jak zrobili to nasi poprzednicy. Jeszcze kilka minut w skupieniu i ciszy spędziliśmy w grocie, zanim zdecydowaliśmy się na powrót tą samą drogą. Dla każdego z nas było to wyzwanie. Do dzisiaj na wzór św. Antoniego w górach żyje kilku mnichów. Raz w tygodniu odwiedzają klasztor, aby wziąć udział w niedzielnej liturgii i zabrać ze sobą artykuły spożywcze. Zadowoleni zbieramy grupę i wyruszamy do następnego klasztoru. Mamy do pokonania 60 kilometrów. Po drodze spotykamy pielgrzymów z Holandii, którzy z beduińskim przewodnikiem zdecydowali się przebyć drogę pieszo górami - około 14 kilometrów do kolejnego klasztoru św. Pawła. Życzymy powodzenia i rozmawiamy o tym, że 1153, a może 1152 schody to zaledwie niewielka część drogi, którą mają do pokonania Holendrzy. Po drodze zatrzymujemy się na dużym parkingu, gdzie jest kilka restauracji. Jemy w pośpiechu obiad, mamy zaledwie dwie i pół godziny na wizytę w kolejnym klasztorze. Jest otwarty dla zwiedzających do godziny 16.30. Po dotarciu pytam o zaprzyjaźnionego ojca. Szybko odnajdujemy go w domu pielgrzyma, gdzie już po kilku minutach pijemy zimną karkadę i ubieramy długie suknie. Ojciec pyta o przyjaciół, cel naszej wizyty i już po kilku minutach w cieniu murów klasztoru św. Pawła słuchamy historii miejsca. Klasztor jest bardziej surowy, autentyczny, z wyraźnymi śladami historii miejsca. Młyn, drewniane łodzie, w których mnisi jeszcze 60 lat temu, idąc z wielbłądami nad Morze Czerwone (14 kilometrów) łowili ryby, mają wyraźne ślady użytkowania. Zasłuchani w niesamowitą opowieść o św. Pawle schodzimy do kolejnej groty, w której podobnie jak św. Antonii, św. Paweł spędził większość swojego życia. Piękne freski sprzed kilku wieków pokazują historię św. Pawła. Również malowidła łączące kultury i religie, przykuwają nasz wzrok. Sposób, w jaki ojciec prowadzi nas uliczkami klasztoru i opowiada o życi mnichów kiedyś i dziś, porusza moich przyjaciół i mnie po raz kolejny. Prowadzi z nami pełen ciepła i ciekawości dialog, rozmawiamy o tradycji, religii, obrzędach, palmach, bożonarodzeniowej choince i potrawach na wielkanocnym stole. Jest dużo śmiechu. Ojciec pokazuje nam zdjęcia wykonane 100 lat temu przez sławnego amerykańskiego fotografa, który dokumentował życie mnichów. Widzimy na nich miejsca, teraz przeznaczone dla odwiedzających a kiedyś miejsca codziennego użytku - jadalnię, fortecę, źródełko bijące ze skał. Mnisi na fotografiach ubrani są jak współcześni - w czarne sutanny i kaptury z krzyżami na głowie. Ten element pozostał niezmienny. Kierujemy się w stronę ogrodu oliwnego. Ojcowie do dzisiaj wykonują przetwory. Jednak nasz wzrok przykuwa palma z trzema odnogami. Wygląda jak krzyż. Natychmiast pytamy o nią ojca. Odpowiada, że od 30 lat jest w ogrodzie a jej odnogi symbolizują Trójcę Świętą. Robimy kilka zdjęć i wracamy na odpoczynek do domu pielgrzyma. Dziewczyny ściągają suknie, żegnamy się z naszym przewodnikiem, dziękujemy za poczęstunek i olejki, które otrzymaliśmy w prezencie i wyruszamy w drogę powrotną do Hurghady. Dopiero teraz mamy czas na rozmowę o wycieczce i wymianę komentarzy. Widzę zadowolenie i zmęczenie na twarzach przyjaciół. Są pod wrażeniem. Nie sądzili, że w Egipcie są tak piękne miejsca - spokojne, bez tysięcy turystów, gdzie nikt nie zaczepia, nie próbuje sprzedać swojego towaru i wyciągnąć kilku dolarów z kieszeni. Historia i niesamowite krajobrazy z pewnością pozostaną na długo w ich pamięci. A ja jestem pewna, że wrócę tam jeszcze raz. jak zwykle z ciekawością i nowymi pytaniami do mnichów. tekst: Ewelina Siwek, Egypt Exclusive Wycieczka do Jerozolimy Wycieczka do Jerozolimy z Hurghady to bardzo długa i męcząca wyprawa. Wycieczka jest kosztowna. Zaczniemy od kosztów. Wycieczka, która trwa ponad 30 godzin kosztuje od 230 do 300 dolarów. Niektóre z biur podróży nie zapewniają także obiadu w cenie wycieczki. Co istotne, to podróż łączona; samolot + autokar + samolot. Z Hurghady nie lecimy samolotem bezpośrednio do Jerozolimy. Wylatujemy wieczorem (~21.00) z Hurghady do Dahab, Taby, lub Sharm el-Sheikh, a dalej autokarem w kierunku granicy. Przekraczamy granicę w Tabie i dalej jedziemy do Jerozolimy. Na miejscu w większości przypadków w programie jest Góra Oliwna, Stare Miasto, a tam Ściana Płaczu, Via Dolorosa, Bazylika Grobu Świętego, Góra Syjon, czyli Wieczernik, Grobowiec Króla Dawida, Bazylika Narodzenia. Po zwiedzaniu obiad i transfer powrotny do Dahab. Po drodze postój nad Morzem