Na północny zachód od piramidy króla Merenre I odkryto pięć starożytnych grobowców na terenie nekropolii w Sakkarze. Wszystkie liczą sobie ponad 4 tysiące lat.
Grobowce zawierają znaleziska i przedmioty datowane na koniec Starego Państwa od 2686 p.n.e do 2181 p.n.e i początek Pierwszego Okresu Pośredniego od 2181 p.n.e do 2055 p.n.e.
Jeden z grobowców należy do męża stanu o imieniu "Iri" i ma szyb, który prowadzi do komory grobowej, której ściany przedstawiają pogrzeb ze stołami ofiarnymi, fasadą pałacu i siedmioma garnkami z olejem. Wewnątrz grobowca znajduje się ogromny wapienny sarkofag, oraz rzeźbione fragmenty należące do właściciela grobowca.
Drugi grób, prawdopodobnie należący do żony niejakiego "Yarta".
Trzeci grobowiec należy do osoby o imieniu "Bi Nafarhafayi", która zajmowała kilka stanowisk; była nadzorcą Wielkiego Domu, śpiewającym kapłanem i ówczesnym "kamerdynerem".
Czwarty grobowiec, odkryty sześć metrów pod ziemią należy do "Betty", kobiety odpowiedzialnej za makijaż i ubiór króla. Była kapłanką Hathor, boginią miłości, piękna, muzyki, tańca, płodności i przyjemności.
Ostatni grób człowieka o imieniu "Hannu" ma prostokątny szyb o głębokości siedmiu metrów. Tytuły Hannu przyznawano nadzorcom pałacu królewskiego, burmistrzom, nadzorcom Wielkiego Domu i posiadaczom pieczęci Dolnego Egiptu.
Na zdjęciach minister turystyki i starożytności Egiptu Khaled Al-Anani i sekretarz Generalny Najwyższej Rady Starożytności Mostafa Waziri
(cgtn)
Comments