Wzajemna życzliwość. To coś, co bardzo podoba mi się w tym miejscu. Mając problem nie zostaniesz tutaj z nim sam. Nie masz pieniędzy na taksówkę? Myślę, że spokojnie taksówkarz weźmie Cię za free. Potrzebujesz jedzenia? Egipcjanie się z Tobą podzielą. Czasami wyrazy uprzejmości są tłumione przez wyrazy szacunku. Wiele osób, szczególnie mężczyzn w starszym wieku, w Egipcie nie popatrzy Ci się prosto w oczy, nie poda Ci ręki, nawet się nie uśmiechnie (np. znajomy Twojego męża). Właśnie z szacunku do Ciebie, gdyż jesteś kobietą. Nie oznacza to, że Cię lekceważą ;] Choć ja miałam takie pierwsze skojarzenia na początku mojego pobytu. Taka kultura. Jednak wiele młodych osób coraz częściej zdaje sobie sprawę z kultury europejskiej, wiedzą, że np. podanie ręki kobiecie, uśmiech lub zapytanie "Jak się masz?" to czysty wyraz uprzejmości, a nie jednoznaczny podtekst seksualny, jak wiele osób interpretuje ;] Z kolei jednak zapytanie "Jak masz na imię?" "Skąd jesteś?" odebrałabym już dwojako i musiałabym się zastanowić czy na takie pytanie w ogóle odpowiedzieć. Każda zaczepka ma większe lub mniejsze znaczenie, które zależy od sytuacji. Kiedyś na to patrzyłam z perspektywy turystki. Bardzo przychylnie. W sumie do tej pory zdarza mi się uśmiechnąć i krótko odpowiedzieć, po czym się wycofać z konwersacji Dłuższy kontakt mógłby wydać się Egipcjaninowi impulsem do bardziej namolnego zachowania ;] Nawet objęcia! ;] Tak, tak... to bardzo popularne zachowanie, które możecie zaobserwować na głównej promenadzie. Egipcjanin może złapać za rękę, objąć, przytulić... Typowa Europejka nie chcąc robić skandalu na ulicy delikatnie się odsunie i powie, że sobie nie życzy. Obawiam się, że ja zareagowałabym bardziej brutalnie... To jest głębsza kwestia i złożona sprawa ;] W Polsce zwykła konwersacja wydałaby mi się rzeczą normalną. Czekam na przystanku na busa. Ktoś chce pogadać. Nie ma problemu. Jakieś umilenie kilku chwil. Bez zobowiązań. Bez większego roztkliwiania się. Tutaj z kolej w takiej samej sytuacji lepiej zachować dystans i za bardzo się nie spoufalać. Ciężko wyczuć intencje danego Egipcjanina, mimo, że podkreślisz, że masz męża. To co dla Nas wydaje się białe, tutaj często dla Egipcjan wydaje się czarne i na odwrót. Różnice w mentalności są ogromne, szczególnie jeśli chodzi o osoby spotykane na ulicy. Są to ludzie zazwyczaj prości. Raczej poematów Szymborskiej nie czytają, więc nie spodziewajmy się, że oni postrzegają pewne sprawy tak jak my. Oczywiście wiele zależy od stopnia zażyłości z daną osobą. Inaczej przecież będziemy się zachowywać ze znajomymi, a inaczej z obcymi Egipcjanami. Ciężko w Egipcie być dla kogoś uprzejmym, ale tym samym nie sprawić, żeby pomyślał sobie o Nas źle, gdyż wiele rzeczy nie przystoi, a wiele jest po prostu dla Nich dziwnych ;] Tak samo jak i dla Nas. Począwszy od częstowania papierosami (w Europie z paczki, w Egipcie wyciągamy i podajemy ręką) po zwykłe "Dzień dobry", a raczej "Salam alejkum".

​​

        Myślę, że aby zrozumieć mentalność Egipcjan trzeba dużo obserwować, czytać, uczyć się. Wszystko to jest bardzo skomplikowane, a zarazem bardzo proste. Na pewno inne niż w Polsce. Wiele rzeczy, które tu są na porządku dziennym szokują w Polsce, i wiele rzeczy, które w Polsce są normalne, szokują w Egipcie. Fajnie jest tak żyć w dwóch różnych światach ;] Super przygoda! Chciałabym jeszcze do tych nieszczęsnych Chin się wybrać i zobaczyć jak tam ludzie żyją. Jakie mają tradycje, zwyczaje. Co jest tam białe, a co czarne.

        Być może  Nasze postrzeganie życia zależy od Nas samych, nie od tego w jakim miejscu się znajdujemy. Być może wynika to z towarzyszących Nam osób, a może po prostu wystarczy odnaleźć swoje miejsce na ziemi, gdzie czujemy się dobrze. Myślę, że ja je odnalazłam ;] Choć nie ukrywam, że za Polską mi tęskno bardzo. Coraz bardziej...   

Opublikowano 11th November 2014, autor: Egypt Weekly