Martwym. Przylot do Hurghady następuje w nocy ~ godziny 2.00. Plan przykładowej wycieczki do Jerozolimy Wyjazd autokarem z Dahab do Taby, Przejazd nad Morze Martwe – kąpiel w Morzu Martwym (proszę zabrać kostiumy kąpielowe). Zwiedzanie Jerozolimy: GÓRA OLIWNA wznosi się na wschód od Wzgórza Świątynnego. Tradycja żydowska mówi, że właśnie tutaj rozpocznie się zmartwychwstanie ludzi w dniu Sądu Ostatecznego. Największą jednak atrakcją Góry Oliwnej jest przepiękna panorama na Stare Miasto i Wzgórze Świątynne z pozłacaną Kopułą Skały. KOŚCIÓŁ DOMINUS FLEVIT - został wzniesiony na skale na Górze Oliwnej, gdzie Jezus płakał nad Jerozolimą, stąd nazwa Dominus Flavit (czyli Pan zapłakał). Na północ od tego miejsca znajduje się KOŚCIÓŁ PATER NOSTER. Został on wzniesiony tuż obok groty, w której Jezus nauczał swoich apostołów. Ciekawostką miejsca tego jest ułożony z kafli ceramicznych tekst modlitwy Pańskiej w ponad 60 językach. VIA DOLOROSA – droga krzyżowa prowadzi przez dzielnice muzułmańską i chrześcijańską. Droga, którą szedł Jezus, dźwigając krzyż na miejsce stracenia. Zaczyna się ona w dzielnicy muzułmańskiej na dziedzińcu rzymskiej twierdzy Antonina. Dalej biegnie obok łuku Ecce Homo i prowadzi do BAZYLIKI GROBU PAŃSKIEGO - w dzielnicy chrześcijańskiej. ŚCIANA PŁACZU – jest centralnym punktem dzielnicy żydowskiej. Pod Ścianą Płaczu zawsze można spotkać modlących się Żydów. Jest to pozostałość zewnętrznego muru po Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, zbudowanej w końcu VI wieku p.n.e. na miejscu Świątyni, wzniesionej przez Salomona. W 688 roku w tym miejscu muzułmanie wznieśli Kopułę Skały, zamykając dostęp Żydom. Od tego momentu, Żydzi mogą lamentować jedynie przy zewnętrznym murze. Obecnie, pobożni Żydzi wtykają kartki z modlitwami i prośbami do Boga między kamienie starożytnego muru wierząc, że jest to miejsce najbardziej zbliżone do domu Boga. GÓRA SYJONU - najpopularniejszym budynkiem na górze Syjon jest bajkowy kościół i klasztor ZAŚNIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY. Kościół i klasztor z białego piaskowca jest według tradycji kościoła katolickiego miejscem zaśnięcia w sen wieczny Dziewicy Marii. Tuż za kościołem znajduje się GRÓB DAWIDA, otaczany czcią przez pobożnych Żydów, jak i przez wielu chrześcijan. Miejsce to dla wielu Żydów jest celem pielgrzymek, to miejsce modlitwy i wspomnień o czasach minionych. Na piętrze znajduje się sklepiona sala Wieczernika. Jest to domniemane miejsce spożywania OSTATNIEJ WIECZERZY Jezusa z apostołami. Schodząc z góry Syjon w kierunku wschodnim, wśród drzew ukryty, na zboczu góry, stoi kościół ŚW. PIOTRA IN GALLICANTU (w miejscu piania koguta). Według tradycji chrześcijan, w tym miejscu apostoł Piotr zaparł się Jezusa. Rozciąga się z tego miejsca wspaniały widok na Miasto Dawida wraz z dolinami otaczającymi Jerozolimę. Powrót do Sharm El Sheikh w godzinach nocnych. Wylot do Hurghady w nocy. NALEŻY ZABRAĆ paszport, oryginał rachunku, strój stosowny do zwiedzania Jerozolimy, wygodne buty. za: polsharm Wycieczka do Alexandrii Alexandria jest drugim co do wielkości miastem w Egipcie, zamieszkała przez 4 miliony ludzi. Posiada największe w kraju lotnisko. Jest także jednym z najstarszych miast w Egipcie i znajduje się 225 kilometrów na północny-zachód od Kairu. Miasto zostało założone przez Alexandria Wielkiego ok. 332 roku p. n. e. obok małej wioski zwanej Rhakotis. Alexandria pozostawała stolicą Egiptu przez prawie tysiąc lat i była miastem bardzo dobrze prosperującym ponieważ znajdowała się w strategicznym punkcie handlu morskiego - pomiędzy krajami basenu Morza Śródziemnego, a Morzem Czerwonym. Alexandria stała się także centrum nauki starożytnego świata i do dziś jest ważnym miejscem nauki. Jednym z najważniejszych budynków w Alexandrii jest Pałac Montaza, który zbudowano na wzgórzu. W dawnych czasach pałac był rezydencją rodziny królewskiej. Teraz znajduje się w nim muzeum królewskie. Zbudowany w turecko-włoskim stylu architektonicznym, otoczony jest jednymi z najpiękniejszych ogrodów w mieście. Ogrody są otwarte dla zwiedzających. Biura podróży oferują w większości przypadków wycieczkę do Alexandrii połączoną z wycieczką do Kairu. Jest to autokarowy wyjazd dwudniowy. Podczas pierwszego dnia zwiedzamy Kair (Muzeum Egipskie, Piramidy i Sfinx w Gizie, wytwórnia perfum) + obiad, kolacja i nocleg. W drugim dniu przejazd autokarem do Alexandrii. Zwiedzamy pałac Montaza, Teatr Rzymski, Cytadelę i Bibliotekę Aleksandryjską + obiad i suchy prowiant. Koszt wycieczki ~ 200 dolarów. Cytadela Qait-Baja zbudowana w XV wieku w miejscu latarni w Alexandrii, jednej z siedmiu cudów starożytnego świata jest miejscem obowiązkowym do odwiedzenia. Uznaje się, że kamienie oryginalnej latarni zbudowanej w III wieku p. n. e. zostały użyte do budowy tej fortecy. W mieście można obejrzeć wiele wspaniałych monumentów, pośród których najbardziej znany jest XIV wieczny meczet El Mursi Abul Abbas ze strzelistym minaretem i kopułą. Muzeum sztuki grecko-rzymskiej ulokowane w centrum Alexandrii zawiera ponad 40 tysiecy eksponatów odnalezionych na terenie miasta i wokół niego. Niektóre z nich datowane są na 332 rok p. n. e. Muzeum zostało założone w XV wieku. W Alexandrii warto zobaczyć rzymski amfiteatr Nem Al-Dekka, Filar Saraplum datowany na III wiek n. e. zwany Słupem Pompejskim, starożytne katakumby w Kom Al-Shuqafa ukazujące połączenie sztuki faraonów ze stylem grecko-rzymskim, oraz nekropolię Al-Szalby i rzędy grobowców. Chlubą miasta jest Biblioteka Alexandryjska, która jest centrum kulturowym i naukowym. Została ona wybudowana niedaleko starożytnej biblioteki utworzonej w III wieku n. e., która uznawana była za największą starożytną bibliotekę na świecie. Pośród słynnych naukowców, którzy tam studiowali są matematyk Euklides w roku 300 p. n. e. i Haron w 62 roku n. e. Nowa Biblioteka Alexandryjska została otwarta w 2002 roku, a jej projekt został wyłoniony w konkursie zorganizowanym przez UNESCO. Jej futurystyczny projekt został wybrany i uzupełniony o szklany dach i tak ustawiony, aby wejście skierowane było w stronę morza. Alexandria posiada swoje lotnisko międzynarodowe, morski port dla statków rejsowych. Jest obsługiwana przez expresowe autobusy, oraz sieć kolejową. Warto zobaczyć w Alexandrii Katakumby Al-Shuqafa Słup Pompejski ( Filar Saraplum ) Cytadela Qauit-Baja Alexandryjskie Muzeum Narodowe Muzeum Biżuterii Mohameda Ali Rzymski Amfiteatr Nem Al-Dekka Ogrody w Pałacu Montaza Biblioteka Aleksandryjska Klasztor Świętej Katarzyny Pałac Ras-at-Tin Synaj Jeżeli zespół ekspertów turystycznych zostałby poproszony o zaplanowanie idealnego miejsca na spędzenie wakacji, prawdopodobnie przypominałoby ono Synaj. Synaj zajmuje ogromny obszar rozciągający się od Sharm el Sheikh na południu do El Arish na północy półwyspu. Synaj ma bardzo różnorodny krajobraz. Na stosunkowo niewielkim terenie można zobaczyć piękne morskie wybrzeże, oszałamiające pustynie oraz góry. Ras Sidr Znajduje się na wybrzeżu Zatoki Sueskiej i cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców Kairu. Kurort rozciąga się na 95 kilometrach wzdłuż wybrzeża. Obszar ten podzielony jest na Północny Ras Sidr posiadający centra turystyczne w Ras Masalla, South Oyoun Moussa i Ras Dehaisah, oraz Południowy Ras Sidr z takimi miejscowościami jak Ras Matarma, an-Nakhila i Ras Mal'ab. Ras Sidr jak większość kurortów tej części świata w był cichym, nadbrzeżnym miasteczkiem do którego przyjeżdżali mieszkańcy Egiptu by uprawiać windsurfing. Obecnie jest miejscowością turystyczną odwiedzaną przez cały rok, pełnym sklepów i prywatnych willi. Oprócz windsurfingu można tu uprawić kitesurfing, korzystać z kąpieli słonecznych i wodnych, a także odwiedzić miejsca, umożliwiające poznanie historii Egiptu. Ten wyjątkowy obszar może pochwalić się licznymi, naturalnymi skarbami, których nie ma w żadnym innym miejscu w kraju. Znajdują się tutaj: pustynia, góry, doliny zachwycające bogatą roślinnością i dziewiczymi plażami. Rejon ten jest znany także ze swoich naturalnych źródeł mających działanie terapeutyczne, są to Źródła Mojżesza. Obszar bogaty jest także w roślinność pustynną, a wody morskie zamieszkuje wiele rodzajów rzadkich ryb. W Ras Sidr można zwiedzić osiemnastowieczną fortecę Calat El Gulndi. Park Narodowy Ras Mohammed Narodowy Park Ras Mohammed zajmujący 480 kilometrów kwadratowych znajduje się na samym szczycie półwyspu Synaj, około 20 kilometrów od Sharm El Sheikh. Park Narodowy został ustanowiony by chronić życie morskie, florę i faunę i zachować naturalne piękno tego regionu. Dla pasjonatów nurkowania ten obszar jest swoistym rajem. W Parku Narodowym Ras Mohammed znajduje się ponad 220 rodzajów koralowca, 40 rodzajów rozgwiazd, 25 gatunków jeżozwierzy, 100 rodzajów mięczaków i 150 rodzajów skorupiaków a także ponad 1000 rodzajów ryb. Ponadto w rejonie tym, na dnie morza, znajduje się wiele wraków z czasów gdy statki patrolowały ten obszar uznawany dawniej za punkt strategiczny z powodu bliskości Kanału Sueskiego. Zatem nurkowanie w tym rejonie jest wielką przygodą. Podstawowe miejsca do nurkowania to: Shark Reef i Yolanda Reef – dwie bliźniacze rafy koralowe rozciągające się na setkach metrów pod powierzchnią wody. Miejsca te są rekomendowane doświadczonym nurkom. Shark Reef jest też miejscem zamieszkania rekinów młotów, białych i szarych. Rejon ten zamieszkują także barakudy i ogromne tuńczyki. Yolanda Reef zyskała swoją nazwę od wraku frachtowca Yolanda, którego część nadal można „zwiedzać” nurkując odpowiednio głęboko. Rozsiane pod dnie morza kontenery ze statku stanowią ciekawe znaleziska dla nurkujących. Cały ekosystem w Ras Mohammed chroniony jest prawem. Zabronione jest stawianie jakichkolwiek konstrukcji zarówno na wodzie jak i na lądzie. Sharm el Sheikh i Zatoka Na'ama Miejscowość ta w skrócie nazywa sie po prostu Szarm. Nazwa miasta po raz pierwszy pojawiła się na mapach w XVII wieku i przez dwa wieki była to mała wioska rybacka. W języku arabskim słowo "sharm" oznacza zatokę, a "el Sheikh" starego, mądrego człowieka. Obecnie Sharm el Sheikh jest to obok Hurghady najbardziej znany kurort Morza Czerwonego na świecie. Rejon składa się ze śródmieścia Sharm el-Maya, ruchliwej zatoki Naam i Zatoki Rekinów położonej wzdłuż wybrzeża. Szarm jest najbardziej popularnym kurortem Południowego Synaju i idealną bazą wypadową. Można tutaj nurkować, lub po prostu bawić się w wodzie w Ras Um Sid, Zatoce Żółwi i Cieśninie Tirańskiej. Według niektórych ekspertów rejon Szarmu uznawany jest za najlepszy akwen do nurkowania na świecie. Plaże w Szarmie nie są zbyt szerokie z powodu klifów, które znajdują się czasami zaledwie kilka metrów od morza. Plaże są jednak w większości piaszczyste. Co ciekawe wiele pięknych ryb można zobaczyć siedząc na jednym z wielu pomostów zbudowanych, aby chronić koralowce przed ludzkimi stopami. Długa promenada obejmująca plażę w Zatoce Naama jest miejscem przechadzek. Tuż obok znajduje się deptak - centralne miejsce Szarmu z dyskotekami, kawiarniami, restauracjami i sklepami. Życie nocne z Zatoce Na'ama zasługuje na swoją sławę i już zdążyło obrosnąć legendą. Na miejscu turyści mają do dyspozycji kasyno, Hard Rock Cafe, Mc Donalds'a , Pizzę Hut, Burger Kinga, oraz bardzo dużą liczbę kawiarni i restauracji na każdą kieszeń. Zwolennicy zabawy w klubach mają tutaj szeroki wybór dyskotek, szczególnie w alei Pacha. Szarm jest jednym z najpopularniejszych miejsc konferencyjnych na świecie. Posiada międzynarodowe lotnisko łączące się z miastem autostradą. Okolica miasta stała się ważnym miejscem dla miłośników golfa. Takie pola golfowe jak to w Martim Jollie spełnia międzynarodowe standardy z gwarancją pogody każdego dnia. Co istotne dla Europejczyków, Szarm jest jedynym miastem w Egipcie, w którym istnieją sklepy monopolowe i sprzedawane jest w nich piwo, oraz mocne alkohole. Dahab i Nabq Dahab - jest małym beduińskim miastem znajdującym się 100 kilometrów na północ od Szarm. Jego nazwa oznacza "złoto" i pochodzi od jego pięknych plaż. Środowisko naturalne w całym rejonie jest chronione przez władze Egiptu. Tak jak i inne rejony Morza Czerwonego i Synaju, Dahab posiada kilka ciekawych miejsc do nurkowania. Blue Hole, dosłownie oznaczające "głęboką dziurę" w rafie koralowej znajduje się około 30 minut drogi samochodem od centrum Dahabu i jest miejscem dla bardziej doświadczonych nurków. Blue Hole to rafa o szerokości 150 metrów i głębokości 110 metrów. Bryza wiejąca od strony Morza Czerwonego sprawia, że miasto jest centrum windsurfingowym a laguna zdaje się być "szyta na miarę" dla kiteserfingowców. Nabq leży 30 kilometrów na północ od Szarm. Rafy koralowe rozciągają się tu na całej długości wybrzeża, gdzie pustynia spotyka się z morzem. Jest to chroniony port, który powstał w 1992 roku, aby chronić rafę koralową, oraz namorzyny rozciągające się wzdłuż linii brzegowej. W większości teren zamieszkany jest przez Beduinów. W Nabq znajduje się największy namorzynowy las na Synaju.Wrak statku Maria Schroeder, który zatonął na rafie koralowej w 1965 roku, z częścią nadal wystającą ponad powierzchnią wody nadal jest dobrze widoczny i często eksplorowany przez nurków. Park Narodowy Abu Gallum Na północy od Dahabu znajduje się Park Narodowy Ras Abu Gallum. Nie ma tutaj żadnych hoteli, sklepów głośnej muzyki i tłumu turystów. Ten zajmujący powierzchnie 400 kilometrów kwadratowych obszar chroniony jest prawem Egiptu. W Parku mieszkają Beduini. Miejsce słynie z fantastycznych warunków do nurkowania. Gebel Fuga jest największym płaskowyżem pustynnym otoczonym przez góry, który można zwiedzić podczas safari. Obszar ten nosi nazwę Las Słupców, ponieważ pokryty jest czarną lawą, jakby kolumnami skalnymi, które zdają się wyrastać wprost z gór. Na szlaku wielbłądów do Parku Narodowego Abu Gallum, wasz sprzęt do nurkowania, wraz z jedzeniem, napojami i bagażami będzie niesiony przez wielbłąda. Wycieczka szlakiem do Parku Narodowego odbywa się przy udziale instruktorów nurkowania, oraz doświadczonych przewodników beduińskich. Pod wodą można spotkać żółwie wodne, płaszczki i wielkie baradudy. Nuweiba Nuwejba - jest miejscowością znajdującą się na południowym wybrzeżu Synaju, około 180 kilometrów na północ od Szarm. Miasto otoczone jest przez Parki Narodowe. Tarabin znajdujący się na północ od Nuweiby znane jest z gęstych gajów palmowych, płytkich zatok i ruin tureckich fortów. Studnia znajdująca się w tych ruinach służyła jako źródło słodkiej wody dla plemion Beduinów, którzy zamieszkują te tereny od wieków. Tutejsze restauracje są umeblowane w beduińskim stylu, z dywanami, poduszkami nadającymi poczucie przytulności. Część miejska leży pomiędzy Tarabin a Diunami. W centrum znajdziemy bazary, restauracje i tradycyjne piekarnie serwujące ciepły chleb pita. Diuny łączą miasto Nuweiba z portem. Najpopularniejszą z wycieczek oferowanych z Nuweiby jest wycieczka do Klasztoru Św. Katarzyny, która często zahacza o pobliskie miejscowości takie jak Mawamis, gdzie znajdują się komnaty grobowe z wczesnej epoki brązu. Inne przystanki obejmują Kamień z Inskrypcjami, zawierający starożytne napisy tworzone przez różne cywilizacje. Inne wycieczki obejmują wyprawy na wielbłądach. Niektóra mogą trwać od 3 do 5 dni. Kolorowe kaniony i oaza Ain Hudra umożliwiają spacer pośród palmowych ogrodów i wspaniałych krajobrazów. Oaza Ain Um Ahmad jest najpiękniejszą i największą oazą na południu Synaju. Beduini uprawiają tu pomarańcze, migdały, brzoskwinie, figi i daktyle. Taba i Wzgórza Taba Region Taba zwrócił na siebie uwagę w 1970 roku , kiedy stał się magnesem przyciągającym turystów podróżujących z plecakami, poszukującymi miejsca na prowadzenie prostego hipisowskiego życia. Oczywiście od tego czasu miejscowość ta znacznie się rozrosła, ale spokojny styl życia jest tutaj nadal bardzo widoczny, szczególnie kiedy porówna się go do miejsc tak tętniących życiem jak Szarm czy Hurghada. Poczucie relaksu i bliskość z naturą są jednym z głównych powodów popularności tego regionu. Wiele osób uznaje Tabę za idealne miejsce na rodzinne wakacje. Kilka kilometrów od Taby znajduje się Wyspa Faraona, miejsce z nieprawdopodobnymi widokami. Pole golfowe na Wzgórzach Taba posiada najdłuższą w Egipcie odległość do dołka. 14 dołek ma 640 jardów. Góra Synaj i Klasztor Św. Katarzyny Te dwie atrakcje i otaczające je majestatyczne góry podsumowują magię i różnorodność regionu Synaj. Góra Synaj jest nazwą zespołu wierzchołków i czasem nazywana jest Świętą Górą. Na południowym krańcu znajduje się Góra Mojżesza, gdzie (według przekazów) Mojżesz komunikował się z Bogiem i otrzymał tablice z 10 przykazaniami. Góra Mojżesza jest najwyższym szczytem Synaju. Najwyższą góra w Egipcie jest leżąca obok Góra Katarzyny, która mierzy 2500 metrów. Najkrótszą drogą na Górę Katarzyny (gdzie znajduje się Klasztor Św. Katarzyny) jest Siket Syidna Musa. Są to schody składające się z 3 750 stopni, zwanych schodami skruchy. Zostały one wycięte w skale przez mnichów z Klasztoru św. Katarzyny i znajdują się u północno-zachodniego podnóża góry. Wiele osób wspina się po zapadnięciu zmroku, częściowo by uniknąć gorąca, ale także dlatego, aby nie przegapić wchodu słońca. Dłuższą trasą jest El Bashait. Na tej trasie możemy skorzystać z pomocy wielbłądów. Wspinaczka trwa około dwóch godzin, a po drodze można kupić jedzenie i wodę w małych straganach. Na górze jest możliwość zwiedzenia Klasztoru Św. Katarzyny. Klasztor zostało zbudowany na rozkaz Cesarza Justyniana, znajduje się wokół miejsca, które uznaje się za to, w którym Mojżesz zobaczył gorejący krzew. W Klasztorze znajdują się manuskrypty, obrazy olejne i arabskie mozaiki. Znajduje się tu 5 tysięcy woluminów w różnych językach. Sercem klasztoru jest Kaplica Gorejącego Krzewu. Niedaleko od kaplicy znajduje się gorejący krzew, rzadki rodzaj róży o nazwie Rubus Sanctus. Klasztor jest także swojego rodzaju fortecą. Ogromne ściany zbudowane z granitu chroniły mnichów i skarby klasztoru. Najbardziej zaskakującą częścią historii klasztoru jest to, iż był on zawsze pod specjalną opieką różnych władców panujących na tych terenach - bez względu na religię i światopogląd. Wokół klasztoru znajduje się Park Narodowy gdzie można spotkać kozła skalnego i wilka z Europy, oraz hieny z Afryki, a także węże. źródło: www.egypt.travel Oazy Nieoswojona tajemnica Khargs, Dakhla, Farafra, Baharija i Siwa: oazy w zachodniej części Egiptu, są jak wyspy zagubione nie tylko w przestrzeni w bezgranicznych piaskach Sahary, ale także w czasie. Rzeczywistość i świat baśni przenikają się. Można tu zobaczyć wschód słońca z grzbietu wielbłąda, albo wspiąć się na szczyt wydmy i ujrzeć majestatyczny bezkres pustyni. Można tu spędzić południe w zacisznym cieniu palmowego zagajnika lub w wypełnionym chłodną wodą basenie w jednym z rewelacyjnych ekodomków, charakterystycznych dla tego regionu, albo pospacerować późnym wieczorem do faraońskiej świątyni, wąskimi uliczkami wioski w której czas się zatrzymał. Albo spędzić noce przy ognisku przed namiotem Beduina i posłuchać zaczarowanych opowieści i zobaczyć migotanie gwiazd na bezchmurnym, pustynnym niebie. Oaza Fajum: ogród Kairu – rajska przygoda i bogata historia Najbliżej doliny Nilu, zaledwie godzinę jazdy na południe od Kairu, leży oaza Fajum. Gleba w tej okolicy jest tak żyzna, iż od niepamiętnych czasów oaza służyła za spichlerz stolicy. Warto wybrać się na całodzienną wycieczkę do Fajum choćby tylko po to by zobaczyć soczystą zieleń roślinności i zakosztować wiejskiej ciszy. Miejscowi rolnicy zwani fellachami nadal uprawiają ziemię a widok kobiet i dzieci stojących przed glinianymi domkami, przy kanałach wzdłuż których rosną plamy, odznacza się takim samym, ponadczasowym wdziękiem jak płaskorzeźby przedstawiające ich przodków na ścianach pobliskich grobowców. Jezioro Karun o powierzchni 30 kilometrów kwadratowych i przylegający do niego Park Narodowy Wadi – El – Rayan stanowią obszar chroniony. Ptaki, odwiedzające te okolice są wyjątkową atrakcją dla amatorów ornitologii. W Wadi – El – Hitan można podziwiać gigantyczne szkielety prehistorycznych wielorybów, wyrzuconych na ląd, gdy Morze Śródziemne sięgało znacznie dalej na południe niż teraz. Nie brakuje też atrakcji dla osób interesujących się kulturą. Na uwagę zasługują piramidy w Hawara i El-Lahun. Oaza Baharija: palmowe zagajniki, źródła mineralne i złote mumie Pustynna depresja, zwana Oazą Północną o powierzchni ok. 4000 kilometrów kwadratowych zbudowana z czarnej wulkanicznej skały odległa jest od Kairu o siedem godzin jazdy. Już w czasach starożytnych znana była z kopalń rudy, żyznych ogrodów, leczniczych wód i malowniczych widoków na czarne, poszarpane wulkaniczne skały, wyrastające z pustynnej równiny. Miejsce to stało się sławne na świecie, gdy pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku odkryto tu przypadkiem ogromną nekropolię z czasów grecko-rzymskich. W grobowcach znaleziono tysiące bogato zdobionych mumii. Po tym sensacyjnym odkryciu okolica ta została ochrzczona mianem Doliny Złotych Mumii. Oaza Farafra: wyspa zieleni na obrzeżu Pustyni Białej W tej najmniejszej i najbardziej osamotnionej oazie warto zobaczyć kilka źródeł siarczanych oraz Kasr-el-Farafra jedyne miejsce w tym rejonie, dziś ruiny fortecy w otoczeniu palm. Największą atrakcję zaledwie 30 km na północ stanowi jednak Pustynia Biała, gdzie wiatr rzeźbiąc w białej, wapiennej skale wyczarował surrealistyczne, ogromne formy odznaczające się niezwykłym pięknem. Oaza Dakhla: tradycyjne gliniane budowle na tle wspaniałych form skalnych Oaza Dakhla służyła niegdyś Rzymianom za spichlerz. Dziś ten ogromny obszar nadal wygląda jak kraj z bajki. Dwa najpiękniejsze z czternastu osiedli to Balad (Gliniana Wioska), El-Kasr (Cytadela składające się z wąskich, cienistych uliczek. O uroku tego miejsca decyduje kontrast między bujną zielenią licznych sadów i pól koniczyny, ryżu i orzechów ziemnych a wydmami w kolorze miodu i pastelowo-różowymi skalnymi formami otaczającej pustyni. Z czasów świetności oazy zachowały się ruiny świątyń i grobowców. Oaza Kharga: niegdyś zatrzymywały się tu karawany, dziś jest to kwitnące centrum prowincji Najbardziej na południe wysunięta oaza Pustyni Zachodniej była kiedyś ważnym punktem na słynnym szlaku karawan Darb-el-Arbain, Drog Czterdziestodniowej, którą kupcy handlujący wielbłądami i niewolnikami docierali do rynków w północnej i południowej Afryce. Dziś jest to administracyjna stolica prowincji New Valley (Nowa Dolina). Oprócz gajów palmowych i pól znajduje się tu kilka samodzielnych osiedli takich jak Kasr Kharga Bulak i Baris. Najciekawsze zabytki sakralne to wczesnochrześcijańska nekropolia El-Bagawat i świątynia Hibis. Oaza Siwa, najdalej na zachód wysunięta oaza w Egipcie. To kąpiele w naturalnych źródłach mineralnych, jeziora i legendarne świątynie Oaza Siwa położona jest o 500 kilometrów na zachód od Nilu. 300 kilometrów od Marsa Matruh kilkanaście metrów poniżej poziomu morza. 2700 lat temu, gdy Rzym był tylko wioską a Homer właśnie skończył komponować Iliadę, Oaza Siwa już była sławna w całym rejonie Morza Śródziemnego jako siedziba wyroczni Amona-Re. Sława na skalę światową przyszła w 331 roku przed nasza erą gdy Aleksander Wielki zatrzymał się, aby zasięgnąć rady owej wyroczni. W oazie do dziś jest atmosfera czaru i magii. Niezwykły urok tego miejsca potęgują skarby przyrody: zagajniki palm daktylowych i drzew oliwnych, jeziora o brzegach porośniętych trzciną , góry o płaskich szczytach i piaszczyste wydmy, źródła mineralne zachęcające do kąpieli. Inne atrakcje Oazy Siwa to doskonale zakwaterowanie w ekodomkach, dwa malownicze zamki na wzgórzach, zabytkowe ruiny i unikalna kultura z silnym wpływem tradycji berberyjskiej. El-Fajum – żyzny raj już w czasach Faraonów Bogata historycznie oaza Fajum z lotu ptaka wygląda jak zielony pączek wyrastający na łodydze Nilu. Leży na bagnistej depresji o powierzchni 1800 kilometrów kwadratowych. Od zarania dziejów była ulubionym miejscem polowań zarówno faraonów jak i późniejszych monarchów. Dzięki sieci kanałów i grobli wybudowanej ponad 3500 lat temu stała się żyznym terenem rolniczym. Bar Jusuf, kanał wykopany w czasach panowania XII Dynastii, do dziś doprowadza tu wodę z Nilu, dzięki której wegetacja jest tak bujna. O wysokim poziomie cywilizacji Średniego Państwa świadczy świątynia w Medinet Madi oraz piramidy Senusereta II w El-Lahun i Amenemhata III w Hawara. Ta druga należała niegdyś do kompleksu do którego należał legendarny labirynt, składający się z ponad 1500 komór i uważany przez Greków za jeden z cudów świata. Świadectwem obecności Rzymian w tym rejonie są słynne portrety mumiowe, tzw. fajumskie, których wielką liczbę znaleziono w miejscowych grobowcach, a także w ruinach rzymskich miast w Dime, Tebtynis, Diomysias i Karanis Kom Auszim. Dwa głośno skrzypiące drewniane koła młyńskie wciąż obracają się na rynku Medinet El Fajum, starożytnego miasta i miejsca kultu boga sobka. O unikalnym charakterze oazy El-Fajum decyduje słone jezioro Karun (powierzchnia to 230 kilometrów kwadratowych) na brzegach którego żyją liczne gatunki ptaków. Wokół jeziora na przybyszów czekają liczne, kameralne restauracje. Warto odwiedzić wioskę Tunis znany ośrodek garncarstwa oraz Wadi El-Hitan tzw. Wioskę Wielorybów. Oaza Baharija – soczysta zieleń bujnych ogrodów w Dolinie Złotych Mumii Historia oazy Baharija składającej się z ośmiu wiosek położonych 360 km na południowy zachód od Kairu, sięga czasów panowania faraonów. Mimo to aż do końca XX wieku była prawie nieznana. Do głównych atrakcji należały świątynia wzniesiona za życia Aleksandra Wielkiego, 400 gorących i zimnych źródeł mineralnych i siarczanych oraz sielankowe krajobrazy. Tak było do 1996 roku, kiedy to przypadkiem dokonano sensacyjnego odkrycia archeologicznego. Na pograniczu dwóch osiedli El-Bawiti i El-Kasr pod przechodzącym osłem zapadł się strop komory grobowej, jak się później okazało części faraońsko-rzymskiej nekropoli, w której zachowały się tysiące misternie dekorowanych mumii. Wprawdzie same wykopaliska nie są udostępniane zwiedzającym, to jednak w El-Bawiti niektóre z mumii można oglądać. Wśród innych atrakcji oazy warto wymienić dawne brytyjskie fortyfikacje na wzgórzach Gebel El-Ingleez i Gebel Maghrafa, gdzie odkryto wielki szkielet dinozaura oraz skalne formy na Pustyni Czarnej. Nie trzeba dodawać, że noc spędzona w beduińskim namiocie pod rozgwieżdżonym niebem to przeżycie, którego długo się nie zapomina. Dakhla – oaza o niezwykłym pięknie i starożytnej historii Około 300 km na południowy wschód od Farafry położona jest oaza Dakhla. Zajmuje ona obszar o długości 120 kilometrów, obfitujący w piękne krajobrazy, bujną roślinność (dzięki wodzie czerpanej z 500 studni) i urozmaicona faunę. U stop surowych, pustynnych gór można napotkać zabytki z czasów średniowiecza a nawet z czasów panowania faraonów. Szczególnie malownicza jest wioska Kalamon i stare ufortyfikowane miasto El-Kasr. Wszystkie budynki wykonane są z gliny a wąskie, tworzące istny labirynt uliczki, przykryte są trzcinowymi matami. W Mut nowoczesnej stolicy oazy, znajduje się zabytkowy zamek z gliny oraz muzeum folklorystyczne. Warta odwiedzenia jest także rzymska świątynia Deir El-Mozawaka i Baszendi, faraoński grób Balad i oaza Baris wysunięta najdalej na południe. Na znużonego wędrowca czeka regenerująca siły kąpiel w ciepłej wodzie z siarczanego źródła Ajn El-Kasr oraz posiłek pod palmami nad brzegiem słonego jeziora Bir El-Gabal. Kharga – centrum Nowej Doliny: nowoczesność i historia Oaza wysunięta najbardziej na południe Egiptu. Zamieszkuje ją około 60 tysięcy osób. To największa i najgęściej zaludniona egipska oaza. Większość gruntów jest uprawiana, co stanowi nie lada wyczyn, zważywszy, że Kharga jest jednym z najgorętszych miejsca ziemi a słońce świeci tu prawie przez 4400 godzin rocznie. Dominującym stylem stolicy jest nowoczesny funkcjonalizm. Bardzo atrakcyjnie prezentuje się świątynia Hibis. Jest ona uważana za najlepiej zachowany perski obiekt kultu religijnego w Egipcie. Budowa ufortyfikowanej świątyni Kasr Ghuwata także została zakończona w okresie panowania Dariusza I. Z czasów rzymskich pochodzi Kasr El-Zayan. W Dusz, na samym południu, w otoczeniu wielkich wydm wznosi się Świątynia Ozyrysa. Ponad 100 misternie dekorowanych kaplic grobowych w nekropolii El-Bagawat ma rodowód wczesnochrześcijański. Po dniu wypełnionym zwiedzaniem można odpocząć zażywając kąpieli w gorących źródłach Naser i Bulak. Kąpiel ma również właściwości terapeutyczne. Pomaga przy schorzeniach reumatycznych i alergiach. Farafra – gorące źródła i białe, surrealistyczne rzeźby na pustyni Po długiej drodze przez pustynię warto odpocząć w cieniu palmowego zagajnika w oazie Farafra, położonej w połowie drogi między oazami Dakhla i Baharija. Kąpiel w siarczanych źródłach Bir Setta lub El-Mufid pomaga spłukać z siebie nie tylko pył ale i zmęczenie. W nekropoli Ain Besal 15 kilometrów na południowy zachód od osady znajdują się kaplice skalne grobowce z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańskich. Warto też zajrzeć do pobudzającego wyobraźnię muzeum Badra, gdzie prezentowane są obrazy figurki wykonane przez miejscowych artystów. Na Pustyni Białej, 20 minut jazdy na północ od Farafry, będziemy podziwiać skały wapienne o niezwykłych, uformowanych przez wiatr kształtach, przypominających grzyby, stożki i góry o płaskich szczytach. Surrealistyczne formy, jakby wyrzeźbione rekami artysty-kolosa, rozrzucone są na obszarze ok. 30 kilometrów kwadratowych. O zmierzchu i wschodzie słońca nabierają one pięknych pastelowych kolorów. Siwa – oaza w której bogowie pobłogosławili Aleksandra Wielkiego Najbardziej osamotniona z pięciu egipskich oaz wyrasta niczym fatamorgana na Pustyni Zachodniej, dobre godziny jazdy od wybrzeża. W miejscu, w którym boska wyrocznia potwierdziła kiedyś prawo Aleksandra Wielkiego do panowania nad Egiptem, zmęczeni zgiełkiem codziennego życia szukają dziś samotności. W sercu oazy o powierzchni 2400 kilometrów kwadratowych stało niegdyś ufortyfikowane miasto. Z jego najwyższego szczytu, nad dachami glinianych domów, roztacza się wspaniały widok na mieniące się w słońcu jeziora. Główną atrakcją turystyczną oazy Siwa są ruiny miasta Aghurmi z dwoma sanktuariami Amona. Kąpiel na wyspie Katnis lub w krystalicznej wodzie mineralnej z „Fontanny Kleopatry” to ulga dla ciała i duszy. U stóp wzgórza Gebel Dakhrour osoby cierpiące na reumatyzm mogą poddać się terapii polegającej na zakopaniu się po szyję w ciepłym piasku. Natomiast miłośnicy pamiątek mogą w tym czasie kupować na miejscowym targu sztuki ludowej oryginalne wyroby ze srebra i ceramiki. Wielka przyjemnością dla amatorów ornitologii jest wycieczka rowerem lub „karettą” (rodzaj wózka ciągniętego przez osła) do zacisznych zagajników palmowych na brzegach jeziora. Gnieździ się tam wiele rzadkich gatunków ptaków. Z kolei koneserów starodawnych zwyczajów zainteresuje wizyta Muzeum Oazy Siwa oraz doroczny festiwal urządzany w październiku z okazji zbioru daktyli. Najbliższy kontakt z Przyrowów zapewni nocleg w jednym z ekodomków z których oaza Siwa stała się znana w ostatnich latach. źródło: www.egypt.travel